Morgunblaðið - 21.04.1996, Blaðsíða 26

26 SUNNUDAGUR 21. APRÍL 1996
MORGUNBLAÐIÐ
KVIKMYNDIR/Sambíóin sýna gamanmyndina Grumpier Old Men með Walther Matt-
hau, Jack Lemmon, Ann-Margret og Sophiu Loren í aðalhlutverkum. Þetta er framhald
myndarinnar Grumpy Old Men sem sló rækilega í gegn fyrir tveimur árum.
ÞAU Melanie (Daryl Hannah) og Jacob (Kevin Pollack) hætta
við brúðkaupið vegna afskipta feðra sinna.
ENNÞÁÍ
BARÁTTU
Þeir Jack Lemmon og Walter
Matthau leiða saman hesta
sína á nýjan leik sem fjandvinimir
fúlu, John og Max, í kvikmyndinni
Grumpier Old Men, sem er fram-
hald myndarinnar Grumpy Old
Men sem gerð var 1993 og sló
rækilega í gegn á sínum tíma.
Eins og í fyrri myndinni fara þau
Ann-Margret, Daryl Hannah,
Kevin Pollack og Burgess Mered-
ith með stór hlutverk, en nú hefur
ítalska leikkonan Sophia Loren
einnig bæst í hópinn.
Sumarið hefur gengið í garð í
smábænum Wabasha í Minnesota
með tilheyrandi þíðu og jafnvel
hefur eilítil þíða hlaupið í áratuga-
löng stirð samskipti fjandvinanna.
John er nýlega og hamingjusam-
lega kvæntur Ariel (Ann-Margr-
et), en Max er hins vegar ennþá
einn á báti. En þá kemur til sög-
unnar Maria Ragetti (Sophia Lor-
en) sem keypt hefur beitusölu
Chucks við uppáhaldsveiðivatn
þeirra félaga og hyggst hún breyta
henni í rómantískan ítalskan veit-
ingastað sem þeim finnst af og
frá. Til þess að koma í veg fyrir
þetta hræðilega tiltæki sameinast
þeir John og Max í baráttu til að
koma í veg fyrir fyrirætlan Mariu
og beita þeir öllum tiltækum ráð-
um til þess. Þeir eru hins vegar
óviðbúnir hugprýði hennar og bar-
áttuþreki, en hún hefur alls ekki
í hyggju að gefast upp fyrr en í
fulla hnefana. Hún svarar ofsókn-
um þeirra í sömu mynt og er allt
útlit fyrir að hún fari með sigur
af hólmi og geri Max þar að auki
bálskotinn í sér. Á meðan þessu
fer fram eru þau Melanie (Daryl
Hannah), dóttir Johns, og Jacob
(Kevin Pollack), sonur Max að
undirbúa vænt-
anlegt brúð-
kaup sitt, en
þau hætta
hins vegar við
allt saman þeg-
ar þeim verður
ljóst með hvaða
hætti feður
þeirra hafa undir-
búið veisluhöldin.
John kennir Max
um hvernig fór og
Max ásakar John.
Ekki líður því á
löngu þar til hið
skammvinna vopna-
hlé fjandvinanna fúlu
er farið út um þúfur
og þeir eru á nýjan leik
komnir í hár saman á þann hátt
sem þeim einum er lagið.
Grumpier Old Men er sjötta
kvikmyndin sem Óskarsverð-
launahafarnir Walther Matthau
og Jack Lemmon leika saman í.
Þeir léku fyrst saman i The Fort-
une Cookie (1966), en þá þekktust
þeir varla. Núna eru þeir hins
vegar eins og bræður og samleik-
ur þeirra aðeins framlenging á
vináttusambandi þeirra. Jack
Lemmon varð fyrstur leikara til
að hljóta Óskarsverðlaunin bæði
sem besti leikari í aðalhlutverki
(Save the Tiger) og sem besti leik-
ari í aukahlutverki (Mister Rob-
erts). Þá er hann sá eini sem hlot-
ið hefur verðlaunin og leikstýrt
öðrum sem tilnefndur hefur verið
til þeirra (Matthau í Kotch), og
eini leikarinn sem hefur hlotið
útnefningu tvisvar á kvikmynda-
hátíðinni í Cannes sem besti leik-
ari (The China Syndrome og Miss-
ing). Margvíslegur annar heiður
hefur fallið leikaranum í skaut og
hefur hann hlotið fjölda alþjóð-
legra verðlauna.
Lemmon fæddist í Boston í
Massachusetts en hann lauk há-
skólaprófi frá Harvard-háskóla
árið 1947. Eftir að hafa þjónað í
sjóhemum hélt hann til New York
að freista gæfunnar, og fyrstu
hlutverkin fékk hann í nokkrum
sápuóperum í útvarpi. Þá sneri
hann sér að sjónvarpi og lék þar
í rúmlega 500 sjónvarpsþáttum
sem flestir voru í beinni útsend-
ingu, og árið 1953 lék hann sitt
fyrsta hlutverk á Broadway. Fljót-
lega lá leiðin svo til Hollywood og
fyrir hlutverk sitt í fjórðu
myndinni
HIN hugprúða Maria svarar ofsóknum félaganna Johns (Jack
Lemmon) og Max (Walther Matthau) í sömu mynt.
sem hann lék í, Mister Roberts
(1955), hlaut hann óskarsverð-
launin fyrir bestan leik í aukahlut-
verki. Vendipunktur varð á ferli
Lemmons þegar hann lék í sinni
fyrstu kvikmynd fyrir Billy Wild-
er. Það var Some Like It Hot
(1959), en í henni lék hann á
móti Tony Curtis og Marilyn
Monroe. Samstarf Lemmons og
Wilders leiddi síðar af sér myndir
á borð við The Apartment, Irma
La Douce, The Fortune Cookie
(fyrsta hlutverkið með Walther
Matthau), Avanti!, The Front Page
og Buddy Buddy, en í þeim tveim
síðastnefndu lék hann einnig á
móti Matthau. Dramatískir hæfi-
leikar Lemmons fengu svo notið
sín í myndum eins og Days of
Wine and Roses, Save the Tiger,
The China Syndrome, Tribute,
Missing, JFK og Glengarry Glen
Ross.
Walther Matthau hefur leikið í
rúmlega 50 kvikmyndum, en hann
lék sitt fyrsta hlutverk á sviði á
Broadway árið 1948. Hann er
fæddur í New York og stundaði
nám í blaðamennsku í Columbia-
háskólanum, og síðar stundaði
hann leiklistamám. Á Broadway
átti hann farsælan feril til ársins
1955 þegar hann lék í fyrstu kvik-
mynd sinni, The Kentuckian, en
jafnhliða kvikmyndaleik hélt hann
áfram að leika á Broadway, og
árið 1965 hlaut hann Tony-verð-
launin sem besti leikari fyrir
frammistöðu sína í The Ödd
Couple. Eftir að hafa hlotið Óskars-
verðlaunin fyrir bestan leik í auka-
hlutverki í The Fortune Cookie
(1966) varð Matthau einn eftirsótt-
asti aðalleikari í bandarískum kvik-
myndum og fylgdi hvert stórhlut-
verkið í kjölfar annars. Meðal
mynda sem hann hefur leikið í eru
The Laughing Policeman, The
Sunshine Boys, Califomia Suite,
Hopscotsh, The Survivors, Dennis
The Menace og síðast I.Q.

Síung
stjarna
SOPHIA Loren hefur leikið í rúmlega
80 kvikmyndum á 45 ára ferli sínum
sem kvikmyndaleikkona, en síðast
sást þessi síunga stjarna á hvíta tjald-
inu í mynd Roberts Altman, Pret-a-
Porter, sem gerð var 1994.
Skírnarnafn leikkonunnar er Sofia’
Scicolone, en hún fæddist 20. septem-
ber 1934 í Róm og verður því 62 ára
á þessu ári. Hún var óskilgetin og ólst upp í
fátækrahverfum Napólí við þröngan kost i seinni
heimsstyijöldinni. Móðir hennar var leikkona
sem barðist í bökkum og innrætti dóttur sinni
metnað til að verða stjarna. 14 ára tók hún þátt
í fyrstu fegurðarsamkeppninni í
Napólí og var hún ein af 12 stúlkum
sem hlutu titilinn „prinsessa hafs-
ins“, en að launum fékk hún lest-
armiða til Rómar, nokkrar rúllur
af veggfóðri, borðdúk og smá-
vægilega peningaupphæð.
Mamma hennar fór með henni
til Rómar en þar fengu þær
báðar fljótlega smáhlutverk í
myndinni Quo Yadis og fleiri
myndum. Sofia tók þátt í
keppninni um titilinn ungfrú
Ítalía og þar var hún valinn
ungfrú glæsileiki. Hún lifði
við heldur bág kjör fyrir
peninga sem henni áskotn-
uðust m.a. fyrir fyrirsætu-
störf, og hún var ekki
orðin 15 ára þegar hún
kynntist kvikmynda-
framleiðandanum Carlo
Ponti sem var dómari
í einni fegurðarsam-

keppninni sem hún tók þátt i og varð
síðar eiginmaður hennar. Hann gerði
samning við hana og hófst þegar
handa við að undirbúa kvikmyndafer-
il hennar. Hann sendi hana í nám hjá
leiklistarkennurum og kom henni í
aukahlutverk í nokkrum kvikmynd-
um og þá undir nafninu Sofia Lazz-
aro, og síðan í veigameiri hlutverk
undir nafninu Sophia Loren. Tvítug
að aldri var hún orðin stjarna í heima-
landinu og fór að keppa við Ginu
Lollobrigidu um athyglina beggja
vegna Atlantsála. Hávaxin og þrýstin
með munúðarfulla andlitsdrætti höfð-
aði hún til karlpeningsins í Bandaríkj-
unum og ekki leið á löngu þar til
henni fór að berast skriða af tilboðum frá kvik-
myndaframleiðendum í Hollywood. Eftir að hafa
leikið í nokkrum bandariskum myndum sem tekn-
ar voru í Evrópu kom hún svo loks til Hollywood
árið 1958 að undangenginni mikilli auglýsinga-
herferð þar sem hún var kynnt sem nýjasta kyn-
táknið. En Hollywood misnotaði þennan nýja
feng sinn með því að leggja áherslu á yfirborðs-
legan glamúr i stað jarðbundinnar framkomu
leikkonunnar sem var henni eðlislæg, og með
fáeinum undantekningum var hlutverkaval
handa henni misráðið í bandarískum kvikmynd-
um, jaf-nvel þótt hún ynni til verðlauna á kvik-
myndahátíðinni í Feneyjum fyrir hlutverk sitt í
myndinni The Black Orchid, sem gerð var 1959.
Tveimur árum síðar var Sophia komin aftur til
Ítalíu og þar lék hún í mynd Vittoria De Sica,
La Ciociara, sem þykir ein besta frammistaða
hennar allt til þessa. Hún hlaut bæði Óskarsverð-
laun og Cannes verðlaun auk fjölda annarra verð-
launa fyrir þetta hlutverk sitt þar sem hún leik-
ur móður í stríðshijáðri Ítalíu, og var þetta í
fyrsta skipti sem leikkona hlaut Oskarsverðlaun-
in fyrir bestan leik í aðalhlutverki í erlendri
mynd. Hún var tilnefnd til Óskarsverðlauna aftur
árið 1964 fyrir hlutverk sitt í myndinni Matrim-
onio all’Italiana og 1991 hlaut hún sérstök Ósk-
arsverðlaun fyrir framlag sitt til kvikmynda.