Morgunblaðið - 17.01.1998, Blaðsíða 28

28 LAUGARDAGUR 17. JANÚAR 1998 P 8 1 MORGUNBLAÐIÐ

1
„ÞESSI mynd var
tekin á tröppum
gamla Miðbæjar-
barnaskólans árið
1974. Við útskrifuð-
umst þá um vorið.
Það hafði einn bekk-
ur útskrifast á und-
an okkur. Þetta er
fyrsti árgangurinn
sem var alla fjóra
bekkina í Mennta-
skólanum við Tjörn-
ina. Á þeim árum
hafði menntaskólinn
aðsetur í þessu
gamla skólahúsi.
Bekkurinn á undan
okkur kom úr MR,“
segir Óskar Magn-
ússon, forstjóri
Hagkaups, og horfir með velþóknun
á bekkjarmyndina af 4. bekk C í
máladeild. Það er ávallt stutt í
húmorinn og brosið hjá Óskari
Magnússyni og hann hefur ánægju
af að rifja upp löngu liðna daga á
skrifstofu sinni í verslunarhúsnæði
Hagkaups í Skeifunni.
Góðar minningar
Óskar er fæddur á Sauðárkróki
árið 1954. Þegar hann var tveggja
ára fluttist fjölskyldan suður til
Reykjavíkur og hann ólst upp í
Vogahverfinu. Foreldrar Óskars eru
Ólína Ragnheiður Jónsdóttir og
Magnús Óskarsson, fyrrverandi
borgarlögmaður.
„Eg fór þessa venjulegu skóla-
göngu og síðan yfir í menntaskól-
ann. Þegar ég horfi núna á myndina
Veturinn 1973
til 1974 var Óskar
Magnússon í fjórða
bekk C í Mennta-
skólanum við Tjörn-
ina. Með gömlu
bekkjarmyndinni
rifjar hann upp
minningar frá
menntaskóla-
arunum.
af fjórða bekk C í
Menntaskólanum
við Tjömina er
margs að minnast
og ég á góðar minn-
ingar frá mennta-
skólaáranum," seg-
ir Óskar og virðir
fyrir sér bekkjar-
myndina.
„Hér í fremstu
röð til vinstri er
Guðný Halldórs-
dóttir, kölluð Duna.
Hún er kommún-
istaleiðtogi í Mos-
fellsbæ og býr til
kvikmyndir. Við
______________ hliðina á Dunu er
Þóra Guðmunds-
dóttir sem er hugmyndasmiður og
hótelstýra á Seyðisfirði. Við hlið
hennar er Magnús
Guðmundsson sem
var kallaður „Maggi
sæti“.
Ég er hér í annarri
röð lengst til hægri og
við hlið mér eru tveir
lögfræðimenntaðir
menn, Benedikt Sig-
urðsson og Brynjólfur
Eyvindsson, og svo er
hér annar til hægri í
öftustu röð fjórði lög-
fræðingurinn, Markús
Sigurbjömsson hæsta-
réttardómari, sem
Sverrir Hólmarsson,
kennari okkar í mennta-
skólanum, kallaði í bók sem
gefin var út um nemendur í 4. bekk
„ÞEGAR ég horfi núna á
myndina af fjórða bekk C í
Menntaskólanum við Tjörn-
ina er margs að minnast og
ég á góðar minningar frá
menntaskólaárunum,“ segir
Óskar Magnússon og virðir
fyrir sér bekkjarmyndina.
Morgunblaðið/Þorkelí
Fjórði
bekkurC
1973 -1974
Röð að ofan frá vinstri:
Hörður Þór Hafsteinsson,
Magnús Guðjónsson, Guð-
mundur J. Guðmundsson,
Helga Sigurjðnsdóttir.
Önnur röð f.v:
Ólafur Bjarni Guðnason,
Snorri Sigfús Birgisson,
Oddrún Jónasdóttir, Mark-
ús Sigurbjörnsson.
Þriðja röð f.v:
Unnur Bjarnadóttir, Vilborg
Aðalsteinsdóttir, María
Ingimarsdóttir, Gísli Árni
Eggertsson, Helgi Eirfks-
son.
Fjórða röð f.v:
Sígríður Matthíasdóttir,
Helga Jónsdóttir, Sólveig
Bjamheiður Steingrims-
dóttir, Ragnhildur Thorodd-
sen, Brynjólfur Eyvindsson,
Benedikt Sigurðsson, Ósk-
ar Magnússon.
Heðsta röð f.v:
Guðný Halldórsdóttir,
Reynir Engilbertsson, Þóra
Guðmundsdóttir, Magnús
Guðmundsson.
Margt
merkilegra
sauða
Haf draumsins
DRAUMSTAFIR Kristjáns Frímanns
ÁRIÐ í ár er tileinkað hafinu, upp-
hafsreit okkar og forðabúri í víðum
skilningi. Tilvera okkar er tilkomin
vegna hafsins, við lifum fyrir hafið, í
hafinu og á því. Þessi mikla vitund
jarðar bíður með gnægtahom sitt
fullt af möguleikum til stórstígra
framfara í vísindum og matvælaiðn-
aði, þar eru draumalönd nýrrar tækni
og skilnings á lífinu, lífi hafsins.
Draumahaf svefnsins er ekki ólíkt
vökuhafinu sem orkubúr; það nærir
sálina, eflir vitundina og geymir
upplýsingar fomrar visku sem
ókominnar. Hafið hefur kynngikraft
sem fáir geta staðist. Það er lyngt,
djúpt og blá/grænt sem spegill
þroskaðrar sálar, hófsamarar vit-
undar sem birtist í hafslíki. Hinn
lygni lögur er ef til vill tákngerving-
ur „meistara“ sem vitjar þín í svar-
bláu hafi sem leiðbeinandi, það er
grænt þegar sendiboðinn ber þér
skilaboð varðandi þroska þinn og
það er skærblátt þegar þú ert að
upplifa sjálfa/n þig og vitund þína.
Hafið er spegill á samband þitt við
móður þína á öllum tímum, upphaf
þitt og þann sálargrunn sem þér var
gefinn í vöggugjöf. Það ummyndar
eðlisþætti sem stýra hegðun okkar í
sjávarmyndir draumanna og sýnir
okkur leiðir til skilnings á þeim.
Sjórinn úfnar þegar úlfúð milli
manna er í farvatninu og öldumar
verða hvítfyssandi þegar mikið til-
finningarót er að leggja úr höfn.
Öldumar rísa hátt þegar innra líf
þitt er í háska og þær skella á
ströndinni þegar eitthvað magn-
þmngið er yfirvofandi. Svo dettur á
hvítalogn þegar þú hefur náð áttum
og sérð tíl fyriheitna landsins.
Draumur „Göggu“
Mér fannst ég vera að leita að
náttstað. Mér bauðst að sofa hjá
bræðmm mínum í húsi sem ég veit
ekki hver átti en í vora nokkur her-
bergi. En mér fannst þetta heldur
óhrjálegur staður, allt í óreiðu og
óhreinindum. Ég vissi af öðru húsi
sem ég gæti sofið í og væri öraggt.
En það hús var ekki auðvelt að kom-
ast í, það stóð eitt og sér mjög ein-
angrað og langt uppi í fjalli. Enginn
hafði komið þangað í aldaraðir. Mér
fannst samt tilvinnandi að leggja í
þetta ferðalag. Með mér var frænka
mín (S), en þetta var æskuheimili
hennar, æskuvinur minn (J) og
manneskja sem ég þurfti að hjálpa
upp. Mjög erfitt var að komast upp
að húsinu, erfítt að fóta sig því það
var þýft og stundum hálka. Eitt
skiptið þurfti að fara yfir gljúfur. Ég
þurfti að setjast klofvega yfir eitt-
hvert forláta jámstykki, eldgamalt.
Fyrir framan mig var manneskjan
sem ég þurfti að hjálpa upp. (J) leið-
beindi mér yfir á járnstykkinu en
manneskjan tafði fyrir, þó hugsaði
ég mér aldrei að skilja við hana.
Þegar að húsinu kom (það var hvítt)
varð að fara upp á háaloft gegnum
lúgu sem ég opnaði og fórum við öll
upp. Komum við inn í herbergi þar
sem móðir (S), (Á) hafði átt. Þar
vora margir kistlar og ótrúlega fal-
legir útsaumaðir hlutir, s.s.
snyrtitaska og hlutir sem tilheyra
konum, allir hvítir. (S) kom með ein-
hvers konar snyrtivasa á stærð við
púða og rétti mér. Ég opnaði veskið
og í því var hvítt púður og ilmur
sem var þeirrar náttúra gæddur að
vera aldrei eins. Mér fannst (S)
frekar stutt í spuna og þykja lítið til
þessa alls koma en ég var heilluð af
handavinnunni. Síðan fer (S) út úr
herberginu. Ég hugsa að ég hefði
átt að koma með myndbandstæld
því þetta var slíkur viðburður. Ég
leit út um gluggann og niður því
húsið var hátt. Ég sá engan gróður,
bara möl og einstaka strá, allt slétt.
Ráðning
í upphafi og við lok draumsins
eru tákn um að þú sért fjarri sjálfri
þér nú um mundir (þér baust nátt-
staður annars staðar en heima) og
sá staður er „heldur óhrjálegur",
það var napurlegt kringum húsið á
fjallinu. En svo tekur við ferli þar
sem þú heldur í fór inn í sjálfa þig
Mynd/Kristján Kristjánsson
ÚR djúpi draums rís vitund hafs.
(þú vissir af húsi sem væri öraggt).
Sú ferð verður spennandi því þú
munt nálgast þinn innsta kjarna
(húsið á fjallinu sem enginn hafi
komið til í aldaraðir) og þar, öðlast
aukinn skilning á sjálfri þér og
mannlegu eðli sem mun vega þungt
(jámstykkið) í lífinu. Þessi ferð
verður þér erfið framan af (erfitt að
fóta sig og hált) en hún er þroska-
ferð svo þér er óhætt. Þeir sem
fylgja þér eru tákngervingar: (S)
sem þú lítur upp til og er þér á
vissan hátt fyrirmynd, er merki
orku. (J) er tákn trausts, en hann
og (S) saman merkja tímann (sum-
ar) sem ferðin tekur. Manneskjan
sem er með er gervingur einhvers
þér nákomins sem er horfinn héð-
an. Þessi ferð er þér til frama og þú
munt uppskera, ekki bara aukinn
þroska, heldur næmt innsæi á fínni
blæbrigði tilverannar (útsaumur-
inn), sem mun nýtast þér vel í
starfi (myndbandstækið gefur eitt-
hvað í skyn tengt fjölmiðlun) og
leik á lífsins braut.
Tveir draumar
„Sullu“
Fyrri: Mér fannst ég fá bréf frá
fyrrverandi eiginmanni, umslagið
var blátt en örkin hvít og þéttskrif-
uð kolsvörtum táknum. Eg lít á um-
slagið og sé skrifað með bláu bleki í
eitt homið „Ég elska þig Erna.“
Seinni: Mig dreymdi að ég er