Skírnir - 01.01.1843, Side 49

51
Enn til þess menn skjilji, hvörsu mikjiö tilefni
þjófcin hefír i rauninni haft til þakkargjörfcar, þó hún
fengi stjóruarskrá Pjeturs í staÖ stjórnarskjipanar-
innar er á var þar siöast, má gjeta þess, í hvurju
þær mest skjilur á. Stjórnarskráin er álitin nokk-
urskonar 'ilgjöf ríkjisráÖanda, enn stjórnarskjipanin
var úrskurður þjóðarinnar; eptir stjórnarskjipan-
inni voru þjóð-fulltrúar kosnir og ráðherrar, og
skjildi ráðherrarnir að eíns liafa störf sín áliendi
nokkur ár; eptir stjórnarskránni eru fulltrúar
kosnir, enn ráðherravöld ganga í erfðir; eptir
stjórnarskjipaninui áltu fleiri nicnn kosningarrjett,
og fulltrúaþing voru lengri, þá skjildi og fulltrúar
sjálfir kjósa sjer forseta, enn eptir stjóriiarskráiini
á ríkjisráðandi að gjöra það. þegar friður er í
landi mátti ríkjisráðaudi ekkji gjöra neínn að for-
ingja alls herliðsins, og ekkji mátti hanu sjálfur
vera þab nje hanns ættmenn; þar að auk hafði
hann ekkji vald á að óníta lög fulltrúanna; enn
eptir stjórnarskránni er honum ait þetta leíft.
Frá Belgium.
þó lílið sje inerkjiligt í sögu Belgja þetta ár,
má þó á þá minnast vegna þess, að það lísir sjer
þar berlega, hvursu illa fer á því, þegar tvær
þjóðir eru saman í eínu ríkji, og hvur hefir ekkji
stjórn sína firir sig. I Belgjalaudi eru, eíns og
menn vita, tvær þjóðir, Valónar og Flæmingjar.
Valónar tala frakknesku, og hefir þeírra máí mest
verið tiðkað i öllum veraldligum stjórnarmálum;
enn því meír sem Flæmingjar verða sjer frelsisins
meb vitandi, því meír reína þeír til að varðveíta
4*