Morgunblaðið - 15.04.2000, Blaðsíða 78

78 LAUGARDAGUR 15. APRÍL 2000
MORGUNBLAÐIÐ
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Dýraglens
Hundalíf
Kátur, vilt þú ekki
vera í forystu í
smdstund ?
ViS teljum það vera mikilvœgt
fyrir nýjan félaga að vera ekki <
skilinn eftir útundan. ’
Hann verður að fá að vera
nfremstur og kanna svæðið út^
... og athuga hvort leiðin
sé ekki greið fram hjá
heimili Skolla I
Ferdinand
Kæri læknir
Frá Guðmundi Jónssyni
FYRIRGEFÐU mér að ég skuli
senda þér þessa orðsendingu í Morg-
unblaðinu. Til þess neyddist ég þar
sem iíla hefur gengið að ná sambandi
við þig. Sennilega ertu búinn að
gleyma mér.
Má ég rifja þetta upp? Virtur
starfsbróðir þinn af eldri kynslóðinni
kíkti á lappimar á mér, en þær eru
famar að gefa sig. Hann taldi þig
færastan lækna til að hressa upp á
mig, en ellin hefur verið að sækja á
mig neðanfrá - og er komin upp fyrir
hné. Með aðstoð þessa góða manns
fékk ég svo tíma hjá þér - um mán-
aðamótin okt.-nóv. á fyrra ári. Eg var
yfirheyrður og skoðaður, og síðan
sendur á Borgarspítalann, sem nú
heitir eitthvað allt annað. Þar voru
tekin - að mig minnir - 9 blóðsýni, og
auk þess var ég sendur í heilaskoðun,
semiilega til þess að sjá hvort ég væri
tenór, eða einhver annar kvilli væri í
kollinum á mér. Síðan hefi ég ekkert
heyrt frá þér. Sjálfum er mér nokk-
umveginn sama, en konan mín hefur
áhyggjur af mér, og það þykir mér
ósköp leiðinlegt.
Hún hringdi nokkmm sinnum í
ritarann þinn, en ekki dugði það þó.
Snemma á þessu ári hringdi konan
mín í góðkunningja í læknastétt, og
leitaði ráða hjá honum. Hann hafði
lausnina: Skrifaðu honum bréf, en
hafðu það ekki lengra en sjö línur, því
lengra bréf les hann ekki.
I byijun mars skrifaði konan fjórar
línur - og sendi. Enn hefur ekkert
svar borist. Ég veit að pósturinn get-
ur bmgðist. Fyrir mörgum árum,
þegar ég var hjá Ríkisútvarpinu,
barst bréf úr Kópavogi, og hafði verið
rúmar tvær vikur á leiðinni. Það er
sem sagt ekki ömggt að þú hafir
fengið bréfið.
Hafðu samt engar áhyggjur af
mér. Ég hefi ekki dottið nema tvisvar
síðan við töluðum saman. Annað til-
fellið var þó það sem kallað er „tragi-
kómískt“ það gerðist í stórverzlun.
Ég missti jafnvægið og skall á hnakk-
ann, svo smávegis skinnrispa hlaust
af. Auðvitað blæddi svolítið, svo fólk
þyrptist í kringum mig, svo þétt að ég
gat engan veginn risið á fætur, því
hvorki gat ég gripið í kápu né pils-
falda kvennanna né buxnaskálmar
karlanna til þess að draga mig upp.
Tveir karlar kipptu mér loks á fætur.
Þá hófust nú umræður í lagi. Ég ætl-
aði að aka sjálfur á slysavarðstofuna,
til að láta sauma mig saman, en það
þótti viðstöddum ekki koma til mála.
Meðan þrasið stóð yfir var sjúkrabíll
mættur á staðinn og tvö heljarmenni
birtust með sjúkrabörur í verslun-
inni. Þá var mér nóg boðið. Ég skildi
hvorki upp né niður í því írafári sem
ég hafði valdið með lítilfjörlegu falli
og vesældarlegri smáskeinu. Þegar
samkennari minn við Söngskólann,
sem var að versla þama, bauðst til að
aka mér á saumastofuna á slysadeild-
inni, þáði ég það til þess að losna við
frekari leiðindi. Allt fór vel að lokum,
og ég komst heim með vaminginn,
sem ég hafði keypt.
Ég veit að þú skilur það, kæri
læknir, að fátt er leiðinlegra en að
lenda í höndunum á góðu fólki, sem
vill endilega hjálpa manni, þegar
maður er alveg sjálfbjarga.
En sennilega hefur þessi atburður
valdið því, að konan mín vill endilega
fá einhvem úrskurð um hvort ég þarf
að fá mér staf, hjólastól, göngugrind
eð eitthvað annað, svo ég geti haldið
mér sæmilega lóðréttum.
Ég ávarpa þig ekki með nafni, kæri
læknir, vegna þess að fólk gæti haldið
að ég væri að saka þig um kæruleysi
eða eitthvað þessháttar. Mér er fylli-
lega ljóst að þú hefir mikið að gera,
og ég er alveg sammála þeim sem
telja að yngra fólk eigi að ganga fyrir
þeim, sem komnir em á minn aldur.
Það er bæði eðlilegt og sanngjamt.
Hinsvegar hefur konan mín, sem
er nokkru yngri en ég, áhyggjur af
fótaburði mínum, og hennar vegna
væri ég þakklátur ef þú gætir séð þér
fært að hafa samband við annað hvort
okkar einhvemtíma fyrir næstu jól.
Sjálfur er ég áhyggjulaus.
Með bestur óskum til þín og þinna.
Þinn einlægur.
GUÐMUNDUR JÓNSSON,
söngvari.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Smáfólk
/ HERE W'OU \ l ARE.5IR.. ] /""N. 1 ENJOh' VOUR / M V^MEAL.^/ £ ANP OJHILE VOURE EATIN6, l'LL B0THER V0U C0N5TANTLY, A5KIN6 IF EVERVTHIN6 15 ALL R16HT.. ^ ^ } ANP PUT PLENTY 0F LIPSTICK ON THE WATER 6LA5S..

Sr
(c 1 /Æ
r. — / Í 'kj.r \
/Y lsfcPT<Sr<'"y/Z r\ mKKKKk.
Gerðu svo vel, herra minn. Og meðan þú borðar ætla ég sífellt Og smita vatnsglasið af varalit.
Ég vona að þú njótir að vera að ónáða þig og spyija
máltíðarinnar. hvort ekki sé allt í lagi.
MtsŒlætztiDx leysir vandann
Reflectix er 8 mm þykk endurqeislondi einonqrun i rúllum.
7 lög en 2 ytri alúminíum—lög endurgeisla hitann.
Breiddir: 61 og 122 ntm. Rúllulengdir: 15,38 og 76m.
(hóaloft, bak við ofno, í fjós, hesthús, ú rör, ú veggi,
tjaldbotna, sessur, svefnpoka o.m.fl.
Skærí. heftibyssa og límband einu verkfærin.
PP
&co
Þ.ÞORGRÍMSSON & CO
ÁRMÚLA 29 S: SS3 8640 8 S68 6100