Morgunblaðið - 18.02.1996, Blaðsíða 48

48 SUNNUDAGUR 18. FEBRÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
ÍÞRÓTTIR
Held ég sé ekki eigingjam
Bandaríski leikmaðurínn Jason Williford hef-
ur vakið mikla athygli í vetur með úrvals-
deildarliði Hauka í Hafnarfirði og virðist í
stöðugri sókn því hver stórleikurinn rekur
annan hjá honum. Skúli Unnar Sveinsson
hitti Williford að máli á Gistiheimilinu Bergi,
þar sem hann býr, og forvitnaðist um fortíð-
ina, nútíðina og framtíðina hjá honum.
Morgunblaðið/Þorkell
JASON Willlford I leiknum gegn Breiðabllki i vikunni. Hann
hefur leiklð mjög vel í vetur og virðlst í stöðugri sókn.
Ekki frábær í neinu
ÞEGAR Jason Williford var beðinn um að lýsa sjálfum sér sem
leikmanni hugsaði hann sig vel og lengi um áður en hann svar-
aði: „Þjálfari minn í háskólanum sagði að ég væri náungi sem
væri góður í öllu. Ég er ekki frábær í neinum einstökum þætti
körfuknattleiksins, en ágætur í flestum. Ég leik oftast ágæta
vörn, ég tek alltaf nokkur fráköst í hverjum leik og ég get skot-
ið þokkalega, ég get rakið knöttinn og ég gef ágætar sendingar.
Ætli það sé ekki hægt að segja að ég geti gert svona velflest sem
maður á að gera í einum leik, en ég legg fyrst og fremst áherslu
á að leika fyrir liðið. Ég er alhliða og óeigingjarn leikmaður.“
Haukar léku án erlends leikmanns
í fyrra, nema hvað þeir fengu
Mark nokkurn Hadden til liðs við sig
í nokkrum leikjum undir lok mótsins.
í haust var ákveðið að fá erlendan
leikmann og varð Bandaríkjamaður-
inn Jason Williford fyrir valinu. Hann
hefur fallið einstaklega vel að leik
Haukanna, sem eru nú í efsta sæti
deildarinnar ásamt íslandsmeistur-
unum úr Njarðvík, og átti ekki lítinn
þátt í að liðið komst í úrslit bikar-
keppninnar og varð bikarmeistari í
fyrsta sinn í tíu ár. Haukar eru mjög
ánægðir með Williford og telja sig
hafa himin höndum tekið að fá hann
til liðs við sig, enda er piltur vingjam-
legur og þægilegur í öllum samskipt-
um. Hann er einnig ánægður með
að vera hjá Haukum, en það er svo-
lítið einmanalegt að vera einhleypur
erlendur körfuknattleiksmaður á ís-
landi.
„Svona eins og þú sérð núna!“
segir hann þegar hann var beðinn
um að lýsa hvernig venjulegur dagur
„Ég geri venjulega ekki mikið á
daginn. Eg fer ef til vill út á póst-
hús, skrepp í búð, fæ mér að borða
og sit svo hér í herberginu mínu og
tegg kapal, les bækur eða hlusta á
tónlist og bíð eftir æfingu," segir
Williford sem býr í einu herbergi á
Gistiheimilinu Bergi í Hafnarfirði.
„Þetta getur því verið mjög einmana-
legt og ef ég kem aftur hingað til
lands er ég alveg ákveðinn í að taka
vinkonu mína með mér,“ segir hann
og brosir. „Þetta var allt öðru vísi
þegar Herman Myers var hér því við
vorum mikið saman, en nú er hann
farinn. Milton Bell er vinur minn og
hann kemur oft um helgar, en það
er of langt upp á Akranes til þess
að við hittumst á virkum dögum.“
Kunni iiia viö að láta berja sig
Williford er fæddur í Richmond í
Virginíuríki í Bandaríkjunum. „Ég
var ekki nema fjögurra ára þegar
ég byrjaði í körfubolta. Faðir minn
vann í æskulýðsmiðstöð og ég fór
oft með honum og þá fékk ég að
vera með í körfubolta, amerískum
fótbolta og hafnabolta. Seinna fór
ég að leika mér á körfuboltavöllum
í nágrenninu og þegar ég var tólf
ára var gerður körfuboltavöllur í
bakgarðinum hjá mér og eftir það
varð ekki aftur snúið.
Það er í rauninni líka önnur ástæða
fyrir því að ég valdi körfuboltann.
Þó ég sé nokkuð hávaxinn [196 senti-
nTetrar] var ég allt of grannur til að
vera í ameríska fótboltanum því þar
eru raunverulegir risar. Ég lék sem
leikstjómandi og þegar
vömin hjá okkur brást
komu þessir risar og óðu
yfir mann. Ég kunni því illa
að láta þá berja mig stöð-
ugt þannig að ég ákvað að
snúa mér frekar að körf-
unni. Ég var nokkuð lunk-
inn í hinum greinunum, þó
ég segi sjalfur frá, en eftir
þvi sem maður varð eldri
því erfiðara var að vera í
öllu þannig að ég varð að
hætta einhveiju. Eg stund-
aði einnig víðavangshlaup
þegar ég var í menntaskóla
en á endanum var það karf-
an sem varð ofaná hjá
mér.“
Williford útskrifaðist
áður en hann kom hingað
til lands með BA-gráðu í
sálarfræði og hugur hans stefnir til
áframhaldandi náms, en ekki fyrr
en hann hefur lokið ferlinum sem
leikmaður. „Mig langar að taka
mastersgráðuna í íþróttasálarfræði
þegar ég hætti að keppa í körfunni.
Ég býst svona frekar við því að ég
endist ekki í körfunni nema ijögur
til fimm ár til viðbótar því ég er
ekki eins vel á mig kominn líkamlega
og áður og hnén hafa verið erfið.
En ég mun halda áfram að spila
körfu á meðan ég ofbýð ekki líkam-
anum. Þegar ég er hættur að spila
ætla ég að snúa mér að þjálfun, ég
er alveg ákveðinn í því.“
En hvers vegna valdir þú að koma
til íslands?
„Þessi var erfið! Umboðsmaður
minn sagði að það væri lið á íslandi
sem vantaði bandarískan leikmann.
Þegar þetta kom upp var ég að bíða
og sjá til hvað gerðist varðandi NBA.
Mig langaði í æfingabúðir fyrir NBA,
en það voru engar slíkar þannig að
ég varð að bíða. Það voru einnig lið
í Portúgal og á Spáni sem höfðu
spurst fyrir um mig, en þau voru
einnig að bíða þannig að þegar tilboð-
ið kom frá Haukum ákvað ég að slá
til. Það var betra að koma hingað
og leika í eitt ár, fá reynslu og halda
sér í æfingu, en að sitja heima og
gera ekki neitt.
Ég vissi afskaplega lítið um Island
þegar ég kom hingað. Ég vissi að
vísu hvar landið var en mig grunaði
ekki að hér væri leikinn körfubolti.
Þegar ég frétti af áhuga Hauka verð
ég mér úti um bók um ísland og las
mér aðeins til og síðan komst ég að
því að vinur minn Milton Bell, sem
var í sama skóla og ég, léki hér á
landi og þá sannfærðist ég um að
það hlyti að vera leikinn þokkalegur
körfubolti hér.“
Þoli ekki svæöisvöm
Og hvernig er svo körfuknattleik-
urinn hér?
„Hann er ágætur - en ég held
samt að hann gæti verið betri. Ég
ætla alls ekki að gera lítið úr leik-
mönnum hér, hér eru margir góðir
leikmenn. Mig langar að leika gegn
þeim bestu og ég held að ef reglurn-
ar sem gilda í NBA yrðu teknar upp
hér þá myndi karfan verða enn betri
og skemmtilegri. Ég held nefnilega
að það geri leikmenn betri ef leikið
er samkvæmt atvinnumannareglun-
um. Þá er meiri samkeppni meðal
leikmanna, alltaf leikin maður á
mann vörr. og ég held að slík vöm
geri menn hæfari körfuboltamenn.
Eg er reyndar ef til vill ekki hlutlaus
því ég þoli ekki svæðisvörn, hvorki
að spila hana né leika gegn henni.“
Er draumurinn að komast í NBA-
deildina?
„Já, það hefur verið draumur minn
frá barnsaldri og auðvitað vona ég
að sá draumur verði að veruleika.
En ég geri mér fyllilega grein fyrir
því að til að komast að í NBA verð-
ur maður bæði að vera mjög heppinn
og hafa hæfileika. Ég tel mig hafa
hæfileikana og vonandi verð ég hepp-
inn og kemst að hjá liði sem ég fell
vel að. Ég þarf að sýna mig á réttum
stað á réttum tíma og þá getur í
rauninni allt gerst.
Ég hef unnið að því að bæta mig
á þeim sviðum sem ég tel mig veik-
astan á. Þegar ég var í
Bandaríkjunum tók ég
alltaf mörg fráköst og lék
ágæta vörn en ég var
ekki nógu sterkur í skot-
um utan af velli og eins
gekk mér fremur illa að
rekja knöttinn. Ég hef
unnið í þessu hér og mér
hefur farið mikið fram.
Ég er farinn að skjóta
ágætlega fyrir utan og
eins gengur mér miklu
betur að rekja knöttinn,
enda hef ég æft þetta
skipulega síðan ég kom.
Auðvitað gengur upp og
niður hjá manni og þegar
ég á lélegan leik eða
gengur illa á æfingu þá
reyni ég að gleyma því
sem fyrst og snúa mér
að næsta leik eða næstu æfingu. Eg
hugsa aldrei um slæmu hlutina, held-
ur reyni ég alltaf að hugsa á jákvæðu
nótunum."
Chicago og Jordan í uppáhaidi
Þú nefndir NBA. Áttu þér ein-
hveija uppáhalds leikmenn eða lið?
„Já, alveg helling. Ef ég þyrfti að
velja eitthvert eitt lið þá myndi ég
trúlega velja Chicago. Ég hef verið
aðdáandi Michael Jordans frá því ég
man eftir mér og ég held hann sé
besti körfuknattleiksmaður allra
tíma og er því mjög ánægður með
að hann skuli vera kominn aftur.
Annars á ég marga uppáhalds leik-
menn í mismunandi liðum. Ég skil
varla hvernig þessir menn geta leikið
82 leiki á hvetju tímabili. Við erum
að leika um 40 leiki og mér finnst
eins og við séum alltaf að spila. Leik-
menn í NBA eru í góðri æfingu og
ég held að til að komast í gegnum
tímabilið hljóti þeir að dreifa álaginu
eins mikið og hægt er. Þeir leika til
dæmis örugglega ekki á fullu fyrstu
þijá leikhlutana í „auðveldum" leikj-
um en taka svo á í síðasta fjórðungi
ef á þarf að halda.“
Liðsheildin í fyrirrúmi
Williford er ánægður hjá Haukum
og segir að ef hlutirinri gangi ekki
upp hjá honum í Bandaríkjunum í
sumar og hann komi hingað næsta
haust þá komi ekkert annað lið til
greina en Haukar. „Styrkur okkar
liggur í því hversu jafnt liðið er. Við
erum lið en ekki tíu einstaklingar sem
allir reyna að vera stjörnur. Ef ein-
hver á dapran dag þá kemur maður
í manns stað með góðan leik. Strák-
arnir skilja fullkomlega hvað það er
sem þarf til að sigra og allir leggja
sig fram. Ég hef alltaf verið meira
fyrir að leika fyrir liðsheildina og ég
held ég sé ekki eigingjarn leikmað-
ur.“
Er einhver leikmaður í úrvalsdeild-
inni sem þú ert kvíðinn fyrir að
mæta?
„Nei, ekki beint kvíðinn og ég er
ekki hræddur við neinn, en mér finnst
einna leiðinlegast að spila gegn
mönnum sem stífdekka mig inni í
teignum. Ég lék fyrir utan á kantin-
um í Bandaríkjunum og er því ekki
vanur því að vera stífdekkaður og
alls ekki vanur eins miklurn pústrum
og tíðkast undir körfunni. Ég get til
dæmis nefnt Fred Williams, Herman
Myers á meðan hann var með Grinda-
vík, og John Rhodes. Ég á í vandæð-
um með þá vegna þess að þeir vilja
leika með bakið í körfuna og ég
kysi frekar að leika maður gegn
manni fyrir utan, manni sem snýr
ekki baki í körfuna. Mér leiðist svona
varnarleikur, en ég verð að gera
þetta og sem betur fer hjálpa með-
spilarar mínir mikið því þeir vita af
þessu.“
Getum orðið
íslandsmeistarar
Williford telur Hauka eiga mögu-
leika á íslandsmeistaratitlinum.
„Bikarúrslitaleikurinn var frábær þó
svo við lékum ekkert sérstaklega
vel. Margir áhorfendur, mikill hávaði
og stemmning góð. Þetta minnt mig
á háskólaboltann heima. Ég hlakka
mikið til úrslitakeppninnar og ég
held að við eigum góða möguleika á
að fara alla leið. Ef við leikum eins
og við höfum verið að gera er ekk-
ert sem segir að við getum ekki
unnið. Við vitum ekki enn á móti
hveijum við lendum en við munum
taka hvern leik fyrir þegar þar að
kemur og vonandi höldum við áfram
að sigra, þar til flautað verður til
leiksloka í síðasta leiknum."
Það er oft talað 'um dómara, eru
þeir alveg ómögulegir hér á landi?
Nú hlær Williford og segist ekki
vilja ræða um dómara, en lætur þó
að lokum udnan: „Ég held að það
sé eðlilegur hlutur að þeir sem hafa
leikið lengi í deildinni njóti meiri virð-
ingar en aðrir og sleppi ef til vill
oftar við að fá dæmt á sig fyrir
smáatriði. Þetta er þannig í NBA og
ég held að það verði alltaf þannig,
alls staðar. Ég hef tekið eftir þessu
hérna.
Vantar meiri stöðugleika
Það sem mér finnst helst vanta
hjá dómurum hér er stöðugleiki.
Maður veit aldrei í hvernig skapi
þeir koma til leiks. Einn daginn
dæma þeir á allt en í næsta leik slepp-
ir sami dómari samskonar broti.
Dómararnir eru ekki lélegir, en þá
vantar stöðugleika. Ég fékk nokkrar
tæknivillur í upphafi, en nú er ég
orðinn stilltur strákur og veit að það
þýðir ekkert að þrasa. Auðvitað verð-
ur maður stundum æstur í hita leiks-
ins, en ég reyni að sitja á mér. Mér
finnst líka að ég fái dæmdar nokkrar
ódýrar villur á mótheijana núna í
seinni tíð!
Ég er að þjálfa unglingaflokk
Hauka og ég segi strákunum að
hafa ekki áhyggjur af dómurunum
því það þýði ekkert annað en að leika
eins og við erum vanir. Ef við gerum
það og erum nógu góðir þá vinnum
við, sama hverjir dæma.
Ég veit ekki hvers vegna dómarar
eru svona misjafnir milli leikja, en
einn þátturinn er sjálfsagt sá sami
og hjá leikmönnum. Menn vinna allan
daginn og eru misjafnlega upplagðir.
Það myndi sjálfsagt hjálpa að hafa
þrjá dómara eins og í NBA. Þrír
dómarar sjá að sjálfsögðu meira en
tveir og geta fylgst betur með því
sem gerist á vellinum, en ég er ekki
viss um að dómgæslan í NBA sé
betri núna en hún var þegar þeir
voru tveir, sex augu sjá þó betur en
fjögur.“
Frammistadan í tölum
JASON Williford hafði leikið 27 af 28 leikjum
Hauka i úrvalsdeildinni þegar rætt var við hann.
Hann missti af leik gegn KR þegar hann var í
leikbanni. Hér á eftir fara tölulegar upplýsingar
um árangur lians í vetur, meðaltal og síðan
besti árangur í einstökum leik:
Leiktími:..............................35,7/45
Skotnýting: „.........................63,2/100
3ja stiga nýting:.....................40,8/100
Vítanýting:...........................72,8/100
Fráköst:...............................15,1/25
Stoðsendingar:..........................4,3/11
Boltanáð:................................3,1/7
Boltatapað:..............................2,4/5
Varin skot:..............................0,8/4
Stig:..................................21,6/39