Morgunblaðið - 28.02.1999, Síða 32

Morgunblaðið - 28.02.1999, Síða 32
32 SUNNUDAGUR 28. FEBRÚAR 1999 + MORGUNBLAÐIÐ MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28. FEBRÚAR 1999 33 STOFNAÐ 1913 UTGEFANDI FRAMKVÆMDASTJÓRI RITSTJÓRAR Árvakur hf., Reykjavík. Hallgrímur B. Geirsson. Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson. VARNARSTORF OG FRIÐARGÆZLA STARFSHOPUR, sem Hall- dór Ásgrímsson, utanríkis- ráðherra, setti á laggirnar inn- an utanríkisráðuneytisins, hef- ur mótað tillögur um, að Is- lendingar axli meiri ábyrgð í öryggis- og varnarmálum. Ennfremur er lagt til, að þátt- taka landsins í alþjóðlegum friðargæzlustörfum verði reglubundinn liður í starfsemi ríkisins. Halldór Ásgrímsson kynnti Alþingi þessar tillögur í skýrslu sinni um utanríkismál. Verkefnin, sem starfshópur- inn bendir á að Islendingar geti tekið að sér í vörnum landsins, eru á sviði löggæzlu, vörn gegn hryðjuverkum, al- mannavörnum, björgunarstörf- um, æfíngum og eftirliti á haf- inu í kringum landið. Þá verði friðargæzlustörf á alþjóðavett- vangi samhæfð á vegum utan- ríkisráðuneytisins og fastur liður í starfí íslenzka ríkisins að öryggismálum. Allt eru þetta verðug verk- efni og kominn er tími til að vinna skipulega að því að hrinda þeim í framkvæmd. Til- lögur starfshópsins eru eðlilegt framhald af því verki, sem þeg- ar er hafíð. Augljóst er, að Is- lendingar muni leggja meira af mörkum í friðargæzlu á alþjóð- legum vettvangi á næstu árum og því nauðsynlegt að móta ramma um skipulag þeirra starfa í stjórnsýslunni. Eftir lok kalda stríðsins var augljóst, að Bandaríkjamenn myndu draga verulega úr um- svifum í herstöðvum sínum er- lendis eða loka þeim alveg. Þeir hafa minnkað umsvifín í Keflavík og lagt áherzlu á að draga úr kostnaði við rekstur varnarstöðvarinnar, __ m.a. með aukinni þátttöku Islendinga. Halldór Ásgrímsson vék að þessu í ræðu sinni á Alþingi fyrir helgi, þegar hann fylgdi skýrslu sinni úr hlaði. Hann sagði m.a.: „Islensk og bandarísk stjórn- völd eru einhuga um að halda varnarsamstarfí undanfarinna áratuga áfram og verður það staðfest með nýrri bókun árið 2001. Vel hefur tekist til við framkvæmd síðustu bókunar frá 1996. Varnarviðbúnaður hér er fullnægjandi að mati ís- lenskra stjórnvalda miðað við núverandi aðstæður. Umtals- verður árangur hefur náðst í að lækka kostnað, en eins og áður hefur komið fram hefur fyrir- komulagi verklegra fram- kvæmda á varnarsvæðunum verið breytt til nútímalegri við- skiptahátta. Framkvæmdir, sem kostaðar eru af Mann- virkjasjóði Atlantshafsbanda- lagsins, eru nú boðnar út og þær framkvæmdir, sem kostað- ar eru af Bandaríkjastjórn, verða boðnar út í áföngum. Verður eitt verk boðið út til reynslu á þessu ári, en verktak- an verður að fullu gefin frjáls í janúar 2004. Jafnframt eru þjónustuviðskipti nú boðin út af Varnarliðinu að undangengnu forvali utanríkisráðuneytisins.“ Utanríkisráðherra sagði, að ákvörðun ríkisstjórnarinnar sl. haust um, að stefnt skuli að framboði til Öryggisráðs SÞ marki tímamót í alþjóðasam- starfi íslendinga. Hún sýni vilja til að axla ábyrgð til jafns við aðrar þjóðir við að leysa mörg viðkvæmustu vandamál samtíðarinnar. Hann sagði í þessu sambandi: „Um langan aldur hafa Is- lendingar greitt framlög til friðargæslu SÞ á óróasvæðum víða um heim. Nú tökum við virkan þátt í friðargæsluverk- efninu í fyrrverandi Jú- góslavíu, þar sem þrír íslenskir lögregluþjónar starfa að stað- aldri í hinum alþjóðlegu lög- reglusveitum. íslendingar hafa undanfarin ár verið þar með heilsugæslusveit, fyrst á veg- um SÞ og síðan Átlantshafs- bandalagsins. Öflug friðar- gæsla á vegum hins alþjóðlega samfélags getur haft úrslitaá- hrif við að finna lausn á við- kvæmum deilum. Þetta sést glöggt í Kosovo þar sem óbreyttir borgarar hafa orðið skotmörk stríðandi fylkinga. Reynslan af friðargæslunni hefur fært okkur heim sanninn um mikilvægi náins samstarfs við svæðasamtök eins og Atl- antshafsbandalagið, Öryggis- og samvinnustofnun Evrópu, Samtök Ameríkuríkja og ýmis svæðasamtök í Afríku. Slíkt samstarf er sérstaklega mikil- vægt í þeirri friðaruppbygg- ingu sem þarf að eiga sér stað þegar átökum linnir, uppbygg- ingu lýðræðislegra stofnana, framkvæmd heiðarlegra kosn- inga og varðveislu réttinda minnihlutahópa. Vernd mann- réttinda allra þjóðfélagshópa er grundvallaratriði í að tryggja frið og öryggi í heimin- um.“ Skýrsla utanríkisráðherra sýnir, að hlutverk íslenzku ut- anríkisþjónustunnar verður sí- fellt umfangsmeira og fjöl- breyttara. Samskipti þjóða eru miklu víðtækari og nánari en fyrr og það kallar á breyttar áherzlur. Stefnan, sem Halldór Ásgrímsson hefur markað ut- anríkisþjónustunni, er í takt við tímann og hefur hann hald- ið þar vel á málum. 9. samanburðar- fræðunum væri Kári í dulargervi Gizurar Þorvaldssonar því að þeir sluppu báðir úr brennunni og skjóta brennumönnum skelk í bringu, áður en þeir hverfa írá brunarústunum að illvii-kinu loknu. Og Gizur jafnar svo um brennumenn með svipuðum hætti og Kári og hefndi sín grimmi- lega. Samt hefur engum dottið í hug að Gizur jarl sé lykillinn að Kára Söl- mundarsyni, en áhrif Islendinga sögu Sturlu á Njálu leyna sér ekki, þótt þau séu ekki alls staðar jafn augljós og í brennukaflanum. HELGI spjaU 11. -| A Eftirminnilegustu áhrif lUt samtímans á efni Njáls sögu eru atburðirnir kringum Flugumýrarbrennu 1253. Þar er samræmi á milli svo mikið að öllum er augljóst. Engum hefur þó enn dottið í hug að Njóls saga fjalli um Hrafn Oddsson, Gizur Þorvaldsson eða Sturlu Þórðarson og ættfólk þeirra, né Eyjólf Þorsteinsson. Þó hefur samfélagið fléttazt inní frá- sögnina, enda harla sennilegt að í svo mikilli sögu um fornöldina sé einhver hliðsjón höfð af umhverfinu og þeim persónum sem setja svip sinn á það. Þannig gengur Oddur Þórarinsson einsog honum er lýst í Islendinga sögu aftur í Gunnari á Hlíðarenda, svo að þessi mannlýsing hefur öðru fremur þótt áhrifamikið efni í kjarnmiklar sögupersónur. St- urla Þórðarson var ekkert blávatn, þegar hann festi atburði líðandi stundar á bókfell og lagði línur um mannlýsingar í verkum sínum. Njáls sögu er Ingjaldur á Keldum augsýnilega í ein- hverju dulargervi Hrafns Oddssonar en einungis einsog þeim er lýst fyrir brennurnar. Aðstaða þehra er e.k. sjálfhelda. Ingjaldur er í liði Flosa, en snýst hugur. En hann kemur þeim skilaboðum til Njáls og þeh-ra frænda, að þeir skuli vera varir um sig. Hrafn fékk pata af því að Eyjólfur Þorsteinsson og menn hans hygðust drepa Gizur og fólk hans eða brenna inni eftir brúðkaup þeirra Ingibjargar St- urludóttur Þórðarsonar og Halls Gizurarsonar og minnir á vitneskju Ingjalds. Hrafn er í vanda staddur, ekki sízt eftir að Gizur hefur ávarp- að þá Sturlu í brúðkaupinu að Flugumýri og innsiglað sættir þeirra „með mágsemd þeiri er til er hugað“. Gizur gefur Hrafni stóð- hross að skilnaði, en hann varar Gizur við og „bað hann gæta sín vel“. Meira geta þeir ekki sagt, Gizur og Ingjaldur, án þess gegna hlut- verki svikarans. -J Q Menn skyldu þó varast að löi leggja of mikið upp úr ótelj- andi víxláhrifum fornra rita og lesa hlutverk lykilpersóna útúr þessum ritstýrða skáldskap. Sögumar hafa einfaldlega áhrif hver á aðra og nær- ast á margvíslegum atbui-ðum og ýmsum persónum í umhverfl höfund- anna sem ausa af sama brunni og skrifa útúr sama tíðaranda. En alltaf skal Sturla Þórðarson koma við sögu með einhverjum hætti. Framhjá þeirri staðreynd verður ekki- gengið. Víða eru áhrif hans augljós - og þá ekki sízt í Brennu-Njáls sögu þar sem honum bregður fyrir ljóslif- andi hvað eftir annað sem höfundi annarra ritverka. Njála er safngler reynslu hans, menntunar og viðhorfa. Hún er sprottin úr umhverfi hans. Hún ber ritsnilld ljóðskáldsins órækt vitni, en minnir ekki síður á sagn- fræðirit hans. 12. Lögð er áherzla á æsku Ingibjargar í Sturlungu og minnir á orð Bergþóru: „Eg var ung gefin Njáli...“ Gróa, kona Gizurar, segir við Ingibjörgu í brennunni, „að eitt skyldi yfir þær ganga báðar“. Bergþóra bætir við fyrrnefnd um- mæli sín: „... að eitt skyldi ganga yfir okkur bæði.“ Svo líkar setningar eru engin til- viljun. | i Ég hef sýnt fram á annars staðar, hvernig Gunnlaugur ormstunga er teiknaður eftir lýsingu Sturlu Þórðarsonar á Þorvaldssonum án þess mér detti í hug að halda því fram að sagan fjalli að einhveiju leyti um þá. En það sýnir áhrif Stui-lu á persónusköpun í íslendinga sögum. Nú bætist Hrafnkatla við(!) Og enn sú ábending Hermanns Pálssonar að lýsing Þorkels Þjóstarssonar, eða Þorkels lepps, sæki fyrirmynd sína í Islendinga sögu Sturlu. Hann var í „laufgrænum kyrtli", en Oddur Þór- arinsson var einnig í grænum kyrtli þegar hann féll í Geldingarholti: „Oddur hljóp út úr dyrunum. Hann hafði sverð og skjöld og stálhúfu. Hann vai' í grænum kyrtli.“ M. KOSOVO-DEILAN REYKJAVÍKURBRÉF Laugardagur 27. febrúar IÐBROGÐ STJORN- valda I Rússlandi við áfangasamkomulagi því sem náðist í vikunni um frið í Kosovo eru upp- lýsandi fyrir ýmsai- sakir. Talsmenn ráðamanna í Kreml sögðu niðurstöð- una vera sigur fyrir rússneska ráðsnilld og áttu þá við að tekist hefði að afstýra því að Atlantshafsbandalagið (NATO) stæði við þá hótun sína að gera loftárásir á sveitir Serba í héraðinu umdeilda til að þvinga þá að samn- ingaborðinu. Fréttaskýrendur ýmsh- hafa raunar tekið efnislega undir þessa skoðun og sagt að Slobodan Milosevic, forseta Jú- góslavíu, hafi tekist að draga vigtennurnar úr NATO með því að fá friðarviðræðunum í Frakklandi frestað fram til 15. mars. Rússar hafa ásamt vesturveldunum reynt að miðla málum í deilunni um framtíð Kosovo sem er hérað í Serbíu en að mestu byggt fólki af albönskum uppruna. Kosovo-Albanir kröfð- ust þess í fyrstu að héraðinu yrði á ný tryggð sjálfstjórn en þeirri stöðu breytti Milosevic forseti á sínum tíma með tilskipun. Eindregn- ustu þjóðemissinnarnir í Kosovo eru hins veg- ar teknir að ki-efjast þess að samið verði um þjóðaratkvæðagreiðslu um framtíð héraðsins í friðarviðræðunum í Frakklandi. Takmarkið er að Kosovo verði tryggt sjálfstæði sem síðan gæti aftur orðið til þess að myndað yrði nýtt ríkjasamband með Álbaníu. Krafan um sjálfstæði hefur fram til þessa að mestu verið hundsuð á Vesturlöndum. Kosovo-Albanir hafa hins vegar haldið mál- stað sínum fram af mikilli festu og hafa þeg- ar náð umtalsverðum árangri í krafti hennar líkt og áfangasamkomulagið er til marks um. Vitað er þó að ágreiningur er í röðum Al- bana um hvort halda beri þessari stefnu fram og hvort gera beri þjóðaratkvæða- greiðsluna að skilyrði fyi-ir friðarsamkomu- lagi við Serba. Náist ekki sátt um þetta at- riði á meðal Albana í Kosovo er mikil hætta á ferðum. Auðveldlega má ímynda sér að í héraðinu skapist það ástand að þar fari um herflokkar með mismunandi pólitísk mark- mið að leiðarljósi. Framtíð Kosovo er án efa eitt erfiðasta deiluefni sem skapast hefur í Evrópu á síðari árum. Þessi hluti álfunnar er sérlega eldfimur og ljóst að sá ofurviðkvæmi stöðugleiki sem þó hefur tekist að skapa þar kann að verða að engu takist ekki að afstýra því að vopnin verði áfram látin tala. Skilyi-ði þess að það megi takast liggja á hinn bóginn fyrir. Albanir þurfa að fallast á þá pólitísku málamiðlun sem sátt náðist um í við- ræðunum í Frakklandi. Serbar þurfa á hinn bóginn að beygja sig fyrir vilja vesturveld- anna og heimila að friðargæslusveitum verði gert kleift að taka sér stöðu í Kosovo. Að öðr- um kosti mun NATO beita loftárásum í því skyni að þvinga þá til eftirgjafar. Næstu þrjár vikurnar kunna því að skipta sköpum í þessu eldfima deilumáli og reynslan kennir að hófleg bjartsýni er ráðleg í þessu efni. Milosevic Júgóslavíuforseti hefur sýnt að þar fer sérlega kænn og ósvífinn stjórn- málamaður og fulljrða má að hann mun ekki beygja sig fyrr en hann telur það með öllu óhjákvæmilegt. Þjóðernishyggjan er það vopn sem hann treystir á til að tryggja völd sín enda er hún sérlega djúpstæð í Serbíu. í því ljósi er vandséð að Júgóslavíuforseti heimili erlendum liðsafla að halda uppi friðar- gæslu innan landamæra Serbíu. Milosevic mun vafalítið á næstu vikum horfa til austurs og vonast efth- stuðningi frá stjórnvöldum í Rússlandi. FUGLALIF við höfnina. Morgunblaðið/ Haraldur Þór Umbætur Og ^fur reynst Rússum ..... akaflega erað. Likt ertlFgJOl 0g alkunna er eiga þeir allt sitt undir efnahagsaðstoð frá Vesturlöndum og þurfa því að sigla milli skers og báru. Rússar telja sig standa í sérstöku sambandi við Serba sök- um sameiginlegrar trúar og skyldra tungu- mála. Því hefur oft verið haldið fram að friður- inn verði tæpast tryggður í Kosovo án af- skipta Rússa og engin ástæða er til að draga það í efa. Það er í þessu ljósi sem viðbrögð rúss- neskra ráðamanna, sem vikið var að í upp- hafi, hljóta að vekja sérstaka athygli. Ætla verður að stjórnvöld í Rússlandi leiti nú leiða til að treysta stöðu sína gagnvart Vestur- löndum í krafti Kosovo-deilunnar. Sú her- fræði ætti á hinn bóginn ekki að koma á óvart þegar horft er til þeirra breytinga sem orðið hafa á samskiptum Rússa og aðildar- ríkja NATO, einkum Bandaríkjanna, á síð- ustu mánuðum. Fyrstu árin eftir lok kalda stríðsins ein- kenndust af eftirgjöf Rússa í velflestum mál- um gagnvart Vesturlöndum. Sá mikli sam- starfsvilji sem rússnesk stjórnvöld sýndu var ekki einungis til marks um veika samnings- stöðu þeirra heldur töldu þeir menn sem þá réðu ferðinni í Rússlandi að landsmönnum væri fyi-ir bestu að fylgja vestrænum fyrir- myndum í flestum efnum. Þetta átti eftir að breytast. Umbótasinn- arnir svonefndu reyndust vera raunveruleg- ir byltingarmenn sem hugðust leiða slíkar grundvallarbreytingar yfir þjóðina á skömmum tíma að leitun er að viðlíka á síð- ari árum. Umbótaáætlanir þeirra fóru flest- ar út um þúfur og einkavæðing ríkisfyrir- tækja reyndist síðasti naglinn í líkkistu þess- arar stefnu enda fól hún trúlega í sér um- fangsmesta stuld á þjóðarauði sem sögur fara af. Á sama tíma fór skriðþungi Borís Jeltsíns forseta ört minnkandi vegna heilsubrests. Forsetinn var endurkjörinn árið 1996 með stuðningi rússneskra milljarðamæringa, sem þannig tryggðu yfirþyrmandi áhrif sín í rúss- nesku samfélagi. Frá því þetta gerðist hefur forsetinn að mestu verið óvirkur og ljóst virð- ist að tími hans er liðinn í rússneskum stjórn- málum. Nýir menn hafa í raun tekið við þótt Jeltsín reyni á stundum að sýnast við stjórn- völinn. Nýju mennimh’ fylgja annarri stefnu gagn- vart Vesturlöndum og NATO. Hún einkennist af mun rneiri viðspymu en áður þótti við hæfi og viðleitni til að endurreisa sjálfstraust Rússa í samskiptum þeh-ra við ríkin í vestri. Fögnuðurinn yfh- sigri hinna rússnesku sjón- armiða í áfangasamkomulaginu í Kosovo-deil- unni er sönnun þess. Stækkun NATO DÆMIN ERU fleiri. Rússar hafa af vaxandi þunga mótmælt þeirri stækkun til austurs sem nú hefur verið ákveðin á vettvangi Atl- antshafsbandalagsins. Stækkun NATO verður foi-mlega staðfest á leiðtogafundi bandalags- ins sem fram fer í Washington í aprílmánuði. Af hálfu NATO liggur fyi-ii' að vilji er fyrir frekari stækkun bandalagsins, dyrnar standi opnar líkt og Javier Solana, framkvæmda- stjóri þess hefur sagt. Eystrasaltsríkin þrjú, Eistland, Lettland og Litháen, hafa ákaft þrýst á um að þeim verði boðin aðild að sam- tökunum. NATO-ríkin hafa fyrir sitt leyti sagt að ekki komi til greina að veita Rússum neit- unarvald í þessu efni. íslendingar hljóta að fylgjast grannt með yfirlýsingum rússneskra stjórnvalda hvað stækkun NATO varðar. íslensk stjórnvöld hafa lýst yfir stuðningi við sjónarmið Eystra- saltsríkjanna með þeim rökum að ósk þeirra um aðild hljóti að teljast með öllu réttmæt þar eð hér ræði um sjálfsákvörðunarrétt þjóða. Gera má ráð fyrir að þunginn í málflutningi Rússa fari heldur vaxandi en hitt eftir að stækkun NATO verður formlega orðin að veruleika nú í vor. Þá mun athyglin óhjá- kvæmilega beinast að Eystrasaltsríkjunum þremur. Ljóst má vera að hér ræðir um sér- lega viðkvæmt deiluefni, sem setja mun mark sitt á samskipti Rússa og NATO-ríkja á næstu árum. Þær áherslubreytingar í afstöðu Rússa sem hér hefur verið fjallað stuttlega um eni til vitnis um að nýir menn eru komnir til valda innan Kremlarmúra. Þai' fer fremstur í flokki Jevgenij Prímakov, núverandi forsætisráð- herra, en hann hafði áður utanríkismálin á sinni könnu og tók að móta áherslurnar nýju þar. Prímakov er um margt sérlega athyglis- verður stjórnmálamaður. Hann komst fyrst í heimsfréttirnar er hann fór sem sérlegur full- trúi Míkhafls S. Gorbatsjovs, þáverandi sov- étleiðtoga, til írak skömmu áður en Persaflóastríðið skall á. Prímakov fór þangað sem sérfræðingur í málefnum þessa heims- hluta til að reyna að telja Saddam Hussein íraksforseta á að kalla til baka innrásarlið sitt frá Kúveit. Frá því Prímakov komst til valda hafa Rússar reynt að tryggja sér stöðu sáttasemjara í deilum vesturveldanna og íraka enda eiga þeir mikilla hagsmuna að gæta þar í landi þar sem Irakar skulda þeim miklar fjárupphæðir. Rússneski forsætisráðherrann hlaut hins vegai’ upphafningu sína innan sovésku leyni- þjónustunnar, KGB. Sú reynsla mótar sýnilega framgöngu hans að miklu leyti. Hann telur gi’einilega að Rússar hafi gerst sekir um undir- lægjuhátt gagnvart Vesturlöndum eftir lok kalda stríðsins. Hann er þó fyrst og fremst hag- sýnn og sýnist ekki vera mikill hugsjónamaður. Þegai’ horft er til þeirra manna sem ráðið hafa mestu í Rússlandi á undanliðnum ái-um hefur Prímakov sýnt einna gleggstu tilburðina til að móta skýra stefnu og framfylgja henni. Völdin treyst VEIKINDIJELTSINS forseta hafa gert að verkum að Prímakov er nú í raun valda- mestur rússneskra stjórnmálamanna. Hann hefur sýnt umtals- verða kænsku í þeirri viðvarandi valdabaráttu sem einkennir rússnesk stjórnmál og hefur nú komið fyrrum samstarfsmönnum sínum innan KGB í ýmsar áhrifastöður í stjórnkerfinu. Hann hefur treyst völd sín án þeirra flugelda- sýninga sem einkennt hafa stjórnai’hætti Bor- ís Jeltsíns. Margir telja að Prímakov sé einna iíklegast- ur til að fylgja í fótspor Jeltsíns og verða næsti forseti Rússlands. Sjálfur hefui- hann varast að láta frá sér fara ummæli í þá veru og taka ber fram að hann er 69 ára að aldri sem telst allhár aldur í Rússlandi þótt hið sama gildi ekki um vestræn ríki. Til lengri tíma litið kann að vera við hæfi að beina athyglinni að öðrum öflugum stjómmálamönnum sem nú láta til sín taka í Rússlandi. Prímakov er á hinn bóginn maður- inn sem Vesturlönd þurfa að eiga samskipti við um fyrh’sjáanlega framtíð og ekki er útlit fyrir að viðfangsefnin muni skorta. Rússlandi hefur verið líkt við ráðgátu sem falin sé inni í leyndarmáli. Þessi gamla lýsing sýnist enn eiga við í mörgum efnum. Gríðarleg umbrot hafa einkennt þetta fjölmenna og merkilega ríki á undanliðnum ái’um og jafnan er erfitt að glöggva sig á stjórnmálaástandinu og -þróuninni þar. Glöggur skilningur á menn- ingu og sögu Rússa hefur sjaldan verið mikil- vægari á vettvangi alþjóðastjórnmála en einmitt nú. Að þessu hljóta öll þau ríki sem samkipti eiga við Rússa að huga af auknum krafti á næstunni. Friður og stöðugleiki í Evrópu verður ekki tryggður án virkrar þátttöku Rússa. Óráðlegt er að ýta undir þá einangrunarhyggju sem þar hefur löngum átt fylgi að fagna og getið hefur af sér átök og togstreitu í þessu mikla ríki. Jafnframt er ljóst að Vesturlönd og aðild- airíki Atlantshafsbandalagsins geta ekki hvik- að frá þeirri yfmlýstu stefnu að Rússum verði ekki veitt neitunarvald í málefnum hinna ný- frjálsu ríkja Mið- og Austur-Evrópu. Meðal- vegurinn verður því vandrataður og mun krefjast mikillai’ stjórnvisku og innsæis eins og svo oft áður í samskiptum við Rússland. Þegar horft er fram á við virðist þvi tilefni til að ætla að samskiptin við Rússland verði efst á verkaefnalista Vesturlanda um fyrirsjá- anlega fi’amtíð. Stöðugleiki þar eystra er ein af frumforsendum þess að ríki Vestur-Evrópu fái áfram notið friðar og hagsældar og að ríkin í austanverðri álfunni geti gert sér vonir um að bætast í þann hóp. Friður og stöðug- leiki í Evrópu verður ekki tryggður án virkrar Jiátttöku Rússa. Oráðlegt er að ýta undir þá einangrunar- hyggju sem þar hefur löngum átt fylgi að fagna og getið hefur af sér átök og togstreitu í þessu mikla ríki. +

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.