Morgunblaðið - 15.10.1999, Blaðsíða 56

Morgunblaðið - 15.10.1999, Blaðsíða 56
56 FÖSTUDAGUR 15. OKTÓBER 1999 UMRÆÐAN MORGUNBLAÐIÐ TEMAfísh, verkefni um skipulegt viðhald Vélstjórafélag Is- lands (VSFÍ) hefur í samvinnu við Vélskóla Islands, verkfræðist- ofuna VISTA, GL-út- gáfuna og Hitaveitu Suðurnesja unnið að verkefni í Leonardo Da Vinci-áætlun Evrópusambandsins síðan í desember 1997. Unnið er með aðilum í Belgíu og Ítalíu að framkvæmd verkefn- isins. Heildarvelta verkefnisins er áætluð um 22 millj. kr. Verk- efnið er bæði tækni- legs og bóklegs eðlis. Það fjallar um að safna saman mikilvægum mæligildum í vélbún- aði sem síðan eru send með ákveð- inni tíðni milli staða, t.d. skips og lands, í gegnum gervihnött. Þessi mæligildi eru síðan greind og grip- ið til ráðstafana í ljósi þess hve mikilvæg þau eru. Einnig og ekki síst gefst kostur á að greina til- hneigingu í mæligildunum sem erf- itt getur verið að sjá þróast á löng- um tíma. Meðfram tæknihluta verkefnisins hefur verið unnið að því að taka saman námsefni um að- ferðir við skipulegt viðhald. Forsendur og tilkoma verkefnisins Uti á hinum almenna markaði á vélarekstrarsviði hefur verið að þróast aðferðafræði í viðhaldsmál- um sem er yfirleitt sniðin að mjög stórum fyrirtækjum, eða þeim sem erlendis eru kölluð „large enter- prises", og er yfirleitt miðað við fyrirtæki með 300-500 starfsmönn- um og þaðan af stærri. Það hafa verið gefin út margvísleg rit fyrir þennan markhóp, þ.e. stóru fyrir- tækin, á erlendum tungumálum. Síðan hefur það atvikast þannig að ýmislegt af þróun og aðferðafræði frá þessum stóra geira hefur síast inn til hugbúnaðarsmiði og vél- stjóra hér heima. Ekki hafa íslensk hugbúnaðarfyrirtæki látið sitt eftir liggja í þessum málaflokki og til er fjöldi af forritum fyrir okkar heimamarkað (a.m.k. 5- 6). Vinnu- veitendur og vélstjórar hafa nýtt sér þessi forrit og náð að vinna skipulega að notkun þeirra og stjórna og skipuleggja viðhald ásamt því að vinna sjálfir nokkuð af viðhaldsvinnunni. Það er komið að því að kortleggja hvernig ís- lenskir vélstjórar gera þetta og þróa betur námsefni það sem notað hefur verið hingað til og gera það aðgengilegt á ís- lensku. Þegar við höf- BjörnH. um gert þetta höfum Herbertsson við búið til námsefni sem hentar minni og meðalstórum fyrirtækjum úti í Evrópu, því það sem við erum að gera hér heima er alltaf á mæli- stiku þeirrar stærðar fyrirtækja Sturtuklefar Vandaðir sturtuklefar frá Ifö og Megins úr plasti og öryggísgleri, rúnaðir og hornlaga. Horn og framhurðir, einnig heilir klefar. 74 - 80 - Hornlaga 77 - 80 - Rúnaðir 87 - 90 - Rúnaðir 86 - 92 - Hornlaga T€Í1GI Smiðjuvegi 11 • 200 Kópavogur Sími: 564 1088 • Fax: 564 1089 úti í heimi. Einungis örfá fyrirtæki á Islandi teljast til „large enterpr- ises“ á alþjóðlegum vettvangi. Þegar verið er að sníða verkefni að áætlunum eins og Leonardo Da Vinci, starfsmenntaáætlun Evrópusambandsins, þarf að byggja upp verkefni sem kemur til móts við þarfir allra samstarfsað- ila. Erlendir samstarfsaðilar okkar hafa áhuga á að fá upplýsingar um ástand vélbúnaðar um borð í fisk- veiðiskipum til að geta greint þörf fyrir viðhald. Þessar upplýsingar, er varða viðhald, eru í raun grein- ing á tilhneigingu á ýmsum mælan- legum stærðum, til að geta tekið ákvörðun um að nú þurfi að grípa inn í á einhvern hátt og halda við búnaði, til að koma í veg fyrir að hann skemmist og koma í veg fyrir alvarlegar afleiðingar. Til að gera það mögulegt að greina tilhneig- Viðhald Verkefnið fjallar um að safna saman mikilvæg- um mæligildum í vél- búnaði, segir Björn H. Herbertsson, sem síðan eru send með ákveðinni tíðni milli staða, t.d. skips og lands, í gegnum gervihnött. ingu um borð í bátum og skipum í fjarlægð þarf að taka saman mæl- ingar um borð, koma þeim á einn stað og greina hvaða upplýsingar eru verðmætar og vert að koma á framfæri annars staðar (í landi) með einhvers konar fjarskipta- sambandi. Staða verkefnisins Nú er staða verkefnisins sú að búið er að setja upp nema á vélbún- Leikskólar á rauðu ljósi Á undanförnum vik- um og mánuðum hefur mikið verið fjallað um þann mikla vanda sem er á leikskólum borg- arinnar. Viðvarandi starfsmannaskortur á liðnu ári er stórt og mikið vandamál. I umræðunni hefur mest borið á að ekki fáist nægjanlega margir leikskólakenn- arar til að halda leik- skólunum opnum en lítið verið fjallað um þau 60% starfsmanna sem eiga í reynd drýgstan þátt í að halda leikskólum Þórunn H. Sveinbjarnardóttir Reykjavíkur gangandi árum sam- an. Þegar atvinnuástand batnar eins og nú hefur gerst á undanfömum misserum er það lögmál að þeir starfsmenn sem auðvelt eiga með að fá önnur og betur launuð störf leita annað og þá fyrst og fremst vegna launamismunar. Þess eru dæmi að leikskóla- starfsmenn hafi fengið verslunar- eða skrifstofustörf með launamun sem nemur 30 þúsund krónum á mánuði. Það sér hver sem vill að trúmennska við vinnu- staðinn hefur lítið gildi þegar svona mikill munur er á möguleik- um til launa eins og nú er. Niðurnjörvuð taxta- laun án nokkurs sveigjanleika þar sem stofnanirnar mega ekki fara út fyrir til- tekinn kostnaðar- ramma sem settur er á í fjárhagsáætlun Reykj avíkurborgar veldur því að jafnvel það starfsfólk sem vill vinna áfram vegna þess að það finnur sig í þessu starfi telur að undirmönnun og neikvæð umræða um störf þess geri því ekki kleift að vinna áfram. Aukin veikindi og fylgikvillar álags eins og vöðvabólga og höfuð- verkur setja svip sinn á daglegt líf starfsmanna leikskólans. Auk þess verða öll samskipti mun viðkvæm- ari þegar álag á starfsfólk er með þeim hætti sem nú er. Leikskólinn er í þeim mikla vanda að geta oft á tíðum ekki unnið eftir þeim áætlun- um sem gerðar eru vegna uppeldis- starfa með börnunum þar sem sí- fellt er verið að gripa til neyðaraðgerða vegna þess að starfsmenn vantar. Þetta er ekki það starfsumhverfi sem starfsmannastefna Reykjavík- urborgar státar af. Því veltir maður því fyrir sér hver sé stefna Reykjavíkurborgar hvað varðar rekstrarskilyrði leik- skóla borgarinnar. Fjölgun leik- skóla meðan skortur á starfsfólki er svona mikill er aðeins til að dreifa vandanum. Leikskólastarfsemin er ekki á gulu ljósi hvað varðar starfsmanna- vanda ástandið er þannig að skort- ur á starfsfólki er það mikill að starfsemin er komin að rauðu ljósi. Ég spyr hvort sú framsetning sem lesa má í starfsmannastefnu Reykjavíkurborgar um kjaramál þar sem segir: að Reykjavíkurborg stefni að því að taka meira tillit til ábyrgðar, frammistöðu og árang- urs við ákvörðun kjara til þess að laða að og halda sem hæfustu starfsfólki, eigi ekki einmitt við um þann mikla vanda sem nú blasir við á leikskólum borgarinnar. Svörin hafa verið: „Þetta eru launataxtamir og við getum ekkert gert.“ Það vill gleymast að launa- taxtarnir eru lágmarkstaxtar og ekkert sem bannar launagreiðanda Nokkrir góðir Ó, HVAÐ er gaman að vera tfl. Það er líka rosalega gaman að deila með öðrum. Ég á bágt með að hemja hlátrar- sköllin þegar ég heyri góðan brandara, og langar mig að deila með ykkur hinum nokkrum smellnum bröndurum sem ættu sumir hverjir aðfáhármtflaðrísa. Fyrsti brandarinn heitir 1. gr. laga nr. 38/ 1990 um stjóm fisk- veiða. Hann hljóðar svona: Nytjastoínar á íslandsmiðum eru sam- eign íslensku þjóðarinn- Krislján Ragnar Ásgeirsson Fást í hyggingavöruverslunuin um land allt ar. Markmið laga þessara er að stuðla að vemdun og hagkvæmri nýtingu þeirra og tryggja með því trausta atr vinnu og byggð í landinu. Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þess- um myndar ekki eignarrétt eða óaft- urkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum. Ha, ha, ha, fannst ykkur þessi ekki góður? Ég veit um landssamband sem notar þennan mjög sennilega við setningu ársfunda sinna hvert ein- asta ár við jafngóðar undirtektir. Svo var það stjómarformaðurinn í stofnun nokkurri sem átti að hjálpa byggðarlögum í land- inu. Eftir að hafa út- hlutað hlægilega litlu af sameign landsins í hlut þeirra verst stöddu, brást hann við hinn versti þegar um þetta var deilt og lét meira að segja hafa eftir sér að þessi úthlutun væri til sveitarfélaga en ekki einstakra fyi-irtækja. Viku seinna var hinn sami maður búinn að safna saman 400 tonn- um úr nokkrum sveitar- félögum og demba' á fyrirtæki sem hann sjálfur var að stofna. Æ, æ, ó, ó, - ég næ bara varla and- anum. Svo var það stjómarformaður út> gerðarfélagsins sem hafði nokkur þúsund tonn undir sínum loppum. I sjónvarpsumræðu lét hann þau orð falla að byggðakvóti væri ekkert ann- að en ríkisstyrkur - RÍKISSTYRK- UR - ha, ha, ha, en hvað eru þá þessi nokkur þúsund tonn sem hann sjálfur hefur á milli handanna endur- gjaldslaust? Einn um stéttarfélögin sem börð- ust gegn hagsmunum meðlima sinna. Eitt sinn var stéttarfélag sem átti Fiskveiðistjórnun Maður getur hvorki selt né veðsett hluti sem maður á ekki sem ský- lausa eign, og ef 1. gr. áðurnefndra laga segir „ekki eignarrétt“, spyr Krisiján Ragnar As- geirsson, hvað eru þá hundruð milljóna að gera á efnahagsreikn- ingi áðurnefndra út- gerða? fullt af peningum í lífeyrissjóði. Til að ávaxta peningana datt félaginu það snjallræði í hug að fjárfesta í kvóta- fyrirtækjum, vegna þess að það var svo fínt. Kvótafyrirtækjunum fannst það líka voða fínt að fá aukið fé til að kaupa kvóta úr öllum litlu sjávar- plássum landsins og gera þar með meðlimi stéttarfélagsins atvinnulausa í þúsundatali. Þvílík afturíor! Svo var það ríkisstjómin klára. Þeim datt í hug að fara pínu í kring- um meginreglu kaupalaganna með því að lögleiða viðskipti með eign að sem staðsettur er í Vélskóla ís- lands ásamt gagnasöfnunarkerfi með tölvu hliðstætt og gerist í nú- tíma vélbúnaði, en aukin þjálfun vélstjóra og nemenda skólans er hagnýt á þessu sviði. Einnig er komið á gervihnattasamband og tilraunir eru í gangi þar sem verið er að prófa þennan þátt í búnaðin- um. Um er að ræða hnetti sem fara tiltölulega lágt yfir, en þeir hafa þá kosti, vegna þess að sendingarfjar- lægðin er tiltölulega stutt, að unnt er að notast við lítið loftnet sem ekki þarf að vera stefnuvirkt og er samskiptabúnaðurinn þess vegna tiltölulega ódýr. Unnið er að gerð kennsluefnis um þessa þætti sem og efni um þjálfun í aðferðafræði viðhalds sem nýtt verður í starf- semi Eftirmenntunar vélstjóra á vegum VSFÍ og mun einnig verða kennt í skólanum eftir því sem við á þegar fram líða stundir. Verkefnis- lok eru áætluð í lok apríl nk. Hægt er að sjá verkefnishandbók á slóð- inni http://vsfi.is/temafish Höfundur er verkefnisstjóri verkefnisins. Mannahald Því veltir maður því fyr- ir sér, segir Þórunn H. S veinbj arnardóttir, hver sé stefna Reykja- víkurborgar hvað varð- ar rekstrarskilyrði leik- skóla borgarinnar. að greiða betri laun auk þess sem ég vísa til starfsmannastefnu Reykjavíkurborgar hér á undan. Það er ekkert nýtt í stöðunni þegar spenna á vinnumarkaði eykst. Þetta gerðist með sambæri- legum hætti 1987 og því ættu allir að vita hvað gerist við þessar að- stæður. Ég tel mikilvægt að Reykjavík- urborg bregðist fljótt við þessum mikla vanda og leiti allra leiða til að hægt sé að koma starfsmannamál- um leikskólanna í viðunandi ástand. Því vil ég skora á borgaryfirvöld að forgangsraða verkefnum á ann- an hátt og setja böm og starfsmenn leikskólanna í forgangshóp. Höfundur er 1. varaformaður Eflingar - stéttarfélags. þjóðarinnnar á milli einstakra aðila. Nú finnast veiðiheimildir á efnahags- reikningum nokkurra stórra útgerða, og má nú spyija sig hvemig það hafi getað gerst? Því ef mig minnir rétt þá getur maður hvorki selt né veðsett hluti sem maður á ekld sem skýlausa eign, og ef 1. gr. áðumefndra laga segir „ekki eignarrétt“ hvað eru þá hundruð milljóna að gera á efnahags- reikningi áðumefndra útgerða? Borga þeir eignarskatt af þessari „eign“? Þetta er svona spuminga- brandari, alveg sniðinn fyrir lögfræð- inga að túlka. Svo má ég til með að koma með pínu lokaorð um fiskveiðistjómunar- hagkerfið - hvers vegna er ríkis- stjómin að nota hagfræðinga til að benda á hvað kerfið sé frábært og fínt. Ég veit ekki betur en að fisk- framleiðslufyrirtæki séu í einkaeign og það sé þeirra aðila sem í þessu standa að reikna út arðsemi fiskveiða, en ekki einhverra lögfræðinga og hagfræðinga sem hafa aldrei komið nálægt fisklifur, nema kannski á laxi. Skv. þessu frábæra hagfræðilíkani sem menn hafa komið sér upp em all- ir skipstjórar ófrávíkjanlegar afla- klær sem koma með fullfermi úr hveijum túr - ha, ha, ha. Þama varð óvart til brandari. Ég biðst afsökun- ar, þetta átti bara að vera ábending. Ég læt ykkur svo vita þegar ég heyri fleiri góða. Höfundur er nemi við Samvinnuháskólan á Bifröst.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.