Morgunblaðið - 08.03.1998, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - 08.03.1998, Blaðsíða 16
16 SUNNUDAGUR 8. MARZ 1998 MORGUNBLAÐIÐ LISTIR Tónleikar á vegum Styrktarfélags fslensku óperunnar á þriðjudag Jóðlíf í Guðrún María og* Finnur í Is- lensku óperunni TÓNLEIKAR á vegum Styrktar- félags íslensku óperunnar verða haldnir í íslensku óperunni næst- komandi þriðjudagskvöld, 10. mars, kl. 20.30. Þau Guðrún María Finnbogadóttir, sópran, og Finnur Bjarnason baritón flytja íslensk og erlend sönglög, aríur og dúetta úr óperum á fjölbreyttri efnisskrá sem spannar allt ffá Mozart til Gerschwins. Píanóleikari á tónleik- unum er Jónas Ingimundarsson. Guðrún María og Finnur ljúka bæði námi frá Guildhall tónlistar- skólanum í Lundúnum í vor; Guð- rún ffá framhaldssöngdeild og Finnur frá óperudeild skólans. Guðrún María lauk prófí frá Söng- skólanum í Reykjavík árið 1993. Sama ár sigraði hún í Tónvaka- keppni Ríkisútvarpsins og kom af því tilefni fram með Sinfóníuhljóm- sveit Islands í Háskólabíói. Guðrún hefur lært söng á Italíu og mun halda áfram námi í Lundúnum næsta haust, frá Guildhall hverfur hún til náms við Konunglegu aka- demíuna á hausti komanda. Finnur á einnig langan feril að baki og hef- ur hann þegar komið fram á mörg- um tónleikum í Lundúnum, m.a. í Wigmore Hall og Conway Hall. Nýverið fór hann með hlutverk Fígarós í Rakaranum frá Sevilia í lokauppfærslu sinni við Guildhall. Framundan eru tónleikar með söngkonunni Emmu Kirkby og í sumar hefur Finnur verið ráðinn við kór Glynboume Festival óper- unnar í Englandi. Eins og áður segir þá er efnis- skrá tónleikanna í Islensku óper- unni afar fjölbreytt. Fyrir hlé verða flutt íslensk og erlend sönglög, bæði dúettar og einsöng- ur, m.a. eftir Schubert og Mendelssohn, ásamt ýmsum þekktum lögum íslenskra höf- unda. Eftir hlé verður hafíst handa við óperuaríur og dúetta eftir Handel, Mozart, Gounod og loks Gershwin. Guðrún María verður hálf- skömmustuleg á svipinn þegar spurt er hvort tónleikarnir nú séu frumraun þeirra saman. „Reyndar ekki,“ segir hún og svo kemur skýringin. „Þannig var að við tók- um bæði þátt í söngleikjanám- skeiði fyrir nokkrum árum síðan. Við höfðum valið að syngja saman aríu úr söngleiknum Annie get yo- ur gun en það gekk ekki betur en svo að við urðum okkur til algerar skammar, - kunnum hvorki texta né laglínu þegar á reyndi!“ Finnur bætir því við að Jónas Ingimund- arsson, sem sat og hlýddi á, hafi ekki þolað við og gengið út. Titill dúettsins, Anything I can do we can do better, reyndist í þessu til- viki alrangur. „Minnstu munaði að stjómandinn fylgdi fordæmi Annie og næði í byssu sína,“ segir Finnur og hlær. Guðrún María segist vona að betur eigi eftir á ganga á þriðjudagskvöld. Að svo búnu héldu þau til æfingar enda ekki hægt að verða Jónasi til skammar öðru sinni. Franskur píanó- leikari í Digra- neskirkju ÞRIÐJU og síðustu tónleikamir í Frönsku tónleikaröðinni, sem haldin hefur verið í Listasafni Kópavogs, verða að þessu sinni í Digraneskirkju mánu- daginn 9. mars og hefjast kl. 20.30. Þar kemur fram franski pí- anóleikarinn Desire N’Kaoua og leikur verk eftir Claude Debussy og Maurice Ravel. Desire N’Kaoua anistakeppninni í Genf, gullmedalíu í Vecelli-keppninni og fyrstu verðlaun sem kennd era við ítalska tónskáldið Alfredo Casella. Hann var á sínum tíma útnefndur heiðurseinleikari ítölsku tónlistaraka- demíunnar í Siena. N’Kaoua hefur haldið tónleika um allan heim og leikur hans hefur orðið til Á fyrri hluta tónleikanna verður Fyrri bókin af prelúdíum Debussy, en þar er að fínna þekktar perlur hans, s.s. Stúlkan með hörgula hár- ið og Kirkjan á hafsbotni. Eftir hlé leikur N’Kaoua eingöngu verk eftir Ravel, fímm þætti undir samheit- inu Miroirs, þar sem er m.a. að fínna Sorgmædda fuglinn og dans- inn Alborade del gracioso. Að lok- um er á efnisskránni Gaspard de la nuit eftir Ravael. Æðstu verðlaun í Genf Desire N’Kaoua er fæddur í Al- sír og segir í kynningu, að strax í bernsku hafi óvenjulegir tónlistar- hæfíleikar hans komið í ljós. Átján ára gamall vann hann fyrstu verð- laun í samkeppni frönsku tónlist- arakademíunnar og fékk á sama tíma boð um að leika einleik með Fílharmoníuhljómsveitinni í Berlín. Hann hlaut á þessum áram æðstu verðlaun í alþjóðlegu pí- þess að hann hefur margsinnis verið einleikari með Berlínarfíl- harmoníunni og fílharmoníu- hljómsveitum Varsjár, Prag, Búd- apest, Aþenu, Rómar, Parísar og Sviss Romande. Árið 1989 hélt hann sína þúsundustu tónleika, en auk mikils tónleikahalds kennir hann við tónlistarháskólann í Ver- sölum og heldur námskeið víðs- vegar innan og utan Frakklands. Hann hefur leikið inn á fjölda geislaplatna, s.s. verk eftir Debussy, Chabrier og öll verk Ra- vels. Desire N’Kaoua var nemandi Margaret Long, sem var einn af síðustu nemendum Ravels, „og segja má að N’Kaoua sé í hópi ör- fárra bestu Ravel-túlkenda í heiminum í dag,“ svo vitnað sé í ummæli franskra blaða. Tónleikar þessir era samvinnu- verkefni Kópavogsbæjar og franska sendiráðsins. Verð að- göngumiða er 1.000 kr. Morgunblaðið/Kristinn GUÐRIJN María Finnbogadóttir og Finnur Bjarnason kotna fram, ásamt Jónasi Ingimundarsyni á tónleikum Styrktarfélags íslensku óp- erunnar á þriðjudagskvöld. Jönköping LEIKRIT Odds Bjömssonar, Jóð- líf, var frumsýnt í Jönköping í Sví- þjóð 25. janúar sl. Leikstjóri og þýðandi verksins er Jakob S. Jóns- son og er þetta í fyrsta sinn sem leikritið er fært upp í Svíþjóð. Jóðlíf eftir Odd Björnsson lýsir hugrenningum tvíburasystra í móðurkviði. Leik- ritið Leikstjórinn Jakob S. Jónsson býr og starfar í Svíþjóð og hefur áður stýrt leik- ritauppfærslum í Norrahammar, Eksjö og Nássjö en þar setti hann á svið barnasöng- leik eftir sjálfan sig. Það er Vetter leikhúsið í Jönk- öbing sem stend- ur að uppfærsl- unni á Jóðlífi. Með hlutverkin tvö fara sænsku leikkonumar Lisa Mattsson og Angelica Strömback. Uppfærslan hefur fengið jákvæða umfjöllun í dagblöðum staðarins. Gunnar And- ersson skrifar um Jóðlíf í Jönk- öbings-Posten þar sem hann segir m.a. að verk Odds minni helst á Beðið eftir Godot eftir Samuel Beckett forvígismann absúrdleik- hússins. Verkið lýsi vel hversu að- þrengd manneskjan geti verið af til- veru sinni. Þeimi tilveru sem Beckett líkti við tilgangslaust ferða- lag lýsi Oddur sem fangelsi kyrr- stöðunnar. Gunnar hrósar Jakob S. Jónssyni fyrir meðvitaða notkun móskulegrar lýsingar og jafnrar hrynjandi sem hann segir að skapi sterka tilfínningu fyrir aðstæðum. Oddur Björnsson Jakob S. Jónsson Forsetinn, dóttir hans og mannræningi hennar ERLEIVDAR BÆKUR Jack Higgins: Dóttir forsetans „The President’s Daughter". Berkeley International Edition 1998. 304 síður. JACK Higgins hefur verið lengi að og skrifað hátt í 30 spennubækur á sínum ferli. Hann er vel kynntur hér á landi en margar bækur hans hafa verið þýddar á íslensku. Líklega er Óminn er sestur eða „The Eagle Has Landed" þekktust þeirra en hún var kvikmynduð og naut myndin mikilla vinsælda. Nýjasta sagan hans, sem nýlega kom út í vasabroti, heitir Dóttir forsetans og er ekta Higginsbók, gerist um heim allan, fjallar um mannrán og hryðjuverkamenn, laundóttur for- seta Bandaríkjanna, kalda leyni- þjónustukalla og ótrúleg plön til þess að koma af stað stríði fyrir botni Miðjarðarhafsins. Higgins- formúlan er söm við sig og líklega ekki farin að gefa sig ef marka má vinsældir hans almennt og þess- arar bókar sérstaklega. Hún er þó varla uppá marga fiska lengur. Að gera langa sögu stutta Eins og sjá má á sumum bóka hans er Higgins fæddur í Belfast á Norður-írlandi og ólst hann þar upp til 12 ára aldurs og kynntist vel þeim átökum sem þar hafa geisað alla öldina. Hann hætti í skóla fimmtán ára og gekk síðar í herinn og var m.a. í Austur- Þýskalandi í Kalda stríðinu. Hann vann við ýmis störf eftir það en skráði sig í háskóla 27 ára gamall og lauk prófum í félagsfræði og félagssálfræði og hagfræði ef marka má æviágrip hans. Higgins er ekld að tvínóna við hlutina í nýjustu spennusögunni heldur dembir sér beint í slaginn; á íyrstu 30 síðunum eða svo gerast atburðir sem nægt gætu öðrum í ritsafn. Bandaríski rfldsbubbinn Jack Cazalet hættir í háskóla árið 1969 og gerist hermaður í Ví- etnamstríðinu, vinnur þar mörg frægðarverk og ógurleg, kynnist verðandi greifynju, á í brennheitu ástarævintýri en skammvinnu, kemur margheiðraður heim úr stríðinu, snýr sér að pólitík, gerist þingmaður, hittir aftur ástina sína sem orðin er greiíynja í Frakk- landi, kemst að því að hann á dótt- ur með henni, hún deyr, greifinn deyr, Cazalet verður forseti og dótturinni er rænt. Og sagan er ekki einu sinni byrjuð. Atvikin haga því svo til að fyrrverandi írskur hryðjuverka- maður sem orðinn er góðmenni mikið stjórnar leitinni að dóttur- inni en hryðjuverkasamtök gyð- inga hafa rænt henni og gengur forsprakki þeirra með svartan hött um höfuðið svo hann þekkist ekki. Á að knýja forsetann til þess að skrifa undir plön um árásir á nokkur arabaríki, ef hann gerir það ekki deyr stúlkan. Berst nú leikurinn um víðan völl, til Banda- ríkjanna og Irlands og London og Parísar og eyjunnar Korfú í elt- ingarleiknum við hryðjuverka- mennina og er engum eirt til þess að réttlætið megi ná fram að ganga. Eins og að drekka vatn Higgins skrifar svona formúlu- sögu eins og að drekka vatn og gerir hana viðlíka bragðmikla. Hver einasta persóna er klisja, allt frá írska hryðjuverkamanninum sem snúið hefur til betri vegar til hinna bráðgáfuðu aðstoðarmanna forsetans til snillinganna í bresku leyniþjónustunni. Þessir menn eru óbrigðulir og það gerist ekkert í allri sögunni, aldrei nokkumtím- ann, sem þeii’ ekki ráða við með litla fingri. Þeir geta snúið á aum- ingja hryðjuverkamanninn hvað eftir annað og hver og einn sem er í ráði með honum opnar sig fyrir þeim án minnstu erílðleika. Góðu kallamir þurfa ekki að hafa fyrir neinu því þá þyrfti Higgins að hafa íyrir hlutunum líka og hann nenn- ir því hreinlega ekki lengur. Betra að láta hlutina ganga upp vand- ræðalaust en að fara að leggja á sig einhver leiðindi. Eina skiptið sem sagan verður skemmtileg eða í það minnsta at- hyglisverð er þegar gamall kunn- ingi sprettur óvænt fram en það er Liam Devlin, sem áður var í Örninn er sestur. Orðinn gamall en keikur vel og spaugilegur og hefur ennþá hlutverki að gegna í heimsmálunum. En annars er hér á ferðinni dæmigerð fonnúluafþreying, lík- lega aðeins fýrii' hörðustu aðdá- endur Jack Higgins. Arnaldur Indriðason I í
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.