Skírnir - 01.01.1913, Qupperneq 24

L.yf og lækningar
eftir
Guðmund Hannesson.
Ovíða held eg að allskonar hjátrú og vanþekking-
drotni ríkar hjá öllum þorra manna, en í flestu er að lækn-
um lýtur og starfi þeirra, lækningum og læknislyfjum. I
raun og veru er alþýðunni vorkunn þó svo sé. I sjálfri
læknisfræðinni, hjá sjálfum læknunum hafa hinar heimsku-
legustu kreddur blómgast og þrifist öldum saman og mörg
alþýðuhjátrú er einmitt gamlar læknakreddur, sem lifa
enn meðal alþýðunnar, þó horfnar séu þær nú fyrir löngu
úr læknisfræðinni. Sjálfsagt reynast líka ýmsar kenning-
ar læknanna, sem nú eru »móðins«, ærið léttvægar þegar
tíminn líður og þekkingin eykst. Saga læknisfræðinnar
hvetur til að vera varfærinn og feykjast ekki fyrir hverj-
um kenningarþyt.
Trúin á Oftar en eitt sinn hefi eg haldið því fram við
lýgina. stéttarbræður mína að nauðsyn beri til að lækn-
ar leiðbeini alþýðu í þessum efnum meira en gjört err
reyni til þess að uppræta ýmsa hjátrú, sem vafalaust má
telja ranga. Vanþekkingin verður mörgum manni að tjóni,
og eg hefi tröllatrú á. því, að betra sé að vita rétt en
hyggja rangt. En oftast nær hefi eg fengið daufar undir-
tektir og svörin verið lík því sem eg hefi oft fengið, er
eg hefi hreyft því, að kenna ekki börnum og fullorðnum
þá trúarlærdóma, sem vér vitum með vissu að eru rangir.
Tvent er borið fyrir: í fyrsta lagi verði ekki slíkri hjá-
trú útrýmt, fólkið geti ekki skilið þessi efni til hlítar og;