Morgunblaðið - 28.04.1996, Blaðsíða 40

40 SUNNUDAGUR 28. APRÍL 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
þjonn,, þe.ttcXþe-yfoll /n’er að trpt
er/ne& of nufúM'Qti árgangtn/i-þOo v
(/]$a.r6ragðC 1 Qottdr W/jTT; >-
Æm ft Stund -J
BA.aHK/M/ h&n, <
yi/i'ikut
\betn\
Tommi og Jenni
Ljóska
Ferdinand
The light míst The raín turned » The story turned
turned to rain. to snow. ! to boring.
f \ 0 ■l 2-26 Æ * !í
Suddinn varð að rigningu.
Rigningin varð að snjó. Sagan varð leiðinleg.
BREF
HL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 5691329
• Netfang: lauga@mbl.is
Alþjóðlegur dans-
dagnr á morgun
NEMENDUR Listdansskóia íslands.
Frá Ingibjörgu
Björnsdóttur:
Á ALÞJÓÐLEGUM
dansdegi 29. apríl,
er venja að Alþjóða
leikhúsmálastofnun-
in fái þekkta per-
sónu úr dansheimin-
um til að skrifa
nokkur orð, skilaboð
til dansiðkenda og
dansunnenda_ um
heim allan. í ár er
það hin fræga rúss-
neska ballerína
Maya Plisetskaya
sem sendir frá sér
eftirfarandi: „Ég
sendi kveðju mína til
allra dansunnenda,
til allra sem gleðjast
við að horfa á hreyf-
ingar. Til allra
þeirra sem ekki geta
hlustað á tónlist án
þess að vöðvar lík-
amans verði fyrir
áhrifum. í upphafí
var ekki orðið,
hreyfingin varð á
undan, í upphafi var
dans. Um það er ég
er fullviss. Á alþjóðlegum dansdegi
skulum við dansa af hjartans list,
það vekur hjá okkur gleði, ánægju
og _fögnuð.“
Á dansdeginum, verður boðið til
veislu í húsi íslensku óperunnar,
„Dansfagnaðar", þar koma fram
dansarar úr íslenska dansflokknum.
Nemendur Listdansskóla íslands,
Jassballettskóla Báru, Dansskóla
Sigurðar Hákonarssonar og Dans-
smiðju Hermanns Ragnars. Þessi
sýning eru undir stjórn David Green-
all dansara. Allt dansáhugafólk er
hvatt til að fjölmenna.
Undanfarnar vikur hafa listdans-
skólamir haldið árlegar sýningar sín-
ar, þar hafa hundruð ungra nema
dansað af hjartans list, eflaust eru
margir þeirra með stjörnur í augum
og vonir í hjarta um framtíð á sviði
dansins. En á þessum dansdegi er
heimur íslenskra listdansara í nokk-
urri óvissu, fjármálin vega þar
þyngst. Danslist er dýr list, á því
leikur enginn vafi, ekki síður en óp-
era og leiklist. Til að stunda þessar
listgreinar dugar ekkert annað en
lifandi fólk, og lifandi fólki þarf að
borga laun, auk þess sem aðbúnaður
til að koma list þessa fólks til áhorf-
enda er mjög dýr, leikhús,-sem öllu
því sem því fylgir. Nú hefur verið
boðaður samdráttur á umsvifum ís-
lenska dansflokksins, aðeins 8 dans-
arar verða ráðnir á næsta starfsári
og einungis ódýrar sýningar í nútím-
astíl skuli vera á sýningarskrá næstu
árin. Þykir þetta nokkuð einlit stefna
hjá eina atvinnudansflokki landsins.
Margir ungir og efnilegir danslista-
menn eru við framhaldsnám erlendis
og horfa flestir þeirra heim og von-
ast til að geta notað hæfni sína og
menntun til framdráttar íslenskum
listdansi. En eins og nú horfir er sú
framtíð ekki sérlega björt. En við
vonum öll að fljótlega birti til og ís-
lenska ríkið sjái sér fært að leggja
meira fé til þessarar listgreinar allri
þjóðinni til þroska og yndisauka.
INGIBJÖRG BJÖRNSDÓTTIR,
skólastjóri Listdansskóla Íslands.
Trúboð og fyrirgefning-
Frá Kristni Snæland:
VARÐANDI þau kirkjunnar mál sem
rædd hafa verið að undanfömu, hefði
ég sem leikmaður hnotið um tvennt.
Annað var, er fram kom hjá presti
nokkrum að hið talaða orð væri það
sem skipti máli í ‘kirkjunni. Söngur
væri í raun óþarfur og mátti skilja
að hann spillti fyrir tilbeiðslunni
fremur en hitt. Nú hefur mér skilist
að eitt þýðingarmesta hlutverk
prestsins sé trúboðið. Það hlutverk
rækir presturinn væntanlega meðal
vantrúaðra eða lítt trúaðra. Fagnað-
arefni er hver sú sál sem snýr af
villu síns vegar og gengur Guði á
hönd. Sá hópur sem kemur í kirkju
einungis til að hlýða á fagran og vel
fluttan söng, en er hugsanlega frem-
ur lítt trúaður, hlýtur að vera fagn-
aðarefni hverjum trúuðum presti. Í
slíkum hópi eru væntanlega villuráf-
andi sálir. Presturinn gæti vissulega
sagt. Ég þakka þér, Guð, að færa
mér þetta fólk í nafni söngsins, hér
og nú er tækifæri mitt til að plægja
akur þinn, Halelúja. Eða á þessa leið
sýnist mér, leikmanninum, að hlut-
irnir (trúboðið) gætu gengið fyrir sig
í kirkjunni.
Hitt atriðið er tal kirkjunnar
manna um að eitt eða annað í málum
þeim sem hafa gengið á að undan-
förnu, sé ófyrirgefanlegt. Nú hélt ég,
leikmaðurinn, að fyrirgefningin væri
undirstöðuatriði kristninnar. Eitt-
hvað er minnst á hana í Faðir vor-
inu. Er það orðið úrelt?
KRISTINN SNÆLAND,
Engjaseli 65, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.