Skírnir - 01.01.1913, Qupperneq 32

82
Lyf og lækningar.
hátt allir sjúkdómar er sóttkveikjur valda, holdsveiki,
sárasótt, berklaveiki o. fl.? Svarið er einfglt: Vegna
þess að líkamanum tekst ekki að mynda nægileg varnar-
efni gegn þeim.
Afrek smá- Allir kannast við smáskamtalæknana, þó þeim
skamta- hafl fækkað eftir því sem lærðum læknum
lækna. fjölgaði. Þeir hafa að minsta kosti unnið eitt
þrekvirki i læknisfræðinni, sem þeim verður seint full-
þakkað. A fyrri hluta síðastliðinnar aldar, þegar sú kenn-
ing drotnaði í læknisfræðinni, að blóðtaka og ýms lyf, sér-
staklega uppsölu- og niðuihreinsandi meðul, væru ómissandi
í flestum sóttum, stofnuðu þeir sjúkrahús með sínu smá-
skamtalagi, og þá kom það í ljós, að hjá þeim dóu t. d.
öllu færri úr lungnabólgu en hjá hinum læknunum. Rétt-
trúuðu læknarnir kiptu sér auðvitað ekki upp við þetta.
Þeir festu annað hvort ekki trúnað á skýrslur smáskamta-
læknanna eða töldu þetta tilviljun eina. í flokki læknanna
voru þó að minsta kosti nokkrir, sem voru svo víðsýnir
og samvizkusamir, að reyna aðferð smáskamtalæknanna.
Hún reyndist þeim eins og af var látið og öllu betur en
gömlu kreddurnar. Kú hlaut þessi bragarbót annað hvort
að vera að þakka meðulum smáskamtalæknanna eða blóð-
tökurnar og gömlu lyfln höfðu orðið sumum sjúklingunum
að bana. Til þess að skera úr þessu, tóku nú læknar
það ráð, sem sjúklingunum hefir eflaust staðið mikill stugg-
ur af, að gefa þeim engin læknislyf, en láta sitja við góða
hjúkrun og gott viðurværi. Þetta gafst engu miður en smá-
skamtalyfin. Var þá auðsætt, að batinn .var ekki þeim
að þakka. Hjá lækni einum i Austurríki dóu t. d. 69 af
750 lungnabólgu-sjúklingum, eða hér um bil einn af ellefu.
Ur þessu var brautin rudd. Læknar tóku nú alvarlega að
athuga hve mörgum batnaði lyfjalaust í ýmsum landfar-
sóttum og eru síðan allar læknisaðferðir metnar eftir því
hvort árangurinn er verulega betri en náttúrubatinn.