Morgunblaðið - 21.04.1996, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 21. APRÍL 1996 15
Einsöngstónleik-
ar í Gerðarsafni
KRISTÍN Sædal Sig-
tryggsdóttir sópran og
Hrefna Unnur Eggerts-
dóttir píanóleikari
halda tónleika í Lista-
safni Kópavogs - Gerð-
arsafni þriðjudaginn
23. apríl næstkomandi
klukkan 20.30.
Flutt verða íslensk
sönglög eftir ýmsa höf-
unda auk ljóðaflokksins
Sígaunaljóð eftir Dvor-
ák. íslensku sönglögin
eru eftir Sigfús Einars-
son, Eyþór Stefánsson,
Pál Isólfsson, Jórunni
Viðar, Sigvalda Kald-
alóns, Emil Thorodd-
sen, Magnús Á. Árnason og Sigfús
Halldórsson.
Kristín Sædal Sigtryggsdóttir
hóf snemma söngnám og var Guð-
rún Á. Símonar fyrsti kennari henn-
ar. Kristín stundaði síðar nám við
Söngskólann í Reykjavík og útskrif-
aðist úr kennaradeild 1985. Aðal-
kennari hennar var Þuríður Páls-
dóttir. Með námi sótti Kristín nám-
skeið hjá ýmsum þekktum leiðbein-
endum. Að loknu kennaraprófi fór
Kristín til Englands í framhaldsnám
hjá Valerie Heath Davies og hefur
notið handleiðslu hennar til margra
ára. Kristín hefur haldið nokkra
einkatónleika, sungið í Þjóðleikhús-
inu, íslensku óperunni og komið
fram í útvarpi og sjónvarpi. Kristín
gaf út hijómdiskinn Draumalandið
á síðasta ári með 18 íslenskum
sönglögum eftir ýmsa höfunda og
verður hluti þeirra laga fluttur á
'tónleikunum.
Hrefna Unnur Eggertsdóttir nam
píanóleik við Tónlistarskólann í
Reykjavík þar sem Arndís Stein-
grímsdóttir, Jón Norðdal og Árni
Kristinsson voru aðalkennarar
hennar. Framhaldsnám stundaði
hún við Hochschule fúr Musik und
Darstellende Kunst í Vínarborg.
Hún starfar nú sem kennari og
píanóleikari við Tónlistarskólann í
Reykjavík og Tónlistarskóla Kópa-
vogs.
LISTIR
V AXT ARRÆKT ARKON AN
og stálmeyjan Melissa Coates.
Staða
kven-
ímyndar
MÁLÞING verður haldið í Menn-
ingarmiðstöðinni Gerðubergi um
stöðu kvenímyndarinnar út frá
nýju vaxtarræktarkonunni, sem
kom fyrst fram á sjónarsviðið í
sinni ofurstæltu mynd fyrir að-
eins röskum áratug, í dag, sunnu-
daginn 21. apríl, kl. 20. Hveijar
eru sögulegar forsendur hennar?
Hvaða öfl í samtímanum endur-
speglar hún? Er húri „úrkynjuð"
framlenging á hinni hefðbundnu
kvenímynd sem stöðugt er haldið
að okkur í bíómyndum, fjölmiðl-
um og auglýsingum? Hver er
hinn lífeðlisfræðilegi mismunur
karla og kvenna? Hvað er kven-
leiki?
Á málþinginu verður reynt að
varpa ljósi á fyrirbærið frá ýms-
um sjónarhornum. Bill Dobbins,
sem sérhæft hefur sig í ljósmynd-
um af vaxtarræktarkonum, og
stálmeyjarnar Ericca Kern og
Melissa Coates munu sitja fyrir
svörum. Ericca Kern er líkams-
ræktarmeistari Norður-Ameríku
í þungavigt kvenna. Hún var
áður lystarstolssjúklingur en get-
ur nú lyft 810 kílóum í fótpressu
og 120 kilóum í bekkpressu.
Melissa Coates er hins vegar
áhugameistari Kanada. Hún þyk-
ir með fegurstu konum á þessu
sviði og er mjög eftirsótt sem
módel fyrir auglýsingar og for-
síður tímarita.
í upphafi málþings munu stál-
meyjarnar hnykla vöðvana með-
an Dobbins útskýrir fyrir áhorf-
endum hvernig slíkar konur eru
dæmdar í alþjóðlegum keppnum.
Dobbins hefur átt dijúgan þátt
í að móta þær reglur sem þar
gilda og skrifar reglulega fyrir
tvö stærstu líkamsræktartímarit-
in, Flex og Muscle
& Fitness (saman-
lagt um 7 milljón
eintök á mánuði).
Auk þess hefur
hann sent frá sér
fjölda bóka um
íþróttina, þar á
meðal tvær í sam-
vinnu við Arnold
Schwarzenegger.
Þá mun nýkjörin
ungfrú Reykjavík,
Harpa Rós Gísla-
dóttir, og Bergljót
Þorsteinsdóttir,
sem hafnaði í öðru
sæti, koma fram í
sundbolum. Heið-
ar Jónsson snyrtir
útlistar á hverju
f egurðardómur-
inn grundvallast,
en hann, ásamt
Hannesi Sigurðs-
syni listfræðingi,
verða fundar-
sljórar kvöldsins.
Spyrjendur á
málþingi verða
Soffía Auður
Birgisdóttir (bók-
menntafræð-
ingur), Halldór Björn Runólfsson
(listfræðingur), Stefán B. Sig-
urðsson (lífeðlisfræðingur),
Dagný Kristjánsdóttir (bók-
menntafræðingur), Kolfinna
Baldvinsdóttir (fjölmiðlamaður),
Gísli Pálsson (mannfræðingnr),
Agnar Jón Egilsson (leiklistar-
nemi) og Sigurður Svavarsson
(formaður karlanefndar Jafn-
réttisráðs). Málþingið er öllum
opið meðan húsrúm leyfir. Að-
gangseyrir er 300 krónur.
KARLAKÓR Reykjavíkur. Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Mýkt og
þróttur
TÓNLIST
Langholtskirkja
KÓRTÓNLEIKAR
Karlakór Reykjavíkur undir stjórn
Friðriks S. Kristinssonar. Einsöngv-
arar: Ásgeir Eiríksson (B), Friðbjöm
G. Jónsson (T), Sigurður Haukur
Gíslason (T) og Hreiðar Pálmasón
(T). Píanóleikari: Þóra Fríða Sæ-
mundsdóttir. 17. apríl kl. 20.00.
KARLAKÓR Reykjavíkur verður
sjötugur á þessu ári. Viðfangsefni
hans á tónleikunum í troðfullri
Langholtskirkjunni sl. miðvikudag
voru í inngangsorðum tónleikaskrár
sögð endurspegla sérkenni kórsins,
þ.e. fastheldni á þjóðlegar hefðir
og framsækni í efnisvali.
Hvað sem segja má um fram-
sækni dagskrár, þar sem lag úr
Carmina Burana (1937) og Stjáni
blái (1942) eru meðal yngstu at-
riða, stóð hitt heima. Fyrri hlutinn
leit þannig út: íslands vísur eftir
Bjarna Þorsteinsson; Sumar er í
sveitum e. Jóhann Ó. Haraldsson,
Undir bláum sólarsali í radds. Em-
ils Thoroddsens, Draumalandið og
Sefur sól hjá Ægi e. Sigfús Einars-
son, Fyrstu vordægur, ísland og
Nótt e. Árna Thorsteinsson, Brenn-
ið þið vitar e. Pál ísólfsson og Stjáni
blái e. Sigfús Halldórsson í radd-
setningu Róberts A. Ottóssonar.
Ekki jókst framsæknin eftir hlé:
Prestakór og O Isis und Osiris úr
Töfraflautunni, Þitt Íof, ó, Drottinn
e. Beethoven, Undir svörtudröngum
(sænskt þjóðlag), Hjartaminning e.
Áström, Si puer cum puellula e.
Orff, Kvöldkyrrð e. Lange-Múller,
Á vængjum söngsins e. Mendels-
sohn og Þakkarbæn, hollenzkt sál-
malag.
Friðrik S. Kristinsson er sköru-
legur stjórnandi og virðist verðugur
arftaki forvera síns, Páls P. Páls-
sonar. Andstætt mörgum starfs-
bræðrum sínum notaði hann aldrei
of stórar hreyfingar, og kórinn
fylgdi honum eins og skuggi; reynd-
ar svo vel, að styrkbreytingar urðu
stöku sinnum of snöggar. Dýnamík
kórsins var annars frískleg og jafn-
vel frumleg, eins og í Brennið þið
vitar, og var svosem tími til kominn
að sýna nýja hlið á þessum meist-
aralega hápunkti Alþingishátíðar-
kantötu Páls Isólfssonar, en á öðr-
um stöðum varð vökurðin í styrk-
breytingum fullsnörp, t.a.m. í Kór
prestanna, þar sem orðin „sehliche
Wonne!“, á eftir ofurveiku „O, Isis
und Osiris", beljuðu fyrirvaralaust
út á fortissimo.
Karlakór Reykjavíkur er efalítið
kraftmesti karlakór landsins, en
jafnframt einhver sá agaðasti.
Hann leikur sér að því að syngja
niður á ppp og er geysilega sam-
taka, jafnt í styrkbreytingum sem
í hrynjandi. Þá er jafnvægið milli
radda til fyrirmyndar, sem og texta-
framburður. Fyrir kór af slíkum
gæðastaðli duga ekkert minna en
hæstu kröfur, og samkvæmt þeim
virtist mesti og nánast eini galli
kórsins felast í flötum hátíðnum
endrum og eins (áberandi mest í
1. tenór) sem lítill vandi ætti vera
að laga, ef menn halda vöku sinni,
því yfirleitt var aðeins um sárafáa
hundraðshluta úr tóni að ræða. Að
öðru leyti hélt kórinn hæðinni að-
dáunarlega vel, og var í því sam-
bandi athyglivert, að gestakór eldri
KKR-inga reyndust sízt eftirbátar
ungu strákanna í þeim efnum.
Erfítt er að gera upp á milli ein-
stakra atriða í efnisskránni, því
söngur kórsins var geysilega jafn
frá upphafí til enda. I fyrri hálfleik
þótti undirrituðum hlutfallslega
mest til 5. lags koma (Sefur sól hjá
Ægi), og þó einkum til Nætur,
Brennið þið vitar og Stjána bláa.
Friðbjörn G. Jónsson söng ágætan
einsöng í Draumalandi Sigfúsar
Einarsssonar, en þó enn betri í dá-
fallegu lagi Lange-Múllers, Kvöld-
kyrrð, þar sem tenórrödd hans var
opnari og hljómmeiri. Ungur bassi
meðal kórfélaga, Ásgeir Eiríksson,
kvaddi sér hljóðs í Nótt og afhjúp-
aði feykiefnilega bassa-baríton-
rödd, sem „þyrfti að komast undir
góðra manna handleiðslu sem
fyrst“, eins og haft var að orði við
undirritaðan. Ásgeir söng aríu Sar-
astros úr Töfraflautunni eftir hlé,
O Isis und Osiris, en naut sín ekki
alveg eins vel þar, enda sú aría
hentugri dýpri bössum. Sigurður
Haukur Gíslason tenór og Hreiðar
Pálmason baríton sungu hvor sitt
einsöngserindið í Stjána bláa, og
fórst þeim vel úr hendi. Sigurður
átti líka nokkrar innskotssetningar
í kersknislagi Carls Orffs um pilt
og telpu úr Carmina Burana, Si
puer cum puellula, sem kórinn söng
hressilega, utan hvað hefði mátt
beita meira staccatói.
í seinni hlutanum stóðu upp úr
hymni Beethovens, Þitt lof, ó,
Drottinn, er var sunginn af þrótti,
og innslag eldri kórfélaga undir
stjórn Kjartans Siguijónssonar,
fyrst með serenöðu Lange-Múllers
(Kvöldkyrrð), þar sem píanisti kórs-
ins átti fallega mótaðan leik, og
síðan Á vængjum söngsins.
Meðal fjölda aukalaga, sem
ánægðir áheyrendur heimtuðu af
kómum, var óvæntur aldursforseti
söngskrár, Kom þú ljúfa fagra fljóð,
sem ég heyrði ekki betur en að
væri fengið úr „Le Jeu de Robin
et Marion" eftir Adam de la Halle,
frá ofanverðri 13. öld. Var þetta
fallega litla lag í þjóðlegum trúbad-
úrstíl flutt af þeirri viðeigandi mýkt
og innileika, sem er verðug and-
stæða við alkunnan stæltan þrótt
Karlakórs Reykjavíkur.
Ríkarður Ö. Pálsson
rti