Morgunblaðið - 27.03.1997, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - 27.03.1997, Blaðsíða 42
42 FIMMTUDAGUR 27. MARZ 1997 KRISTJÁN ARNDAL EÐ VARÐSSON + Kristján Arndal Eðvarðsson fæddist á Akranesi 19. maí 1957. Hann lést á heimili sínu í Borgarvík 9 í Borg- arnesi 23. mars síð- astliðinn. Foreldrar hans eru Eðvarð Lárus Arnason, f. 8.12. 1936, og Anna Ólöf Kristjánsdótt- ir, f. 1.5. 1934. Systkini Krisljáns eru Þórdís Ásgerð- ur, f. 20.3. 1955, Arni Eyþór, f. 8.5. 1956, d. 29.7. 1956, Eyþór, f. 25.5.1961, Guðni, f. 22.10.1962, Anna Lára, f. 22.12. 1965 og Örn Arndai, f. 21.2. 1968, d. 14.7. 1990. Kristján kvæntist Kristínu Finndísi Jónsdóttur, f. 19.8. Látinn er langt um aldur fram elskulegur bróðir. Bróðir sem ávallt hefur verið til staðar hvað sem á dynur þrátt fyrir að hafa búið við skerta heilsu um árabil. Hann sýndi strax í bernsku hversu hlýjan mann hann hafði að geyma. Það fengum við systkinin að reyna. Það að hjálpa öðrum, gefa sér tíma til að 1960. Þau eignuðust þijú börn, tvíburana Omar Árndal og Ingvar Arndal, f. 19.4. 1978, og Önnu Ólöfu, f. 16.1. 1983. Kristján fluttist barn að aldri með foreldrum sínum til Kópavogs þar sem hann ólst upp. Ung- ur fór hann að sinna ýmsum störfum til sjós og lands. Frá tvítugsaldri bjó hann í Borgarnesi. Þar vann hann við vinnuvélar og vörubíla, lengst af hjá Borgarverki eða þar til hann hóf sjálfstæðan rekstur. Útför Kristjáns fer fram frá Borgarneskirkju laugardaginn 29. mars nk. og hefst athöfnin klukkan 14.00. hlusta, gefa ráð, það var honum eðlislægt. Hann var okkur bak- hjarl, jafnvel þótt hann væri farinn snemma að heiman til að vinna. Hann var ekki manngerðin til að sitja skólabekk lengi. Hann var verkmaður af guðs náð, vinnusam- ur og vandvirkur. Diddi bróðir var við vinnu á Akranesi þegar hann MINNINGAR varð tvítugur. Hann hélt upp á afmælið með því að sækja dansleik í Borgarnes. Á þeim dansleik hitti hann fyrir konuefni sitt, Kristínu Jónsdóttur. Má því segja að hann hafi hlotið konu sína í afmælisgjöf. Víst var hún honum mikil gjöf. Diddi og Stína, eins og þau hafa gjarnan verið kölluð, bjuggu sér heimili í Borgarnesi. Þau eiga þrjú börn, tvíburana Ómar og Ingvar og dótturina Önnu Ólöfu. Þegar Diddi kom í Borgames hóf hann störf hjá Sigvalda Arasyni. Með þeim tókst góð vinátta sem varir enn. Hefur Sigvaldi reynst Didda ákaflega vel. Diddi vann við stjórn vinnuvéla og vörubifreiða hjá Sig- valda í sjö ár. Það virtist sama að hvaða vinnuvél Diddi gekk, allar virtust þær leika í höndum hans og þeim verkum sem unnin voru, var öllum skilað af sömu kostgæfn- inni. Við bræðurnir unnum saman við gerð Borgarfjarðarbrúarinnar um skeið. Okkar vinna var fólgin í að moka stórgijóti á vörubíla úr gijótnámu við Hrafnaklett í Borg- amesi. Þar stýrðum við saman stórri vinnuvél sem var þeirrar teg- undar að ekki mátti hver maður vinna á henni lengur en eina og hálfa klst. í einu. Byijað var snemma morguns og unnið langt fram á kvöld. Oft var litli bróðir tilbúinn til að þjóta heim strax að störfum loknum til að hvíla sig. Nei, það mátti aldrei fyrr en búið var að hlúa að tækinu. Smyija það og hreinsa, mæla og fylla á olíur. Minnist ég þess hversu natinn hann var við þessi störf sama hversu þreyttur hann var. Þannig var hann í eðli sínu samviskusamur. Diddi vann ávallt mikið og hlífði sér í engu. Virðing hans fyrir lífinu endur- speglaðist í garðinum við hús þeirra í Borgarvík. Þrátt fyrir fáar vinnu- stundir gróðursetti hann fjölda plantna og tijáa sem gert hafa garðinn að sælureit. Fyrir þrítugt fór Diddi að kenna þess meins er dró hann til dauða. Meinið var ranglega greint í tvö ár. Til að bæta úr heilsu sinni reyndi hann ýmislegt. M.a. hætti hann vinnu á vinnuvélum skv. læknisráði. Fór hann þá m.a. til sjós. Sakir þrautseigju sinnar starf- aði hann í tvö ár áður en rétt grein- ing fékkst á veikindum hans. Var þá mjög af honum dregið. En Diddi hélt velli eftir fyrstu atlögu krabba- meinsins. Sá sigur kostaði hann hluta heilsunnar. Bjó hann við skerta heilsu öll árin sem hann lifði eftir það. Þá staðreynd ræddi hann ekki við nokkum mann, en gekk að öllum störfum sem heill væri. Fyrir um þremur ámm tók Diddi að sér sorpurðun fyrir Borgar- byggð. Þá vinnu stundaði þar til kraftar hans þrutu fyrir um ári. Þrátt fyrir skólasetu á Akranesi hafa drengimir, Ómar og Ingvar, 18 ára, tekið við starfi föður síns undir handleiðslu afa síns Jóns Finnssonar. Það hafa þeir gert ásamt skólasetu sinni á Akranesi. + Móðir okkar, fósturmóðir, tengdamóðir, amma og langamma, ÁSTA ÁSBJÖRNSDÓTTIR, Hrafnistu í Hafnarfirði, sem andaðist sunnudaginn 23. mars, verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði miðvikudaginn 2. apríl klukkan 13.30. Sverrir Sigfússon, Baldur Sigfússon, Jóhanna Sigfúsdóttir, Magnús Sigfússon, Ásbjöm Sigfússon, Hólmfríður Sigfúsdóttir, Hólmfríður Jónasdóttir, barnabörn og Sólveig Þórðardóttir, Elsa Hanna Ágústsdóttir, Björn Helgi Björnsson, Auðdís Karlsdóttir, Jóhanna Björnsdóttir, Björn Þór Egilsson, Sigurður Guðjónsson, barnabarnabörn. + Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda- faðir og afi, FINNUR SIGURÐSSON, Höfðahlíð 12, Akureyrí. lést á dvalarheimilinu Hlíð 22. mars. Jarðsett verður frá Glerárkrirkju þriðjudaginn 1. april kl. 13.30. Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim, sem vilja Minníngarsjóð aðstandenda Alzheimerssjúklinga Freygerður Bergsdóttir, Sigrún Finnsdóttir og Daníel Þórðarson, Guðmundur Finnsson og Greta Stefánsdóttir, Bergur Finnsson og Sumarrós Ragnarsdóttir, barnabörn og barnabarnaböm. + Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, sonur, bróðir, tengdasonur og vinur, KRISTJÁN ARNDAL EÐVARÐSSON, Borgarvík 9, Borgarnesi, lést á heimili sínu sunnudaginn 23. mars sl. Útför hans fer fram frá Borgameskirkju laugardaginn 29. mars kl. 14.00. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Krabbameinsfélag íslands. Kristín Finndís Jónsdóttir, Ingvar Arndal Kristjánsson, Ómar Arndal Kristjánsson, Anna Ólöf Kristjánsdóttir og aðrir aðstandendur. minnast hans, er bent á + Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, ÓLI MÁR GUÐMUNDSSON, Hrísrima 8, Reykjavík, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju 2. apríl kl. 15.00 Hrefna Guðmundsdóttir, Klemens Arnarson, Eva Rós Jóhannsdóttir, Guðný Linda Óladóttir, Markús Hallgrímsson, Guðmundur Loftur Ólason, Ástrós Anna Klemensdóttir. + Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, tengdasonur og afi, OMAR B. KUNDAK, lést á heimili sínu í Texas 21. mars síðastliðinn. Útförin hefur farið fram. Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Slysa- varnafélag Islands. Fyrir hönd aðstandenda, Sigrún Jónsdóttir Kundak, Garland, Texas. + Ástkær eiginkona mín og móðir okkar, JÓNÍNA EGILSDÓTTIR THORARENSEN, lést á Vífilsstaðaspítala miðvikudaginn 26. mars. Fyrir hönd aðstandenda, Gunnar Pálsson, Hrafnhildur Gunnarsdóttir, Kristín Gunnarsdóttir, Ragnheiður Gunnarsdóttir. + Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, stjúpfaðir og tengdafaðir, ÞORSTEINN BJARNASON, Þelamörk 3, Hveragerði, andaðist á Landspítalanum að morgni miðvikudagsins 26. mars. Jóna María Eiríksdóttir, Hrafnhildur Þorsteinsdóttir, Þór Þorsteinsson, Heiðrún Þorsteinsdóttir, Jóhann Grétarsson, Hrönn Árnadóttir. MORGUNBLAÐIÐ Margur vinnudagur þeirra hefur því náð langt fram á kvöld og stundum nætur. í drengjunum býr ósérhlífni og samviskusemi föður- ins. Ekki má gleyma þætti Sæ- mundar Jónssonar sem unnið hefur ófáar stundir fyrir Didda og neitar að taka við greiðslu. Ég ,veit að hjá svo góðum manni safnast inn- eign fyrir slíka hjálpsemi. En hún er ekki veraldleg. Diddi sigraði fleiri lotur við krabbameinið. En það kostaði ávallt mikið. Þraut- seigja hans var einstök. Hann stóð aldrei einn í baráttu sinni. Kona hans vék aldrei frá honum. Alltaf var hún að reyna að vinna að ein- hverri lausn til að létta honum þján- ingar og erfiði. Undir það síðasta dvaldi ég á heimili þeirra um skeið. Þar sá ég hversu ósérhlífín Stína var í að aðstoða mann sinn nótt sem dag. Hennar hvíldarstundir hafa ekki verið margar. Hún ann- aðist Didda heima síðustu daga hans. Það hefur gefið okkur öllum mikið að fá að hafa Didda heima og taka þátt í umönnun hans. Ég trúi að það auðveldi börnum þeirra að skilja að pabbi þurfti að fara. Það er ekki hægt að skrifa minn- ingargrein um Didda öðruvisi en að minnast á þátt Borgnesinga. Sem þátttakandi i stríði bróður ' míns nú undanfarið hef ég orðið vitni að frábærri samheldni ibúa Borgarness. Vart hefur sá dagur liðið að ekki væri einhver kominn til að aðstoða á einhvern hátt. Ég vil biðja góðan guð að styrkja hina ungu ekkju og böm hennar í sorg sinni. Ávallt mun lifa góð minning um góðan dreng. Sú minning lifir í börnum þínum. Far þú í friði, kæri bróðir. Eyþór. Hann Diddi er dáinn. Nú þegar upprisuhátíð frelsarans er í nánd. Hann var lengi búinn að beijast við illræmdan sjúkdóm sem að lok- um sigraði. Kjarkur hans og dugn- aður var með eindæmum eftir erfið- ar skurðaðgerðir. En við hlið hans stóð eins og klettur hún Kristín eiginkona hans. Hún var óþreyt- andi við að fínna allt sem hugsast gat til að létta honum hinar þungu byrðar. Hér mælir tengamóðir hans og þakkar honum fyrir allt. Alltaf var hann kominn til að rétta hjálparhönd við margvíslega erfíð- leika í daglegu lífí. Hann var ein- staklega góðum mannkostum gæddur. Við viljum biðja algóðan guð að styrkja Kristínu okkar og börn þeirra þijú. Minningin lifír að eilífu. Hafðu hjartans þakkir fyrir allt og allt, elsku vinur. Kom huggari, mig hugga þú, kom, hönd, og bind um sárin, kom, dögg, og svala sálu nú, kom, sól, og þerra tárin, kom, hjartans heilsulind, kom, heilög fyrirmynd, kom, Ijós, og lýstu mér, kom, líf, er ævin þver, kom, eilífð, bak við árin. (Vald.Briem.) Sólveig. Kristján Eðvarðsson var ein af fyrirmyndum mínum í æsku. Hon- um vildi ég líkjast. Á sumrin unnum við saman í fyrirtæki föður míns og þá sóttist ég jafnan eftir því að fá að sinna verkefnum í samstarfí við Kristján. Hann sýndi unglings- pilti alltaf þá virðingu að tala við hann eins og jafningja, eins og full- orðinn mann, og það kunni ég vel að meta. Kristján var góður verk- maður og leiðbeinandi sem alltaf var tilbúinn að aðstoða. Hann skildi böm og unglinga vel og það var gott að spjalla við hann og leita til hans. Það sem einkenndi Kristján fyrst og fremst var það hvað hann var hjálpsamur, jákvæður og kátur. Hann var dugnaðarforkur og ótrú- lega harður af sér. Þegar hinar slæmu fréttir bárust um að hann væri kominn með krabbamein, að- eins 27 ára gamall, reyndust fyrr- greindir kostir vel. Hann sigraði í fyrstu lotunni í baráttu sinni við
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.