Morgunblaðið - 15.11.1996, Blaðsíða 46

Morgunblaðið - 15.11.1996, Blaðsíða 46
46 FÖSTUDAGUR 15. NÓVEMBER 1996 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ + Bragi M. Lárus- son fæddist í Reykjavík 15. mars 1933. Hann lést á Landspítalanum 7. nóvember síðast- liðinn. Foreldrar hans voru Lárus B. Sigurbjömsson, sjómaður, f. 17. desember 1909 á Höfða í Dýrafirði, fórst með bv. Ólafi 2. nóvember 1938, og Sveinsína Jór- amsdóttir, f. í Leiru í Gerð- arhreppi 20. júlí 1909. Eftirlifandi systir Braga er Valgerður Magnúsdóttir, f. 17.3. 1928. Hinn 30.4. 1960 kvæntist Bragi Sólveigu Matthíasdótt- ur, ljósmóður, og bjuggu þau í 13 ár í Stigahlíð 28 og síðan í Efstahjalla 11 í Kópavogi. Dætur þeirra eru tvær, Sigríð- ur Björk Bragadóttir, f. 31.10. Það var fyrir tæpum 15 árum að hún Sigríður Björk, sem síðar varð eiginkona mín, kynnti mig fyrir for- eldrum sínum, þeim Braga og Sól- veigu, og Berglindi systur sinni. Þar með hófst nýtt hamingjuskeið í lífi mínu. Á árunum sem á eftir fylgdu þróaðist mjög náið samband á milli okkar allra sem einkenndist af mikl- um kærieika og gagnkvæmri virð- ingu. Þegar tengdaforeldrarnir urðu afí og amma og mágkonan varð frænka, og það þrisvar sinnum, voru böndin treyst enn frekar. Amma var sjálf ljósmóðir bamabarnanna og afi settist út á svalir með sterkt kaffi og sparivindil. Bragi lést eftir erfiða sjúkdóms- legu 7. nóvember síðastliðinn. Við taka söknuður og dýrmætar minn- ingar. Þá fínnur maður til óendan- lega mikils þakklætis fyrir allar þær góðu samverustundir sem við áttum. Sérstaklega þykir mér vænt um heimsóknir þeirra Braga, Sólveigar og Berglindar á meðan við hjónin ásamt bömum bjuggum í París um 1960, maki Sigurð- ur Grendal Magn- ússon, þeirra börn eru Andri, Matthías Bragi og Sólveig, og Berglind Braga- dóttir, f. 3.9. 1967. Bragi lauk loft- skeytaprófi 1955, fimm áfangapróf- um frá Trygginga- skólanum 1967-77. Hann starfaði á Radíóverkstæði flugmálastjórnar 1955-56, var loft- skeytamaður hjá skipadeild SÍS á ms. Jökulfelli, Hvassafelli, Dís- arfelli og Hamrafelli 1956-66. Hann starfaði hjá Samvinnu- tryggingum frá 1966 og síðar hjá Vátryggingafélagi Islands. Hann sat einnig I stjórn Versl- unarmannafélagsins um skeið. Útför Braga verður gerð frá Hjallakirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 13.30. eins og hálfs árs skeið fram til loka síðasta árs. Bragi var einstaklega heiðarleg- ur, samviskusamur og áreiðanlegur maður og þessir kostir hans höfðu mikil áhrif á mig sem og aðra sem umgengust hann. Ég mun ekki síður minnast tengdaföður míns fyrir það hversu góður afi hann var og fyrir þá vináttu og virðingu sem hann sýndi mér, tengdasyni sínum. Það eiga margir um sárt að binda í fjöl- skyldunni vegna fráfalls Braga og engin orð fá lýst þeirri hluttekningu sem maður ber í brjósti til handa eiginkonu hans, dætrum og bama- bömum. Mér þykir ákaflega vænt um við- brögð 5 ára gamallar dótturdóttur hans Braga eftir að ég sagði henni að afí hennar væri dáinn. „Hann afí dó af því að það var ekki hægt að lækna hann en núna er hann orðinn engill upp í skýjunum og er alveg batnað." I skýringu barnsins fólst huggun þess. Góðar minningar eru auður, yfír þeim getur maður glaðst aftur og aftur því þær em eilífar. Sigurður Grendal Magnússon. Ég hef stundum velt því fyrir mér, hvað það er í fari manna, sem ræð- ur hæfni til starfa. Ég hef ekki komist að einhlítri niðurstöðu en Bragi Lámsson var óumdeilanlega einn af okkar fæmstu vátrygging- armönnum. Nú á þeim tímum, sem við siglum hraðbyri inn í öld sérfræðinga og prófgráða, þar sem enginn verður ráðinn til starfa nema hafa eina til tvær háskólagráður er vert að hug- leiða hvort prófgráðustefnan skili þeim markmiðum, sem að er stefnt. Bragi var ráðinn til Samvinnu- trygginga fyrir 30 ámm, þá nýkom- inn af sjó. Bragi náði á skömmum tíma undraverðri færni á sviði ábyrgðar-, slysa-, sjúkra- og líf- trygginga svo og sjótrygginga. Við Bragi störfuðum saman frá 1989 eða frá því ég var fluttur hreppaflutningum neðan af Lauga- vegi upp í Ármúla við sameiningu Brunabótafélags íslands og Sam- vinnutrygginga. Kynni okkar hófust þó miklu fyrr, en við höfum kynnst á sameiginlegum samráðsfundum félaganna, sem við unnum fyrir. Við fundum fljótt, að við áttum samleið, e.t.v. fyrir eðlislæga íhalds- semi og andstöðu við breytingar á skilmálum o.fl. Eftir sameiningu tókust með okk- ur hin ágætustu kynni og ekki spillti það fyrir, að Bragi var uppalinn í Þingholtunum, þar sem ég bjó um árabil og áttum við oft tal um sam- ferðamenn okkar í því ágæta hverfi, sem nú flestir hveijir eru gengnir á vit feðra sinna og nú Bragi Lárus- son langt um aldur fram. Síðustu starfsárin stýrði Bragi sjódeild Vátryggingafélags íslands og minnist ég Braga sem skipstjóra, sem vakinn og sofinn er á vakt meðan fley hans er ofansjávar enda stjómtök hans á sjódeildinni áfalla- laus og farsæl. Með þessum fátæklegu orðum færi ég eiginkonu Braga, börnum og öðrum vandamönnum dýpstu samúðarkveðjur. Ingvar Sveinbjörnsson. Mínir vinir fara ijöld, feigðin þessa heimtar köld, ég kem eftir, kannske í kvöld, með klofinn hjálm og rofinn skjöld, brynju slitna, sundrað sverð og syndagjöld. (Bólu - Hjálmar.) Við skiptingu Digranessafnaðar árið 1987 varð til nýr söfnuður, Hjallasöfnuður. Hjallasöfnuður hóf starf sitt í Digranesskóla, en þar var vígt messuheimili í samkomusal skólans. Allt þurfti að gera frá grunni. Stóra verkefnið sem beið var kirkjubygging. Það var mikil gæfa að í sóknar- nefnd valdist fólk með margháttaða reynslu í þjóðfélaginu og samheldni og góður vilji fékk að ráða. Sam- staða var því algjör. Eitt þessara sóknarbarna, Bragi Lárusson, tryggingamaður, er hér kvaddur hinstu kveðju með þakk- læti og virðingu fyrir vel unnin störf. Ég hafði kynnst Braga áður, en hann var starfsmaður Samvinnu- trygginga g/t og síðar VÍS um langt árabil. Vakti það athygli mína hve fram- koma Braga í starfi var ávallt ljúf- mannleg og jafnframt gætti hann hagsmuna félags síns af festu og sanngirni við uppgjör tjóna og án tilburða til þess að halla á rétt tjón- þola. Að þessu leyti var hann því traustur og fær tryggingamaður, sem naut virðingar í starfi. Áður hafði hann stundað sjó í mörg ár, lengst af sem loftskeyta- maður. Hafði hann frá mörgu skemmtilegu að segja frá sjó- mannstið sinni og brosmildur sögu- maður var hann. í sóknamefndinni var Bragi til- lögugóður og traustur. Hann hafði sem tryggingamaður margháttaða viðskiptareynslu og gjörþekkti þjóð- félagið. Það þótti því sjálfsagt, að hann tæki sæti í bygginganefnd Hjallakirkju, þegar undirbúningur og ráðstöfun fjármuna vegna kirkju- byggingar hófst árið 1988. I því starfí reyndist hann hinn ágætasti liðsmaður. Kirkjan var síð- an vígð af biskupi Islands, Ólafí Skúlasyni, á páskadag 1993. Bygging kirkjunnar var Braga mikið hjartans mál. Þau hjónin Bragi og Sólveig Matthíasdóttir sóttu kirkju reglulega og var ævin- lega ánægjulegt að hitta þau glöð og elskuleg. En skugga bar á. Hin síðari ár glímdi Bragi við sjúkdóm þann, sem nú hefur lagt hann að velli. Bragi mætti örlögum sínum með kjarki og óttaleysi hins trúaða manns. En hann barðist ekki einn, kona hans, fjölskylda og vinnufélagar veittu honum þann stuðning, sem mannlegur máttur getur veitt. Ég vil fyrir hönd allra fyrrver- andi og núverandi sóknarnefndar- manna Hjallakirkju svo og starfs- manna kirkjunnar senda eiginkonu hins látna og skylduliði, samúðar- kveðjur á erfiðum tímamótum í lífi fjölskyldunnar og bið þeim Guðs blessunar. Góður drengur er genginn. Hilmar Björgvinsson. í dag er kvaddur Bragi Lárusson, vátryggingamaður. Hann átti um langt árabil sæti í skilmálanefnd Samsteypu íslenskra fiskiskipa- trygginga, en nefndin er eins konar faglegur samstarfsvettvangur um ýmis málefni er varða vátryggingar fiskiskipa yfír 100 rúmlestir. Þau félög sem stunda þessar vátrygging- ar tilnefna hvert sinn fulltrúa í nefndina og var Bragi fyrst fulltrúi Samvinnutrygginga gt. en síðar Vátryggingafélags íslands hf. Það sem fyrst og fremst einkenndi störf Braga í nefndinni var mikill fagleg- ur metnaður og ákveðnar skoðanir hans um viðfangsefni þau sem til umfjöllunar voru hveiju sinni. Það kom honum vel í starfi að hafa á yngri árum verið til sjós, m.a. með Sverri Þór, skipstjóra, sem síðar varð lærifaðir hans í sjótryggingum og forveri hans í skilmálanefndinni. Bragi lagði sig í líma um að fylgj- ast vel með á vátryggingasviðinu og þá ekki einvörðungu á sviði sjó- trygginga. Hann hafði um nokkurt árabil mikil afskipti af slysatrygg- ingum, fijálsum ábyrgðartrygging- um og líftryggingum og var fulltrúi félaga sinna í því sameiginlega starfi sem var milli félaganna um þessar vátryggingar svo og í fræðslumálum. Það var ávallt gagn- legt að rökræða við hann um álita- efni í vátryggingamálum og skipti ekki máli hvort skoðanir færu sam- an eða ekki og venjulegast opnaði hann nýtt sjónarhorn að kjarna álitaefnisins. Við samnefndarmenn hans þökk- um að leiðarlokum gifturíkt sam- starf við góðan félaga og vottum fjölskyldu hans innilega samúð. Bjarni Þórðarson. Ég vil með örfáum orðum kveðja góðan og traustan samstarfsmann, Braga Lárusson, nú þegar komið er að leiðarlokum og langri og erf- iðri baráttu hans við illvígan sjúk- dóm er lokið. Þrátt fyrir alla tækni og þekkingu læknisfræðinnar, bjart- sýni, vilja og kjark Braga til að tak- ast á við sjúkdóminn, varð hann að lokum að láta undan síga. Öllum sem þekktu Braga og fylgdust með hetjulegri baráttunni, viljakraftin- um sem gerði honum kleift að hugsa um starf sitt, framtíðina og mæta til vinnu þegar flestir aðrir hefðu gefist upp hlýtur að verða hugsað með virðingu og þökk fyrir að hafa átt samleið með honum í lífí eða starfí. Fyrstu kynni mín af Braga voru eftir að hann hafði starfað við vá- tryggingar í mörg ár og ég var í hlutverki viðskiptavinarins. Hvor- ugur okkar vissi þá að síðar ættum við eftir að starfa saman við trygg- ingar og takast sameiginlega á við spennandi viðfangsefni. Bragi var traustur vátrygginga- maður. Hann bjó yfir mikilli þekk- ingu og reynslu af vátryggingamál- t Ástkær móðir okkar, ÓLAFÍA ÞORVALDSDÓTTIR, Freyjugötu 47, andaðist í Landspítalanum miðvikudaginn 13. nóvember. Jarðarförin auglýst síðar. Þórunn Sigurðardóttir, Dagbjört Þyri Þorvarðardóttir. t Móðir mín og tengdamóðir, ÞORBJÖRG RAGNA PÁLSDÓTTIR, Ðyggðarholti 37, lést í Landspítalanum 5. nóvember. Jarðarförin hefur fariö fram. Sonja Geirharðsdóttir, Guðmundur H. Guðmundsson. t Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem sýndu okkur ómetanlegan vinar- hug, stuðning og samúð við andlát og útför elskulegs eiginmanns, föður okkar, tengdaföður og afa, LOGA SNÆDAL JÓNSSONAR skipstjóra, Boðaslóð 16, Vestmannaeyjum. Guð blessi ykkur öll. Halla Gunnarsdóttir, Jón Snædal Logason, Berglind Kristjánsdóttir, Sigrún Snædal Logadóttir, Þorsteinn Waagfjörd, Sæbjörg Snædal Logadóttir, Halla Björk Jónsdóttir. BRAGIM. LÁRUSSON um eftir áratuga starf á því sviði, enda voru honum falin ábyrgðar- störf og mannaforráð sem hvoru- tveggja fór honum vel úr hendi. Yfírgripsmikii þekking hans kom víða að góðum notum, enda var Bragi meðal leiðbeinenda á vegum Tryggingaskóla SÍT, þar sem reynslu og þekkingu er miðlað til starfsmanna vátryggingafélaganna. Það er hveiju fyrirtæki og ekki síður samstarfsmönnum styrkur að hafa í sínum hópi þá mannkosti sem Bragi var búinn. Hann ávann sér með störfum sínum og framkomu vináttu og virðingu samstarfs- manna. Öllum sem áttu við hann viðskipti var ljóst að þar fór maður sem hafði fullt vald á viðfangsefnum sínum, hvort sem um var að ræða einstaklinga eða fyrirtæki í trygg- ingaviðskiptum eða erlenda endur- tryggjendur. Ég er þakklátur fyrir kynni mín af og samstarf við Braga og hve örlátur hann hann var á að miðla mér af reynslubrunni sínum þegar á þurfti að halda. Um leið og ég votta eiginkonu hans, Sólveigu, og fjölskyldunni allri samúð okkar hjónanna bið ég þeim Guðs blessun- ar og að þeim gefist styrkur til að takast á við ástvinamissinn. Blessuð sé minning Braga Lárus- sonar. Axel Gíslason. Kynni okkar Braga hófust þegar hann, ungur loftskeytamaður af flaggskipi okkar íslendinga, Hamra- fellinu, kom til starfa í Afgreiðslu- deild Samvinnutrygginga g.t. síðla vetrar 1966. Þegar ég tók við stjóm deildarinnar á haustdögum það sama ár urðu kynni okkar enn nánari og snerust fljótlega upp í nána vináttu sem entist meðan báðir vom uppi. Ég hefí oft hugleitt síðustu daga, þegar minningamar um liðna tíð leita óneitanlega sterkar á hugann en dagsdaglega, hve Bragi, uppalinn í umhverfi gersamlega ólíku skrifstof- unni, var fljótur að aðlagast. Og ekki aðeins það, heldur laga um- hverfíð að sínum eigin hugmyndum og reynslu. Bragi hafði siglt um heimsins höf allt frá unglingsámm. Fyrst sem háseti á norsku fragt- skipi, síðar á íslenskum togumm og fragtskipum, og Iengi sem loft- skeytamaður og þar með einn af yfírmönnum. Hann hafði tileinkað sér tvennt sem allstaðar kemur að gagni. Annars vegar að gefa skýr og klár fyrirmæli og sjá um að eftir þeim sé farið og hins vegar að taka við fyrirmælum og fylgja þeim eftir. Bragi hóf snemma afskipti af og sérhæfði sig í svonefndum fijálsum ábyrgðartryggingum og slysatrygg- ingum. Hann náði fljótlega afburða- tökum á þessum flóknu vátrygg- ingagreinum og var vakinn og sof- inn í því að afla sér sífellt meiri þekkingar, með lestri erlendra fræðibóka, íslenskra dóma svo og nánu samneyti við fræðimenn inn- lenda. Verður þar til að nefna þann sem Bragi vitnaði oftast til þegar mikið lá við, en það var Kr. Guð- mundur Guðmundsson. Hans orð voru lög. Var haft að orði að aldrei gengi Bragi til hvílu nema að und- angengnum lestri í iðgjaldaskrá og skilmálum fijálsra ábyrgðartrygg- inga enda lægju gögn þessi ætíð á náttborðinu. Bragi beitti sér fyrir ýmsum nýj- ungum á íslenska vátrygginga- markaðnum svo sem tryggingum á greiðslu erlends sjúkrakostnaðar ferðamanna og á hans vegum var farið í fyrsta sjúkraflug héðan til erlends ríkis til þess að ná í veikan ferðamann. Einnig átti hann stærst- an þátt í því að innleiða í slysatrygg- ingar launþega sérstaka reiknireglu til hagsbóta þeim sem mikla varan- lega örorku hljóta. Síðar tók hann við yfírstjóm sjó- trygginga og líftrygginga ásamt fyrrgreindum vátryggingagreinum og þar fór hann inn á ný svið er kröfðust mikillar þekkingar sem aflað var með lestri fræðirita og á námskeiðum, einkum erlendis. Bragi var afburða vátrygginga- maður sem ávann sér virðingu kollega, ekki aðeins hér heima held- ur og ekki síður erlendis meðal end-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.