Morgunblaðið - 28.02.1999, Blaðsíða 18

18 SUNNUDAGUR 28. FEBRÚAR 1999
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Verk eftir Birgi Andrésson prýða félagsmálastofnun Bernar
Prjónaðir fánar
og ostur úr áli
YFIRLITSMYND frá sýningu Ævintýraklúbbsins
í Ráðhúsi Reykjavíkur.
I ævintýra-
ríkinu
MY]\PLIST
Ráðhús Reykjavíkur
VATNSLITIR ÆVIN-
Tf It VKH r.lil i: I\\
Til 7. mars. Opið frá kl. 8-19
alla virka daga, og frá kl.
12-18 um helgar.
ÖLL upplifun og öll sköpun kem-
ur innanfrá. Svo augljóst er það að
við viljum stundum gleyma því að
mikilvægi lista er ekki fólgið í því að
skína í augum annarra heldur skína
í eigin augum. Ef til vill þarf Ævin-
týraklúbb þroskaheftra og fjölfatl-
aðra til að koma okkur aftur í skiln-
ing um þau hógværu sannindi.
Þegar meistarinn sagði okkur að
elska náungann eins sjálf okkur
meinti hann einnig að án sjálfsvirð-
ingar ættum við bágt með að virða
aðra. Mesti friðarboðskapurinn og
besta friðarvömin virðist þar af
leiðandi vera sú starfsemi sem
hjálpar okkur jarðarbörnum til að
öðlast sjálfsvirðingu, því án hennar
er allt í hers höndum, í stóru og
smáu.
í hverri viku sé ég lítinn kunn-
ingja minn slást við það eitt að
halda jafnvægi. I hvert sinn sem
hann hefur erindi sem erfiði skríkir
hann af kátínu. Árangur hans, þótt
afar hægt fari, er mér meira vL-ði
en öll metasúpan sem hann Bjarni
okkar Fel lætur flakka í lok út-
varpsfrétta, og er ég þó ekki annað
en hlutlaus áhorfandi að baráttu
litla mannsins við sín eigin óstýri-
látu taugaboð. Það er eins og mig
gruni að endist mér aldur eigi ég
einnig eftir að skríkja af kátínu þeg-
ar mér tekst eitthvað, lúnum og
langfömum, sem ég hélt að væri
mér ofviða. Og ég veit að þá, sam-
stundis, mun ég enn verða sáttur
við guð og menn.
Það er þetta sem ég held að geri
sýningu Ævintýraklúbbsins að
merkustu listsýningu bæjarins og
er þó ýmislegt áhugavert og spenn-
andi í gangi. Um leið og maður flett-
ir öðra tölublaði Ævintýraklúbbsins
á þessu ári og virðir fyrir sér skelli-
hlæjandi meðlimi hans nýtur maður
þess dásamlega árangurs sem þeir
hafa náð í baráttunni við fötlun sína.
Hún blasir við manni á veggjum
Ráðhússsalarins í allri sinni ævin-
týralegu litadýrð.
Halldór Björn Runólfsson
PRJÓNAÐIR fánar og krosssaums-
verk eftir Birgi Andrésson myndlist-
annann prýða nú nýstandsetta fé-
lagsmálastofnun svissnesku höfuð-
borgarinnar Bern. Stofnunin er til
húsa í gamalli byggingu frá síðustu
aldamótum sem nýlega var tekin í
gegn, allt rifið innan úr henni og inn-
réttað upp á nýtt.
Birgir hefur haldið allnokkrar sýn-
ingar í Bem og er kunnugur lista-
fólki í borginni. I framhaldi af sýn-
ingu sem hann hélt þar fyrir um
þremur árum var hann kallaður til og
spurður hvort hann hefði áhuga á að
vinna að verki fyrir byggingu sem
átti að endurhanna. Og hann fúlsaði
ekki við því. „Eg kom með tillögur að
skreytingu, sem ég vann í nánu sam-
bandi við arkitektinn sem hafði um-
sjón með endurhönnuninni. Ég setti
upp möppu með hugmyndum og fór
svo til Bemar á fund með borgaryfir-
völdum og þeim sem sáu um verkið
og þau samþykktu það sem ég kom
með,“ segir hann.
Tilvísanir í ostagerð
og álframleiðslu
Verk Birgis era á öllum fimm
hæðum hússins. Þegar komið er inn í
anddyrið blasa við tveir stórir fánar,
sem konur úr Handprjónasambandi
íslands prjónuðu fyrir hann. „Þeir
era eins og fljótandi á veggnum,
standa ekki beint út úr honum, held-
ur liggja honum samhliða og skaga
pínulítið út. Og í staðinn fyrir hnúð-
inn á endanum á fánastönginni hef
ég sett eins og sneið úr osti gerða úr
áli,“ segir Birgir og vísar þar bæði til
hinnar þekktu ostagerðarhefðar
Svisslendinga og þess hvemig Is-
lendingar tengjast Svisslendingun-
um í gegnum álframleiðslu. Inni í
stóra fundarherbergi era einnig
tveir fánar en allir eru fánarnir
prýddir táknum hinna ýmsu þorpa
innan Bernarkantónunnar. „Bern er
mikil fánaborg. Ef maður gengur t.d.
eftir verslunargötunum, þá sér mað-
ur fána um allt,“ segir Birgir, en
þetta er ekki í fyrsta sinn sem hann
vinnur með fána ásamt prjónakon-
um. „Hluti af því sem ég sýndi á
LISTAMAÐURINN leitaði í smiðju Hand-
pijónasambands Islands við gerð pijón-
uðu fánanna sem nú eru komnir upp á
veggi félagsmálastofnunarinnar í Bern. í
stað hnúðs á enda fánastanganna hefur
hann sett ostsneið úr áli.
Kynningarfundur um
5. rammaáætlun ESB um
Upplýsingatæknisamfélagið
Dagskrá
08:15-09:15 Upplýsingatæknisamfélagið; kynning á þemaáætlun
Ebba Þóra Hvannberg, Kerfisverkfræðistofu H.Í., Snæbjörn Kristjánsson, Rannsóknarráði íslands
09:15-10:00 Umsóknartækni - að finna sér stað
Heiðar Jón Hannesson, Viki ehf - EUROMAP
10:00-10:15 Kaffihlé
10:15-11:30 Vinnuhópar - Hvar eiga verkefnishugmyndir heima í Upplýsingatækniáætluninni
Snæbjörn Kristjánsson, Rannsóknarráði íslands
11:30-12:00 Niðurstöður úr vinnuhópum
Kynningarfundurinn er ætlaður þeim sem hyggjast sækja um í IST áætlun ESB, (Information Society Technologies, IST). Bæði þeim sem hafa
reynslu af rammaáætlunum ESB en þó ekki síður þeim sem eru að koma að umsóknum í fyrsta sinn. í vinnuhópunum gefst þátttakendum færi
á að vinna að tilbúnum drögum að verkefnum. Nánari upplýsingar um IST áætlunina eru á http://www.cordis.lu/isV
Aðgangur er ókeypis og öllum opinn en nauðsynlegt er að skrá sig fyrirfram í síma 5621320 eða með email: rannis@rannis.is
i txHEEHnet)
í ÞESSUM ramma geta skjólstæðingar félagsmálastofnunarinnar í
Bern séð að þeir eru staddir á þriðju hæð hússins. Utsaumaðar axir
og naut og Emmenthaler gerður úr beyki.
Feneyjabíennalnum 1995
var einmitt fánaborgir.
Stelpurnar hjá Hand-
prjónasambandinu hjálp-
uðu mér að prjóna stóra
og mikla krossfána sem
voru svipaðir íslenska fán-
anum, þannig að ég kallaði
það verk „Islenskir fán-
ar“,“ segir hann.
Mannlýsingar úr göml-
um lögregluskýrslum
„Björninn er tákn
Bemar, og í Bemar-
kantónu allri er gífurlega
mikið af táknum og merkj-
um, eitt fýrir hvert þorp.
Ég valdi úr þessum
merkjum það sem mér
þótti skemmtilegt og lét
prjóna þessi merki í fána,“
segir Birgir. Fimm verk,
einnig byggð á táknum
Bernarkantónu, era hvert
á sinni hæð byggingarinn-
ar, eins og leiðarvísar sem
segja til um á hvaða hæð
maður er staddur. Táknin
era t.d. björn, naut, axir
og stjörnur, öll unnin samkvæmt ís-
lenskri krosssaumshefð. Það voru
þrjár íslenskar hagleikskonur sem
saumuðu myndirnar út fyrir hann.
„Þetta er í nokkuð djúpum römmum
sem era í formi eins og gömlu
Heklufrímerkin, sem margir muna
eftir. Flöturinn er þrískiptur, með
Heklu sem aðalmynd, í vinstra horn-
inu er lítill ferningur, þar sem stend-
ur 25 aurar eða króna eða hvað það
nú var, og að neðan eftir endilöngu
er svo borði þar sem stendur ísland.
Ég nota þetta form, nema hvað að
krosssaumuð táknin eru þar sem
Heklumyndin var á frímerkinu, þar
sem stóð 25 aurar má lesa á hvaða
hæð maður er staddur og þar sem
stóð Island á frímerkinu stendur út
úr rammanum stór sundurskorinn
Emmenthaler-ostur gerður úr beyki.
Þetta fer upp alla bygginguna, allar
fimm hæðirnar og efst uppi er út;
saumaður hani,“ segir Birgir. I
þremur þessara ramma er aðal-
myndin útsaumuð en á tveimur
þeirra er texti með mannlýsingum,
eins konar portrettum. Annað þeirra
lýsir konu og hitt karimanni, og eru
lýsingarnar teknar upp úr lögreglu-
skýrslum frá síðustu öld af eftirlýstu
fólki frá Bern. Þess háttar mannlýs-
ingar era heldur ekki ný bóla hjá
Birgi en á sýningu á norrænni sam-
tímamálaralist, sem nýlokið er í
Listasafni Islands, mátti t.d. sjá verk
eftir hann í þeim stíl.
Lokið var við að setja verkin upp í
nýuppgerðri byggingunni í janúar.
Sjálfur hafði Birgir ekki tök á að
fylgja þeim til Bernar en arkitektinn
og fólk sem Birgir þekkir þar í borg
sáu um að setja þau upp eftir ná-
kvæmum teikningum listamannsins.
RAnilUIS
Laugavegi 13 • 101 Reykjavík • Sími 562 1320 • Bréfsími 552 9814
Netfang rannis@rannis.is • Heimasíöa http://www.rannis.is