Morgunblaðið - 30.05.1996, Blaðsíða 42

42 FIMMTUDAGUR 30. MAÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
ÞORKELL
PÉTURSSON
+ ÞorkeIl Péturs-
son var fæddur
í Kasthvammi í
Laxárdal 17. maí
1936. Hann lést 20.
maí síðastliðinn á
Sjúkrahúsi Húsa-
víkur. Foreldrar
hans voru Pétur
Jónsson bóndi í
Árhvammi í Lax-
árdal og kona hans
Regína K. Frí-
mannsdóttir. Kona
hans er Sólveig
Guðrún Jónasdótt-
ir, fædd 2. júní
1938. Foreldrar hennar eru
Jónas Sigurgeirsson bóndi á
Helluvaði í Mývatnssveit og
kona hans Hólmfríður ísfelds-
dóttir. Börn Þorkels og Sól-
veigar: 1) Hólmfríður, f. 1.
júlí 1958. Húsmóðir í Fagra-
nesi í Aðaldal. M.
Guðmundur Á.
Jónsson. 2) Regína,
f. 16. september
1959. Húsmóðir á
Egilsstöðum á Hér-
aði. M. Aðalsteinn
Gíslason. 3) Jónas,
f. 28. okt. 1961. Býr
á Húsavík. 4)
Drengur, óskírður,
f. 14. apríl 1966,
dáinn 30. apríl
sama ár. 5) Stúlka,
andvana fædd 28.
desember 1969.
Auk þess hefur
Guðmundur Helgi dóttursonur
þeirra að miklu leyti alist upp
hjá þeim hjónum. Barnabörnin
eru orðin sjö, en eitt þeirra er
látið.
Útför Þorkels fer fram frá
Húsavíkurkirkju 29. maí.
Hjartfólgnar þakkir,
hjartans vinur góði,
fylgja þér héðan í friðarlönd.
Sælt verður síðar
sælan þig að fínna
á sumarlandsins sólskinsströnd.
(Hulda)
Þorkell bróðir okkar, eða Keli
eins og hann var alltaf kallaður,
er genginn á vit feðra sinna löngu
fyrir aldur fram. Hann féll fyrir
illvígum sjúkdómi, sem engum hlíf-
ir hvorki háum né lágum, en glaður
og reifur gekk hann mót örlögum
sinum svo að aldrei heyrðust frá
honum nein æðruorð. Við bræður
fyrir sunnan undruðust hve létt var
yfir honum þegar hann kom suður
í læknisskoðanir oft á ári, síðustu
átta ár. Margar ógleymanlegar
ánægjustundir áttum við með hon-
um þá og það ber að þakka hér.
Það er sárt að þurfa að horfa upp
á sína nánustu, á besta aldri, beij-
ast af alefli við svo skæðan sjúkdóm
og bíða lægri hlut.
Keli ólst upp í stórum systkina-
hópi, fyrst í Kasthvammi og síðan
í Árhvammi í Laxárdal þar sem
foreldrar okkar bjuggu. Hann var
Miimingargreinar
og aðrar greinar
FRÁ áramótum til 15. febrúar sl.
birti Morgunblaðið 890 minning-
argreinar um 235 einstaklinga.
Ef miðað er við síðufjölda var hér
um að ræða 155 síður í blaðinu
á þessum tíma. I janúar sl. var
pappirskostnaður Morgunblaðs-
ins rúmlega 50% hærri en á sama
tíma á árinu 1995. Er þetta í
samræmi við gífurlega hækkun á
dagblaðapappír um allan heim á
undanfömum misserum. Dagblöð
víða um lönd hafa brugðizt við
miklum verðhækkunum á pappír
með ýmsu móti m.a. með því að
stytta texta, minnka spássíur o.fl.
Af þessum sökum og vegna
mikillar fjölgunar aðsendra
greina og minningargreina er
óhjákvæmilegt fyrir Morgunblað-
ið að takmarka nokkuð það rými
í blaðinu, sem gengur til birtingar
bæði á minningargreinum og al-
mennum aðsendum greinum. Rit-
stjórn Morgunblaðsins væntir
þess, að Iesendur sýni þessu skiln-
ing enda er um hófsama takmörk-
un á lengd greina að ræða.
Framvegis verður við það mið-
að, að um látinn einstakling birt-
ist ein uppistöðugrein af hæfi-
legri lengd en lengd annarra
greina um sama einstakling er
miðuð við 2.200 tölvuslög eða um
25_dálksentimetra í blaðinu.
í mörgum tilvikum er samráð
milli aðstandenda um skrif minn-
ingargreina og væntir Morgun-
blaðið þess, að þeir sjái sér fært
að haga því samráði á þann veg,
að blaðinu berist einungis ein
megingrein um hinn látna.
Jafnframt verður hámarks-
lengd almennra aðsendra greina
6.000 tölvuslög en hingað til hef-
ur verið miðað við 8.000 slög.
t
SKÚLI BJÖRGVIN SIGFÚSSON
frá Leiti
íSuðursveit,
lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur 28. maí.
Guðrún Jónsdóttir,
synir og aðrir aðstandendur.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengda-
faöir, afi og langafi,
INGVAR AGNARSSON,
Hábraut 4,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
í dag, fimmtudaginn 30. maí, kl. 13.30.
Aðalheiður Tómasdóttir,
Sigurður Ingvarsson, Ágústa Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
MINNIIMGAR
ekki hár í loftinu þegar hann byij-
aði að hjálpa til við búverkin, en
óbilandi áhuga og dugnað fékk hann
í vöggugjöf og var alþekktur dugn-
aðar- og eljumaður sem sjaldan féll
verk úr hendi, fljótur og hraðvirkur.
Seint mun gleymast eitt sinn
síðla sumars þegar við eldri bræður
og pabbi vorum við heyskap úti í
Rauðhólaey í Laxá. Keli, sem var
þá níu eða tíu ára, færði okkur
kaffi og bað pabbi hann að snúa
stórum heyflekk í Heygarðsnesi,
sem er stórt landsvæði fyrir svo
ungan dreng. Þetta tók um þijá
tíma, en alltaf hélt Keli áfram
þangað til að verkinu var lokið.
Líklega þætti þetta mikil vinna í
dag fyrir svo ungan dreng og hafði
pabbi orð á því hvað hann væri
seigur, sem síðar kom svo oft í ljós.
Hér verður stiklað á stóru um
ævidaga Kela. Hann kvæntist ung-
ur Sólveigu sinni, sem hann unni
alla tíð hugástum. Á æskuárum
eignaðist Keli vörubíl og hafði at-
vinnu við akstur í nokkur ár. Keli
og Sólveig byggðu sér íbúðarhús í
Árhvammi og hófu þar búskap
1962 og bjuggu þar til ársins 1965,
en þá hættu þau búskap og Keli
fór að læra húsasmíðar. Þau voru
í Árhvammi á sumrum, en niður
við Laxárvirkjun á vetrum, meðan
á náminu stóð. Síðan byggðu þau
íbúðarhús í Holtagerði 3 á Húsavík
og fluttu þangað 1972 og hafa átt
þar heima síðan. Keli vann við
smíðar fyrstu árin á Húsavík, en
seinni ár var hann starfsmaður
Kaupfélags Þingeyinga á Húsavík.
Keli átti mörg áhugamál svo sem
garðrækt, útiveru, ferðalög og
hestamennsku sem hann því miður
varð að láta af vegna veikinda
sinna. Dansmaður var hann góður
og hafði gaman af að dansa og var
hrókur alls fagnaðar á góðra vina
stundum. Hann var ávallt glaður
og hress í viðmóti, afar bóngóður
og víldi allra vanda leysa. Hann
var starfí sínu trúr og tryggur
vinnuveitendum sínum, og heill í
öllu sem hann tók sér fyrir hendur.
Keli var sérstaklega umhyggju-
samur eiginmaður og faðir og lét
sér mjög annt um fjölskyldu sína.
Mjög var gestkvæmt í Holtagerði
3 og þar áttu vinir og vandamenn
margar ánægjustundir með þeim
hjónum, sem bæði voru með af-
brigðum gestrisin, vinsæl og vina-
mörg. Oft dáðumst við að hinum
fagra og vel hirta garði hjá þeim
hjónum og rósunum stóru og fal-
legu sem þar skörtuðu svo fagur-
lega líkt og þær væru á ódáinsakri
eilífðarinnar, þar sem bróðir okkar
dvelur nú.
Elskulegi bróðir. Nú er baráttu
þinni lokið og þú hefur fengið hvíld
og frið í faðmi guðs. Við þökkum
þér allar samverustundimar og þó
sérstaklega systkinamótið á
Löngumýri síðastliðið sumar, sem
þú komst á sárþjáður, meira af
vilja en mætti, til þess að við systk-
inin gætum verið þar öll saman.
Minningin um bróður, vin og góðan
dreng mun lifa áfram í hjörtum
okkar og veita okkur öllum styrk
á erfiðum stundum. Hafðu þökk
fyrir allt og allt.
Elsku Sólveig okkar, Fríða, Reg-
ína, Jónas, tengda- og afabörn. Við
vitum að þessi fátæklegu orð okkar
megna engan veginn að slæva hinn
sára harm fjölskyldunnar og biðjum
algóðan guð að styrkja og vera
með ykkur á þessari sorgarstundu.
Við sendum ykkur öllum okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Hver minning dýrmæt perla, að liðnum
lífsins degi
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf sem
gleymist eigi
og gæfa var það öllum sem fengu að
kynnast þér.
(I.S.)
Systkinin.
Elsku frændi. Við kveðjum þig
með söknuð í hjarta og þökkum
þér fyrir allar ánægjustundirnar
sem við áttum með þér, og alla þá
hlýju sem þú sýndir okkur. Við
gleymum því aldrei hversu vel þú
tókst á móti okkur þegar við kom-
um norður. Nú ert þú komin til
Guðs og laus við öll veikindi og
þjáningar og nú líður þér vel.
Elsku Keli okkar, minningin um
góðan frænda mun alltaf lifa í
hjarta okkar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku Bugga okkar, Fríða, Reg-
ína, Jónas, Guðmundur Helgi,
tengda- og afabörn við vottuin
ykkur öllum dýpstu samúð á þess-
ari erfiðu stundu.
Jóna, Regína og Trausti.
MARGRET SIGR UN
GUÐMUNDSDÓTTIR
+ Margrét Sigrún
Guðmundsdótt-
ir fæddist að Skógs-
múla í Dalasýslu 1.
ágúst 1907. Hún
lést á uppstigning-
ardag 16. maí sl. á
vistheimilinu
Kumbaravogi þar
sem hún hafði dval-
ið síðustu misserin.
Foreldrar Margrét-
ar voru Guðrún
Sigríður Sigurðar-
dóttir frá Arnar-
stapa og Guðmund-
ur Jónasson frá
Stóra-Skógi í Dalasýslu.
Margrét eignaðist Halldóru
9.10.1925 með Benedikt Þórar-
inssyni frá Svarfhóli, sem lést
17.5. sl., og Sigrúnu 15.9. 1947
með Sigvalda Jónssyni sjó-
manni frá Sauðárkróki, f. 25.1.
1919, d. 8.7. 1993.
Útför Margrétar fór fram
fimmtudaginn 23. maí frá Foss-
vogskirkju.
Ég minnist móður-
systur minnar einatt
með hlýju og virðingu.
Við vorum ekki gömul
systkinin þegar við
misstum föður okkar,
sem sárt var saknað
og því meira kunnum
við að meta ættingja
okkar sem véku að
okkur vel völdum hlý-
legum orðum og ekki
skemmdi fyrir ef okkur
var réttur pakki eða
eitthvað góðgæti þegar
við átti, en það var
Magga frænka óspör á.
Hún var elst sex systkina sem
ólust upp við þröngan kost í örreit-
is koti vestur í Dölum. Vafalaust
hefur Magga skynjað kotið sem
fegurstu höll ásamt systkinum sín-
um í uppvextinum þegar allan sam-
anburð vantaði. Ef hún þá hefur
nokkuð verið að velta því fyrir sér,
því fyrir litla tápmikla stúlku á
sveitaheimili sem elst upp við ást
og umhyggju eru skepnurnar og
náttúran efst í huga ásamt foreldr-
um og systkinum, sem hún leiddi
fyrstu sporin um hlaðvarpann og
síðar út í grónar hlíðar Miðdalanna
þar sem „birkið og fjalldrapinn
grær“.
Ung tók hún á sig meiri skyldur
til að létta undir með foreldrum
sínum og réðst í vist að Svarfhóli
fimmtán ára gömul. Það áttu eftir
að verða henni örlagarík spor, sem
færðu henni í senn hamingju og
sorg. Þar kynntist hún manninum
sem að líkindum var maðurinn í
lífí hennar og átti með honum dótt-
urina Halldóru aðeins átján ára
gömul. En hvorki var henni ætlað
að njóta æskuástarinnar né sam-
vista við dóttur sína því hún varð
að koma henni í fóstur viku gam-
alli, að Erpsstöðum þar sem henni
var búið ástríkt og gott heimili en
síðar sameinuðust þær mæðgur á
ný og tókust með þeim miklir inni-
leikar. Halldóra giftist Baldvini
Árnasyni og áttu þau þijú börn og
fimm barnabörn.
Síðar kynntist Magga Sigvalda
Jónssyni sjómanni. Með honum
eignaðist hún annan sólargeisla,
Sigrúnu. Hún er gift Guðmundi
Þorvari Jónassyni og eiga þau tvö
börn.
Magga frænka vann ýmis störf
og kom sér hvarvetna vel á vinnu-
stöðum sínum hvort heldur það var
Belgjagerðin, Sjóvá eða SVR. Ég
minnist hennar sem ákaflega fé-
lagslyndrar og glaðværrar konu.
Mikill gat fyrirgangurinn verið í
þeim mömmu þegar þær voru að
koma úr einhverri margra utan-
landsferða og voru að rifja upp
skemmtileg augnablik. Magga var
mikill sóldýrkandi og stundaði
sund nær daglega um áratuga
skeið. Hún var ör í skapi, en fljótt
brá af henni og var hún manna
sáttfúsust ef hún taldi sig hafa
beitt einhvern ósanngirni. Ræktar-
semi var ríkur þáttur í fari hennar
og ræktaði hún frændgarð sinn
vel.
Ég mun alltaf minnast Möggu
með hlýju og virðingu. Ég votta
Sigrúnu, Halldóru og fjölskyldum
þeirra samúð mína. Minning um
góða manneskju mun ætíð lifa.
Guðrún Guðmundsdóttir.
+
Sendum innilegar þakkir öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og hlýhug í
veikindum, við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður og
dóttur,
GUÐRÚNAR SKARPHÉÐINSDÓTTUR,
Freyjugötu 27,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við Sigurði
Árnasyni lækni og öðru starfsfólki
Heimahlynningar krabbameinsjúkra fyrir umönnun þeirra, svo og
öllum þeim, er minntust hennar með kveðjum, gjöfum, blómasend-
ingum og vinarhug.
Vinum úr Bergmáli og vandamönnum sendum við hjartans þökk
fyrir veitta aðstoð við útför.
Gylfi Snædahl Guðmundsson,
Ruth Snædahl Gylfadóttir, Jóhannes Kristjánsson,
Rakel Snædahl Gylfadóttir,
Laufey Þórðardóttir.