Morgunblaðið - 14.04.1999, Blaðsíða 58

Morgunblaðið - 14.04.1999, Blaðsíða 58
58 MIÐVIKUDAGUR 14. APRÍL 1999 MORGUNBLAÐIÐ Dýraglens BREF TIL BLAÐSINS é<5 EK HU3<yiyNM-\ Í/er er t's/aíéJ2/</ers\ t/egnas se^a.f>au eÁéó / Ef&nJtuerv/Uia/au'/Srw'g,}} o þá vtrb kff t/ndir baac/hþtð .unutn J í/ns teý>nu/n,^_ Ljóska Smáfólk jyMUvJbMvrrtþtp, ctnn. a&KrtuKQ Lfpu- nrrrrRL. J? Jíefije. ajœfiföbvitbday.. (brwL S'Jiojít, uOu-'Uttetht. cpfyJmMús. J($&\ rri r-J 7 r ‘rtÁý ýiib'tkurri' fJoUuuAxk/J. Kæri afi, ég sendi þér Ég vona að þú eigir ánægju- Og ég vona að þér Reyndu að slá þær ekki út í vatnið. nokkrar golfkúlur í afmælis- iegan afmælisdag. líki golfkúlurnar. gjöf... Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329 Hólmsteinn mannlegs eðlis Frá Magnúsi Stephensen: FYRIR skömmu kom fram í sjón- varpinu maður á besta aldri, Hólm- steinn að nafni, og rakti í fáeinum orðum hugmyndir sínar um endalok sögunnar. Á honum mátti skilja að í Bandaríkjunum væri sögunni þegar lokið. Mannlegu samfélagi á loka- stigi verður best lýst samkvæmt kokkabókum Hólmsteins sem sam- félagi þar sem almenningur hefur misst áhuga á stjórnmálum, þjóðleg- um sem alþjóðlegum, og ræktar garðinn sinn. Sinn. Eins og Hólmsteinn benti rétti- lega á í íyrrnefndu viðtali eru stjórnmál orðin svo afspymuleiðin- leg og illa samkeppnisfær við annað afþreyingarefni sem samtíminn get- ur boðið mannskepnunni svo hún megi gleyma dauðleika sínum að það er kominn tími til fela þau í hendur stjómmálafræðiskor Háskóla fs- lands og annarra sambærilegra stofnana í heiminum. Ástæðan er að sjálfsögðu sú að vestrænt samfélag verður ekki bætt í neinum grand- vallaratriðum og þjóðarsátt ríkir um þá áður umdeildu skoðun að maður- inn sé eigingjarn í eðli sínu. Guð er dauður, Kristur er dauður og Díó- genes í tunnunni er steindauður. Það er ekki lengur þessi félagslega þrúgandi kvöð á mönnum að rétta þeim hjálparhönd sem ekki kunna fótum sínum fjárráð á frjálsum markaði. Öll viljum við að sjálfsögðu græða sem mest. Eigingirnin er hólmsteinn mannlegs eðlis. Og hví- líkur léttir að geta loks sagt það op- inberlega án þess að verða fyrir að- kasti. Jafnvel svokallaðir vinstri menn hafa lagt öll alheimsáform sín til hliðar og era orðnir manna eigin- gjarnastir því á endanum er það eitthvað svo notalegt að hafa það huggulegt. Alltof lengi höfum við mennimir látið háleitar hugsjónir um mann- lega skynsemi hafa áhrif á hug- myndir okkar um gott stjórnarfar. Og það hlýtur að teljast mikið lán að jafn lítil þjóð skuli hafa getið af sér hugsuð eins og Hólmstein. Ef svo fer fram sem horfir verður Hólm- steinn búinn að drepa alla úr leið- indum með stjórnmálahugleiðingum sínum fyrir aldamót og við getum smeygt okkur inn í nýtt árþúsund með brandarakallinn Davíð og Hall- dór serbaskelfi við stjórnvölinn án þess að nokkur verði þess var. Við eigum um svo margt annað að velja en stjórnmál. Ég mæli til að mynda sérstaklega með heimasíðum bank- anna. Og sparisjóðanna. Ég á mér þó háleitan draum um enn ákjósanlegra samfélag. Lági-íki sem er eingöngu stýrt af tveimur ráðuneytum; séreignarverndairáðu- neyti sem hefur það hlutverk að vernda helgasta rétt hvers manns, séreignina, fyrir öfundinni og öfund- armálaráðuneyti sem gegndi því hlutverki að útrýma öfund. En öf- und er eins og alþjóð veit upp- spretta alls þess sem miður fer í samskiptum manna. Til öfundar má rekja alla félagshyggju, velferðar- hyggju, húmanisma, sósíalisma, kommúnisma og hvað þetta nú heit- ir allt saman sem vill öðram vel á kostnað ríkisins í gegnum skattpín- ingu. Hagfræðingur einn frá síkagó hefur reiknaði út - og fékk nóbelinn að launum - að maðurinn hafi mjög takmarkað skattþol frá náttúrannar hendi. Fari skatturinn yfir ákveðin mörk þá dregur úr frjálsu framtaki einstaklingsins. Ef ég man rétt þá reiknaði þessi ágæti hagfræðingur út að meðalskattþol manna væri um 31%. Ég hef reyndar hugboð um að skattþolið hafi minnkað til muna á okkar dögum vegna þess að nú þurfa menn ekki lengur að vera mildir fyrir kurteisissakir. Og skatt- þol er að sjálfsögðu nátengt eig- ingirninni. Maður sem þarf að greiða skatta umfram skattþol á á hættu að bíða tjón á eigingjörnu eðli sínu. Og hvað er þá unnið við það að búa í samfélagi við aðra menn í stað þess að fá notið kosta sinna í ríki náttúrannar? Að endingu: Eitt af því fáa sem skortir í íslensku samfélagi til að draumur okkar Hólmsteins um áhugalausan almenning um stjórn- mál verði að veruleika er að við get- um ekki enn valið á milli þess hvort við fáum okkur kók eða pepsí þegar við förum í Háskólabíó? Þeir selja bara kókakóla - og meðan svo er má búast við því að almenningur hafi enn um sinn áhuga á stjórnmál- um. MAGNÚS STEPHENSEN. Hvers vegna? Til Steingríms J. Sigfússonar Frá Sigurði R. Ragnarssyni: ÞÚ SAGÐIR nýlega í útvarpi að loka þyrfti Kísiliðjunni í Mývatns- sveit ef ekki fyndist ný tækni til að nema kísilgúr úr botnleðju Mý- vatns. Viltu svara mér hvers vegna? Ég óska eftir að þú tilgrein- ir ástæðuna nákvæmlega. Þú telur að til greina komi að Kísiliðjan geti starfað áfram og kís- ilgúr megi nema á nýjum svæðum í Mývatni ef ný tækni finnst til þess; Hvers vegna þarf nýja tækni? í hverju þarf ný tækni að felast þannig að þú sættir þig við hana? Kísilgúr hefur verið numinn úr botnleðju Mývatns í liðlega 30 ár. Hefur það spillt Mývatni og ef svo er, hvemig? Ef þú vitnar til rannsókna eða annars í svörum þínum, viltu þá til- greina heimildir þannig að mér gefist kostur á að skoða þær nánar. SIGURÐUR R. RAGNARSSON, framkvæmdastjóri Héraðs- nefndar Þingeyinga. Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga- safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.