Morgunblaðið - 25.08.1996, Blaðsíða 36

36 SUNNUDAGUR 25. ÁGÚST 1996
MORGUNBLAÐIÐ

FASTEIGNA
MARKAÐURINN ehf
ÓÐINSGÖTU 4. SÍMAR 551-1540, 552-1700, FAX 562-0540
%
%
Laugarásvegur
Góð neðri sérhæð um 170 fm. Bjartar saml. stofur og 4
svefnherb. Gesta WC. Yfirb. svalir út af borðstofu.
Eikarinnr. í eldh. Parket á stofum og herb. Fallegt útsýni.
Hiti í tröppum og innkeyrslu.
FASTEIGNAMARKAÐURINN ehf
ÓÐINSGÖTU 4. SÍMAR 551-1540, 552-1700, FAX 562-0540 =
JJJ
Opið hús að Reykjafold 24
Jóhanna tekur á móti fólki milli
kl. 13.00 og 18.00
Fallegt ca 230 fm. einbýlishús sem
er kjallari og hæð, 4-6 svefnherb.
Parket, flísar. Góður innb. bílskúr.
Falleg gróin lóð. Verð 14,5 millj.
MINNINGAR
HERMANN
MAGNÚSSON
+ Hermann Magnússon fædd-
ist í Vestmannaeyjum 12.
júlí 1921. Hann lést á Landspít-
alanum 4. ágúst síðastliðinn og
fór útför hans fram frá Hall-
grímskirkju 14. ágúst.
Ástkær tengdafaðir minn, Her-
mann Magnússon, er látinn.
Eftir erfiða og hetjulega baráttu
við veikindi hefur hann nú verið
kallaður frá okkur. Þegar ég horfi
til baka er margs að minnast og orð
til að lýsa manni eins og Hermanni
virðast svo fátækleg. Hann var afar
heilsteyptur persónuleiki, hlýr og
notalegur í viðmóti. Hann naut virð-
ingar hvar sem hann fór og hafði
einstakan frásagnarhæfíleika. Á
Hermann var hlustað og kímni hans
og glettur féllu fólki vel í geð. Nú
er stórt skarð höggvið. Missir okkar
allra er svo óendanlega mikill þó
sárastur sé hann hjá eiginkonu
hans, Gyðu, sem nú situr eftir. Sam-
an hafa þau siglt í gegnum lífið
eins og einn maður og saman háðu
þau hetjulega og æðrulausa baráttu
til hinstu stundar.
Þau voru einstök hjón þau Her-
mann og Gyða. Heimili þeirra fallegt
og hlýlegt og alltaf gott heim að
sækja. Barnabömin, synimir og við
tengdadætumar eða eins og Her-
mann sagði svo oft „dætumar sem
koma seinna" höfum fyrir svo margt
að þakka. Samvemstundirnar geym-
ast nú í hjörtunum eins og perlur í
sjóði minninganna.
Það er lýsandi fyrir mann eins og
Hermann að á síðustu dögum veik-
inda sinna hafði hann meiri áhyggjur
af öðmm en sjálfum sér. Hann .vildi
ekki íþyngja hjúkmnarfólkinu, þó
sárþjáður væri og var svo þakklátur
þeim sem sinntu honum og sýndu
honum hlýju.
Það sem sýnir þó best hans innri
mann var elska hans og ástúð til
sinna nánustu allt til síðustu stundar
er hann á dánarbeði minnti hópinn
sinn á að hann elskaði okkur öll og
vildi vera viss um að við vissum það.
Elsku Gyða mín. Missir þinn er
stór og afar sár enda varstu manni
þínum allt og hann þér. Við biðjum
góðan Guð að styrkja þig og vaka
yfir þér
Hermann kveð ég með orðum úr
sálmi 4:9 og þakka honum fyrir allt
og allt.
í friði leggst ég til hvíldar og sofna,
því að þú, Drottinn,
lætur mig búa óhultan í náðum.
Anna Linda Sigurðardóttir.
Jón Þ. Ingimundarson, sölumaður
Svanur Jónatansson, sölumaður
Hörður Hrafndal, sölumaður
Dröfn Ágústsdóttir, gjaldkeri
Eyrún Helgadóttir ritari.
Gisli Maack, löggiltur fasteignasali
FASTEIGN ASALA
Su5urIandsbraut 46, (Blóu húsin)
Ooið virka daga kl. 9-18
__________________________________SÍMBRÉF 568 2423
Opiö hús
Kléberg 4 - Hafnarfiröi
Stórglæsil. 171 fm parh. á þremur pöllum. Fallegar innréttingar. Merbau- parket. Stór-
ar stofur. Frábært útsýni. Sjón er sögu ríkari. Áhv. 3,8 millj. Verð áður 15,3 millj. Verð
nú aðeins 13,9 millj. Opið hús frá kl. 14 til 18 í dag sunnudag.
ODAL
f
Ljósmyndasýning Morgunblaðsins
OLYMPIULEIKARNIR
„j. Ólympíuleikar eru stærsta íþróttahátíð
|| | I jt M | J| sem fram fer í veröldinni. Á fjögurra ára
fresti safnast íþróttamenn hvaðanæva úr
heiminum saman á einum stað og reyna með sér í fjölmörgum
greinum; allir þeir bestu og fjölmargir aðrir, enda er það metnaðarmál
hvers og eins að taka þátt í þessari miklu hátíð.
Kristinn Ingvarsson, ljósmyndari, og Skapti Hallgrímsson, fréttastjóri
íþrótta, vom í Atlanta meðan á Ólympíuleikunum stóð og í anddyri
Morgunblaðshússins, Kringlunni 1, hefur verið komið upp
yfirlitssýningu á völdum myndum sem Kristinn tók þar.
Sýningin stendur til föstudagsins 30. ágúst og er opin á afgreiðslutíma
blaðsins, kl. 8-18 alla virka daga og laugardaga kl. 8-12.
Allar myndimar á sýningunni eru til sölu.
MYNDASAFN
- kjarni málsins!
JÓN
ÞORKELSSON
+ Jón Þorkelsson fæddist á
Arnórsstöðum á Jökuldal 23.
apríl 1911. Hann lést á Egils-
staðaspítala 29. maí síðastliðinn
og fór útför hans fram frá Egils-
staðakirkju 5. júní.
Horfinn til feðra sinna er bróðir
minn elskulegur. Jón var alla tíð
traustur sonur Jökuldals, og mikill
aðdáandi enda borinn þar og barn-
fæddur. Hann bróðir minn var ein-
stakt ljúfmenni, sérlega barngóður
og vildi hvers manns vanda leysa.
Segja má að hann hafi verið sannur
mannvinur.
Jón var búfræðingur frá Hvann-
eyri, en um ævina stundaði hann
allskonar vinnu. Hann var í síma-
vinnu, vatnslagningu hjá Reykjavík-
urborg, vegavinnu, var á síld á Seyð-
isfírði, á vertíð í Vestmannaeyjum
en að öllu þessu töldu féll honum
samt best að fást við búskap og fjár-
LEIFJOHAN
KARLSON
Það er svo margt
sem maður vildi hafa
sagt og gert en nú er
það of seint því þú ert
farinn. Manni fínnst
þetta bara svo órétt-
látt. Af hveiju þú, þú
sem áttir allt hið besta skilið.
Þú varst svo góðhjartaður, heið-
arlegur og ég held að við getum
öll verið sammála um að hjálpsam-
ari manni höfum við
aldrei kynnst.
En það er sagt að
guð taki þá fyrst er
hann elskar mest.
Við þökkum fyrir
að hafa fengið að
kynnast þér og þú
munt ávallt lifa í hjört-
um okkar.
Þ6 að kali heitur hver
hylji dali jðkull ber
steinar tali og allt hvað er
aldrei skal ég gleyma þér.
(Skáld-Rósa)
Við vottum foreldr-
um hans, unnustu og ástvinum okk-
ar dýpstu samúð.
Elísabet, Auður,
Hjálmar, Eva og Ágúst.
+ Leif Johan
Karlson fæddist
í Svíþjóð 19. maí
1970. Hann fluttist
til Islands fyrir
rúmu ári en lést af
slysförum er hann
tók út af Gylli 7.
ágúst siðastliðinn.
hirðu, enda alinn upp við það. Jón
var einkar natinn og vandvirkur, sem
kom að góðum notum við fjárgæsl-
una. Hann var söngvinn og kunni
fjöldann allan af ljóðum og vísum
enda hrókur alls fagnaðar í sínum
stóra frænda- og vinahópi.
Þó hann dveldi langdvölum fjarri
sinni heimabyggð og minnið væri
tekið að dofna þá gleymdi hann ekki
að hlusta á veðurskeyti frá Jökul-
dal. I huganum var hann þar oft og
meðan hann var hér syðra var það
hans draumur að komast í haust-
smalamennsku eða að vera nær-
staddur ef hann gat ekki farið sjálf-
ur. Eins var það á vorin, þá þráði
hann að komast austur og taka þátt
í hirðingu iambfjár og að fylgjast
með framgangi búskaparins.
Síðustu árin voru honum nokkuð
erfið, en hann gerði ekki mikið úr
því, sagði ævinlega að sér liði vel,.
prúðmennskan og góða geðið fylgdu
honum ævina á enda.
Eg kveð elskulegan bróður minn
með hjartans þökk fyrir allt sem
hann var okkur systkinum sínum.
Einnig kærar þakkir frá manni mín-
um og stórum afkomendahópi okk-
ar. Minning um góðan dreng mun
lifa.
Horftnn er dagur, heiðursdrengur farinn,
hljóður þig kveður frænda og vinaskarinn,
Minningar lifa, æsku og unaðsstunda,
áður var mætt til glaðra ættarfunda.
Þú kvaddur ert í heimahögum kærum,
hér mun þér Ijúft að hvílast svefni værum,
þig, hvellum jarmi, kveður þakklát hjörðin,
og kærleiksfaðmi lykur ættaijörðin.
Kveður við fuglasöngur vítt um völlinn,
þá vinarkveðju taka undir, fjöllin
Velkomin heim; þig faðmar fjallasalur,
nú fapar kærum syni, Jökuldalur.
(S.Þ.)
Svanfríður Þorkelsdóttir.
SVEINÍNA HALLDÓRA
MAGNÚSDÓTTIR
+ Sveinína Halldóra Magnús-
dóttir var fædd í Vatnshorni
við Steingrímsfjörð 23. júlí
1905. Hún lést í hjúkrunarheim-
ilinu Sunnuhlíð í Kópavogi 2.
júlí síðastliðinn og var jarð-
sungin frá Kópavogskirkju hinn
8. júlí.
Þegar ég kom fyrst í Kópavoginn
fyrir allmörgum árum tóku á móti
mér þijár kjarnakonur, þær Svein-
ína, Ingunn og Ragnheiður. Þetta
voru móðursystur unnusta míns,
Magnúsar en foreldrar hans bjuggu
vestur í Amarfirði.
Systumar þijár höfðu unnið það
afrek að byggja sér hús við Digra-
nesveg í Kópavogi ásamt móður
sinni Ingibjörgu Magnúsdóttur.
Á þessum tíma var mjög erfitt
að byggja þar sem engin lán feng-
ust og fólk vann hörðum höndum
eftir sinn hefðbundna vinnutíma.
Með dugnaði og elju tókst þeim
að skapa sér framtíðarheimili þar
sem þær gátu verið allar saman.
Systumar unnu allar utan heimil-
is og sinntu heimilinu þess á milli.
Á Digranesveginum var oftast
margt um manninn, frændur og
önnur skyldmenni gistu oft hjá
þeim. Þegar Magnús, maðurinn
minn, kom að vestan bjó hann hjá
þeim ásamt fleirum. Þar sem
hjartarými er nóg er húsrými ekki
fyrirstaða. Öllum var tekið opnum
örmum, samstaða fjölskyldunnar
var mikil.
Það er ekki hægt að minnast á
eina systurina án þess að minnast
á hinar líka. Sveina og Ranka
bjuggu saman nær alla sína tíð en
Inga keypti sér íbúð eftir að þær
seldu seinni íbúðina á Digranesveg-
inum. Sveina og Ranka keyptu sér
Ibúð að Álftröð 5 í næsta nágrenni
við fyrri heimkynni og bjuggu þær
þar í mörg ár eða þar til fyrir
nokkrum árum. Núna seinustu
árin hefur Sveina dvalið í Sunnu-
hlíð, hjúkrunarheimili aldraðra í
Kópavogi, við góða aðhlynningu.
Sveina var kát og hress og stutt
í kímnina og hláturinn. Hún var
dugleg og hjálpsöm en ákveðin af
því var að skipta.
Núna seinni árin var hún orðin
lítilijörleg og fannst henni þá að
lífið hefði upp á lítið að bjóða. Það
er erfitt fyrir dugmikla kjamakonu
að láta veikindi og ellihrörnun ná
tökum á sér og verða allt í einu
öðrum háð á allan hátt. Það er
sárt og það getur áreiðanlega eng-
inn skilið nema sá sem reynir. En
þrekið endist ekki til eilífðar og
Sveina var orðin rúmlega níræð.
Sérstakar samúðarkveðjur til
Rönku sem nú er ein eftir af systk-
inunum, 95 ára gömul. Hún á nú
um sárt að binda, nýlega búin að
missa Ingu og nú Sveinu, þessar
tvær systur sínar sem hún hafði
mest samneyti við um ævina. Guð
styrki þig í sorg þinni, elsku Ranka
mín.
Innilegar samúðarkveðjar send-
um við Unni og hennar fjölskyldu,
svo og öðrum skyldmennum.
Drottinn blessi þig Sveina mín
og ég þakka fyrir allt sem þú gerð-
ir fyrir mína fjölskyldu.
Valborg Soffía Böðvarsdóttir.