Morgunblaðið - 12.01.1997, Blaðsíða 8
8 SUNNUDAGUR 12. JANÚAR 1997
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Regla M6ður Theresu
ÞÆR eru raeð fátæklingabevís frá forseta vorum, hr. foringi.
Einkunn segir til um
stöðu miðað við jafnaldra
EINKUNN á samræmdu könnunar-
prófi í stærðfræði í 4. og 7. bekk
grunnskóla, sem lagt var fyrir í nóv-
ember síðastliðnum, segir ekki til
um hversu stórt hlutfall af efni
prófsins nemandi hefur leyst rétt
heldur hvar hann stendur miðað við
jafnaldra sína. Þetta er skýringin á
því hvers vegna nemandi sem hefur
svarað um 90% prófsins rétt fær
aðeins 6 í einkunn. Nokkuð hefur
borið á undrun meðal nemenda og
foreldra þeirra vegna þessa.
Könnunarprófin í stærðfræði eru
markbundin, sem þýðir að innihald
þeirra miðast fyrst og fremst við
námsefni og áherslur í aðalnámskrá
grunnskóla og hvort nemandinn hafi
vald á tilteknum efnisþáttum sem
þar eru tilgreindir.
í bréfi sem sent var til foreldra
og forráðamanna nemenda í 4. og
7. bekk um leið og einkunnir voru
birtar segir að hefðbundinn ein-
kunnastigi dugi illa þegar greina
eigi frá frammistöðu í markbundnu
prófi. Algengast sé að tilgreina hvort
nemandinn hafi náð skilgreindum
námsmarkmiðum eða ekki. Sé þeirri
aðferð beitt fær nemandi sem svarar
90% prófsins rétt einkunnina 9, sé
miðað við einkunnastigann 1 til 10.
Sú leið sem hér var valin var sú að
gefa til kynna stöðu nemenda miðað
við jafnaldra þeirra.
Tvenns konar skilaboð
Nemendur sem þreyttu könnunar-
prófin fengu annars vegar sam-
ræmda heildareinkunn og hins vegar
yfirlit yfír hlutfall réttra svara í ein-
stökum námsþáttum stærðfræðinnar.
Dr. Einar Guðmundsson, deildarstjóri
prófa- og matsdeildar á Rannsókna-
stofnun uppeldis- og menntamála,
segir mikilvægt að fólk átti sig á því
að um tvenns konar skilaboð sé að
ræða. Hlutfall réttra svara gefí til
kynna hvort nemendur uppfylli kröf-
ur í tilteknum efnisþáttum sam-
kvæmt aðainámskrá grunnskóla og
námsefni í stærðfræði. Samræmd
heildareinkunn gefí hins vegar til
kynna röð nemenda, þ.e. hversu stór
hluti nemenda hafí leyst hærra eða
lægra hlutfall af verkefnum stærð-
fræðiprófsins rétt. Notast er við svo-
kallaðan normaldreifðan einkunna-
stiga, þar sem lægsta einkunn er 1
og sú hæsta 9. Einkunnina 9 fá að-
eins 4% nemenda og einkunnina 1
sömuleiðis. Einkunnirnar 2 og 8 fá
7%, 3 og 7 fá 12%, 4 og 6 fá 17%
og einkunnina 5 fá 20% nemendanna.
Sveiflur í þyngdarstigi
jafnast út og leiðréttast
Einar segir meginrökin með
normaldreifíngu þaú að með því
móti verði einkunnir samanburðar-
hæfar milli einstakra námsþátta og
námsgreina. Því til stuðnings nefnir
hann dæmi.
„Ef lagt er fyrir mjög létt próf
og nemandi fær 8, þá telur hann sig
standa vel að vígi. Ef prófið er níð-
þungt og sami nemandi fær 4, þá
álítur hann væntanlega að hann sé
frekar slappur. En próf eru ekki al-
gild og þyngdarstigið getur sveifl-
ast. Ef við værum með norm-
aldreifða einkunn þá er mjög líklegt
að við hefðum fengið nokkurn veg-
inn sömu einkunn út úr báðum próf-
unum og að röðun innbyrðis myndi
haldast jafnvel þó að seinna prófið
væri helmingi þyngra. Með þessum
hætti jafnast sveiflur í þyngdarstigi
prófanna út og leiðréttast," segir
hann.
Aðspurður um viðbrögð foreldra
og kennara við útkomum prófanna
segir Einar að þau hafí almennt
verið jákvæð. „Þegar niðurstöður
voru sendar út rétt fyrir jólin fengum
við þó nokkuð af hringingum frá
foreldrum og skólum en yfirleitt
voru spurningar þeirra eðlilegar.
Fólk er ennþá að átta sig á þessari
nýju framsetningu og normaldreif-
ingunni. í næstu viku koma út tvær
skýrslur um kunnáttu nemenda í 4.
og 7. bekk í stærðfræði og íslensku
og verða þær sendar til foreldrar-
áða, sveitarstjórna og skóla. Þá von-
umst við til þess að langflestum
spurningunum verði svarað," segir
Einar að lokum.
Þakdúkar og
vatnsvarnarlög
Þakdúkar og vatnsvarnarlög á:
► þök
► þaksvalir
► steyptar rennur
► ný og gömul hús
- unnið við öll veðurskilyrði
FAGTÚN
Brautarholti 8 • síml 562 1370 • fax 562 1365
Islenskur iðnhönnuður á Italíu
Hönnun hraðari
og ódýrari með
tilkomu tölva
Sigurður Þorsteinsson
SÍFELLT verður al-
gengara að iðn-
fyrirtæki fái iðn-
hönnuði til þess að hanna
útlit framleiðslu fyrir-
tækisins en þeir hanna
nær allt frá listmunum
yfir í fjöldaframleiddar
neyslu- og hátæknivörur.
Sigurður Þorsteinsson
starfar sem iðnhönnuður
í Mílanó á Ítalíu hjá
hönnunarfyrirtæki sem
vinnur fyrir stór fyrir-
tæki í Evrópu og Asíu.
Hann kynnti nýverið hér
á landi störf sín á Ítalíu.
- Hvert er sérsvið þitt
sem iðnhönnuður?
„Hönnunarfyrirtækið
sem ég vinn hjá og er
meðeigandi að, Design
Group Italia, starfar í öllum
greinum hönnunar og við hönn-
um allt frá smáhlutum í stóra
hluti eins og verksmiðjusamstæð-
ur. Við störfum mikið fyrir ABB
stórfyrirtækið sem er með starf-
semi í mörgum löndum. Frá 1988
höfum við séð um almennt^ útlit
á allri framleiðslu ABB á Ítalíu
en síðan þá hafa önnur ABB fyr-
irtæki víðsvegar um Evrópu bæst
í hópinn. Við vinnum líka við
útlitshönnun á iðnaðartæknivör-
um fyrir Siemens fyrirtækið. Auk
þess störfum við oft fyrir fyrir-
tæki sem framleiða vörur sem
eru seldar undir hinum ýmsu
vörumerkjum. Sem dæmi má
nefna að ryksugur eru oft fram-
leiddar af ótilgreindu fyrirtæki
en eru síðan seldar undir vöru-
merkjum ýmissa frægra fyrir-
tækja. Við hönnum einnig mikið
fyrir stærstu íþróttavörufram-
leiðendur Ítalíu, lyfjafyrirtæki
o.fl.“
- Hvenær var Design Group
Italia stofnað?
„Design Group Italia var stofn-
að af einum manni, Marco Del
Corno, árið 1968. Þannig að það
telst gamalgróið hönnunarfyrir-
tæki á ítalskan mælikvarða. Eg
byijaði hjá fyrirtækinu strax að
loknu námi í iðnhönnun frá Istit-
uto Europeo di Design í Mílanó
árið 1992. í dag erum við fjórir
sem eigum fyrirtækið og störfum
allir við það fyrir utan Marco Del
Corno sem er að mestu hættur
störfum. Undanfarið höfum við
verið að breyta rekstrinum og
tileinka okkur nýjungar í tækni
og þróa áfram ítalska hönnunar-
fræði með tilliti til nýjunga sem
koma frá Bandaríkjunum. Þetta
hefur borið árangur þar sem ríf-
lega helmingurinn af viðskipta-
vinum okkar kemur frá öðrum
löndum en Ítalíu. Hjá okkur eru
starfandi mjög góðir hönnuðir og
hefur fyrirtækið
unnið til fjölda verð-
launa fyrir verk sín,
bæði á Ítalíu og í
alþjóðlegri sam-
keppni.“
- Hafa orðið miklar breytingar
á iðnhönnun undanfarin ár?
„Já, það hefur ýmislegt breyst
á örfáum árum. Það er mikill
hraði í allri hönnun og hlutir sem
áður tók marga mánuði að fást
við eru kláraðir á nokkrum vik-
um. Megnið er hannað í tölvum,
síðan útbúum við fljótunnin líkön
með til þess að gera okkur betur
grein fyrir útliti hlutarins og til
þess að sýna viðskiptavininum
hönnunina. Með því að vinna sem
► Sigurður Þorsteinsson er
fæddur 18. nóvember 1965 í
Reykjavík. Hann lauk stúd-
entsprófi frá Menntaskólanum
í Reykjavík árið 1986 og prófi
í iðnhönnun frá Istituto
Europeo di Design í Mílanó
árið 1992. Þá réð hann sig til
hönnunarfyrirtækisins Design
Group Italia í Mílanó og hefur
verið meðeigandi þess frá
árinu 1994.
mest í tölvum verður hönnunin
ódýrari vegna þess að þróunar-
tími vörunnar styttist og þeirra
möguleika sem skapast við að
reyna vöruna á markaði án þess
að lagt hafi verið í mikinn þróun-
arkostnað.
Samtök iðnaðarins og Útflutn-
ingsráð íslands fengu mig til
þess að halda kynningu síðastlið-
inn þriðjudag á því sem ég er að
fást við á Italíu. Þar kynnti ég
einnig nýjustu aðferðafræði og
tækni við vöruþróun og nýsköpun
og nýjar stefnur til að mæta
breyttum markaðsaðstæðum og
hvernig framleiðendur geta nýtt
sér hönnun til þess að auka sölu-
möguleika vörunnar."
- Hver er staða iðnhönnunar
á íslandi?
„Það er hópur iðnhönnuða
starfandi á íslandi og hefur hann
farið stækkandi á undanförnum
fjórum til fimm árum eftir að
töluverð lægð hafði ríkt í faginu
í nokkur ár. Að mínu mati eru
það ekki ítalskir hönnuðir sem
hafa gert ítölsku hönnunina jafn
fræga og raun ber vitni heldur
eru það ítalskir iðnrekendur.
Hönnuðir geta teiknað hvað sem
er en ef enginn framleiðir það
þá er hönnunin einskis virði. Því
tel ég að sá litli iðnaður sem er
hér á landi eigi að nýta sér þá
iðnhönnuði sem eru starfandi
hér. Ekki bara að fara af stað
með framleiðslu líkt
og gert er í ýmsum
Asíulöndum. íslend-
ingar standa mjög
framarlega í hug-
búnaðargerð en ef
umbúðirnar utan um hugbúnað-
inn eru líkt og þær hafi verið
gerðar í þróunarríki þá heldur
fólk erlendis að varan sem er
fyrir innan umbúðirnar sé á sama
staðli og þær. Því hljóti varan
að vera léleg. Gott dæmi um vel-
heppnaða framleiðslu eru snyrti-
vörur sem eru framleiddar undir
vörumerki Bláa lónsins. Þar er
náttúruleg vara seld í fallegum
umbúðum á réttu verði og er þar
með orðin að góðri gjöf.“
Umbúðirnar
skipta líka
miklu máli