Morgunblaðið - 18.02.1996, Blaðsíða 16

16 SUNNUDAGUR 18. FEBRÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Guómundur
hvarf eftir dans-
leik í Haff narfirói
Kastljósi beint
ab Geirfinnsmálinu á ný
TENGSL svokallaðra Guðmund-
ar- og Geirfinnsmála eru með
þeim hætti að tveir sakborninga,
Sævar Marínó Ciesielski og Kristján
Viðar Viðarsson, voru dæmdir fyrir
að hafa banað báðum þessum
mönnum. Guðmundur Einarsson og
Geirfínnur Einarsson voru óskyldir
og tengdust ekki á
neinn hátt í lifanda lífí.
Guðmundur Einars-
son var búsettur í Ble-
sugróf í Reykjavík.
Laugardagskvöldið
26. janúar 1974 fór
hann að heiman og
ætlaði á dansleik í Al-
þýðuhúsinu í Hafnar-
firði. Til hans sást að-
faranótt sunnudags en
síðan hefur ekkert til
hans spurst þrátt fyrir
víðtæka eftirgrennsl-
an. Könnun á einka-
högum Guðmundar
leiddi ekki til þess að
hvarf hans upplýstist,
enda hann talinn heil-
brigður maður og mjög óáreitinn,
eins og ríkissaksóknari lýsti honum
fyrir Hæstarétti.
Gerðist 'nú ekkert í málinu íýrr
en tæpum tveimur árum síðar í
desember 1975. Þá standa yfir yfír-
heyrslur í 950 þúsund króna svika-
máli Erlu Bolladóttur og Sævars
Ciesielskis. Rannsóknarlögreglunni
barst þá vitneskja um að Sævar
væri hugsanlega viðriðinn hvarf
Guðmundar Einarssonar. Við yfír-
heyrslur yfir Sævari, Erlu, Kristjáni
Viðari og Tryggva Rúnari Leifs-
syni, sem einnig sat inni vegna
málsins, komu fram mjög reikulir
framburðir. Hins vegar fór fram-
burðurinn í svipaðan jarðveg hjá
öllum ákærðu, a.m.k. á einhverjum
stigum.
Hittust i Strandgötu
í sem styztu máli var sagan sú,
að Kristján Viðar hafi hitt Guðmund
Einarsson í Strandgötu í Hafnar-
firði eftir dansleikinn í Alþýðuhús-
inu. Þeir hafi reynt að
stöðva bíla til þess að
fá far. Stúlkur, sem
leið áttu um Strandgöt-
una í bfl og þekktu
Guðmund, báru kennsl
á Kristján Viðar við
sakbendingu sem
manninn sem var með
Guðmundi. Þeir héldu
þvínæst að húsinu
Hamarsbraut 11 í
Hafnarfirði, þar sem
Sævar og Erla bjuggu.
Þar voru einnig Sævar
og Tiyggvi Rúnar.
Komið hafi upp misklíð
vegna kaupa á áfengi,
sem endaði með mikl-
um slagsmálum þar
sem Guðmundur var einn á móti
hinum þremur. Hafi hann þar látið
lífíð. Þremenningarnir hafi sett lík
Guðmunmdar í lak og ekið með það
suður fyrir Hafnarfjörð og komið
því fyrir í gjótu.
Játningar dregnar til baka
Eftir að ákæra var gefín út 1977
drógu sakbomingarnir, þeir Sævar,
Kristján og Tryggvi Rúnar framburð
sinn til baka. Þeir Sævar og Tryggvi
Rúnar í marz þetta ár en Kristján
við yfírheyrslu í september. Kváðust
þeir ekkert vita um hvarf Guðmund-
ar Einarssonar og játningamar hafí
verið þvingaðar fram af lögreglu og
rannsóknaraðilum.
HAFNARBÚDIN i Keflavik.
Þangaó fór Geirfinnur á
stefnumótió dularfulla.
Hæstarétt i lok málflutn-
ings i janúar 1980.
ávarpar Hæstarétt.
og fékk uppgefíð símanúmer Geir-
finns. Hringdi hann í númerið en
Geirfínnur var ekki heima. Þessi
símtöl fóru fram á heimili Guðjóns
Skarphéðinssonar. Sævar bað Guð-
jón að fara með sér til Keflavíkur
kvöldið eftir til fundar við Geirfinn.
Hins sama bað hann Kristján Viðar
Viðarsson. Einnig bað hann Krist-
ján að útvega sendiferðabíl. Fékk
Kristján frænda sinn til fararinnar,
sem hafði yfir að ráða ljósum Merce-
des Benz sendiferðabíl.
Haldíó til Keflavikwr
Um kvöldmatarleytið þriðjudag-
inn 19. nóvember náði Sævar síma-
sambandi við Geirfinn og mælti sér
mót við hann við Hafnarbúðina í
Keflavík. Var lagt af stað til Kefla-
víkur á tveimur bílum laust fyrir
kl. 21.30, annars vegar sendibif-
reiðinni og hins vegar ljósblárri
Volkswagenbifreið, sem Sævar og
Erla Bolladóttir sambýliskona hans
höfðu tekið á leigu. Guðjón ók þeirri
bifreið, Sævar sat við hlið hans en
Kristján Viðar og Erla í aftursæt-
inu. Sævar sagði á leiðinni að Geir-
finnur hefði tekið frekar neikvætt
í stefnumótið og hafði það komið
honum á óvart. Gæti reynzt nauð-
synlegt að sýna honum hörku, ef
árangur ætti að vera af förinni.
Þegar komið var til Keflavíkur var
sendibílstjórinn beðinn að fara niður
á athafnasvæði Dráttarbrautarinn-
ar í Keflavík og bíða þar við bryggj-
una. Hin fjögur óku að Hafnarbúð-
inni. Þeir Sævar og Kristján Viðar
fóru inn í búðina og skimuðu í
kringum sig án árangurs. Sam-
kvæmt tímamælingum lögreglunn-
ar voru þeir þar inni klukkan 22.07.
Var Geirfinnur þá nýgenginn heim
til sín.
Eftir nokkra rekistefnu varð það
niðurstaðan að Kristján Viðar færi
inn í Hafnarbúðina og hringdi að
nýju í Geirfinn. Ekkja Geirfinns
staðfesti að hringt hefði verið heim
til þeirra fyrir klukkan 22.30. Sonur
Geirfinns fór í símann og staðfesti
hann í yfirheyrslu að karlmaður
spurði eftir föður hans. Kona Geirf-
inns heyrði hann segja að hann
væri búinn að koma og skömmu
síðar kvaðst hann mundu koma
aftur. Það kom Kristjáni Viðari á
óvart þegar Geirfinnur spurði hvort
Maggi væri þarna og hann svaraði
því til að þeir væru þarna allir.
Geirfinnur klæddi sig, fór upp í bíl
sinn, skildi hann eftir við Kaupfé-
lagið og gekk síðasta spölinn til
Hafnarbúðarinnar, á hið örlagaríka
stefnumót.
Misskilningurinn kemwr i Ijós
Þegar Geirfinnur kom til Hafnar-
búðarinnar settist hann í aftursæti
Volkswagenbifreiðarinnar. Var lagt
af stað í Dráttarbrautina, þar sem
sendibíllinn beið þess að geta flutt
spírann til Reykjavíkur. Þeir Sævar
og Geirfinnur fóru að ræða sín á
milli og þá kom misskilningurinn í
ljós. Sævar var kominn til að kaupa
spíra en Geirfinnur ætlaði líka að
kaupa spíra, 1-2 flöskur, en hann
hafði engan spíra að selja. Þessu
trúði Sævar ekki, heldur taldi Geir-
finn vera að sýna klókindi til þess
að hafa sem mest út úr viðskiptun-
um. Sævar dró nú fram seðlabúnt,
samtals 70 þúsund krónur, en þetta
var hluti af 450 þúsund krónum,
sem Sævar og Erla höfðu nokkru
áður svikið út úr Pósti og síma.
Peningunum þrýsti Sævar í hendur
SJÁ BLAÐSÍÐU 18
Guðmundur
Einarsson.
■

* Ú- rí ]jí'j li 1 %í A ijm|| g| |fg
f W H wá 'n ||§ • || \
fMfcWWý W E. K W. . •: ; \

: b í r I I m m m't ■
ÞÓRDUR Björnsson rikissaksóknari flytur ræóu sina i Hæstarétti. Lengst til vinstri er Björn Helgason hæstaréttarritari og dómarar erw Þór Vilhjálmsson,
Logi Einarsson, Björn Sveinbjörnsson, Benedikt Sigurjónsson, Ármann Snævarr og Sigurgeir Jónsson.
ÞUNGIR DÓMAR í HÉRADI
- þeir léttir í Hæstarétti
AKÆRUR á hendur sakborn-
ingum í Guðmundarmálinu
voru gefnar út 8. desember 1976
en ákærur á hendur sakborningum
í Geirfinnsmálinu voru gefnar út
16. marz 1977.
Málflutningur í héraði, þ.e. Saka-
dómi Reykjavíkur, hófst mánudag-
inn 3. október 1977 kl. 9.30 og
honum lauk föstudaginn 7. október
kl. 20.30. Málflutningur stóð í 29
klukkustundir. Sækjandi var Bragi
Steinarsson vararíkissaksóknari.
Dómarar voru Gunnlaugur Briem,
dómsforseti, Ármann Kristinsson
og Haraldur Henrysson. Einn
ákærðra, Sævar Ciesielski, flutti
ræðu í lok málflutnings.
í Guðmundarmálinu voru þrír
menn ákærðir, Sævar, Kristján Við-
ar Viðarsson og Tryggvi Rúnar
Leifsson. Þegar hér var komið sögu
höfðu þeir allir dregið játningar sín-
ar til baka en saksóknari gerði þá
kröfu að dómur yrði engu að síður
byggður á framburði þeirra og
framburði Erlu Bolladóttur.
í Geirfinnsmálinu voru þrír menn
ákærðir fyrir að vera banamenn
Geirfinns, þ.e. Sævar, Kristján Við-
ar og Guðjón Skarphéðinsson, auk
þess sem Erla Bolladóttir var með-
ákærð. Sævar og Kristján Viðar
höfðu dregið játningar sínar til baka
en Guðjón og Erla höfðu ekki breytt
sínum framburði.
Dómur var kveðinn upp í saka-
dómi mánudaginn 19. desember.
Niðurstaða dómsins varð sú að þeir
Sævar og Kristján Viðar hlutu ævi-
langt fangelsi. Þetta voru þyngstu
dómar sem kveðnir höfðu verið upp
í sakamáli á þessari öld. Tryggvi
Rúnar Leifsson var dæmdur í 16
ára fangelsi, Guðjón Skarphéðins-
son í 12 ára fangelsi og Erla Bolla-
dóttir í 3 ára fangelsi.
Málflutningur stóó
í 35 klukkustundir
Vegna þess hve sakborningar
hlutu þunga dóma í sakadómi var
þeim sjálfkrafa áfrýjað til Hæsta-
réttar. Það hófst ■ málflutningur
mánudaginn 14. janúar 1980 kl.
10 og honum lauk kl. 18.40 mið-
vikudaginn 23. janúar. Stóð mál-
flutningurinn í tæpar 35 klukku-
stundir. Þar af var ræða saksókn-
ara, Þórðar Björnssonar, rúmar 15
klukkustundir. Tók ræða hans 4
daga í flutningi. Dómarar voru
Björn Sveinbjörnsson dómforseti,
Ármann Snævarr, Bendikt Sigur-
jónsson, Logi Einarsson og Þór Vil-
hjálmsson. Varadómari var Sigur-
geir Jónsson. Kristján, Sævar og
Erla ávörpuðu réttinn við lok mál-
flutningsins.
Þórður Björnsson lagði áherslu á
það líkt og Bragi Steinarsson, að
fyrri framburður sakborðinga yrði
lagður til grundvallar, jafnvel þótt
allir nema Guðjón hefðu dregið þá
til baka þegar málflutningur hófst
fyrir Hæstarétti.
Dómur var kveðinn upp í Hæsta-
rétti föstudaginn 22. febrúar 1980.
Niðurstaða dómsins varð sú, að
refsing Sævars var stytt úr lífstíðar-
fangelsi i 17 ár, refsing Kristjáns
Viðars var stytt úr lífstíðarfangelsi
í 16 ár, refsing Tryggva Rúnars
var stytt úr 16 árum í 13, refsing
Guðjóns var stytt úr 12 árum í 10
og refsing Erlu var óbreytt, 3 ára
fangelsi.
Þar með töldu menn að þessum
umfangsmestu málaferlum dóms-
sögunnar væri lokið. Nú hefur
Sævar Ciesielski farið fram á end-
urupptöku málsins og er sú beiðni
til meðferðar. ■