Morgunblaðið - 29.05.1999, Blaðsíða 56

56 LAUGARDAGUR 29. MAÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Arnheiður Eggertsdóttir, Ingimundur Jónsson,
Margrét Eggertsdóttir, Tryggvi Gíslason,
Stefán Pétur Eggertsson, Kristín Gunnarsdóttir,
Þórunn Sveinsdóttir, Björn Stefánsson.
+
Ástkær eiginkona min og móðir okkar,
ELSA GUÐRÚN STEFÁNSDÓTTIR,
Logaiandi 28,
Reykjavík,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 26. maí sl.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Magnús Eiríksson,
Stefán Már Magnússon,
Andri Magnússon,
Magnús Örn Magnússon.
+
Elskulegur eiginmaður minn,
SiGURÐUR ÞORSTEINN GUÐMUNDSSON,
Skólagerði 14,
Kópavogi,
andaðist á gjörgæslu Sjúkrahúss Reykjavíkur
fimmtudaginn 27. maí.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ingibjörg Aradóttir.
+
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
JÓHANNES SVEINSSON
bifvélavirki,
Skúlagötu 20,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Grensáskirkju miðviku-
daginn 2. júní kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir.
Þóra Jónsdóttir,
Björg Fríða Jóhannesdóttir,
Birgir Jóhannesson.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem auðsýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
LAUFEYJAR SIGURPÁLSDÓTTUR,
Stapasíðu 6,
Akureyri.
Börn, tengdabörn, barnabörn,
barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
Ú
f
Hugheiiar þakkir færum við öllum þeim sem
sýnt hafa okkur samúð og hlýhug við andlát
og útför
KRISTJÁNS KRiSTJÁNSSONAR
frá Efri-Tungu.
Anna Einarsdóttir,
Sigrún B. Gunnarsdóttir, Ásgeir Indriðason,
Einar Kristjánsson,
Kristján Júlíus Kristjánsson, Ingibjörg Eggertsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
GUÐMUNDA
INGIBJÖRG
EINARSDÓTTIR
+ Guðmunda Ingi-
björg Einars-
dóttir fæddist að
Stafni í Deildardal í
Skagafirði, 15. nóv-
ember 1905. Hún
lést 16. maí síðast-
liðinn og fór útför
hennar _ fram frá
Stærri-Árskógs-
kirkju 25. maí.
Þreyttur maður leggur sína
leið,
hann lokið hefur dagsverk-
inu fínu.
Pessar Ijóðlínur föður míns komu
upp í hugann, þegar ég frétti andlát
Ingibjargar, móðursystur minnar,
en hún andaðist á Dvalarheimilinu
Hlíð á Akureyri 16. maí sl. Ingibjörg
var komin á 94. aldursár og svo
sannarlega búin að skila dagsverk-
inu sínu. Hún var elsta systir móður
minnar, Sigurlaugar Jóhannsdóttur
(d. 1975), að vísu hálfsystir hennar,
sammæðra, en þær ólust upp saman
og var samband þeirra alla tíð mikið
og náið. Pær voru ættaðar úr Skaga-
firði, frá Brekkukoti í Hjaltadal, en
giftust báðar eyfírskum mönnum og
fluttu þá til Eyjafjarðar, Ingibjörg
fyrir 1930 en mamma 1939. Eitt
sumar þar á milli, jarðskjálftasum-
arið 1934, var mamma vinnukona
hjá þeim hjónunum í Engihlíð, Ingi-
björgu og hennar ágæta manni Mar-
inó Þorsteinssyni (d. 1971). Aðstæð-
ur voru erfiðar, sofið í tjöldum, sum-
arið votviðrasamt og verið að byggja
íbúðarhúsið. Það hefur því komið
sér vel þá, eins og svo oft síðar, að
hún frænka mín var harðdugleg
kona og vann þau verkefni, sem fyr-
ir hana voru lögð í lífinu, fumlaus og
ákveðin. Guðmunda Ingibjörg, eins
og hún hét fullu nafni,
nam ljósmóðurfræði og
starfaði sem ljósmóffir
um áratugaskeið á Ár-
skógsströnd, Hrísey,
Dalvík og Svarfaðardal,
stundum var hún ein
með allt svæðið en inn
á milli starfaði önnur
ljósmóðir við hluta
þess. Hún var farsæl í
starfi, lánsöm eins og
hún orðaði það sjálf, og
gegndi því af mikilli
trúmennsku jafnframt
húsfreyjustarfi á stóru
sveitaheimili. Börnin
urðu fimm og oft dvöldu þar að auki
aðkomubörn í Engihlíð um lengri
eða skemmri tíma. Ljósmóðurstarf-
inu fylgdu mikil ferðalög, þau voru
erfið um hávetur í ófærð og vondum
veðrum, margar svefnlausar nætur
og örugglega oft erfitt að fara frá
heimilinu hvernig sem á stóð. Ingi-
björg var heilsuhraust nánast alla
ævi, létt á fæti og átti alveg sérstak-
lega gott með að umgangast alla í
kringum sig. Hlýlegt viðmótið og
bjarta brosið eru minnisstæð. Við
heima nutum góðs af ferðum Ingi-
bjargar, því oft kom hún við, ein-
staka sinnum gisti hún ef þannig
stóð á, en oftar leit hún bara inn
stutta stund milli starfa, fékk kaffi-
bolla og blandaði geði við heimilis-
fólkið. Það var alltaf kærkomin til-
breyting að fá Ingibjörgu í heim-
sókn. I hugann koma ótal minningar
og minningabrot frá liðnum árum.
Fyrsta dvölin min í Engihlíð hjá
þeim hjónum Ingibjörgu og Marinó
var að vísu fyrir mitt minni, en móð-
ir mín ræddi oft um þá miklu hjálp
sem þau hjónin veittu, þegar þau
tóku okkur yngri systurnar tvær að
sér, meðan hún dvaldi á sjúkrahúsi í
Reykjavík. Ferðirnar í Engihlíð
urðu margar á næstu árum, stund-
um bara dagsferð en líka til lengri
dvalar. I minningunni var þar alltaf
líf og fjör, margir í heimili og mikill
gestagangur. Marinó var oddviti og
gegndi fleiri trúnaðarstörfum, það
áttu því margir erindi við hann, auk
þess var bensínafgreiðsla í Engihlíð.
Eg fékk að leika mér að hlutúm,
sem voru nýstárlegir íyrir mig,
handsnúna saumavélin, sem hægt
var að nota þráðlausa til að sauma á
blað, svo ekki sé minnst á ritvélina
hans Marinós og ýmislegt fleira. Og
yfir sumarið var gaman að vera í
garðinum, hann var afgirtur og í
mínum huga mjög sérstakur, með-
fram stéttinni upp að tröppunum óx
runni með litfögrum blómum og inn-
an í þeim bragðgóðir sætukoppar,
sem við krakkarnir borðum óspart
af, fyrir sunnan húsið var blómailm-
urinn ótrúlega góður og lengra inni í
garðinum tók við grænmetisreitur,
þar voru ræktaðar margar tegundir
af káli og grænmeti. Þau hjónin
ræktuðu líka gulrófur og kartöflur
og haust eitt man ég sérstaklega eft-
ir að Ingibjörg hringdi og bað okkur
Snjólaugu systur um að koma og
hjálpa til við að taka upp. Nokkrir
skemmtilegir dagar í Engihlíð og
þegar aftur var farið heim var trú-
lega meira í pokunum, sem við feng-
um að launum, af garðávöxtum,
heldur en okkur tókst að pota upp
úr moldinni.
Næsta minningabrot sem ég
staldra við er kaldur vetrardagur í
marsmánuði 1963. Við mamma eram
á leið til Akureyrar ásamt vinafólki.
En yfir hvílir mikil sorg. Þegar við
nálgumst Engihlíð sjáum við Ingi-
björgu koma gangandi niður að veg-
inum, þær ætla aðeins að hittast
systurnar. Ingibjörg er nýkomin að
sunnan frá dánarbeði elstu dóttur
sinnar Valgerðar, kornung kona fall-
in frá, eftir standa fimm ung börn og
tengdasonurinn Valdimar, fóður-
bróðir minn. Hjá þeim hjónunum
Ingibjörgu og Marinó og fjölskyld-
unni allri tekur við nýtt verkefni.
Þau styðja tengdasoninn og börnin
fimm með ráðum og dáð og er vand-
séð hvernig þau hefðu getað unnið
það verkefni betur en þau gerðu. Eg
SIGURBJORG
LÁR USDÓTTIR
+ Sigurbjörg Lár-
usdóttir fæddist
á Breiðabólsstað á
Skógarströnd 12.
janúar 1909. Hún
lést á Landspítalan-
um 20. maí síðast-
liðinn og fór útför
hennar fram frá
Fríkirkjunni í
Reykjavík 28. maí.
Látin er elskuleg
móðursystir mín Sigur-
björg Lárusdóttir á
nítugasta aldursári.
Silla var eina systir
móður minnar en systkinin vora sex
og eru þau nú öll látin.
Föður sinn misstu þau úr spænsku
veikinni 1918 og stóð Ambjörg móðir
þeirra ein uppi með börnin sex, sitt á
hverju ári. Vegna fjárhagserfiðleika
var ekki um neitt framhaldsnám að
ræða hjá bömunum.
Silla fór snemma að
vinna og vann hjá
Landssíma Islands um
árabil. í framhaldi af því
fór hún til Bandaríkj-
anna og bjó hjá fóður-
systur sinni, Oddfríði
Halldórsdóttur í San Di-
ego í Kalifomíu. Þar fór
hún í skóla og nam
verslunarfræði ásamt
því að vera í einkatím-
um í málaralist. Hún var
í Bandaríkjunum á
fimmta ár en kom þá
heim og dvaldist einn
vetur á Stóra-Hrauni
hjá systur sinni og mági, Rósu og
Þórami. Skömmu seinna kynntist
hún verðandi eiginmanni sínum,
Braga Steingrímssyni dýralækni, og
bjuggu þau víða á landinu, til dæmis
Isafirði, Eiðum, Akureyri og seinast í
Laugarási.
Þau Bragi eignuðust átta böm
saman en Silla átti eina dóttur fyi-ir
hjónaband. Þrátt fyrir annasamt
heimili var Silla mjög virk í félags-
málum, til dæmis fór hún tvívegis til
útlanda sem fulltúi Kvenfélagasam-
bands Islands, meðal annars vegna
góðrar tungumálakunnáttu sinnar.
Hún stofnaði fyrsta sjálfstæð-
iskvennafélag Suðurlands og var
seinna heiðrað af því tilefni, einnig
var hún í framboði fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn.
Er Bragi eiginmaður Sillu dó fór
hún í öldungadeild Menntaskólans við
Hamrahlíð og varð stúdent þaðan sjö-
tug að aldri. Myndverkasýningu hélt
hún á áttræðisafmæli sínu og kenndi
þar listahandbragðs Sillu, þar vora til
sýnis olíumálverk, vatnslitamyndir og
klippimyndir er minntu á sjálfan
Mugg. Eftir það fór Silla að skera út í
tré, vora það merkisgripir er hún gaf
jafnóðum.
Silla var stolt án þess að sýna yfir-
læti. Á meðan á dvöl hennar í Banda-
ríkjunum stóð skrifuðumst við alltaf
á, ég var þá innan við fermingu og
þótti mikið til um þessa upphefð.
Kalifomía var upp frá því minn ævin-
týrastaður. Silla hafði undui-fagra
11
+
Við þökkum innilega auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför elskulegrar móður okk-
ar, tengdamóður, ömmu, langömmu og langa-
langömmu,
VALGERÐAR DANÍELSDÓTTUR
frá Ketilsstöðum.
Guð blessi ykkur öll.
Haukur Jóhannsson, Stella B. Georgsdóttir,
Dagrún H. Jóhannsdóttir, Jón Karlsson,
Sigrún Jóhannsdóttir, Heiðar Alexandersson,
Garðar Jóhannsson, Erla G. Hafsteinsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/