Morgunblaðið - 23.03.1996, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 23. MARZ 1996 41
Ljósmyndir/Björg Sveinsdóttir
UNGMENNIN í Ormétnum.
Sögulegt
tilraunakvöld
TONLIST
Tónabær
MÚSÍKTILRAUNIR
Músíktilraunir, hljómsveitakeppni
Tónabæjar, annað tilraunakvöld
af fjórum.Þátt tóku Pánorama,
Sódavatn, Átúr, Bee Spiders,
Ormétinn, Skvaldur og Hi-Fly.
Áhorfendur voru um 300 í
Tónabæ 21. mars.
MÚ SÍ KTILRAUNIR héldu
áfram sl. fimmtudag, en þá var
annað kvöld af þremur. Þetta kvöld
var sögulegt að nokkru, helst fyrir
það að techno-sveit komst í úrslit,
fyrst slíkra sveita. Einnig kom
önnur kvennasveit Músíktilrauna
síðustu tíu ár og eins og sú fyrri
komst hún í úrslit.
Fyrsta hijómsveit á svið þetta
tilraunakvöld, Panorama, lofaði
góðu fyrir kvöldið, því hún var
bráðskemmtileg og -efnileg.
Fyrsta lag sveitarinnar var veru-
lega gott, þó nokkuð hafi Panor-
amamenn verið óstyrkir fyrstu
skrefin. Þeim jókst þó þróttur er
á leið og í lok lagsins var keyrslan
orðin örugg. Annað lagið var aftur
á móti heldur klúsuð samsuða;
eftir þokkalega byijun tók það
stefnu út í móa og sá ekki til sól-
ar eftir það. Þriðja lagið, Kaldur
sjór, var svo það besta sem frá
Panorama heyrðist að sinni. Sveit-
in var ein efnilegasta hljómsveit
kvöldsins og ekki nema hársbreidd
frá því að komast í úrslit. Með
meiri samæfíngu og styrkari bas-
saleik nær hún langt, ekki síst ef
prýðilegur söngvari og gítarleikari
lætur eftir sér að syngja og hætt-
ir samanbitnu hvísli.
Sódavatn byrjaði á drungalegu
ambient-lagi, en síðan tók við
hægfara ambient-popp með
SKVALDUR í stuði.
smellnum laglínum og grípandi
rytmum. Sönglína laganna hefði
mátt vera öllu snarpari.
Á túr kom mjög á óvart; fyrsta
lag sveitarinnar var klént, það
annað fyrirtak og það þriðja eftir-
minnilega gott þar sem söngkona
sveitarinnar fór hreinlega á kost-
um. Á túr varð í öðru sæti og
komst því í úrslit.
Bee Spiders, sem valin var at-
hyglisverðasta hljómsveit síðustu
tilrauna, var þéttasta sveit kvölds-
ins og sérstaklega var gítarleikar-
inn traustur í gegnheilli keyrslu.
Lög Bee Spiders voru kannski full
venjulegt þungapopp, utan annað
lagið sem var harla gott, að
minnsta kosti sé miðað við frammi-
stöðu sveitarinnar á síðasta ári,
en hún var örugg í úrslit.
Ormétinn lék þungarokk með
sérdeilis hatursfullum textum; eft-
irminnilegt er viðlagið „ég hata“
í fyrsta laginu og línan „þú ert
orðinn dauður“ í því þriðja. Gítar-
leikari sveitarinnar var líflegur og
lofar góðu og aðrir sveitarmenn
stóðu sig með prýði.
Skvaldur lék einskonar þunga-
rokk með innskotum úr ýmsum
áttum; mikið var um gítarfrasa en
minna um laglínur. Söngvari sveit-
arinnar var skemmtilega sprækur,
en mislagðar hendur í söngnum,
til að mynda skar í eyrun söngur
hans í öðru lagi sveitarinnar, en
aftur á móti söng hann þriðja lag-
ið, besta lag Skvaldurs, mjög vel.
Lokasveit kvöldsins var Hi-Fly
og lék grípandi kraftmikið techno.
Séstaklega voru fyrsta og þriðja
lag sveitarinnar góð; í öðru laginu
var full mikið af dimmum hljóm-
um. House-keimur var af þriðja
laginu og gerði það betra fyrir
vikið. Dómnefnd sá ástæðu til að
hleypa Hi-Fly í úrslit.
Árni Matthíasson
BRÁÐEFNILEG
Panorama.
AMBIENT-HLJÓMAR frá Sódavatni.
GUÐRÚN
ÞÓRÓLFSDÓTTIR
+ Guðrún Þó-
rólfsdóttir
fæddist í Stóru-
Breiðuvíkurhjá-
leigu, Helgustaða-
hreppi í S-Múla-
sýslu 7. maí 1929.
Hún lést á Land-
spítalanum 14.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Mekkin
Guðnadóttir frá
Vöðlum í Vöðlavík
og Þórólfur Krist-
jánsson frá Stóru-
Breiðuvík. Systkini
Guðrúnar: Guðni, dó ungur,
Jóhanna, ljósmóðir, búsett á
Eskifirði og Þórunn sem er lát-
in. Guðrún giftist Sverri Krist
jánssyni f. 19. ágúst 1931 d.
17.11. 1982. Hann var frá
Hvammkoti í Lýtingsstaða-
hreppi í Skagafirði. Guðrún og
Sverrir eignuðust 7 börn: And-
vana fædd stúlka 26. mars
1955, Ingibjörg f. 28. maí 1956.
Maki Einar Ingi Einarsson.
Guðrún frænka mín andaðist á
Landspítalanum 14. mars eftir erfíð
veikindi. „Ég er orðin svo þreytt,“
sagði hún við mig síðast þegar ég
heimsótti hana. Þessi duglega kona
átti erfítt með að sætta sig við að
vera sjúk og ósjálfbjarga og að vera
byrði á öðrum. Hún sem alltaf hafði
unnið hörðum höndum og svo sann-
arlega skilað miklu dagsverki.
Hún fæddist og ólst upp í Stóru-
Breiðuvíkurhjáleigu til unglingsára.
Ung missti hún föður sinn og bróð-
ur, en móðir hennar hélt heimili
með tengdaföður sínuni þar til hann
féll frá. Fluttist Mekkin þá að Vöðl-
um með dætur sínar Guðrúnu og
Þeirra börn: Finnur
Friðrik f. 4.jan.
1980, Sverrir Krist-
ján f. 18. apr. 1981,
Andri Valur f.25.
júní 1986, Mekkin
f. 7. júlí 1987 og
Sindri Snær f. 11.
júní 1988. Þórelva
Guðný f. 9. okt.1957
d.10. des. 1957, Þór-
ólfur Kristján f. 7.
feb. 1961. Maki
Mona Petersen.
Þeirra börn: Alex-
ander Benjamín f.
10. júní 1992 og
Gabriel Morten f. 22. maí 1994.
Þórarinn Guðni f. 4. okt. 1962.
Maki Sigrún Indriðadóttir. Jó-
hann Hörður f. 16. júlí 1964.
Maki Jórunn Bragadóttir.
Þeirra börn: Ásta Sif f. 12. apr.
1984 og Kári Björn f. 28. maí
1988. Olafur Geir f. 18. des.
1968.
Útför Guðrúnar fer fram frá
Eskifjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Þórunni, en Jóhanna ólst upp á
Karlsskála í sömu sveit. Guðrún var
fríð kona, smávaxin, snör í snúning-
um, handfljót og féll aldrei verk úr
hendi. Eins og aðrir byrjaði hún að
vinna um leið og hún gat létt undir
og lærði m.a. að prjóna 5 ára göm-
ul. Ung fór hún að heiman til að
vinna fyrir sér og var meðal annars
í vist á Seyðisfirði 15 ára gömul. Á
sumrin dvaldist hún heima og gekk
þar til allra starfa af dugnaði og
ósérhlífni.
Guðrún og Sverrir bjuggu fyrstu
árin í Skagafírði, en árið 1961 fluttu
þau til Eskifjarðar þar sem þau
byggðu húsið númer 21 við Hátún.
TÓMAS
BJARNASON
-4- Tómas Bjarna-
* son fæddist 14.
janúar 1939 í Kefla-
vík. Hann lést á
Ljósheimum á Sel-
fossi 13. mars síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Bjarni
Tómasson, f. 17.6.
1915 í Helludal í
Biskupstungum,
dáinn 26.8.1993, og
Guðrún Guðmunds-
dóttir, f. 17.12.1914
á Blesastöðum á
Skeiðum.
Systkini Tómasar
eru: Óskar, f. 7.3.1940, d. 31.12.
1961, Guðmundur, f. 2.2. 1942,
sambýliskona Hallfríður Bald-
ursdóttir, Kristín, f. 29.6. 1943,
d. 15.10.1993, Steinunn, f. 20.3.
1945, maki Ingi Sæmundsson,
Hafsteinn, f. 20.8. 1950, maki
Valdís Steingrímsdóttir, Birgir,
f. 15.6. 1953, Hildur, f. 15.6.
1953, Guðrún, f. 14.7. 1955,
maki Jónas Helgason, Kolbrún,
f. 12.7. 1958, maki Morten Ott-
esen, og Björk, f. 12.7. 1958,
sambýlismaður Siguijón St.
Björnsson.
Útför Tómasar verður gerð
frá Hveragerðiskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Þegar við í dag kveðjum bróður
okkar Tómas Bjarnason, viljum við
minnast hans með fáeinum orðum
um leið og við þökkum honum sam-
fylgdina.
Tommi, eins og hann var ávallt
kallaður, bjó í Keflavík til ársins
1943 en þá fluttist hann með for-
eldrum sínum til Hveragerðis. Þrátt
fyrir að Tommi gengi aldrei heill
til skógar lét hann það ekki aftra
sér frá því að taka þátt
í dagsins önn svo lengi
sem heilsan leyfði. Mun
hjálpsemi hans og
dugnaður seint gleym-
ast okkur sem næst
honum stóðum. Ekki
naut hann neinnar
hefðbundinnar skóla-
göngu, enda ekki þeir
kostir í boði fyrir hann
á þessum árum sem
bjóðast myndu í dag.
Sem unglingur vann
hann sem sendill hjá
Kaupfélaginu, enda
var það starf þar sem
samviskusemi hans fékk notið sín.
Árið 1965 fluttist Tommi að Sól-
heimum í Grímsnesi þar sem hann
bjó í nær 20 ár. Þar vann hann þau
verk sem til féllu, við búskap, garð-
yrkju og fleira. Undi hann hag sín-
um ákaflega vel á Sólheimum og
var það ekki síst því að þakka að
þar fékk hann tækifæri til þess að
sinna uppáhaldsmálinu sínu, smíð-
um. Tímunum saman sat hann og
bjó.til lítil dýr og aðra smáhluti, sem
hann var svo óspar á að gefa þeim
sem til hans komu.
Vegna heilsuleysis fluttist
Tommi á öldrunardeildina Ljós-
heima á Selfossi árið 1986, þar sem
hann dvaldi til æviloka. Viljum við
sérstaklega þakka starfsfólkinu þar
fyrir frábæra umönnun og alla þá
hlýju sem hann naut í þau ár sem
hann dvaldi þar.
Tomma var fjölskyldan afar kær,
og í hans munni var „heima“ alltaf
húsið okkar að Breiðumörk 5. Enda
þótt Tommi hafí dvalið langtímum
saman að heiman, kom hann ávallt
heim um jól og aðrar stórhátíðar.
Var hans alltaf beðið með nokkurri
eftirvæntingu því aldrei fannst okk-
ur jólin vera komin fyrr en hann
Sverrir stundaði ýmis störf, var sjó-
maður en vann seinustu æviár sín
í Hraðfrystihúsi Eskifjarðar. Eins
og gefur að skilja hafði Guðrún í
mörg horn að líta á sínu mann-
marga heimili. Hún helgaði líf sitt
eiginmanni og börnum, en vann oft
í síld á haustin og í frystihúsinu.
Þessi hlédræga kona var mikill
dugnaðarforkur, saumaði, pijónaði
og heklaði hinar fegurstu flíkur.
Hún kunni vísur, kvæði og sögur
sem hún sagði börnum sínum þegar
hún sat með prjónana í rökkrinu og
þá gjarnan með heimiiisköttinn í
fanginu. Hún var dýravinur og hafði
gaman af að bregða sér á hestbak,
en maður hennar og synir stunduðu
hestamennsku og áttu einnig fáein-
ar ær. Eftir að Sverrir féll frá vann
Guðrún fulla vinnu í frystihúsinu
meðan heilsan leyfði. Bþrnin voru
flutt að heiman, nema Ólafur sem
bjó með rhóður sinni. Ég naut gest-
risni og frændrækni Guðrúnar þeg-
ar ég var á ferð fyrir austan, en
móðir mín og hún voru systkinadæt-
ur. Mér er minnisstætt hve hlýleg
og alúðleg hún var á sinn hljóðláta
hátt.
Meðan hún lá á spítalanum lang-
aði mig til að spytja hana um gamla
daga, en þróttur hennar ieyfði ekki
löng samtöl. Þó veit ég að sveitin
hennar, Vöðlavíkin, var henni kær,
þó að hún kærði sig minna um að
koma þangað eftir að hún lagðist í
eyði, sagði að það væri svo tómlegt
að sjá ekki hreyfingu við einn ein-
asta bæ. Ég hef grun um að Guðrún
hafi ekki bara séð það sem við hin
sjáum, skilningarvit hennar hafi
numið fleira í náttúrunni. Hún
skynjaði umhverfíð af næmi og
sagði í hálfkæringi að huidufólkið
hefði flutt úr sveitinni um leið og
mannfólkið.
Það er komið að kveðjustund.
Guðrún verður jarðsungin frá Eski-
fjarðarkirkju í dag. Ég minnist
frænku minnar með þakklæti og
hlýhug og ég og fjölskylda mr'n vott-
um ástvinum hennar dýpstu samúð.
Gunnhildur Hrólfsdóttir.
var kominn heim. Oft var glatt á
hjalla þegar við vorum öll saman
komin á Breiðumörkinni, og átti
Tommi ekki minnstan þátt r því.
Elsku mamma, við biðjum góðan
Guð að styrkja þig og styðja í þeirri
miklu sorg er þú hefur gengið í
gegnum á sl. 2 árum, en við vitum
að pabbi, Óskar og Stína taka vel
á móti Tomma og vaka yfir þér.
Guðmundur, Steinunn,
Hafsteinn Birgir, Hildur,
Guðrún, Björk og Kolbrún.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfí Jesús í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfír mér.
(Hallgrímur Pétursson)
í dag kveð ég með söknuði elsku-
legan frænda minn Tómas Bjarna-
son. Ég er þakklát fyrir að hafa
kynnst Tomma því að hann var
hvers manns hugljúfi. Tommi hafði
til að bera listræna hæfileika, það
sást best á öllum þeim dýrum er
hann smíðaði í gegnum árin. Minn-
ingarnar um Tomma frænda eru
bjartar sem ávallt munu geymast í
hugskoti mínu. Slíkur drengur mun
lifa þótt hann sé dáinn. Ég er sann-
færð um að nú munu hans ástkæri
faðir, bróðir og systir taka á móti
honum og leiða hann inn í hið ei-
lífða ljós. En milli þeirra allra ríkti
mikil ást og umhyggja. Elsku
Tommi hafðu þökk fyrir allt og allt
og Guð blessi minningu þína.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífs-
ins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér,
þinn kærleikur í verki var gjöf sem gleym-
ist eigi
og gæfa var öllum sem fengu að kynnast
þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Elsku Gunna frænka, við sendum
þér og börnum þínum og öðrum
ástvinum innilegar samúðarkveðj-
ur.
Bryndís Jónsdóttir
og fjölskylda.