Morgunblaðið - 30.07.1998, Síða 44

44 FIMMTUDAGUR 30. JÚLÍ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Grettir
Ljóska
Brpobbi. þinn- crlttafo. Z ) gefa. Þernzb? ,—-—'S 'fhbbL minjL Segir rrierhuern/]g = ’<yáQj6gert\ h/ern einQséa. hlué ° !r~' þab genrrn/g j 1 / /Uig iika„. \ {SérsicJUrgo
(v/rm 5
| Juj'v u ~7~
HMpcT-
Ferdinand
Smáfólk
Þú þarft ekki að ná í þær...
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Súnbréf 569 1329
Viðey - hjarta
þjóðarinnar
kaþólskra í hátíðarmessu í Viðey.
Frá Steingrími St. Th.
Sigurðssyni:
DAGURINN rann upp
heiðskír. Sunnudagur
um nónbil. Hámessa að
kaþólskum sið í Viðey,
sem öldum saman var
þjarta og púls íslenzku
þjóðarinnar - að
minnsta kosti fram að
siðaskiptum. Kirkjan í
Viðey er næstelzta
guðshús á Islandi, töfr-
um slegin kirkja og
rúmar 60 - 70 manns í
sæti. Fimm mínútum
áður en messan hófst
var byrjað að hringja
til tíða. Kirkjuklukkur
voru með sérkennileg-
an tón, sem minnti á
óm aftan úr öldum.
Kirkjan var fullsetin
kaþólsku fólki. A næst-
fremsta bekk sátu fjór-
ar nunnur, allar
þýzkættaðar. Tvær
þeirra kenndu börnum
mínum í Landakots-
skóla. Þær settu blæ á
messuna. Sem kunnugt
er, þá er kaþólsk messa endurtekn-
ing á síðustu kvöldmáltíðinni.
Aftur var hringt í sífellu. Þegar
því linnti var tekið til við að spila
inngöngusálminn Barthplomeus
Gesius - Anno 1605. Úlrik Ólafsson
organisti lék á orgel kirkjunnar og
það var sungið:
Kom, feta þú í fótspor mín.
Lát heiminn þér ei hamla sýn,
og þar fram eftir götunum. Bisk-
up kaþólskra yfír Islandi, hans
herradómur Jóhannes er frá
Hollandi og eftirmaður hins góða
og skemmtilega biskups, herra Jol-
sons heitins sem deyði allt of
snemma. Biskup fór með iðrunar-
bænir strax eftir upphaf messunar:
Bræður og systur viðm-kennum
syndir vorar, svo vér séum þess
verðug að hafa um hönd hina helgu
leyndardóma. Kirkjugestir svör-
uðu allir sem einn: Eg játa fyrir al-
máttugum Guði og yður bræður og
systur, að ég hef syndgað mjög í
hugsun orði, athöfn og vanrækslu:
mín sök, mín sök, mín mikla sök.
Því bið ég alsæla Maríu ætíð mey,
alla engla og dýrlinga og yður,
bræður og systur, að biðja fyrir
mér við Guð Drottin vom. Biskup
mælti: Almáttugur Guð miskunni
oss, fyrirgefi oss syndir vorar og
leiði oss til eilífs lífs. Söfnuðurinn
svaraði: Amen.
Við hlið þess, sem þetta skrifar,
sat guðfaðir hans Torfí Ólafsson,
en að eiga góðan guðföður er sálu-
hjálparlegt atriði, að minnsta kosti
í þessu tilviki. Staðarhaldari síra
Þórir Stephensen stóð úti við
kirkjudyr. Sólin skein. Hann og
greinarhöfundur eru skyldir í gegn
um Stefánungana sem sátu í Viðey
og réðu yfír landinu tvö hundruð
ár. Síra Þóri hefur tekizt að skapa
Paradísarheimt á þessari eyju, sem
er í raun og með sanni hjarta þjóð-
arinnar. Eg undraðist yfir því,
hversu mögnuð Viðey er. Hún er
eins og lífsbirtan, sem varir til ei-
lífðamóns.
STEINGRÍMUR ST. TH.
SIGURÐSSON,
listamaður.
Danska er hindrun
Itamar Even-Zohar:
VIGDÍS Finnbogadóttir, fyrrver-
andi forseti íslands, hefur sagt að
Islendingum beri að læra danska
tungu til þess að geta betur haldið
tengslum við hin Norðurlöndin. Ég
held því hins vegar fram að danska
sé orðin að HINDRUN í vegi þess-
ara tengsla.
Danska er orðin svo torskilið
tungumál, að væri hún lifandi lík-
ami yrði maður að mæla með tafar-
lausri aðgerð til þess að bjarga
henni. Þetta er svo sannarlega ekki
hvatning til ungra fslendinga að
læra dönsku og nota hana.
Sem harla tíður gestur á íslandi
undanfarin tuttugu ár get ég borið
um að hér áður fyrr var fólk
viljugra til að svara skandinavísk-
unni minni með einhvers konar
blöndu af íslensku/dönsku/norsku.
Nú er mér undantekningarlítið
svarað á ensku.
Lausnin iyrir íslendinga er að
láta dönsku lönd og leið og snúa
sér að einhverju aðgengilegra
tungumáli - norsku, og jafnvel
fremur sænsku. Textafræðilega og
hljóðfræðilega myndi sænska reyn-
ast íslendingum aðgengilegust og
gera þeim auðveldara um vik að
halda þessum tengslum sem Vigdís
var að tala um.
ITAMAR EVEN-ZOHAR,
prófessor í menningarfræðum,
Tel Aviv-húskóla,
Israel.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.