Morgunblaðið - 18.11.1997, Blaðsíða 49
MORGUNBLAÐIÐ
MINIMIIMGAR
ÞRIÐJUDAGUR 18. NÓVEMBER 1997 49
|
W
>
J
»
*
»
J
í*
»
0
-
J
I
-
'
1
sem stendur á bökkum Hólmsár,
gegnt Þykkvabæ. Þar var ætíð
rennt fyrir fisk en að sjálfsögðu
var Haukur eini maðurinn sem eitt-
hvað veiddi enda fengsæll og lunk-
inn veiðimaður til margra ára.
Ferð okkar til Karíbahafsins verð-
ur einnig til eilífðar greypt í minni
okkar þar sem Haukur var hrókur
alls fagnaðar og lék á als oddi, og
þrátt fyrir að vera elstur í hópnum
sló hann okkur öllum hinum yngri
við.
Okkur félagana langar til að
kveðja Hauk og þakka honum fyr-
ir allar þær samverustundir og
góðu vináttu er hann sýndi okkur
með eftirfarandi kvæði;
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(V. Briem.)
Magnús og Erlingur.
Elsku Haukur, nú ert þú horfinn
frá okkur og farinn til bjartari vist-
arvera. Ég þakka þér fyrir að hafa
verið sú fyrirmynd sem þú varst
okkur öllum sem nutum þeirra for-
réttinda að kynnast þér og lundar-
fari þínu. Þú tókst öllum vandamál-
um lífsins með einstöku jafnaðar-
geði og varst sá maður sem vaktir
öðrum og yngri mönnum bjartsýni.
Þú áttir stóra drauma og lést
ekki standa við orðin tóm, byggðir
upp fyrirtæki og framkvæmdaand-
inn fylgdi þér alla ævi á öllum
sviðum, hvort sem var í bygginga-
framkvæmdum, viðskiptum eða í
þínu hjartans máli, laxveiði og
-eldi. Fram á síðustu daga ræddir
þú framtíðaráætlanir þínar. Eins
og þú hefðir sennilega sagt sjálfur
máttir þú í rauninni ekki vera að
því að hverfa frá okkur núna, en
nú fara framkvæmdir þínar fram
á hærra og bjartara sviði.
Haukur, ég þakka þér enn og
aftur fyrir vináttu þína í þau ár
sem mér var auðið að umgangast
þig-
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum.)
Níels R. Vendelbjerg.
Haukur Þorsteinsson átti marga
harða rimmu við dauðann, frá því
hann fékk kransæðastíflu fyrir tíu
árum, og þarðist af slíkum vilja
og útsjónarsemi að andstæðingur-
inn ósigrandi hlýtur að hafa verið
orðinn óþolinmóður að fá sitt fram.
Ein minni háttar viðureign
Hauks við þennan andstæðing, í
formi skrautlegrar veiðisögu, sem
gerðist fyrir fimm árum, varpar
nokkru ljósi á snilldina í hans fari.
Haukur var á bakkanum ásamt
félaga sínum sem er hreyfihamlað-
ur og ferðast í golfvagni þegar
vegi þrýtur. Það óhapp verður að
hann nær ekki beygju og hafnar
úti í miðri á, en golfvagninn svaml-
ar með eitt hjól upp úr. Haukur
grípur tiltæka stöng og tekst að
skorða félaga sinn meðan hann
veður til hans. Þegar þangað er
komið eru veiðimennimir ekki
bangnari en svo að þeir súpa hvelj-
ur af hlátri og súpa á ánni í leið-
inni. En björgunin var eftir, og
ekki bætti úr skák að sá sem bjarga
átti er líkamsþungur. í þessum
sjaldgæfu aðstæðum voru góð ráð
dýr og Haukur greip til óhefðbund-
inna aðferða eins og honum einum
var lagið. Hann velti veiðifélagan-
um í land.
Sömu sköpunargáfu og þarna
kemur í ljós beitti Haukur við
smíði ýmissa sérstæðra farar-
tækja, í bissniss, og við það að
lifa lífinu. Hann hafði magnað lag
á því að hafa skemmtilegt í kring-
um sig, og var sjálfur stór-
skemmtilegur, til orðs og æðis^
án þess þó að vera plássfrekur. I
umgengni var hann snilldarmaður
og sjarmör. Leiðindi og vesen voru
ekki til í hans orðaforða og um
það get ég vitnað úr návígi eftir
að hafa deilt íbúð með honum og
fleira fólki í þrjár vikur í útlönd-
um. Því má bæta við að aldrei hef
ég átt skemmtilegri drykkjufé-
laga.
Eftirsjáin eftir þeirri ótrúlegu
kempu sem Haukur Þorsteinsson
var fylgir okkur svo lengi sem við
lifum og líka þakklætið fyrir að
hafa átt hann að.
Steinunn Sigurðardóttir.
Við samstarfsfélagar Hauks
Þorsteinssonar viljum með þessum
fátæklegu línum votta virðingu
okkar við minningu þessa mikla
heiðursmanns. Þótt Haukur sé ekki
lengur meðal okkar, hafði hann svo
mótandi og varanleg áhrif á sam-
starf okkar í gegnum tíðina að
þess mun lengi gæta.
Við félagarnir komum hver úr
sinni áttinni, af Suðurlandi, Aust-
fjörðum, Norðurlandi og Vestfjörð-
um, og vorum auk þess á nokkuð
mismunandi aldri. Það er því um-
hugsunarefni að þegar svo ólíkir
einstaklingar leggja saman, geti
orðið úr svo einstakur samstarfs-
hópur, eins og í okkar tilviki. Okk-
ur er það ljóst að nú þegar aldurs-
forsetinn í hópnum fellur frá mun
það skarð vandfyllt, en góðar
minningar lifa.
Á sama tíma og Smári starfaði
hjá fyrirtæki Hauks, Hauki og
Olafi hf., m.a. við nýlagnir í skip
hjá skipasmíðastöðinni Stálvík hf.
í Garðabæ, vorum við Snæbjörn
enn við nám. Spæbjörn í rafmagns-
tæknifræði í Árósum í Danmörku
og ég í viðskiptafræði í Háskólan-
um í Reykjavík.
Árið 1971 stofnuðu Haukur og
Smári ásamt skipasmíðastöðinni
Stálvík hf. o.fl. síðan rafmagns-
verkstæðið Rafboða hf. og fluttust
þá öll verkefni fyrir Stálvík frá
Hauki og Ólafi hf. til Rafboða hf.
Við Snæbjörn þekkjum orðið and-
rúmsloft þessara ára af frásögum
Hauks og Smára og er ljóst að
Stálvík og Rafboði gengu í gegnum
mikla uppgangstíma í kringum
skipasmíðarnar í Garðabæ.
Uppúr 1980 kynntist Rafboði
svokölluðum Auto-Trawl kerfum
sem BBC í Þýskalandi sá um upp-
setningu á fyrir Stálvík. Óhjá-
kvæmilega leitaði BBC aðstoðar
Rafboða við niðursetningu o.fl.
sem leiddi til þess að síðar varð
að samkomulagi að Rafboði annað-
ist að öllu leyti smíði og niðursetn-
ingu Auto-Trawl kerfanna, og
1986 var Snæbjörn ráðinn til Raf-
boða til að hafa yfirumsjón með
Blómöbóðih
Ga^ðshom
v/ FossvogskirUjugarð
“ Sfmii 55 4 0500
þróunar- og tækniþjónustu Raf-
boða.
Þegar skipasmíðar Stálvíkur
höfðu lagst af og verkefnaskortur
varð hjá Rafboða, var engan bilbug
að fínna á Hauki. Hann vildi
ótrauður sækja fram, leita nýrra
leiða og laga fýrirtækið að nýjum
veruleika. A þessum umbrotatím-
um liggja okkar leiðir svo saman,
því 1990 hóf ég störf hjá Rafboða.
Ég sá Hauk í fyrsta sinn á fýrsta
hluthafafundinum í Rafboða sem
ég sat. Hann kom mér fýrir sjónir
sem æðrulaus og veraldarvanur
maður með mikla útgeislun og
töfrandi persónuleika. Hann var
ævinlega tilbúinn að styðja tillögur
sem fólu í sér að sótt var á, þó
að líkur á árangri væru ekki mikl-
ar. Uppgjöf var ekki til í orðabók
Hauks Þorsteinssonar.
Þrátt fyrir góðan árangur í að
laga rekstur Rafboða að nýjum
aðstæðum, varð ekki undan því
komist að ábyrgðir, sem Rafboði
sem undirverktaki Stálvíkur var
flæktur í vegna smíði á svokölluðu
raðsmíðaskipi fyrir ríkið, ollu
gjaldþroti fyrirtækisins.
Þegar fyrrverandi starfsmenn
Rafboða tóku sig saman til að
kaupa rekstur Rafboða af þrotabú-
inu, var Haukur þar fremstur í
flokki og stappaði stáinu í okkur
hina. Þegar að því kom að hópur-
inn, sem þá var 10 manns, legði
fram hlutaféð, greiddi Haukur með
reiðufé meðan við hin urðum að
taka lán fyrir okkar hlut í banka.
Þannig var ávallt reisn yfír Hauki
í öllum hans gerðum.
Við þremenningarnir erum afar
þakklátir fyrir þá ákvörðun Hauks,
að þegar ákveðið var að skipta
fyrirtækinu sem stofnað var á
rústum Rafboða hf., skyldi hann
velja þann kostinn sem talinn var
áhættusamari og ganga til liðs við
okkur Smára og Snæbjöm um
rekstur Naust Marine/Rafboða-
Rafur hf.
Haukur kom ævinlega við á
skrifstofunni einu sinni í viku til
skrafs og ráðagerða, og fylgdist
vel með rekstrinum til hins síð-
asta. Þær heimsóknir vera nú ekki
fleiri, en minningin um góðan
dreng mun lifa.
Við félagamir vottum bömum
Hauks og öðmm aðstandendum
okkar dýpstu samúð.
Ásgeir Erling, Smári
og Snæbjörn.
Crfisclrykkjur
I^^TUcfHngohú/id
IralcAn-inn
SímÍ 555-4477
Útfararstofa íslands
Veitir aðstandendum alhliða
þjónustu við undirbúning
jarðarfara tátinna aettingja og vina.
AUan sólarhringinn. Áratðng reynsla.
Sverrir Einarsson, útfararstjóri
Sverrir Olsen, útfararstjóri
Suðurhlíð 35 ♦ 105 Reykjavik
Simi 581 3300
í stórum og rúmgóðum sýningarsal okkar
eigum við ávallt fyrirliggjandi margar gerðir
legsteina og minnisvarða úr íslenskum og
erlendum steintegundum.
Verið velkomin til okkar eða hafið
samband og fáið myndalista.
Sr? I
SKEMMUVEGI 48, 200 KOP., SIMI: 557-6677/FAX: 557-8410
+
Ástkær bróðir okkar, mágur og frændi,
PÉTUR SÍMONARSON
frá Vatnskoti,
Þingvallasveit,
dvalarheimilinu Seljahlíð,
lést þriðjudaginn 11. nóvember.
Jarðarförin fer fram frá Áskirkju miðvikudaginn
19. nóvember kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hans, er bent á
Flugbjörgunarsveitina, gíró 5525851.
Katrfn Símonardóttir, fvar Björnsson,
Helga Símonardóttir Melsteð,
Sveinborg Símonardóttir, Sverrir Steingrimsson,
Sigurbjörg Pálsdóttir,
Gunnar fvarsson, Símon fvarsson,
Jónfna Melsteð, Pétur Melsteð, Sigursteinn Melsteð,
Erlingur Aðalsteinsson, Kári Aðalsteinsson, Símon Aðalsteinsson.
Innilegar þakkir sendum við ölium þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför ástkærrar eiginkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐLAUGAR MAGNÚSDÓTTUR,
Jaðri,
Höfnum.
Jón H. Borgarsson,
Borgar J. Jónsson,
Magnús I. Jónsson,
Sveinbjörn G. Jónsson,
Rúnar K. Jónsson,
Maria Rós Newman,
Eygló B. Einarsdóttir,
Helga Jónína Guðmundsdóttir,
Ingibjörg Guðjónsdóttir,
Hallveig Fróðadóttir,
Sigurður Ingimundarson,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Inniiegar þakkir fyrir auösýnda samúö og hlý-
hug við andlát og útför fööur okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
FRIÐRIKS JÓNSSONAR
organista
frá Halldórsstöðum
f Reykjadal.
Sigurður Kr. Friðriksson,
Emilía J. Friðriksdóttir,
Páll Friðriksson,
Kristjana G. Friðriksdóttir,
Ómar Friðriksson,
Sólrún Hansdóttir,
Kristján Eysteinsson,
Ragnar Eggertsson,
Snjólaug Ármannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem
sýnt hafa okkur samúð og vináttu við andlát
og útför
SIGURGEIRS GÍSLASONAR
húsasmíðameistara,
Grundarlandi 9,
Reykjavík.
Anna Rósa Sigurgeirsdóttir, Halldór Leifsson,
barnabörn, barnabamabörn,
Fanney Samsonardóttir,
systur og mágar.
+
Þökkum samúð og hlýhug við andlát og útför
MAGNÚSAR J. BJARNASONAR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
áður Svöluhrauni 6.
Fyrir hönd vandamanna,
Sigmundur Bjarnason,
Gunnur Salbjörg Friðriksdóttir.
Lokað
Lokaö verður eftir hádegi í dag vegna jarðarfarar
GARÐARS H. SVAVARSSONAR, kaupmanns.
Fasteignasala íslands