Morgunblaðið - 06.10.2000, Blaðsíða 62

62 FÖSTUDAGUR 6. OKTÓBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Ljóska
Smáfólk
here's a proof of our
CLA55 PICTURE,MARClE..HOUU
MANY ARE YOU 60IH6T0 ORPER?
Hér er prufa af
bekkjarmyndirmi, Magga.. Hve
margar ætlar þú að panta?
I M NOT 60IN6 TO ORPER
ANV! VOU CAn'T EVEN 5EE
ME..VOUR stupipuuig uuas
IN FRONTOFMV FACE'
Ég ætla ekki að panta neina! Ég sést
ekki einu sinni.. Þessi asnalega
hárkolla þín var fyrir andlitinu mínu!
BETTER ORPER A POZEN,
MARCIE.. IT'5 60NNA 3E A
COLLECTOR'5 ITEM í
Þú ættir að panta nokkrar, Magga..
Þær koma til með að hafa
söfnunargildi!
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Kristindómurinn
er búinn að vera
Frá Birki Má Kristinssyni:
ÁHUGI íslendinga á kristindómn-
um er afar takmarkaður. Það skal
heldur engan undra: þessari hefð
var meir eða minna neytt upp á
okkur með sverði. Ég segi hefð af
því að meira er kristindómurinn
ekki flestum íslendingum. Þessi
hefð hefur aðeins menningarlegt
gildi fyrir okkur. Þar sem menning
okkar tekur nú stöðugum stökk-
breytingum er menningarlegt gildi
kristindómsins meira að segja að
missa sinn sess. Já, kristindómur-
inn á varla samleið með nútíma ís-
lendinginum lengur en hins vegar
er Kristur sjálfur sem svalandi
drykkur fyrir nútímamanninn.
í gegnum sögunnar rás hefur
kristindómurinn gefið vestræna
heiminum bæði jákvæðan og neik-
væðan arf. Krossfararnir, spilling
og peningagræðgi kaþólsku
kirkjunnar, ofstækismenn sem láta
eiturslöngur bíta sig eða fremja
sjálfsmorð í blindri hlýðni við einn
mann og spilltir, peningagráðugir
sjónvarpsprédikarar kemur strax
til hugar sem dæmi um neikvæðan
arf. Dæmi um jákvæðan arf eru
áhrifín sem fyrirgefningin og að
elska náungann hefur haft á vest-
ræna menningu og löggjöf. En
ekkert af þessu er Kristur.
Jafnvel þótt við séum á upplýs-
ingaöld og þróaðri en maðurinn
hefur nokkurn tímann verið, höfum
Peningarnir
og pólitíkin
Frá Guðjóni Jenssyni:
AÐ HAUSTI hefur fjárlagafrum-
varpið verið lagt fram að venju.
Margt vekur athygli, margt því
miður óvenju slæmt. Víða á að spara
eins og í málefnum sjúkra og aldr-
aðra, í löggæslu, menntamálum og
vegagerð svo eitthvað sé tínt til. I
góðærinu á flest að vera áfram á
horriminni eins og menntakerfið og
sjúkrahúsin.
En svo er annað þar sem engu
verður til sparað. Stofnun sendiráðs í
Japan vekur mjög mikla athygli
landsmanna enda er þar hvergi skor-
ið við nögl. Talað er um að til stofnun-
ar þess þurfí hvorki meira né minna
en heilar 700 milljónir og þá er ekki
rekstrarkostnaður sendiráðsins
meðtalinn!! Þetta er mikið fé, sann-
kallað metfé, fýrir eitt hús. Sendiráð
þetta verður sjálfsagt byggt úr dýr-
indis efnum, kannski ítölskum marm-
ara og koparþaki, með gulli slegnum
hurðarhúnum, snyrtitækjum, búnu
ríkulega Kjarvalsmálverkum og öðru
slíku dýru skrauti.
Hvaða krónprins skyldi vera á
leiðinni þangað austur til að búa í
þessari glæsihöll? Kannski enn einn
dekurkarlinn, útbrunninn í ölduróti
stjómmálanna sem leiður er orðinn
af öllum bitlingunum, endalausum og
leiðinlegum nefndarsetunum, til-
breytingarsnauðum hanastélsboðun-
um og öðru áþekku erfiði?
Hvað væri unnt að gera við 700
milljónir? Margt þarflegt mætti
nefna.
Hér eru nokkrar hugmyndir:
Reka mætti ýmsar deildir í heil-
brigðisþjónustunni sem sæta hafa
þurft mikilli skerðingu jafnvel árum
saman tímabundið. Stytta mætti
biðlista verulega. Margir bíða t.d.
endalaust eftir bæklunaraðgerðum.
Bæta mætti kjör og aðstæður
þeirra öldruðu sem lagt hafa sitt af
mörkum og byggt upp grunninn að
góðærinu.
Byggja mætti alllanga vegarspotta
víða um landið, sem og á höfuðborg-
arsvæðinu, sem ekki þykir vanþörf á.
Bæta mætti rekstrargrundvöll al-
menningssamgangna í landinu sem
hafa lengi verið vanræktar og mjög
illa sinnt.
Lagfæra mætti aðstæður við
fjölda ferðamannastaða í landinu
sem víða eru stórhættulegar, einkum
eldra fólki.
Efla mætti virðingu fyrir umhverfí
og náttúru landsins með því að veita
fé í fræðslu.
Bæta mætti verulega menntun í
landinu, þó ekki sé endilega fjárfest í
fleiri tölvum og áþekkum tólum.
Hækka mætti kaup kennara veru-
lega svo um munar.
Unnt væri að kaupa bækur og
tímarit til bókasafnsins í Iðnskólan-
um í Reykjavík í nær 1000 ár! Þess
má geta, að í tæp 100 ár hafa lang-
flestir iðnaðarmenn íslensku þjóðar-
innar sótt menntun sína í skóla þenn-
an. Bókasafnið þarf að bæta mjög
verulega til að styrkja það merka
starf sem unnið er í skóla þessum.
Einnig er möguleiki á að lækka
skatta og álögur landsmanna. Skatt-
ar eru mjög háir á íslandi, sérstak-
lega þeim hluta þjóðarinnar sem
borgar skatta. Þessar 700 milljónir
eru nálægt 10.000 krónur á hverja
vísitölufjölskyldu. Það munar um
minna.
Hér er aðeins fátt eitt nefnt og hér
með er auglýst eftir fleiri uppástung-
um.
Kæru þingmenn!
Eg treysti því, að þið komið vitinu
fyrir nkisstjórnina og fjárveitingan-
efnd og komið því til leiðar, að þessu
mikla fé verði betur varið en í bygg-
ingu nýs sendiráðs. Við eyðum fjár-
munum bara einu sinni sem verður
að ígrunda mjög vel áður en sama
auð er kastað á glæ. Sendiráð eru dýr
fyrirtæki þar sem kannski dugar eitt
faxtæki eða tölva á einhvem kontór
úti í bæ.
GUÐJÓN JENSSON,
bókasafnsfræðingur og
leiðsögumaður.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.