Morgunblaðið - 17.01.1998, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 17. JANÚAR 1998 43
EYJOLFUR ELLERT
JÚLÍUSSON
Eyjólfur Ellert
Júlíusson var
fæddur að Hóli í Bol-
ungarvík 26. október
1908. Hann lést 19.
desember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Hólskirkju í
Bolungarvík 27. des-
ember.
Það er mikilsvert að
verða samferða góðu
fólki á lífsleiðinni og
eignast vináttu þess.
Góður vinur og vel-
gjörðarmaður kvaddi
þennan heim, rétt áður en hátíð
ljóss og friðar gekk í garð.
Eyjólfur Ellert Júlíusson var
einmitt maður þeirrar gerðar, að
geislar góðvildar, Ijóss og friðsæld-
ar stöfuðu frá honum, og stutt var í
góðlátlega brosið hans.
Flett var blaði í lífsbók Eyja, þeg-
ar hann kynntist frænku minni,
Guðlaugu Kristinsdóttur, sem varð
hans heilladís, og var hjónaband
þeirra gæfuspor beggja.
Frænka mín varð iyrir þung-
bærri sorg, er hún missti fyrri
mann sinn, Aðalstein, fjölhæfan,
sjálfmenntaðan listamann, í blóma
lífsins eftir 6 ára hamingjuríkt
hjónaband. Þau eignuðust soninn
Bjama, og reyndist Eyi honum sem
bezti faðir. Með Eyja eignaðist hún
soninn Guðmund Hálfdán.
Heimili þeirra Eyja og frænku
var einkar hlýlegt, snyrtilegt, lát-
laust, og prýddu heimilið vönduð
handverk hennar.
Þau trúðu og treystu á hand-
leiðslu Guðs og ljóssins starfa. Sóttu
reglulega kirkju sína. Eyi var einn
þriggja fyrstu bama, sem borin
voru til skírnar í Hólskirkju,
skömmu eftir vígslu kirkjunnar,
annan sunnudag í aðventu 6. desem-
ber 1908. Á árum áður stundaði Eyi
sjómennsku hér í Víkinni og fór á
vertíðir suður á land. En megin
starf hans var í Lifrarbræðslu Bol-
ungarvíkur, sem var í eigu fóður
míns og tengdaföður, en hann varð
einkaeigandi bræðsl-
unnar síðar. Þar starf-
aði Eyi um hart nær
hálfrar aldar skeið af
mikilli natni og trú-
mennsku. Eigendurnir
voru ekki sviknir af
störfum hans, og kunnu
vel að meta, hversu vel
var jafnan staðið að
verki. Margir vöndu
komur sínar í lifrar-
bræðsluna til að súpa á
volgu lýsi og njóta ná-
vistar Eyja, svo vinsæll
sem hann var.
Mörg sumur vann
hann í byggingarvinnu hjá mági
mínum. Verkstjóri mun hann og
hafa verið einhver sumur við bygg-
ingu brimbrjótsins.
Hann lifði heilbrigðu lífí um æv-
ina, stundaði m.a. útivist og sund.
Honum var ljóst, hversu þýðingar-
mikið er að eiga heilbrigða sál í
hraustum líkama. Hann rak og smá-
vegis sauðfjárbúskap, sér til yndis
og ánægju.
Mikil frændsemi og vinátta var á
milli æskuheimilis míns og þeirra
frænku og Eyja, og samgangur tíð-
ur.
Áttum við Hildur, kona mín, eftir
að njóta ríkulega frændsemi og
tryggrar vináttu þeirra.
Þegar við settum saman bú fyrir
48 árum opnuðu þau Eyi og frænka
mín heimkynni sín fyrir okkur.
Húsnæðisskortur var á þeim árum í
Bolungarvík.
Hún frænka mín kom úr Austur-
Skaftafellssýslu, eins og foreldrar
mínir, og var einasta frænkan okkar
bræðra í Víkinni. Okkur Hildi leið
vel í þeirra ranni og sonar þeirra.
Bræðurnir báðir gerðust dugandi
menn, foreldrum sínum til sæmdar
og gleði. Bjarni hefur í áratugi verið
skólastjóri Reykjaskóla í Hrútafirði
og Guðmundur Hálfdán, fyrrum
skipstjóri hjá Hafskip, en nú yfir-
verkstjóri Eimskips í Hafnarfirði.
Öll samskipti voru eins góð og bezt
verður á kosið. Þessi frumbýlisár
okkar Hildar voru ljúf og hamingju-
rik. Þar fæddi hún frumburð okkar,
Einar. Þau heiðurshjón véku úr
hjónaherbergi sínu, til að færi sem
bezt um þau mæðginin. Frænka
mín, blessunin, sinnti þeim af sinni
einstöku ástúð og umhyggju. Fórn-
fýsi þeirra öðlingshjóna verður
aldrei fullþökkuð.
Börnin okkar Hildai’ áttu síðar
jafnan góðu að mæta á heimili
þeirra. Tóku þau í fóstur opnum
örmum, þegar við þurftum að
bregða okkur af bæ. Einar var þai’
oftast, og skemmtileg tilviljun, að
brúðkaupsdag Einars og konu hans
bar upp á sama dag og þeirra heið-
urshjóna.
Eftir 27 ára ástríkt hjónaband,
dró ský fyrir sólu á unaðslega heim-
ilinu þeirra Eyja og frænku. Þá
kenndi hún sjúkdóms, er ágerðist
með árunum, og leiddi til þess, að
síðustu 8 árin, er hún lifði, var hún
bundin rúmi og hjólastól.
Sökum fágætrar fórnarlundar og
takmarkalausrar umhyggju Eyja,
fékk hún ósk sína uppfýllta að fá að
dveljast á heimili sínu, að segja má
til síðustu stundar.
í langvarandi veikindum hjúkraði
hann konu sinni af eðlislæegri nær-
fæmi ásamt með vinnu sinni. Leit-
un mun vera að slíkri fórnfýsi og
kærleika. Því er það svo, að þegar
'góðs manns er getið, kemur nafn
hans í hugann.
Eftir andlát frænku 1980, bjó
hann áfram hér í Víkinni um 10 ára
skeið, en fluttist síðan til Hafnar-
fjarðar. Þar dvaldist hann í öruggu
skjóli Guðmundar, sonar síns,
tengdadóttur og barna þeirra, fyrst
á heimili þeirra og síðar á Hrafnistu
DAS í Hafnarfirði, þar til lífsbók
hans var hljóðlátlega lokað að
kvöldi dags 19. desember sl.
Dánardægur frænku var 20. des-
ember, og bæði kvödd sama mánað-
ardag, 27. desember. Á því fer vel.
Þau áttu löngum svo mikið sameig-
inlegt.
Með honum er genginn einstakur
öðlingur, dagfarsprúður, skyldu-
rækinn heiðursmaður.
Við Hildur og bömin okkar minn-
umst með hjartans þökk góðgirni
og tryggðar hans í okkar garð og
biðjum honum blessunar á nýjum
leiðum.
Benedikt Bjarnason.
GARÐAR HALL
BRYNHILDUR
JÓNA TANSDÓTTIR
HALL
+ Garðar Hall var
fæddur á Þing-
eyri við Dýrafjörð 17.
janúar 1910. Hann
lést í Reykjavík 20.
desember 1997 og fór
útför hans fram frá
Bústaðakirkju 29.
desember.
Brynhildur Jóna-
tansdóttir Hall var
fædd í Reykjavík 3.
september 1910. Hún
Iést í Reykjavík 24.
janúar 1973.
Mig langar með nokkrum fátæk-
legum orðum að minnast tengdafor-
eldrar minna, Brynhildar og Garð-
ars Hall. Garðar hefði orðið 91 árs í
dag, 17. janúar, en Brynhildur eða
Billie eins og hún var alltaf nefnd,
lést langt um aldur fram á 63. æviári.
Þau eignuðust fjögur börn; Guð-
rúnu, Jónatan, Jónas og Hjördísi.
Það var árið 1947 að þau hjónin
fluttust búferlum, nánast úr hjarta
Reykjavíkur, í nýbyggt, fallegt
timburhús með risi á Bústaðabletti
4, austast í Fossvogsdalnum. Þarna
blöstu við þeim iðjagræn tún og bú-
smali á beit. í næsta nágrenni var
bærinn Bústaðir, Blesugrófin og í
suðurátt Kópavogurinn, þar sem
fiskhjallar voru fleiri en húsin.
I þessu umhverfi kynntist ég
Guðrúnu dóttur þeirra og um leið
tilvonandi tengdaforeldrum mínum.
Mér var strax tekið opnum örmum
og af mikilli hjartahlýju. Sá eigin-
leiki var þessum sæmdarhjónum í
blóð borinn og fylgdi þeim alla líf-
daga. Þegar ljóst var hvert stefndi
hjá unga fólkinu, var rishæðinni á
Bústaðabletti 4, smám saman
breytt í íbúð og þá naut sín vel út-
sjónarsemi Garðars og hin haga
hönd. Þarna bjuggum við hjónin
íýrstu tólf ár okkar hjúskapar. I
þessu nána sambýli bar aldrei
skugga á. Tillitssemi og vinarþel
var alltaf efst á baugi hjá tengdafor-
eldrum mínum. Billie og Garðar
voru boðin og búin að hjálpa og ann-
ast og höfðu þó nóg fyrir með þrjú
börn á heimilinu.
Það var ætíð tilhlökkunarefni
þegar Billie bauð til matar, því
snilld hennar á því sviði var í háveg-
um höfð og í tímans rás urðu svo
fötin á fýrstu bamabörnin til í hönd-
um hennar, gerð af mikilli vand-
virkni.
Ég tel það vera gæfu okkar barna
að hafa kynnst ást og umhyggju afa
og ömmu á neðri hæðinni og þá ósk
átti ég alltaf í huga mér að Billie
hefði auðnast lengra líf, staðið við
hlið manns síns og veitt birtu og yl
til óborinna afkomenda.
Guð blessi minningu hjónanna.
Agnar Einarsson.
Skila-
frestur
minning-
argreina
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: I sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. í mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyrir hádegi
tveimur virkum dögum fýrir
birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útfór hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðirokkar, afi og
langafi,
ANTON ÓLASON,
Sólheimum 23,
Reykjavík,
lést á Landspitalanum að kvöldi þriðjudagsins
13. janúar sl.
Jarðarförin fer fram frá Langholtskirkju fimmtu-
daginn 22. janúar kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á að láta Krabbameinsfélag íslands og Hjartavernd njóta
þess.
Kristjana Valdemarsdóttir,
Birgir Antonsson,
Valborg Antonsdóttir,
Óli Antonsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskulegur eiginmaður minn, tengdafaðir og
afi,
ÞORSTEINN ÞÓRARINSSON
járnsmiður,
lést á hjúkrunarheimilinu Barmahlíð, Reykhól-
um, fimmtudaginn 15. janúar.
Hallfríður Guðmundsdóttir,
Þórarinn Þorsteinsson, Þórunn Játvarðardóttir,
Steinunn Þorsteinsdóttir, Valdimar Jónsson,
Sigvaldi Þorsteinsson, Kristín Mogensen
og barnabörn.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
MATTHÍAS GUÐMUNDSSON
fyrrv. póstmeistari í Reykjavik,
Sólheimum 1,
Reykjavík,
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur, Landakoti,
fimmtudaginn 15. janúar sl.
Gunnþórunn Einarsdóttir,
Kristín Matthíasdóttir,
Guðmundur Matthfasson, Ingrid Matthíasson,
Einar Matthiasson, Guðbjörg Guðbergsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
JÓN HJÖRTUR STEFÁNSSON,
Hrauntungu 17,
Kópavogi,
(áður Reykjahlfð 14),
lést á Landspítalanum laugardaginn 3. janúar.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Rúnar Jónsson, Rose Dahlke
Anna Jónsdóttir, Þröstur Eggertsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum samúð og hlýhug vegna andláts og
útfarar elskulegs föður okkar, tengdaföður, afa
og langafa,
GARÐARS HALL,
Skjóli v/Kleppsveg,
áður Langagerði 102.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunar-
heimilinu Skjóli, 4. hæð.
Hjördís Anna Hall, Sigurjón Stefánsson,
Guðrún Hall, Agnar Einarsson,
Jónas Hall, Ólafía Jónsdóttir,
Jónatan Hall,
barnabörn og barnabarnaböm.