Morgunblaðið - 24.10.1999, Page 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 24. OKTÓBER 1999 37
komenda hennar var henni hug-
stæð og víst er að reynsla þeirra
hjóna á lífshlaupinu hefur eflt vit-
und þeirra um fallvaltleika tilver-
unnar. Gæfa afkomendanna var
henni hugleikin og hún fylgdist vel
með hvað fram fór í samræðum við
fólkið sitt á öllum aldri. Hún hafði
þann hæfileika að setja sig inn í
málefni hvaða aldursskeiðs sem
var ef á þurfti að halda. Af þessum
sökum sjá börnin á eftir félaga
fremur en aldraðri langömmu á
kveðjustund. Hún langamma varð
eiginlega aldrei gömul, hún ætlaði
sér það ekki, og henni tókst það.
Eiginleikar, upplag og uppeldi
eru óráðin samstæða þess sem
mótar manneskjuna og arfleifð
fólksins sem stendur að hverjum
einstaklingi er dýrmætur fjársjóð-
ur hverjum og einum þegar jafn
vel tekst til og í tilfelli Guðfínnu
ömmu. Þessarar síungu stelpu að
austan sem við þurfum nú óhjá-
kvæmilega að kveðja hinsta sinni.
Að eiga Guðfinnu ömmu að lífs-
förunaut hefur eflt vitund margra
sem yngri eru um gildi þess að
vera ungur í anda á meðan stætt
er. Hún var mjög félagslynd og
farandverkakonan þoldi illa kyrr-
stöðu og stöðnun á efri árum. Hún
sóttist eftir samveru við fjölskyldu
sína, vini og samferðafólk. Hún
braut upp hversdagsleika tilver-
unnar með heimsóknum og bæjar-
ferðum eftir að hún settist að í
Reykjavík.
Eftir að amma og afí fluttu úr
Eyjum tók samverustundum við
þau að fjölga hjá okkur á Selfossi.
Heimsóknir til þeirra urðu fastur
punktur í tilverunni með samtölum
um málefni fjölskyldunnar jafn-
hliða dægurmálaumræðum.
Fyrir þær samverustundir og
hlýju erum við þakklát og munum
búa að lífsviðhorfí og lífskrafti
hennar sem innleggs í líf okkar
sjálfra.
Hörð lífsbarátta genginnar kyn-
slóðar sem áorkað hefur miklu og
bætt líf okkar er lærdómsríkt
veganesti inn í árþúsundamót.
Minningin um Guðfinnu
langömmu lifir með okkur um
ókomin ár.
Bergsteinn, Hafdís og börn.
Elsku Finna frænka. Það er
bæði skrýtið og erfitt að kveðja þig
í hinsta sinn, efst í huga mér eru
góðu minningarnar og hlýhugur
þinn.
Það var alltaf svo gott að koma
til þín og vera hjá þér, og þú tókst
á móti mér eins og prinsessa væri
komin í heimsókn og ekki gleymi
ég loftkökunum þínum og öllu því
góða sem þú barst á borð fyrir
gesti þína. Þegar ég var hjá þér
leið mér svo vel og þú kenndir mér
svo margt um lífið og tilgang þess
og hugsa ég oft til þín í daglegu lífi
mínu.
Þær eru margar yndislegar
minningar sem ég á með þér og
mun ég ætíð geyma þær og þakka
ég þér fyrir allt sem þú hefur veitt
og gefið mér, elsku Finna mín.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
HLIF
GUNNLA UGSDÓTTIR
Sólveig Þorleifsdóttir.
+ HIíf Gunnlaugs-
dóttir fæddist í
Meiri Hattardal í
Álftafirði við Djúp 9.
mars 1911. Hún and-
aðist á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 23.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar liennar
voru Gunnlaugur
Jón Torfason, f. 29
janúar 1879 í Efsta-
dal í Ögurhreppi,
síðar bóndi í Meiri
Hattardal, d. 25. des-
ember 1937, og
Þuríður Ólafsdóttir
kona hans, f. 16. júlí 1881 í Vigur
í Ögurhreppi í Norður-Isafjarð-
arsýslu, d. 23. september 1930 á
Isafirði. Börn þeirra voru: Ingólf-
ur Jens, f. 19. ágúst 1902, látinn;
Ólafur, f. 15. júlí 1904, látinn;
Jensína Jóna Kristín, f. 4 apríl
1907, Iátin; Ásmar Karl, f. 16.
ágúst 1909, látinn; Snorri, f. 5.
janúar 1913, látinn; Indriði Jón, f.
16. janúar 1915, látinn; og Þóra
Sesselja, f. 10. október 1920, bú-
sett í Kaupmannahöfn.
Hlíf giftist 7. desember 1935
Hjalta Þórðarsyni, f. 19. desem-
LEGSTEINAR f Murmari
Islensk framleiðsla Granít
Vönduð vinna, gott verð Blágrýti
Sendum myndalista Gabbró
MOSAIK Líparít
Hamarshöfði 4, 112Reykjavík 1
sími 5871960, fax 587 1986 1
ber 1911, d. 11. febr-
úar 1980. Hjalti var
bóndi á Æsustöðum í
Mosfellssveit og
kirkjuorganisti í
sókninni um langan
aldur. Dóttir þeirrra
er Þuríður Dóra, f.
27. júlí 1936. Börn
Þuríðar og fyrri
manns hennar Theo-
dórs Heiðars Péturs-
sonar eru: Hlíf Ragn-
heiður, f. 29. júh'
1954; og Hafdís, f.
10. október 1956.
Þuríður og Heiðar
skildu, en hann er nú látinn. Síð-
ari maður Þuríðar er Skúli Viðar
Skarphéðinsson, f. 18. desember
1930 á Keldum við Reykjavik.
Börn þeirra eru Katrín, f. 7. apríl
1961, Katla, f. 7 maí 1965; og
Hjalti, f. 15. janúar 1970.
Hlíf bjó öll sín búskaparár á
Æsustöðum með eiginmanni sín-
um en síðustu æviárin bjó hún í
húsnæði aldraðra í Hlaðhömrum
í Mosfellsbæ.
titfór Hlífar fór fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu frá Mosfells-
kirkju 31. ágúst.
Örlagatímar vora yfir Evrópu.
ísland var í jaðri hildarleiks. For-
eldrar voru hræddir um börnin sín.
Árið var 1941. Reykjavík var her-
setin. Þetta var árið sem ég fædd-
ist. Móðir mín var óörugg með mig.
Faðir minn vildi koma okkur í ör-
uggt skjól. Æsustaðir í Mosfellsdal
urðu valið. Ekki veit ég af hverju.
Við því fæ ég aldrei svör en fyrir
mig var það mikið lán að koma að
Æsustöðum. Fá að dvelja þar undh-
verndarvæng sæmdarhjónanna
Hlífar Gunnlaugsdóttur og Hjalta
Þórðarsonar. Við mamma fluttum
inn á loftið í gamla bænum. Þar var
þá fyrir önnur fjölskylda. Húsið
var ekki stórt, herbergin smá, en
það sannaðist þar máltækið að þar
sem er hjartarúm er húsrúm. Eld-
húsið var í kjallaranum, stofur á
miðhæð og þau hjónin áttu eina
dóttur, Þuríði, sem varð mér sem
eldri systir. Þarna bjuggum við
mamma í næstu tvö ár, örugg frá
andrúmslofti stríðsins í Reykjavík.
A þessum fyrstu árum mínum
þarna eignaðist ég hjartarúm í
stóru hjarta Hlífar. Öll sumur upp
frá því, öll jól, páska og skólafrí fór
ég beint heim á Æsó. Kýrnar, hæn-
urnar og gróðurhúsið urðu minn
starfsvettvangur svo fljótt sem ég
gat farið að rölta um. I lágreistu
fjósinu hlustaði ég á bóndann og
organistann í sókninni syngja ætt-
jarðarlög, sálma og óperulög svo
undirtók. Kýrnar hlustuðu andakt-
ugar við taktfastar bunur úr spen-
unum. Hjalti bóndi brosti sínu fal-
lega brosi. Þær mjólka miklu betur
ef sungið er fyrir þær. Svo hljóm-
aði orgelið í litlu stofunni á Æsó á
kvöldin svo mér fannst eins og ég
væri í undursamlegum tónleikasal.
Ég sat hugfangin kvöld eftir kvöld
með mjólkina mína og kexköku og
teygaði í mig hin fegurstu tónverk.
Hjalti minn, sagði Hlíf ávallt. Hann
Hjalti minn þarf að spila og ég
fann er hún sagði þetta að í hjarta
þessarar traustu konu vestan af
fjörðum ríkti skilningur á fegurð
tónanna og þeirri lífsfyllingu sem
tónlistin veitti bóndanum á Æsu-
stöðum. Hlíf var alin upp við
hörkudugnað og baráttu en Hjalti
var tónlistarmaður og söngmaður í
hjarta sínu sem varð að sjá sínum
farborða af störfum bóndans. Hlíf
gaf honum tækifærið, skildi gleði
hans og þrár. Og hendur hennar
voru sístarfandi við plöntur í gróð-
urhúsinu, við handavinnu, útivinnu
eða við vinnslu matar fyrir heimil-
isfólkið eða gerð vetrarforðans.
Hlíf sauð niður kjöt og grænmeti
sem var betra en ég hef fengið ann-
ars staðar. Myndarskapur hennar
til fyrirmyndar. En skoðanir henn-
ar á mönnum og málefnum voru
skarpar. Ekki endilega til að skapa
vinsældir, ekki var hún endilega já-
maður allra.
Hlíf var um margt einstök kona.
Hún var traust eins og klettur og
vildi halda utan um fólkið sitt. Örlög
þess vora hennar örlög. Dóttir
hennar Þuríður og börnin hennar
vora stolt hennar. Hún ljómaði þeg-
ar hún ræddi um fólkið sitt. Eins
fékk ég ávallt að njóta velvildar
hennar og börnin mín. Síðustu árin
var hún illa haldin af hjartveiki en
hugur hennar var ótrúlega ferskur.
En hún sagði oft að hún væri farin
að hlakka til að hitta hann Hjalta
sinn.
Nú er hún gengin þessi einstaka
kona, húsfreyjan á Æsustöðum í
Mosfellsdal. Konan sem veitti mér
öryggi og hlýju. Konan sem gaf mér
hlutdeild í móðurást sinni. Hafi hún
þökk fyrir. I hjarta mínu hvflir
mynd hennar um alla mína daga.
Megi góður Guð færa henni aftur
hann Hjalta sinn.
Dröfn H. Farestveit.
OSWALDS
si'mi 551 3485
ÞJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
AÐALSTRÆTI ‘ili • 101 RIÍYKJAVIK
Davib Inger
l frfn v i rstj. Untsjón
Ólijnr
Urftirarstj.
i.l KKISTU VINN USTOFA
EYVINDAR ÁRNASONAR
1899
+
Ástkaer móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐNÝ J. ÞÓRARINSDÓTTIR,
(Dúný),
hjúkrunarheimilinu Eir,
áður til heimilis á Hellissandi,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 26. október kl. 13.30.

Sigurjóna Óskarsdóttir,
Kristín Ingólfsdóttir,
Guðrún Þ. Ingólfsdóttir,
Jónína Ingólfsdóttir,
Eðvarð Ingólfsson,
Inga Ingólfsdóttir,
Guðný Úlla Ingólfsdóttir, Haraldur Lorange,
barnabörn og barnabarnabörn.
Birgir Sigurðsson,
Vignir J. Jónasson,
Agnar B. Jakobsen,
Bryndís Sigurjónsdóttir,
Stefán S. Svavarsson,
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GRÓA VIGDÍS HANSEN.
lést fimmtudaginn 21. október.
Jarðarförin auglýst síðar.
Valdemar Hansen, Erna A. Hansen,
Dóra Hansen, Jón Kristjánsson,
Hilda Hansen, Jóhannes Fossdal,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginmaður minn,
HAUKUR SKAGFJÖRÐ JÓSEFSSON
frá Sauðárkróki,
síðast til heimilis
í Faxatúni 6,
Garðabæ,
lést á Sólvangi, Hafnarfirði, fimmtudaginn
21. október.
Jarðarförín auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Stefánsdóttir Hjaltalín.
+
Minningarathöfn um elskulega móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
SOLVEIGU SVEINBJARNARDÓTTUR,
Álfaskeiði 38,
Hafnarfirði,
fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði þriðjudaginn
26. október kl. 11.00.
Jarðsungið verður sama dag frá Hallgrímskirkju í
Saurbæ á Hvalfjarðarströnd kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Frikirkjuna í Hafnarfirði (minning-
arkort fást í Blómabúðinni Burkna og Kirkjuhúsinu).
Einnig er bent á Hallgrímskirkju í Saurbæ, Hvalfjarðarströnd (minningarkort
fást í Kirkjuhúsinu).
Kristján Loftsson, Auðbjörg Steinbach,
Birna Loftsdóttir,
Solveig Birna Gísladóttir, Loftur Bjarni Gíslason,
Guðmundur Steinbach,
Loftur Kristjánsson, María Kristjánsdóttir.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐFINNA EINARSDÓTTIR
frá Bustafelli í Vestmannaeyjum,
Dalbraut 18,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Áskirkju mánudaginn
25. október kl. 13.30.
Sigurbergur Hávarðsson, Anna Ragnarsdóttir,
Erna Elíasdóttir, Garðar Stefánsson,
Einar P. Elíasson, Anna Pálsdóttir,
Sigfús Þór Elíasson, Ólafía Ársælsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.