Morgunblaðið - 14.04.1999, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - 14.04.1999, Blaðsíða 42
42 MIÐVIKUDAGUR 14. APRÍL 1999 UMRÆÐAN MORGUNBLAÐIÐ Lykillinn að lausn vanda er að viðurkenna hann NOKKRU fyi'ir miðjan febrúar birtist eftir okkur grein í Morgun- blaðinu um afturfór laxastofnsins í Elliðaánum og þá ímynd hnignunar sem því hefur fylgt. Við teljum okk- ur þekkja vel til þess sem við fjöll- uðum um. Annar okkar hefur verið árlegur gestur í Elliðaárdalnum í rúman aldarfjórðung, en hinn mun s lengur. Við lýstum í fáum orðum þeirri afturför sem hófst við virkjun ánna 1921, og tókum undir þá skoðun at- vinnudeildar Háskólans frá því skömmu eftir 1940 að Steingrímur Jónsson rafmagnsstjóri hefði með ræktunarstarfi sínu bjargað laxa- stofni Elliðaánna. Við bentum síðan á þá miklu afturför sem orðið hefur síðan 1975, er laxgengdin náði há- marki á virkjunartímanum og varð samkvæmt tölum Rafmagnsveit- unnar þá 8.066 laxar, og bentum einnig á að í fyrra, 1998, var gangan 965 laxar, eða 12% af því sem hún var tæpum aldarfjórðungi áður. Nokkru síðar birtist í Morgun- . blaðinu grein eftir Stefán Pálsson, forstöðumann Minjasafns Orku- veitu Reykjavíkur, en Rafmagns- veitan er nú hluti hennar. Þar segir um ofangreindan samdrátt: „Þessar tölur eru vissulega sláandi, en sem betur fer segja þær sáralítið um stöðu lífríkisins." Það er ekki síst þessi 87% sam- dráttur sem hefur vakið okkur til skrifa í þeirri von að þau verði eitt af þeim lóðum sem lögð verði á vog- arskálarnar þegar borgaryfirvöld taka ákvörðun um hvernig bregðast skuli við vanda Elliðaánna. Minjavörður gagnrýnir okkur fyrir að taka til viðmiðunar árið 1975, sem hafi verið metár. Það ár var metár, eftir að árnar voru virkj- aðar, en ekki ef miðað er við tímann fyrir virkjun. Við völdum árið 1975 meðal annars af tveimur ástæðum. I fyrsta lagi fylgdi það í kjölfar mikils ræktunarátaks um nokkurra ára skeið. í öðru lagi táknar árið 1975 þáttaskil, því eftir það fór laxgengd aftur minnkandi, og með í huga þær Elliðaárnar ✓ Arið 1975 var metár eftir að árnar voru virkjaðar, segja Þórar- inn Sigþórsson og Ingólfur Asgeirsson, en ekki ef miðað er við tírnann fyrir virkjun. tölur sem birtar hafa verið um seiðasleppingar eftir miðjan átt- unda áratuginn er ljóst að þær hafa ekki megnað að vega upp á móti öðrum neikvæðum þáttum, þannig að laxagengd hefur farið minnkandi allar götur síðan. Árið 1975 er því sérstakt í sögu þeirrar viðleitni að halda uppi göngum í árnar með seiðasleppingum. Þær hafa ekki borið tilætlaðan árangur síðan. Meðaltöl frá ýmsum tímabilum á við þau sem birtast í grein minjavarðar breyta engu þar um. Það er því ljóst að seiðasleppingar einar og sér verða ekki til þess að leysa vandann og annarra ráða er þörf. I því sambandi er rétt að víkja að þeim kafla í gi-ein minjavarðar þar sem rætt er um þátt hafbeitar- og eldislax sem fór að ganga í Elliða- ámar í allverulegum mæli eftir að hafbeit og kvíaeldi hófst. Eru til töl- ur um það frá Veiðimálastofnun frá 1988, og hefur hlutfall flökkulax verið 2-36%, en hefur farið minnk- andi. Þær tölur um heildargöngur í Elliðaárnar sem oftast hafa komið fyrir almenningssjónir hafa ekki greint sundur lax af árstofninum og flökkulaxinn, þannig að staða ánna hefur sýnst betri en hún hefur í raun verið. Þannig er heildargangan 1990 talin 3.393 laxar, en gögn Veiði- málastofnunar sýna að það ár var fjöldi eldislaxa 1.217, svo að ganga af árstofni var aðeins 2.166 laxar. 1993 voru þessar tölur 3.363 (heild- arganga) og 605 (flökkulax), þannig að ganga af árstofni var 2.758 laxar. 1995 má draga 975 flökkulaxa frá frá 2.510 heildarlaxagöngu, þannig að eftir standa 1.535 laxar af ár- stofni. Tölur um heildargöngur þessara ára sem draga ekki fram hluteild flökkulax gefa því ekki rétta mynd, og meðaltöl byggð á slíkum tölum segja því ekki heldur rétta sögu. Áhrif virkjunarinnar á Elliðaárn- ar og hingnun laxastofnsins eru staðreyndir sem lærðir sem leikir hafa haft fyinr augunum um árabil. í skýrslu Veiðimálastofnunar (VMST-R/98001) er bent á röskun vatnakerfis Elliðaánna og eru að- eins 57% talin óskert. Telja höfund- ar hlut virkjunarinnar mestan í röskuninni. Benda þeir borgaryfir- völdum á að skoða aðra orkuöflun- arkosti og meta alvarlega fýsileik þess að hætta raforkuframleiðslu í Elliðaánum og rífa Árbæjarstíflu. í opnuviðtali við Orra Vigfússon í Morgunblaðinu 28. mars síðastlið- Að loknu menntaþingi I ORÐIÐ menntun er hægt að skilja á fleiri en einn veg. I daglegu máli vísar menntun oftast til þess að læra að lesa, skrifa og reikna - menntun sem fram fer í opinberum menntastofnunum, menntun sem fyrst og fremst miðast að því að miðla þekkingu. Menntun er ekki ein- ungis á færi opinberra menntastofnana. Skipulagt tómstunda- starf menntar börn. Markniið menntunar í skátastarfi Menntun er ævilangt ferli sem stuðlar að stöðugum persónu- þroska og hæfni til að taka þátt í störfum samfélagsins. Markmið menntunar í skátastarfi er að stuðla að þroska einstaklings sem er sjálfstæður, ábyrgur, um- hyggjusamur og samkvæmur sjálfum sér. Ef takast á að ná markmiðum menntunar samkvæmt þessari skilgreiningu verður hún að byggj- ast á fjórum grunneiningum náms. Nám til að öðlast þekkingu. Nám til að öðlast færni. Nám til að læra að lifa í sátt og samlyndi við aðra. Nám til að verða betri maður. Auðvitað mynda þessar fjórar grunneiningar eina heild því þær snertast víða og skarast. ^mb l.is /KLLTAf= eiTTH\SA£? NÝTl Skipulagt tóm- stundanám Skipulagt tóm- stundastarf fellur á milli þess að vera formlegt skólanám (formal education) og óformleg menntun (in- formal education). Með formlegu skóla- námi er átt við nám sem fram fer í ýmsum opinberum mennta- stofnunum eins og leikskóla, grunnskóla, framhaldsskóla, há- skóla og ýmsar list- og verkmenntastofnanir á framhaldsskóla eða háskólastigi. Með óformlegri menntun er átt við Tómstundastarf Eg álít, segir Helgi Grímsson, að það þurfi að skoða í fullri alvöru og skilgreina hlutverk og samspil formlegs skólanáms, skipulags tómstunda- náms og óformlegrar menntunar. fjölskyldu, vini, fjölmiðla og aðra sem á beinan eða óbeinan hátt stuðla að menntun. Skátahreyfingin sem og mörg önnur félagasamtök bjóða upp á skipulagt tómstundanám (non- formal education) sem b.yggist á Grímsson öðram granni en sú menntun sem sótt er í skólakerfið. Skipulögð menntun snýi- frekar að þátttak- andanum sjálfum, þroska hans og aðstæðum. Skipulagt tómstunda- nám fer oftast fram með athafna- námi þ.e. þátttakandinn lærir af því að framkvæma. Skipulagt tóm- stundanám byggist á öllum fjóram granneiningum náms. Hvað vilja atvinnurekendur? Fyrir nokkram áram gerðu Evr- ópsk samtök iðnaðarins (European Round-table of Industrialists) könnun meðal stærri atvinnurek- enda um það hvers þeir væntu af verðandi starfsmönnum sem þeim fannst jafnframt vanta þegar þeir koma til vinnu úr formlegu námi. Niðurstaðan var áhugaverð því það sem atvinnurekendurnir nefndu var m.a. eiginleikar eins og leið- togahæfileikar, hæfni til hópvinnu, hæfni til ákvarðanatöku og sjálf- stæðra vinnubragða, geta til að taka á og vinna úr ágreiningi og umbui'ðarlyndi gagnvart fólki frá mismunandi menningarheimum. Eiginleikar sem lögð er áhersla á í skipulögðu tómstundanámi. Eigin- leikar sem sjást sjaldan á ein- kunnablöðum og prófskírteinum. Samspil náms Ég álít að það þurfi að skoða í fullri alvöra og skilgreina hlutverk og samspil formlegs skólanáms, skipulagðs tómstundanáms og óformlegrar menntunar. Hvað vilj- um við að sé hlutverk fjölmiðla í menntun barna og unglinga? Gerir t.d. yfirmaður dagskárdeildar Stöðvar 2 sér ljóst að hann ber jafn- vel meiri ábyrgð á siðferðiskennd 15 ara unglings en allii' skólastjórar á íslandi? Hvernig viljum við að þátttaka í skipulögðu tómstunda- námi sé metin á vinnumai'kaði? Á að meta tómstundastarf sem valfag í grann- og framhaldsskóla? Gera foreldrar sér gi-ein fyrir mikilvægi skipulegrar tómstundamenntunar? Höfundur er fræðslustjórí Bandsi- Isigs íslenskra skáta. Islenskar mjólkurkýr SIGURÐUR Sig- urðarson dýralæknir biður íslenska bændur og neytendur að láta heyra meira í sér varð- andi innflutning á nýju erfðaefni í kýr. Hér kemur mitt álit. Sem búfræðikandi- dat er ég alls ekki á móti tilraunum. Ef ör- uggt er að þessi fyrir- hugaða tilraun verði gerð með fyllstu aðgát, þannig að sem minnst smithætta verði og þess gætt að kúnum verið haldið utan inn- lends ræktunarstarfs, get ég fallist á hana. Forsvars- menn og jámenn tilraunarinnar hafa staðhæft að fyllsta öi-yggis verði gætt. Gott og vel, en jafn- framt fer ég fram á að hagkvæmni af innflutningnum verði metin með tilliti til allra þátta sem skipta máli varðandi arðsemi mjólkurfram- leiðslunnar, velferð kúnna og sér- stöðu Islendinga með sitt gamla og sérstaka landkyn. Við slíkt mat er ekki nóg að horfa á nokkra þætti sem menn vilja bæta. Það verður einnig að horfa á það sem við höfum nú í ís- lensku kúnni og hvað af því við get- um gert lakara eða jafnvel misst við innblöndun. Þar horfi ég t.d. til endingar kúnna. íslenskir dýralæknar í Nor- egi segja meðalaldiir kúnna þar mun lægri en á íslandi. Hvers vegna skyldi það vera? Okkar full- orðnu kýr standa sig með prýði og ná því sumar hverjar að fylla tugaldur og vel það, jafnframt því að pjólka vel og vera heilbrigðar. íslenskar kýr nýta gróffóður vel og eru minni og léttari en þær norsku. Þar með er unnt að nýta beit yfir sumartímann mun betur og án þess að eiga á hættu að skemma gróðurþekj- una með traðki. Það er nóg að sauðfénu og hrossunum sé bölvað fyrir uppblástur þótt kusugreyjunum verði ekki líka kennt um það í framtíðinni. Ég held einnig að dýra- læknarnir okkar hafi nóg fyrir stafni þótt við föi’um ekki að bæta við sjúkdómum fyrir þá að kljást við. Það er nefnilega al- kunna að þyngri kúa- kyn eru fótaveikari en þau léttari. Fótaveikar kýr skila engum arði Kýr Ef öruggt er að þessi fyrirhugaða tilraun verði gerð með fyllstu aðgát getur Guðný Helga Björnsdóttir fallist á hana. til eigenda sinna, þótt þær séu norskar! Það sem menn hafa helst talið að bæta þurfí í íslenska kúastofn- inum er júgur, spenar, skap, mjólkurlagni og _ próteinhlutfall mjólkurinnar. Á nýútkomnu nautaspjaldi má sjá úrval reyndra nauta. Þau sem koma ný inn eru nær undantekningarlaust með af- burðaeinkunnir fyrir alla þessa þætti nema próteinið, en þó með háar einkunnii' fyrir kynbótamat. Guðný Helga Björnsdóttir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.