Morgunblaðið - 22.10.2000, Side 48

48 SUNNUDAGUR 22. OKTÓBER 2000
n-------------------------
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Ljóska
Ferdinand
Smáfólk
Ef ég réði heiminum, myndi ég Það yrði ekki auðvelt.. Ég myndi byrja á þér!
breyta öllu! Hvar myndirðu byrja?
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Pétur og
sukkararnir
Frá Guðvarði Jónssyni:
PÉTUR Blöndal hefur nú sagt upp-
hátt það sem flestir embættismenn
hafa hugsað í gegnum tíðina, en
fæstir þorað að segja svo hátt að
heyrðist. Vissulega er til óreiðufólk í
öllum stéttum þjóðfélagsins, en að
alhæfa þetta lífsmunstur með þess-
um hætti og bendla það sérstaklega
við ellilífeyrisþega og kalla þá dóp-
ista, fyllibyttur og fjármálaóreiðu-
fólk, er afar ósmekklegt af alþingis-
manni. Þó svo að þetta hafi hljómað
svona í huga embættismanna í
gegnum tíðina.
Ef við lítum aðeins á þá upphæð
sem lágtekju ellilífeyrisþegar eru að
bruðla með, mun það vera um fimm-
tíu til sextíu þús. á mánuði. Margir
þeirra verst settu leigja og leigan
allt upp í fjörutíu til fimmtíu þús. á
mánuði. Aðrir eru enn að greiða nið-
ur íbúðir sínar og afborganir sífellt
að hækka. Fasteignaskattur hækk-
aði verulega á árinu, vegna hug-
dettuverðgildis og ríkisstjómin sá
sérstaka ástæðu til að lækka vaxta-
bætur, vegna þessa nýja verðgildis
fasteigna.
Það fólk sem Pétur er að ata
óhróðri í ummælum sínum, er það
fólk sem hefur alla sína starfsævi
unnið á lægstu laununum, við erfið
skilyrði og aðeins fengið hluta af
heildartekjum, metnar til lífeyris-
sjóðs og eru því háðir tekjutrygg-
ingu frá Tryggingastofnun. Rétt er
þó að minna á að Almannatrygg-
ingakerfið er stofnað sem lífeyris-
kerfi fyrir aldraða og inn á þennan
lífeyri hefur fólk greitt. Þess vegna
er ríkið ekki að gefa neitt þegar það
greiðir ellilífeyri, heldur aðeins að
skila því sem hefur verið greitt inn á
lífeyrinn.
Þegar núverandi ellilífeyrisþegar
voru ungir var vinnudagur verka-
fólks langur, dagvinna 10 tímar á
dag, sex daga vikunnar og lengst af
fastur vinnutimi til tíu á kvöldin og
oft lengri. Sumarfrí ekkert, eða bara
fáeinir dagar án greiðslu og engir
slysa- eða veikindadagar. Upp úr
þessu réttindaleysi vann verkafólk
sig, oft með löngum verkföllum og
hefur nú skilað ríku, tæknivæddu
velferðarþjóðfélagi til núverandi
valdhafa. Sem hefði átt að geta skil-
að góðri afkomu til allra í okkar litla
þjóðfélagi, án þess þó að neinn væri
vanmetinn í gildismati. Því miður
hafa alþingismenn okkar ekki þá
stjórnsýsluhæfileika sem til þarf,
heldur hafa þeir fært of stóran hlut
þjóðar tekna til fárra útvaldra, svo
sultur blasir við þeim lægst settu.
Pétur sagði oft í viðtalinu, maður
hlýtur að mega segja sannleikann.
Ég segi það sama, maður hlýtur
að mega segja sannleikann.
GUÐVARÐUR JÓNSSON,
Hamrabergi 5,111 Reykjavík.
Heilsubót!
Frá Katrínu Þ. Guðlaugsdóttur og
Gísla Arnkelssyni:
VIÐ hjónin áttum þess kost á liðnu
sumri að dvelja fáeinar vikur á
Heilsuhæli Náttúrulækningafélags
íslands í Hveragerði og njóta þeirr-
ar frábæru þjónustu og aðstöðu sem
þar er búin dvalargestum. Það var
góð hressing að „vinda ofan af sér“
streitu og fá alhliða úrlausn á því
sem líkamann hrjáði.
Dvölin hófst með greinargóðu við-
tali hjá lækninum okkar, Ólafi Mixa,
og síðan var gengið til dagskrár sem
sjúkraþjálfarar, hjúkrunarfræðing-
ar og annað fagfólk setti upp með
okkur. Viðmót starfsmanna var
glaðlegt og uppörvandi og þá var að-
eins eftir að nýta sér allt sem stóð til
boða. Maður varð eins og barn á ný,
fylgdist með stundaskránni og
þeystist um ganga í sund, leikfimi,
sjúkranudd og hvers kyns atlæti, að
ógleymdum gönguferðum með tind-
ilfættum leiðsögumönnum eða á eig-
in vegum. Umhverfið er fallegt og
gönguleiðir til allra átta en síðdegis
var frábært að komast í slökun eða
heilsubað. Tækjasalurinn stóð ávallt
opinn og þar gekk hver að sínu fasta
prógrammi eftir því sem fyrir var
lagt og nær daglega var boðið upp á
fyrirlestra og fræðslu um gagnlegt
efni sem tengdist lífsstíl og heilsu.
Sótti þá hver sitt enda tilefni og til-
gangur æði misjafn með komunni á
staðinn. Matseðill dagsins endur-
speglaði fjöllbreytta hollusturétti og
fyrir matmenn var stillt upp viðmið-
unardiski sem einn gaf glaður gaum
en annar leit hornauga. Sömu mis-
jöfnu þörfum tengdust skemmtileg
nöfn eins og Sultartangi, sem var
athvarf svangra, og Reykhúsið, ætl-
að kyndurum.
Staðurinn er byggður upp út frá
kjarna, með ótal löngum herbergis-
álmum. Báru nafngiftir þeirra fyrr-
nefndri hugmyndaauðgi vitni, svo
sem Gullströndin og Demantströnd-
in. Þannig séð vorum við hjónin,
sem gistum hina síðarnefndu, rétt
eins og sólarlandafarar „alltaf á
ströndinni“ enda veðrið einstakt
þessar vikur!
I dagsins önn mátti jafnan sjá
framkvæmdastjórann, Árna Gunn-
arsson, á ferð milli manna og gaf
það góða ímynd um vel rekna stofn-
un. Eins áttum við greiðan aðgang
að læknum og sérþjálfurum meðan
á dvöl stóð og við brottför var „tékk-
að“ hvert gagn hefði hlotist af. En
um fram allt höfðum við ótrúlega
gaman af þátttökunni og svo auð-
vitað árangrinum. Þetta var hreint
stórkostlegt. Það er enginn svikinn
sem reynir ágæti þessa staðar.
Hafið kæra þökk, öll þið sem hlut
áttuð að máli!
KATRÍN Þ.
GUÐLAUGSDÓTTIR,
GÍSLIARNKELSSON,
Meistaravöllum 15, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.