Morgunblaðið - 08.11.1997, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 08.11.1997, Blaðsíða 24
24 LAUGARDAGUR 8. NÓVEMBER 1997 LISTIR MORGUNBLAÐIÐ Drottningin og hestasveinninn KVIKMYNPIR Rcgnboginn KVIKMYNDAHÁTÍÐ í REYKJAVÍK Maddama Brown „Mrs. Brown“. ★ ★★ LEIKSTJÓRINN John Madden hefur gert afbragðsgóða mynd um samband Viktoríu drottningar og hestasveins hennar, hins skoska John Browns, skömmu eftir miðja síðustu öld. Judy Dench fer með hlutverk drottningarinnar, sem finnur huggun í hálendingnum eftir að hafa misst eiginmann sinn úr taugaveiki, en Pat Connolly leikur hestasveininn, lífvörð henn- ar og einkavin, sem brátt tekur sér meiri völd við hirðina en valda- menn þola með góðu móti. Madd- ama Brown, Viktoría var kölluð þetta eftir að uppvíst varð um samband hennar og hálendingsins, er gerð af BBC og hefur alla kosti vandaðra, breskra sögulegra, kvikmynda. Umhverfí og búningar og andblær Viktoríutímans er fangaður af miklu öryggi og natni. Hið pólitíska andrúmsloft, staða drottningarinnar sem heldur sig fjarri þegnum sínum í sjálfskipaðri einangrun fjarri London, andstað- an gegn konungsdæminu, slúðrið og mögulegt hneyksli er bak- grunnur innilegs sambands tryggðar og vináttu drottningar- innar og þjónsins. Hér hjálpast allt að við að gera efnið athyglis- vert og spennandi. Leikurinn er framúrskarandi. Dench er frábær í hlutverki Viktoríu, valdsmanns- leg og hvöss og ósveigjanleg, og Connolly gefur henni ekkert eftir, húmorískur eins og John Cleese og brattur eins og landi hans, JUDY Dench er frábær í hlut- verki Viktoríu, valdsmanns- leg og hvöss og ósveigjanleg, segir í dómnum. Sean Connery. Þá er Anthony Sher í hlutverki Disarelis einstak- lega kíminn og fjöldi aukapersóna setur sterkan svip á myndina. Arnaldur Indriðason Líflítil Anna Karenína KVIKMYNDIR Rcgnboginn KVIKMYNDAHÁTÍÐ REYKJAVÍKUR Anna Karenina* ★ SÍGILD, tregafull ástarsaga rúss- neska skáldjöfursins Leo Tolstoys hefur verið kvikmynduð í marg- gang síðan MGM gerði sína stjöm- um prýddu útgáfu 1935, með sjálfri Gretu Garbo í titilhlutverki Önnu Kareninu. Það er ekki enn farið að slá við þessari sextugu mynd um óhamingju á meðal rúss- neska aðalsins á ofanverðri síðustu öld. Þau verða ástfangin, hefð- arfrúin Anna Karenina (Sophie Marceau) og Vronsky (Sean Be- an), ungur yfirmaður á uppleið í hernum. Þau bjóða þröngsýnu hástéttarsamfélaginu birginn, það umber ekki opinbert framhjáhald. Brýrnar brotna að baki, ástin end- ar með ógæfu. Því miður rís þessi nýja kvik- myndagerð sögunnar (framleidd af fyrirtæki Mels Gibson) ekki upp fyrir meðal sápuóperu í sjónvarp- inu, enda búið að klippa efnism- ikla sögu niður í innan við tveggja tíma mynd. Örgrunnt handrit með afleitri persónusköpun og yfirborðs- kenndri framvindu er mein mynd- arinnar auk þess sem aðalleikend- urnir eru heldur bágbornir. Sean Bean gæti í mesta lagi orðið næsti Rutger Hauer kvikmyndanna, ábúðarmikill og tómur. Sophie Marceau (Braveheart)er fögur kona en fær enga samúð í harm- leiknum. Nær ekki að komast inn- fyrir yfírborðið og ekki kemur textinn þeim til hjálpar. Molina stendur sig skár sem sögumaður- inn Levin (Tolstoy) en hliðarsaga af honum og konu hans er mátt- laus. Hjúin tala rússnesku, aðrir ensku, slík B-mynda vinnubrögð hefur maður ekki séð um árabil. Það leynir sér þó ekki að mikið fé hefur verið lagt í myndina, áhorfandinn er leiddur úr einu póstkortsatriðinu í annað; glæsi- hallir, gylltir salir, blómskrúðugar sveitir með lestum á ferð, o.s.frv. En einlægnina vantar. Það litla sem stendur uppúr er tónlist gömlu, rússnesku meistar- anna, flottir búningar og vörpuleg- ur leikur James Fox í hlutverki hins kokkálaða Karenin greifa. Hann er sá eini sem vekur samúð- arvott, en það hefur tæpast verið meiningin. Að öllum líkindum hef- ur þessi kvikmyndagerð Önnu Kareninu fengið að kenna fullhast- arlega á skærunum. Sæbjörn Valdimarsson Stjörnugjöf Laugarásbíó Byttur kkk Sigurvegarinn ★ ★ Að hafa eða ekki ★ ★ Endalok ofbeldis k 'h Sáttmálinn ★ ★ lh Sumarið í Goulette^ ★ ★ Regnboginn Hugrekki k Paradísarvegurinn k ★ Cosi k 'h Fjölskylda á krossgötum kkk Maddama Brown-k ★ ★ Anna Kareninak k Borgari Rut kkk Lansinn Ilk ★ ★ Hamlet (st)-k ★ ★ Umskiptik k ★ Úthverfi ★ ★ Leitin aðRichard kkk Náin kynni k k'h Djammið kkk Rekaviður k Háskólabíó Georgía kkk Söngur Körlu kkk Á snúrunni kk'h Sólbruni kk Dópsalinn k Hógvær hetja k k Stjörnubíó Snerting kk Bíóborgin Þrettándakvöld k'h • FLA UELSMJÚKAR hend- ure r nýútkomin hljómplata með Jóhönnu V. Þórhallsdóttur og hljómsveit. í hljómsveitinni eru þau Aðalheiður Þorsteinsdóttir, píanóleikari, Páil Torfí Önundar- son, gítarleikari, Sveinbjöm I. Baldvinsson, gítarleikari, Tómas R. Einarsson, bassaleikari, og Þorbjörn Magnússon, kongat- rommuleikari. Einnig leika þau Wilma Young, fíðluleikari, og Guðmundur R. Einarsson, Kjart- an Guðnason og Pétur Grétars- son, trommuleikarar. Á plötunni eru 14 lög eftir t.a.m. Pál Torfa, Sveinbjörn og Tómas, svo og Sigvalda Kaldalóns, Leif Þórar- insson, Hjálmar H. Ragnarsson, Nýjar hljómplötur Tryggva M. Baldvinsson og Árna Björnsson. Auk þess er dönsk tónlist, argentínskur tangó og amerískur „standard“ sem fæst hefur verið hljóðritað hér áður. Jóhanna Valgerður Þórhalls- dóttir er fædd í Reykjavík 1957. Hún hefur sungið frá unglings- aldri, m.a. með hljómsveitinni Diabolus In Musica. Síðan lá leið hennar til Bretlands þar sem hún lagði stund á söngnám við Royal Northem College of Music í Manchester. Eftir að námi lauk hefur hún m.a. komið fram á tónleikum víðsvegar um Evrópu, haldið einsöngstónleika, sungið með Sinfóníuhljómsveit íslands, tekið þátt í óperu- og leikhúsupp- færslum. Hún er stjómandi Létt- sveitar Kvennakórs Reykjavíkur og Samkórs Trésmiðafélags Reykjavíkur. í kynningu segir: „Á þessari fyrstu hljómplötu Jóhönnu sýnir hún á sér nýja hlið, sem tengist þó upphafi ferils hennar, enda nýtur hún m.a. stuðnings gam- alla félaga sinna úr Diabolus In Musica." Hljómplatan ver tekin upp tlok íHljóðveri FÍH. Útgefandi er Valgerdi. Japis sér um dreifmgu. Verð: kr. 1.999. yiKMVN ÞAHÁTÍí> \i Laugardagur 8. nóvember Regnboginn í leit að Ríkharði Kl. 15.00 og 17.00. Grát ástkæra fósturmold Kl. 15.00, 19.00 og 23.00. Anna Karenina Kl. 17.00 Madama Brown Ki. 17.00 og 21.00 Hugrekki Kl. 19.00 Handfylli af flugum Kl. 21.00 Óþelló Kl. 19.00 og 23.00 Hamlet Kl. 21.00 Djammarar Kl. 23.00 Laugarásbíó Sumarið í Goulette Kl. 15.00 Sáttmálinn Kl. 15.00 Endalok ofbeldis Kl. 21.00 og kl. 23.00 Háskólabíó Hógvær hetja Kl. 19.00 Söngur Körlu Kl. 21.00 og 23.15 Dópsalinn Kl. 17.00, 19.00, 21.00 og 23.10 Sólbruni Kl. 21.00 Stjörnubíó Snerting Kl. 17.00, 19.00, 21.00, og 23.00 Sambíóin - Bíóborgin Þrettándakvöld Kl. 16.40, 19.00, og 21.20 Sunnudagur 9. nóvember Regnboginn Hamlet Kl. 15.00 Hamlet (lengri útgáfa) Kl. 15.00 Anna Karenina Kl. 15.00, 19.00 og 23.00 Handfylli af flugum Kl. 17.00, 19.00 og 23.00 Madama Brown Kl. 17.00 og 21.00 Borgari Rut Kl. 19.00 „Slingblade" Kl. 21.00 í leit að Ríkharði Kl. 23.00 Laugarásbíó Sumarið í Goulette Kl. 15.00 Sáttmálinn Kl. 15.00 Endalok ofbeldis Kl. 21.00 og 23.00 Háskólabíó Hógvær hetja Kl. 19.00 Söngur Körlu Kl. 21.00 og 23.15 „Pusher“ Kl. 17.00, 19.00, 21.00 og 23.10 Sólbruni Kl. 21.00 Stjörnubíó Snerting Kl. 17.00, 19.00, 21.00, og 23.00 Sambíóin - Bíóborgin Þrettándakvöld Kl. 16.40, 19.00, og 21.20 Astrid Lindgren níræð Óttast lífið frem- ur en dauðann ASTRID Lindgren verður níræð í þessum mánuði. Hún hyggst ekki skrifa fleiri bækur og heldur mest upp á Emil i Kattholti af sögupersónum sínum. Þetta kom fram í síðustu viku, er Lindgren var afhent heiðursviðurkenning Wilhelm Hansens-sjóðsins danska. Að því tilefni ræddi hún stuttlega við blaðamenn, en viðtöl við Lind- gren eru sjaldséð sjón. Þegar Lindgren var áttræð bárust henni margir fullir póst- pokar af bréfum með hamingju- óskum. Það var næstum því of mikið fyrir manneskju sem vill helst af öllu lesa öll bréfin og svara hverju og einu. Ekki er víst að hún sleppi betur nú, tíu árum síður, því fer fjarri að aðdáendunum hafí fækkað, hún er einn vinsælasti barnabóka- höfundur heims og á sér aðdáend- ur um heim allan. Og það fer ekki hjá því að hún kvíði afmæl- inu örlítið. „Heitasta ósk mín er sú að eng- inn sendi mér blóm og að ég fái ekki allt of margar heimsóknir," sagði hún á blaðamannafundinum í tilefni viðurkenningarinnar. Heyrnin og sjónin eru farnar að gefa sig og röddin er veik, en áheyrendur hlustuðu af enn meiri athygli fyrir vikið. „Það er ekki það að ég sé vanþakklát, kraft- arnir duga skammt," segir hún afsakandi. Hún er ekki heldur hrifín af sviðsljósinu, segist hafa vanist því að vera í raun tvær persónur: „ Astrid og svo einhver heimskuleg önnur... eins og í dag.“ Aukinheldur sé hún of göm- ul og gleymin til að tjá sig um ýmis mál, svo sem uppeldi barna nú til dags. Heiðursviðurkenningin er veitt fyrir leikrit og því kom nokkuð á óvart að Lindgren skyldi hljóta þau. Mörg verka hennar hafa hins vegar verið sett á svið og segist hún hafa lesið handrit þeirra allra og að hún hafi reynt að sjá þau, að minnsta kosti sænsku uppsetn- ingarnar. Leikgerð að „Elsku Míó rninn" verður sýnd á Dramaten í desember og verður það nokkurs konar afmælisgjöf til hennar. Leikskáldið Staffan Götestam, sem hefur skrifað leikgerðir að mörgum verka Lindgren, segir alla höfunda byggja persónur sín- ar að hluta til á sjálfum sér og Lindgren sé þar engin undantekn- ing. Hún sé m.a. dálítill uppreisn- arseggur sem fari sínar eigin leið- ir eins og Lina Langsokkur; hún hafi t.d. knúð fram breytingar á sænsku skattalöggjöfinni og hafi sýnt umhverfísmálum og lífrænni ræktun áhuga Iöngu áður en þau náðu almannahylli. Þetta hafi hún gert hávaða- laust. Lína langsokkur er hins vegar ekki eftirlæti höfundarins, Lind- gren er engin launung á því að hún heldur mest upp á Emil i Kattholti af sögupersónum sinum. Hún seg- ist ekki munu tina til fleiri sögu- hetjur, sver að hún sé hætt að skrifa. Þegar hún er spurð hvort henni hafí ekki sámað að hafa ekki fengið Nóbelsverðlaunin, eins og svo margir hafa lagt til, segir hún hljóðlega að maður geti bara „dáið af svona miklum heiðri. Ann- ars óttast ég dauðann ekki, ég er miklu hræddari við lífíð“.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.