Skírnir - 01.01.1913, Qupperneq 25

Lýí bg lækningar.
25
í öðru sé langbezt að það haldi sinni trú, því á þann hátt
sé það sælla og ánægðara en ella.
Eg get ekki gefið þessum hugsunarhætti annað nafn
en trúin á lýgina. Það á þá að gjöra mennina far-
sælli, að lifa i niðaþoku hjátrúar og vanþekkingar heldur
en í dagsljósi sannleika og þekkingar.
Vafalaust er þessi trú á lýgina ekki eingöngu röng,
heldur mun það reynast allskostar ómögulegt er til lengd-
ar lætur að hindra það að hverskonar nytsamleg þekking
dreifist út milli manna. Einu sinni áttu lærðustu menn
erfitt með að átta sig á því að jörðin gengi kringum sól-
ina og héldu jafnvel að þessi óguðlega kenning yrði mönn-
um hreinasti sálarháski. Nú veit þetta hvert mannsbarn
og bíður ekkert tjón á sálu sinni að heldur.
Alþýðu- Skoðanir alþýðu á læknum, lækningum og læknis-
trúin. lyfjum eru að sjálfsögðu ærið misjafnar og fara
eftir því hve mikil þekkingin er. Ef vér lýsum þeim þar
sem trúarinnar gætir meira en þekkingarinnar, þá eru þær
eitthvað á þessa leið.
Sjúkdómana sendir forsjónin stundum til þess að hegna
mönnunum fyrir syndirnar, stundum til þess að betra þá.
Jafnframt hefir hún gefið mönnuxium einhver efni, læknis-
lyf, við hverjum sjúkdómi öðrum en ellilasleik. Ef slíkt
læknislyf, sem við sjúkdómnum á, er gefið sjúklingnum,
bregður við og sjúkdómurinn batnar skyndilega, »eins og
eldur væri slöktur«. Nú eru læknarnir »verkfæri í guðs
hendi« til þess að lækna sjúkdómana. Góður læknir þekkir
þá óðar en hann sér sjúklinginn, og hann þekkir líka
læknislyfin sem »eiga við«. Oðar en hann gefur sjúklingn-
um þau, fær hann bráðan bata.
Orsakir sjúk- Eg skal láta það liggja milli hluta, hvort
dómanna. forsjónin sendir sjúkdómana eins og kaup-
menn senda skuldugum reikninga, en hitt er víst að al-
gengustu orsakirnar eru vanþekking og hirðuleysi.
Meðan alt eðli drepsóttanna var óþekt geysuðu þær yfir