Morgunblaðið - 07.11.1996, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 7. NÓVEMBER 1996 49
>
Í
i

;■
9».
&
I
I
:
_
s
:
i
.
um afkomendum innilegar samúð-
arkveðjur.
Elly.
Kveðja til elskulegrar ömmu okk-
ar og þakklæti fyrir þær dýrmætu
stundir sem við nutum samvistum
við hana. Þar sem amma hafði ein-
staklega gaman af ljóðum finnst
okkur við hæfi að kveðja hana með
þessum ljóðlínum sem segja meira
en mörg orð.
Elskulega amma njóttu
eilíflega Guði hjá,
umbunar þess, er við hlutum,
ávallt þinni hendi frá.
Þú varst okkur ungu hjörtum
eins og þegar sólin hlý,
vorblómin með vorsins geislum
vefur sumarfegurð í.
Hjarkær amma, far í friði
föðurlandi himneskt á,
þúsundfaldar þakkir hljóttu
þínum litlu vinum frá.
Vertu sæl um allar aldir
alvaldshendi falin ver
inn á landið unaðs bjarta
englar Drottins fylgi þér.
(Höf. óþekktur)
Elín Asta og Kristín.
Elskulega amma er dáin,
angrið sára vekur tár,
amma, sem var alla daga
okkur bezt um liðin ár,
amma sem að kunni að kenna
kvæðin fögru og bænaljóð,
amma, sem að ævinlega
okkur var svo mild og góð.
Ef við brek í bemskuleikjum
brotin lágu gullin fín,
þá var gott að eiga ömmu,
er alltaf skildi bömin sín.
Hún var fljót að fyrirgefa
og finna á öllum meinum bót,
okkur veittist ekkert betra
en ömmu mildi og kærleiksbót.
Vertu blessuð, elsku amma,
okkur verður minning þín
á vegi lífsins, ævi alla,
eins og fagurt ljós, er skín.
Vertu blessuð, kristna kona,
kærleikanum gafstu mál,
vertu blessuð, guð þig geymi,
góða amma, hreina sál.
(Guðrún Jóhannsdóttir frá Brautarholti)
Sveii\jón, Ámi og
Krist ín Andrea og fjölskyld-
ur þeirra.
Þegar við kveðjum Kristínu
ömmu og hugsum til hennar fer
um mann hlýja. Margir voru sunnu-
dagsbíltúrarnir, sem við hjónin end-
uðum í kaffi á Hringbrautinni hjá
ömmu með börnin okkar. Alltaf var
jafn notalegt og friðsælt að koma
þar. Enda datt þessi siður aldrei
út. Amma var hafsjór af fróðleik
og hugprúð, enda margur lærdóm-
ur, sem við lærðum bæði frá ömmu
og Árna afa, því þau voru sem eitt.
Amma sagði oft frá þeim sólbjarta
sumardegi er hún og Árni afi giftu
sig, og síðan hefði sól ríkt hjá þeim,
enda sá hún gott í öllu. Hún var
mjög trúuð, og kenndi okkur öllum
mjög fallega bæn, sem aldrei
gleymist. Enginn fór svangur frá
hennar húsum, því þótt við segð-
umst vera södd, varð maður að
smakka á öllum kræsingunum, sem
voru á borðum. En þar var alltaf
veisla. Þó er kannski ríkast í huga
hversu mikil reisnarkona amma
var, bæði í fasi og útliti, eins og
hefðarfrú. Amma bjó á Hringbraut
39 í 50 ár, en flutti að Dvalarheimil-
inu Seljahlíð í sumar. Við töluðum
við hana eftir að hún flutti á nýja
staðinn, og var hún þá strax búin
að kynnast samvistarfólki sínu, og
undi sér vel þar. Sagði það vera
yndislegt, alltaf jafn jákvæð.
Við kveðjum þig, elsku amma,
með þökk fyrir allt, með bæninni
sem þú kenndir okkur.
Vertu Guð faðir, faðir minn
í frelsarans Jesú nafni
hönd þín leiði mig út og inn
svo allri synd ég hafni.
Þín elskandi,
Sveinjón og Helena,
Tulsa, Bandaríkjunum.
+ Liv Jóhanns-
dóttir fæddist í
Noregi 29. septem-
ber 1912. Hún lést
á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 30.
október síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru þau
Jóhann Franklín
Kristjánsson, f.
1885, d. 1952, bygg-
ingarmeistari og
hönnuður frá Litlu-
Hámundarstöðum í
Eyjafirði, og kona
hans Mathilde Vict-
oria Gröndahl, f. 1892, d. 1962,
norskrar ættar. Systkini Livar
eru: 1) Vilhjálmur, f. 1913,
læknir í Jönköping í Svíþjóð,
var kvæntur Sigríði Fjólu
ísleifsdóttur frá Vestmannaeyj-
um, skildu, seinni kona Vil-
hjálms er Margit Johanson,
sænskrar ættar. 2) Hákon
Franklín, f. 1915, forstjóri I
Reykjavík, kvæntur Svölu Ey-
jólfsdóttur. 3) Kristján
Tryggvi, f. 1917, verkfræðing-
ur, kvæntur Ernu Hoff , nor-
skrar ættar en þau hjón fórust
ásamt börnum sínum í flugslys-
inu mikla í Héðinsfirði 29. maí
1947. 4) Svavar, f. 1919, skipu-
lagsstjóri Búnaðarbankans,
kvæntur Helgu Jóhannesdótt-
ur. 5) Herdís María, f. 1925,
starfsmaður Búnaðarbankans,
var gift Herði G. Albertssyni
lögfræðingi og forsljóra,
skildu. 6) Guðrún Margrét, f.
1930, starfsmaður félagsmála-
ráðuneytisins, gift Birgi Krist-
inssyni símvirkja hjá Pósti og
síma. Liv fluttist með foreldr-
um sínum til íslands árið 1913,
og bjuggu þau fyrst um
skamma hríð á Hellu, Árskógs-
strönd, en þaðan fluttu þau til
Reykjavíkur. Jóhann byggði
sér hús á Fjólugötu 25 þar sem
Það getur verið afskaplega erf-
itt að koma auga á þær gjörðir
okkar mannanna sem mestu skipta
á vegferð okkar í lífinu. Hin góðu
gildi hafa í vaxandi mæli vikið
fyrir hégómlegum lífsgildum nú-
tíma þjóðfélags hraða og spennu.
Þess vegna er það svo mikils
virði að hafa kynnst jafn stórbrot-
inni manneskju og Liv Jóhanns-
dóttur sem vann það einstæða af-
rek að komast í gegnum langt lífs-
skeið án þess að tapa nokkru sinni
áttum, að kunna ætíð að greina
gott frá illu og fylgja einvörðungu
því góða út í æsar.
Menn eru verðlaunaðir á opin-
berum vettvangi fyrir að byggja
brýr milli byggðarlaga, yfir stór-
fljót og firði, en síður fyrir að
byggja brýr milli kynslóða og
manna, einkum og sér í lagi ef sú
Liv bjó með foreldr-
um sínum og stækk-
andi systkinahópi.
Liv giftist 7. nóv-
ember 1936, eigin-
manni sínum, Eiríki
Guðlaugssyni, f.
1914, d. 1988, bif-
reiðastjóra frá Fell-
skoti í Biskups-
tungum. Börn
þeirra eru Svava,
f.1937, d. sama ár,
Guðlaug Emilia,
f.1940, starfsmaður
bókaverslunar, gift
Pétri Elíassyni
starfsmanni ísal og eiga þau tvo
syni, Eirík og Elías; Hanna
Matthildur, f. 1941 starfsmaður
Landsbankans, gift Edgari
Guðmundssyni verkfræðingi og
eiga þau fjögur börn, Atla,
Guðmund, Svövu Liv og Jón
Viðar; Katrín, f. 1947, starfs-
maður Islandsbanka, var gift
Helga Karlssjnni starfsmanni
Isal og áttu þau tvo syni Karl
og Hauk, Katrín og Helgi
skildu, sambýlismaður Katrín-
ar er Matthías Gunnarsson
prentari; Jóhann Grétar f.
1955, starfsmaður Málningar-
verksmiðju Slippfélagsins,
kvæntur Þóreyju Jónmunds-
dóttur flugfreyju og eru börn
þeirra Fanney, Jóhann og Elsa
Liv. Barnabarnabörnin eru alls
sjö talsins.
Liv og Eiríkur bjuggu I
Reykjavík alla sína búskapar-
tíð, lengst af á Silfurteigi 5.
Eftir lát Eiríks 1988 bjó Liv
áfram á Silfurteignum uns
kraftar hennar þrutu fyrir um
tveimur mánuðum og hún varð
að leggjast inn á sjúkrahús
Reylqavíkur.
Utför Livar fer fram frá
Laugarneskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
brúargerð er gerð af þeirri hjartans
einlægni og elskusemi sem ein-
kenndi brúarsmiðinn Liv Jóhanns-
dóttur.
Liv elskaði allt fólk sem hún kom
nálægt, það var ekkert mál að
bæta utanaðkomandi börnum við
sín eigin börn eða barnaböm,
systkinum við stóran systkinahóp
eða vinum í svo stóran vinahóp að
ekki varð tölu á kastað. Það var
alltaf til staðar takmarkalaust
hjartarými.
Auk einlægni og hjartahlýju var
hún gædd þeirri tegund af kímni
sem aldrei var á annarra kostnað.
I samtölum við Liv urðu viðmæl-
endurnir að vinum af einni gerð,
án tillits til aldurs, kyns, skyldleika
eða starfsstéttar.
Sumarið 1988 fórum við hjónin
ásamt Liv og Eiríki í sumarhús í
Fnjóskadal. Eiríkur átti þá við van-
heilsu að stríða en lífsviljinn var
óbugaður. Áttum við þar saman
ógleymanlegar stundir í göngutúr-
um, yfir spilum og i spjalli fram á
nætur um lífið og tilveruna. Ekk-
ert okkar grunaði hve sjúkdómur
Eiríks var kominn á alvarlegt stig
en skömmu eftir heimkomuna varð
hann að ieggjast inn á spítala og
þaðan átti hann ekki afturkvæmt.
Síðla septembermánaðar þetta ár
var hann allur. Liv stóð við hlið
hans til hinstu stundar en þau
höfðu þá lifað í hamingjusömu
hjónabandi í 52 ár. Þetta tímabil
kemur upp í hugann vegna þess
að Liv er lögð til hinstu hvílu við
hlið Eiríks á 60 ára brúðkaupsaf-
mæli þeirra.
Sumarið 1989 kom Liv til okkar
hjóna í tvígang til Hollands þar
sem við vorum búsett um þær
mundir. Hún var þá sem óðast að
jafna sig eftir fráfall Eiríks. Þá
varð okkur ljóst hvílík heimskona
hún var í eðli sínu þrátt fyrir að
hún hafði ekki ferðast mikið fram
að þeim tíma. Nú voru þræddar
allar helstu menningarborgir sem
voru innan seilingar. Amsterdam,
Delft, Brugge, Maastricht, Köln,
Brussel og síðast en ekki síst Par-
ís þar sem ekkert dugði minna en
að fara eins hátt upp í Eiffelturn-
inn og komist varð. Þá fannst henni
að ekki mætti fara frá Hollandi
án þess að líta inn í spilavíti. Þar
ákvað hún að tapa 100 gyllinum
sem og hún gerði í fyrsta spili og
hafði aldrei skemmt sér eins vel.
Þetta voru dásamlegar stundir sem
við áttum með tengdamóður minni
í heila tvo mánuði.
Nokkru eftir að heim var komið
tókust góð kynni og vinátta með
Liv og heiðursmanninum Sigurði
Sveinbjörnssyni forstjóra. Sigurður
hafði þá nýverið misst eiginkonu
sína eftir langt hjónaband. Þau
áttu sína góðu vináttu allt þar til
yfir lauk, ferðuðust saman nokkr-
um sinnum til útlanda, þar á með-
al til Kanaríeyja, sem stytti erfiða
vetur svo um munaði. Honum er
þakkaður stuðningur og vinátta
við Liv síðustu árin.
Fyrir röskum áratug gekkst Liv
undir stóran uppskurð vegna
krabbameins í bijósti. Var sjúk-
dómurinn það langt genginn að
ekki voru taldar miklar líkur á við-
unandi bata. Liv sýndi hins vegar
óviðjafnanlegan sálarstyrk og gaf
læknavísindunum langt nef. Þrátt
fyrir erfíð tímabil inn á milli reif
hún sig upp úr veikindunum hvað
eftir annað og naut lífsins meðan
stætt var.
Þessi hetjulega barátta er í hug-
um ástvina Livar enn einn vitnis-
burður um mannkosti hennar. Hún
hélt óskertu andlegu atgervi til
hinstu stundar og kvaddi þennan
heim með reisn. Ekki er vafi á að
vel verður tekið á móti henni í efra.
Guð blessi minningu hennar.
Edgar Guðmundsson.
Við komum ekki lengur við á
Silfurteignum hjá henni Liv. En
þangað var alltaf jafn gott að'
koma, á hvaða tíma sem var og
hvernig sem á stóð. Alltaf var
manni tekið opnum örmum.
Ég er þakklát fyrir svo góða
systur sem Liv var. Hún passaði
mig oft mín fyrstu ár, auk annarra
starfa sem hún sinnti á stóru heim-
ili, því móðir okkar var oft veik.
Alla tíð fylgdist Liv með mér. Ekki
í eitt skipti kom upp missætti milli
okkar.
Það eru nær tíu ár síðan hún
sagði mér að hún væri með krabba-
mein og þyrfti að ganga undir
uppskurð. Það er erfitt að kyngja
þess háttar frétt. En Liv tók þessu
öllu með ró. Hún var ekki að.
kvarta, heldur var hún þakklát
fyrir hvert ár sem Guð gaf.
Síðustu mánuðirnir voru langir
og strangir. En ég er þakklát fyrir
að hafa fengið að eiga með henni
nokkrar stundir síðustu dagana og
að hún var alltaf með fullri vitund.
Það var svo gott að tala við
hana um kærleika Jesú. Við þurf-
um ekki að vera hrædd því að Jes-
ús elskar okkur og kemur til að
sækja okkur eins og ritað er: „Því
að sjálfur Drottinn mun stíga niður,
af himni, með kalli, með höfuðeng-’
ils raust og með básúnu Guðs, og
þeir, sem dánir eru í trú á Krist,
munu þegar upp rísa. Síðan mun-
um vér, sem cftir lifum, verða
ásamt þeim hrifnir burt í skýjum
til fundar við Drottin í loftinu. Og
síðan munum vér vera með Drottni
alla tíma.“ (1. Þess. 4. 16-17.)
Þann dag munum við vissulega
hittast á ný.
Ástvinum hennar votta ég sam-
úð mína og bið þeim Guðs blessun-
ar.
Guðrún Margrét.
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð, fallegir
salir og mjög
góð þjónusta
Upplýsingar
í síma 5050 925
og 562 7575
FLUGLEIÐIR
HÓTEL LÖFTLEIIIIR
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar endur-
gjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjóm blaðsins I Kringl-
unni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi
(5691115) og í tölvupósti (MBL@CENTRUM.IS).
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfi-
legri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, Á-4, miðað við meðallínubil og hæfílega línulengd, - eða
2200 slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þijú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmæl-
isfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi út-
prentuninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir
tvíverknað. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í
daglegu tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.
Minnismerki úr steini
Steinn ér kjörið efni í allskonar minnismerki. Veitum
alla faglega ráðgjöf varðandi hverskonar minnismerki.
Áralöng reynsla
LIV
JÓHANNSDÓTTIR