Morgunblaðið - 17.11.1996, Page 22

22 SUNNUDAGUR 17. NÓVEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
FORELDRAR veikra barna verða að liggja á dýnum á gólfinu hjá börnum sínum.
ÁÆTLANIR eru
um að selja land
Ríkisspítala við
Vífílsstaði til þess
að fjármagna
byggingu bamasp-
ítala Landspítalans
að hluta til, auk
þess sem þegar er
til í sjóði, sem
Kvenfélagið Hring-
urinn hefur safnað,
á annað hundrað
milljónir króna.
Alls mun byggingin
kosta um 800 millj-
ónir króna og tals-
verðan hluta verðs-
ins fær ríkið aftur
í formi ýmiss konar
skatta. Ingibjörg
Pálmadóttir heil-
brigðisráðherra
hefur sagt að hún
hafi ekki verið mikill talsmaður byggingar-
framkvæmda en við nánari athugun ekki
séð annað fært en ráðast í þessa byggingu.
„Á síðustu árum hefur orðið hugarfars-
breyting varðandi
umönnun veikra
bama. Nú er lögð
áhersla á að for-
eldrar hafi tækifæri
til að dvelja hjá
veikum börnum sín-
um, en áður má
segja að foreldrar
hafí afhent læknum
og hjúkranarfólki
veik börn sín og
farið heim meðan
verið var að lækna
þau. Húsnæði barn-
aspítala Hringsins
tekur mið af þess-
um gömlu viðhorf-
um,“ sagði ráðherr-
ann í viðtali við
Morgunblaðið.
Stefnan að efla
dagdeildina
Það hefur komið fram að samhugur ríkir
innan Ríkisspítala um þá ákvörðun að láta
byggingu barnaspítala ganga fyrir öðrum
framkvæmdum sem era taldar bráðnauð-
LÍTIÐ rými er til að sinna örsmáum
sjúklingum vökudeildar.
Komið hefur fram í fréttum
að til standi að reisa barnaspít-
ala við Landspítalann á næst-
unni. Mjög þröngt hefur verið
um starfsemi barnaspítalans
og ekki raunhæfur möguleiki
að leysa úr húsnæðisvandræð-
unum nema með nýbyggingu.
Guðrún Guðlaugsdóttir
heimsótti bamaspítala Land-
spítalans til þess að kanna
hvernig aðstæður þar em.
synlegar. Þegar gengið er um húsnæði
barnaspítala Landspítalans, sem tók til
starfa árið 1957, er hveijum manni auðséð
að þörf er brýn fyrir stærra húsnæði. Sam-
kvæmt upplýsingum Ásgeirs Haraldssonar
yfirlæknis deildarinnar leggjast tæplega
3.000 börn inn á spítalann til rannsókna
og/eða meðferðar ár hvert. Um 4.000 börn
koma á bráðmóttöku spítalans, af þeim eru
um eitt þúsund lögð inn en hin geta farið
heim að rannsókn og meðferð lokinni. Ás-
geir kvað stefnuna vera þá að stækka dag-
deildina en ekki fjölga legurúmum að ráði,
ekki verði því þörf fyrir mikið fleira starfs-
fólk þegar hinn nýi spítali rís en nú er.
Stækkun dagdeildar telja forráðamenn spít-
alans að henti vel við núverandi aðstæður.
Ásgeir segir að stærri og fullkomnari dag-
og göngudeild skapi möguleika fyrir fleiri
börn að koma á spítalann til meðferðar
vegna sjúkdóms en vera heima milli heim-
sókna þangað.
Auðvitað eru þó alltaf mörg börn sem
verða að liggja á deild. Aðstaðan fyrir for-
eldra þeirra bama er sannarlega ekki öf-
undsverð eins og er. Þeir liggja á dýnunum
á gólfinu hjá rúmum barna sinna og á dag-
inn er dýnunum troðið í hillu og rúmfötun-
um vöðlað saman í aðra hillu. Þetta er
kannski í lagi ef um er að ræða skamman
tíma en varla boðlegt ef um er að ræða
aðstandendur langveikra barna. Nú eru þau
viðhorf uppi að best sé fyrir veik böm að
hafa foreldra sína hjá sér eins mikið og
unnt er meðan á sjúkleika þeirra stendur.
Greinilega er gert allt sem unnt er af hálfu
barnaspítalans til þess að koma á móts við
þessar þarfir.
Háskólanemar hornrekur
Landspítalinn er háskólasjúkrahús. Ekki
era þó nemendur í læknisfræði ofsælir af
þeirri aðstöðu sem_ þeim er boðið upp á hjá
barnaspítalanum. í gluggalausu skoti einu,
sem er nánast ekkert nema brattar tröppur
og snagar á veggjum, hafa þeir afdrep. Þar
er varla pláss fyrir fatnað af mörgum nem-
um, hváð þá að þeir geti sjálfir hafst þarna
við með námsbækur sínar ef nauðsyn krefði.
Hinir ungu sjúklingar deildarinnar eru
margir hveijir skólaskyldir og eru á hinum
ýmsu stigum grunnskólans. Ekki er aðstað-
an til þess að kenna þeim þægileg. Eitt lít-
ið herbergi á neðri hæð barnadeildar er
ætlað til þessara nota og er þar þröng á
þingi. Ásgeir kvað heppilegra að hafa slíka
stofu rétt utan við deildina, það væri á
ýmsan hátt betra fyrir langveik börn að
fara til skólastarfs utan við það umhverfi