Morgunblaðið - 18.02.1996, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 18. FEBRÚAR 1996 33
I
)
)
>
I
I
3
J
I
I
i
]
i
i
i
i

INGUNN MAGNUS-
DÓTTIR TESSNOW
+ Ragnheiður
Ingunn Magn
í Arnarfirði 26.
október 1913. Hún
lést í Borgarspít-
alanuni 7. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Ingibjörg Magnús-
dóttir, f. 30. mars
1872, d. 5. apríl
1964, og Magnús
Júlíus Jónsson, f.
1. júlí 1863, d. 8.
október 1933.
Systkinin hennar
voru, Magnús Guð-
mundur, f. 25. nóvember 1891,
d. 27. maí 1959, Jón, f. 22. apríl
1895, d. 29. apríl 1957, Guðrún,
f. 13. nóvember 1896, d. 14.
júlí 1976, Ragnheiður Kristín,
f. 14. ágúst 1901, og Sveinína
Halldóra, f. 23. júlí 1905.
Eftirlifandi eiginmaður er
Werner Tessnow, f. 7. febrúar
1916. Þau bjuggu lengst af á
Álfhólsvegi 67 í
Kópavogi. Þau eign-
uðust eina dóttur,
Unni, f. 8. desember
1935, maki Baldvin
Einar Skúlason.
Þeirra börn eru:
1) Ingvar Svanur, f.
12. janúar 1955, d.
25. nóvember 1989,
maki Jóhanna Valdís
Jóhannsdóttir, þau
áttu þijár dætur.
2) Hulda Björg, f. 29.
mars 1956, maki Jó-
hannes Kristjánsson,
þeirra börn eru tvö.
3) Hafdís Erla, f. 28. júlí 1958,
maki Einar Ragnarsson, þeirra
börn eru þijú. 4) Helgi Magn-
ús, f. 5. nóvember 1961, maki
Bára Mjöll Ágústsdóttir, þeirra
börn eru þijú.
Ingunn verður jarðsett frá
Kópavogskirkju á morgun,
mánudaginn 19. febrúar, og
hefst athöfnin klukkan 15.
KÆRLEIKURINN er langlyndur,
hann er góðviljaður, kærleikurinn
öfundar ekki, kærleikurinn er ekki
raupsamur, hreykir sér ekki upp,
leitar ekki síns eigin, hann reiðist
ekki, tilreiknar ekki hið illa, hann
gleðst ekki yfir óréttvísinni, en sam-
gleðst sannleikanum. Hann breiðir
yfir allt, trúir öllu, vonar allt, um-
ber allt. Kærleikurinn fellur aldrei
úr gildi. (Korintubréf 13.)
Að kveðja elskulega frænku sína,
sem hefur verið þátttakandi í lífi
manns frá bernsku er erfitt. Ég
minnist hennar sem ungrar stúlku
móður og húsmóður - sem ömmu.
I öllu fasi og framkomu, brosi og
blíðu í augum var hún alltaf söm.
Mannkostir hennar voru margir og
einstakir. Henni var eðlislægt að
laða fram það besta í hverri sál.
Kærleikurinn og góðviljinn voru
hennar aðalsmerki, þó að hún væri
auðug af atorku og dugnaði. Þessi
frænka mín sem ég kveð nú er Ing-
unn Magnúsdóttir Tessnow.
Hugurinn flýgur vestur að
Feigsdal í Arnarfirði, er ég lítil
stúlka kom til dvalar þar í sveit hjá
Guðrúnu frænku minni og Jósep á
Granda, næsta bæ við Feigsdal, en
hún var systir Ingunnar. Þar átti
ég góða daga.
Móðursystir mín Ingibjörg Magn-
úsdóttir ásamt dætrum sínum
Ragnheiði, Sveinínu og Ingunni bjó
myndarbúi í Feigsdal. Á því heimili
var alltaf fjölmennt og ekki síður
eftir að þær fluttu í Kópavoginn
árið 1942. Það átti við á heimili
þeirra mæðgna á Digranesvegi að
þar sem hjartarúm er, er alltaf
húsrúm. Allur sá fjöldi sem naut
gæða þeirra og umhyggju er ótrú-
legur og þá einkum þeir sem illa
voru settir hverju sinni, og það var
eins og ekkert þætti eðlilegra.
Ég fékk snemma löngun til þess
að líkjast Ingunni frænku minni.
Mér fannst hún bæði falleg og góð.
Þó tíminn liði breyttist aldrei þetta
viðhorf í huga mínum, en bætti við
traust mitt á henni. Mér fannst hún
vona allt og umbera allt.
Ingibjörg móðir hennar og Stein-
unn móðir mín voru systur, dætur
Magnúsar á Hrófbergi í Stranda-
sýslu. Frá æsku fengu þær nokkuð
sérstakan heimanmund. Faðir
þeirra, ólærður, fékkst við lækning-
ar og ljosmóðurstörf þó hann
gegndi einnig störfum hreppstjór-
ans og bóndans. Á Hrófbergi átti
margur skjól sem barðist í misvind-
um og umkomuleysi í lífinu. Við
hlið hans stóð kona hans og móðir
þeirra systkina. Um hana orti Jör-
undur á Hellu svo, en hann var
ljósubarn Magnúsar afa míns:
Húsfreyjunnar höndin styrka, hlýja,
heila alla bauð af dýpsta kærleik.
Ingunn hlaut ríkulega hinn
gullna heimanmund - gæðin frá
móður sinni. Hún óx að mannkost-
um því meir sem hún gaf af per-
sónu sinni. Lífshlaup móður hennar
væri lærdómsríkur lestur fyrir
marga, en gleymist ekki þeim sem
nutu. Ég get ekki látið hjá líða að
minnast þess er dætur hennar
stjórnuðu búi, er hún vetrarlangt
tók sig upp alla leið til Bolungarvík-
ur, eftir lát móður minnar, er lést
um aldur fram. Ingibjörg var komin
til þess að annast börnin hennar
Steinunnar systur sinnar og mann
hennar. Hugarfarið, trú hennar á
Guð og öll góðu verkin verða alltaf
gull í minningunni. Ingunn var lif-
andi eftirmynd móður sinnar og gaf
arfinn áfram til dóttur sinnar Unn-
ar og-barna hennar. Nú þegar hún
var farin að kröftum og barðist við
illvígan sjúkdóm umvöfðu þau hana
af kærleik og umhyggju. Hún æðr-
aðist aldrei og virtist ekki koma
auga á annað en gæðin sem hún
mætti.
Örlagaþráðurinn er oft óskiljan-
lega spunninn. Er Ingunn var ung
stúlka innan við tvítugt, tókust ást-
ir með henni og ungum og glæsileg-
um manni Werner Tessnow. Hann
var af þýskum ættum. Þau eignuð-
ust eina dóttur, Unni, sem ólst upp
hjá móður sinni. En „eitt er að
unna og dylja, annað að sakna og
þrá“ því áður en dóttirin fæddist
var Werner kallaður til herþjónustu
í heimalandi sínu. Styijaldarárin og
það sem þeim fýlgdi hertók hann
um árabil. Tíminn leið og dóttirin
óx til unglingsára áður en henni
hlotnaðist að sjá föður sinn, sem
þó unni henni úr fjarlægð. En veg-
ir ástarinnar eru órannsakanlegir,
þegar Werner losnaði úr þessari
prísund, náðu þau saman aftur Ing-
unn og hann, þá fullorðin með lífs-
reynsluna að baki gengu þau í
hjónaband. Þá var frænka mín 60
ára. Þá bjuggu þau í Þýskalandi,
en hin síðari ár hafa þau búið hér
á landi, síðast á Gullsmára 11 í
Kópavogi.
Werner sér nú á eftir fágætum
persónuleika og ástríkri eiginkonu.
Lífssýn hennar og trú á kærleikann
mun fylgja honum og afkomendum
þeirra, því kærleikurinn fellur aldrei
úr gildi.
Unnur mín, við þig, pabba þinn,
mann þinn og börnin og fjölskyld-
una alla vil ég segja: Þeir sem eiga
mikið hljóta að missa mikið. Og svo
er með ykkur er þín elskulega móð-
ir kveður þetta líf.
Hjarta mitt slær með ykkur.
Steinunn Finnbogadóttir.
Mig langar í nokkrum orðum að
þakka henni ömmu minni, bestu
ömmu í heimi, fýrir allar góðu sam-
verustundirnar. Hugur minn er full-
ur af þakklæti fyrir allt það óeigin-
SJÁ BLAÐSÍÐU 34
t
Ástkær eiginkona mín,
GUÐFRÍÐUR KRISTÍN JÓHANNESDÓTTIR, •
Hrafnistu,
áður Blesugróf 5,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju mánudaginn 19. febrúar
kl. 15.00.
Sigurður Jóhannesson.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför eiginkonu minnar, móð-
ur okkar, fósturmóður, tengdamóður,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
KRISTÍNAR SVANHILDAR
HELGADÓTTUR
frá Odda.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
á Hrafnistu DAS fyrir nærgætna um-
önnun.
Þórður Ólafsson frá Odda,
Helgi G. Þórðarson, Thorgerd E. Mortensen,
Þórunn Þórðardóttir,
Sigurður Þ. Guðmundsson, Kristin Einarsdóttir
og niðjar.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa og lang-
afa,
GÍSLA HANNESSONAR,
Boðahlein 11,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
heimahlynningar Krabbameinsfélagsins.
Bryndis Sigurðardóttir,
Elísabet Erla Gisladóttir, Bragi Jóhannesson,
Þuríður Hanna Gísladóttir, Guðjón Tómasson,
Sigurður Örn Gíslason, Margrét Margrétardóttir,
Svala Lárusdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Sambýlismaður minn, bróðir og mágur,
STEINGRÍMUR Þ. D. GUÐMUNDSSON
listmálari,
Eskihlfð 33,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 20. febrúar
kl. 15.00.
Blóm og kransar afbeðnir, en þeir sem vildu minnast hans, eru
beðnir að láta líknarstofnanir njóta þess.
Steinunn G. Kristiansen,
Guðfinna Hulda Jónsdóttir, Jóhannes Kristinsson,
og aðrir vandamenn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÁSMUNDUR PÁLSSON,
Dalbraut 18,
áður Laugarnesvegi 48,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Laugarneskirkju
þriðjudaginn 20. febrúar kl. 13.30.
Jónfna Ágústsdóttir,
Maria Ásmundsdóttir, Steindór Ingimundarson,
Ragnhildur Ásmundsdóttir, Árni Arnþórsson,
Óskar Már Ásmundsson, Ástríður Traustadóttir,
Þráinn Örn Ásmundsson, Guðbjörg Árnadóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför móður
minnar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÞORGERÐAR EINARSDÓTTUR,
Furugerði 1.
Einar Jónsson, Vera Einarsdóttir,
Þorgerður J. Einarsdóttir, Snorri H. Harðarson,
Ólafur Einarsson, Sólveig Björnsdóttir,
Hrönn Einarsdóttir, Óskar Bjartmarz,
Jón Einarsson
og barnabarnabörn.
t
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda vináttu
og samúð vegna andláts og útfarar
elskulegs eiginmanns mfns, föður okk-
ar, afa og langafa,
ÞÓRBJÖRNS A. JÓNSSONAR,
Maríubakka 12,
Reykjavík.
Blessun Guðs veri með ykkur öllum.
Guðmunda Árnadóttir,
Bírgir, Guðrún, Ásdfs og fjölskyldur.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við and-
lét og útför eiginkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður og ömmu,
JÓNU SIGRÍÐAR ÓLAFSDÓTTUR,
Þúfu
f Vestur-Landeyjum.
Sérstakar þakkirtil starfsfólks Sjúkrahúss
Suðurlands fyrir einstaka umönnun.
Indriði Theodór Ólafsson,
Steinunn Ósk Indriðadóttir, Sigurjón Helgi Gfslason,
Anna Berglind Indriðadóttir, Guðni Þór Guðmundsson,
Guðný Halldóra Indriðadóttir,
Theodóra Jóna Guðnadóttir.
t
Innilegustu þakkir til allra þeirra sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför móður okkar
ÁLFHEIÐAR MARGRÉTAR
JÓHANNSDÓTTUR,
Friðarstöðum,
Hveragerði.
Sérstakar þakkir færum við Siguröi
Björnssyni lækni og öðru starfsfólki
Sjúkrahúss Reykjavíkur.
Jónína Sæmundsdóttir,
Diðrik Sæmundsson.