Morgunblaðið

Dagsetning
  • fyrri mánuðurmars 1998næsti mánuður
    SuÞrMiFiLa
    1234567
    891011121314
    15161718192021
    22232425262728
    2930311234
    567891011

Morgunblaðið - 08.03.1998, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 08.03.1998, Blaðsíða 36
36 SUNNUDAGUR 8. MARZ 1998 MORGUNBLAÐIÐ Týndur í mni Bandaríski leikarinn William Hurt sneri á tíma- bili baki við Hollywoodkerfínu og frægðinni sem fylgdi því að vera kvikmyndastjarna. Arnaldur Indriðason skoðaði hvað hann hefur verið að bralla upp á síðkastið en svo virðist sem hann sé að snúa aftur til Hollywoodmyndanna og fer m.a. með aðalhlutverkið í sumarmyndinni Týnd í geimnum eða „Lost in Space“. NOKKUÐ er um liðið frá því William Hurt tók að sér að- alhlutverk í milljarðakróna Hollywoodmynd en næsta sumar mun hann sjást í hlutverki prófess- ors Johns Robinsons í myndinni Týnd í geimnum eða „Lost in Space“, sem byggð er á samnefnd- um sjónvarpsþáttum er margir muna eflaust eftir úr kanasjónvarp- inu á sjöunda áratugnum. Myndin á að kosta um 70 milljónir dollara en JHurt hefur einmitt varast slíkar myndir mestan part þessa áratug- ar, miklu fremur lagt áherslu á litl- ar, listrænar persónulegar myndir eins og meistaraverkið Reyk eða „Srnoke" eftir Wayne Wang, sem hefði átt að tryggja honum Oskar. Leitaði nýrra leiða Hurt var talinn efnilegasti og at- hyglisverðasti nýi leikarinn sem fram kom á níunda áratugnum eftir að menn eins og Robert De Niro, Jack Nicholson og A1 Pacino höfðu j-áðið þeim áttunda. Hurt lék í sinni lyrstu bíómynd, ,Altered States“, árið 1980 og varð strax mjög eftir- sóttur, lék í mjög ólíkum myndum og gætti þess að festast ekki í sömu rullunni. Hann lék í „The Janitor", sem líka hét „Eyewitness", á móti Kathleen Tumer í „Body Heat“ og í annarri mynd eftir Lawrence Kas- dan, „The Big Chill“. Argentíski leikstjórinn Hector Babenco stýrði honum í Kossi kóngulóarkonunnar með þeim árangri að Hurt hreppti Óskarinn, þá kom „Children of a Lesser God“, „Broadcast News“ og „The Accidental Tourist“; allt prýðilegar myndir sem tryggði Hurt sess meðal flinkustu kvik- myndaleikara Bandaríkjanna. Og þær gerðu úr honum kvikmynda- stjömu. Nema það var ekki það sem Hurt var að leita eftir og þegar honum fannst nóg komið sagði hann skilið við Hollywood og allt það sem Hollywood stendur fyrir og leitaði annarra leiða íyrir sig til þess að uppfylla sínar óskir. Hann tók að birtast í öllu hljóð- látari myndum sem fóm kannski ekki mjög hátt og vom heldur ekki með öllu gallalausar en uppfylltu óskir Hurts. Ein af þeim var Á enda veraldar eða „Until the End of the World“, broguð tilraun Wim Wenders til þess að fjalla um manneskjuna í nútíð og framtíð. Plágan var önnur, sem gerð var eft- ir sögu Alberts Camus, en fékk að því er virðist afar takmarkaða dreifingu; var t.d. aldrei sýnd hér á landi. Um miðjan þennan áratug var hann farinn frá Bandaríkjunum og fluttur til Parísar. „Hann fann fyrir ákveðnu frelsi með því,“ er haft eftir umboðsmanni hans til 15 ára. „Hann vildi aldrei verða kvik- myndastjarna." Síðan þá hefur hann leikið í Hollywoodmyndum en helst vakið athygli fyrir fullkomið áhugaleysi á því sem hann hefur verið að gera. Eins og í mynd sem heitir Læknir- inn og kom hér í bíó og annarri sem heitir „Trial By Jury“. Hann var dauflegur og jafnvel leiðinlegur, sem hann hafði aldrei verið áður. Þegar hann lék fyrir óháða kvik- myndagerðarmenn var annað uppi á teningunum. Reykur er stórkost- lega vel gerð bíómynd, leikin og samin og stýrt af djúpu innsæi í mannleg samskipti, gleði og sorg og vináttu og samhygð. Þar vann Hurt sinn mesta leiksigur í mörg ár sem rithöfundur sem var ennþá að ná sér eftir missi ástvinar og vissi ekki hvort hann átti að lifa eða deyja þar til hann fann aftur ein- hverskonar tilgang með tilvist sinni; allt gert frá hendi Hurts með takmarkalausri hófstillingu og lág- stemmdum leik, sem hann kann á manna best. Týnd í geimnum Nú virðist sem hann sé á ný til- búinn að takast á við Hollywood. Það sýna nokkrar myndir sem hann hefur leikið í að undanförnu og aðrar nýjar, sem væntanlegar eru í kvikmyndahúsin á næstunni. Hann lék á móti John Travolta í englasögunni Mikael og tókst að ræna senunni frá hinu endurupp- götvaða diskótrölli. Týnd í geimn- um verður tilbúin fyrir sumarslag- inn 1998. New Line Cinema fram- leiðir og í fyrstu var reynt að fá Tom Selleck í hlutverkið og átti að hafa myndina á gamansömum nót- um. Þegar Gary Oldman samþykkti AFTUR í Hollywoodmyndir; Robinsonfjölskyldan í „Lost in Space' MEÐ argentfska leikstjöranum Hector Babenco við tökur á Kossi kóngulóarkonunnar. að leika i henni breyttist það við- horf og Hurt var talinn álitlegur kostur í hlutverk Robinsons, fjöl- skyldufóður fyrstu kjarnafjölskyld- unnar sem verða landnemar í geimnum. Aðrar væntanlegar myndir með honum eru vísindatryllirinn „Dark Empire“ með breska leikaranum Rufus Sewell, „Tempting Faith“ sem gerist í fortíðinni og „Loved“, gerð af óháðum kvik- myndagerðarmönnum og á leikarinn Sean Penn þátt í henni. Því hefur löngum fylgt Hurt að hann sé erfiður á tökustað og geti farið mjög í taugarnar á leik- stjórunum sínum. Leikarinn svarar því á þann veg: „Stundum koma dagar þar sem allt gengur á aftur- fótunum hjá mér. Og svo koma dagar þegar ég er í góðu formi og ætlast til þess að ég og aðrir geri sitt besta. Það þarf ekki endilega að henta öðrum. En í stað þess að bakka með það sem ég ætla mér reyni ég að þrýsta á það enn frekar. Það skiptir mig meira máli að skila góðri vinnu en að fá vont umtal.“ Hector Babenco gekk vel að starfa með honum. „Hann má gera at- hugasemdir eins og honum sýnist í tvo klukkutíma á tökustað ef það skilar sér í fimm mínútum af frá- bærum leik,“ er haft eftir honum. Hurt kvartar undan því að leik- urinn hafi versnað á hvíta tjaldinu á undangengnum árum. „Maður sér orðið mjög lítið af góðum leik,“ seg- ir hann í samtali við kvikmynda- tímarit. „Við þurfum líka að vinna í svo miklum ílýti. Við fáum tvær vik- ur til þess að æfa hlut- verldð. Hvað hefur mað- ur að gera við það? Þú átt eftir að vinna með karakterinn í þrjá eða fjóra mánuði í ólíkustu kringum- stæðum ... ég mundi fórna tals- verðu af laununum fyrir meiri æf- ingatíma.“ Annað, sem Hurt lætur ónefnt, er að hlutverkin eru ekki eins góð og áðjir með örfáum undantekning- um. Á því tímabili frá þvi fyrst fór að bera á Hurt í kvikmyndunum hefur áhersla kvikmyndaframleið- endanna vestra sífellt verið að aukast á gerð risavaxinna B- mynda, rándýrra flugeldasýninga fyrir aldurinn 12 til 25 ára sem eiga að raka inn gróðanum fyrstu tvær og þijár sýningarhelgarnar; slíkar myndir hafa hingað til ekki verið fyrir Hurt og aðra skapgerðarleik- ai’a í kvikmyndaborginni. En þeir leika í þessum myndum þegar ekki virðist annað að hafa. Dæmi um það er Hurt sjálfur í Týnd í geimn- um og Dustin Hoffrnan í vísindatryllinum „Sp- here“, sem gerður er eftir spennusögu Mich- ael Crichtons. Leikstýrir Nú hefur Hurt sjálfur gerst leikstjóri því hann stýrir mynd sem heitir „The Last of Joe“ og fer auk þess með aðalhlutverkið ásamt Gena Rowlands. „Ég óttast það mest að sýna leikurunum óþol- inmæði,“ segir hann, „vegna þess að ég ætlast til mikils af þeim. Ég reyni ekki að fínna út hvernig hægt er að gera hlutina á sem auð- veldastan hátt, sem ég held að margir leikleikstjórar geri. Ég held ekki að með því fáist það besta úr leikurunum, þeir slappa of mikið af.“ Myndin hans kostar ekki mikið, „vasapeningar“ segir hann sjálfur. Én hann kvartar ekki. „Ég vildi fremur horfa á fimm mínútur af Brimbroti („Breaking the Waves“) en 50 mínútur af Júragarðinum.“ Þegar hann er spurður af því hversu mikinn tíma leikararnir hans fái til æfinga, segir hann: „Nægan. Við Gena erum þegar far- in að æfa hlutverkin, þremur mánuðum áður en kemur að tökum.“ En aðrir leikarar? „Þeir fá ekki nema tvær vikur eða svo, því miður.“ Hurt ætti að hafa orðið sér úti um næga þekkingu á kvikmyndaleikstjórn til þess að ráða við myndina. Hann hefur starfað með mörgum góðum í gegnum tíðina eins og Kasdan (þrjár myndir), Peter Yates, Mich- ael Apted, James L. Brooks, sem nú síðast sendi frá sér Það gerist ekki betra með Jack Nicholson, Wenders, Wayne Wang og Ant- hony Minghella, sem síðar gerði Enska sjúklinginn. Hurtlékí „Alt- ered States“ 1980 og varð strax mjög eftirsóttur Ég vildi fremur horfa á 5 mínút- ur af Brimbroti en 50 mínútur af Júragaröinum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað: 56. tölublað (08.03.1998)
https://timarit.is/issue/130364

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

56. tölublað (08.03.1998)

Aðgerðir: