Höldur - 01.01.1861, Blaðsíða 13

15
Jjeir ná oröið svo heppnir eða óheppnir að geta
gipt sig og farið að böa, þá heíir búskapur-
inn ástundum gengið þeim því erviðar en öðr-
um, sem þeir voru orðnir óhæfari að bjarga
sjer með ólaginu gamla. Þetta segjum vjer
engan veginn til að hniðra þessum mönnum, því
vjer álítum það eðlilegar afleiðingar af stjórn-
lcysinu og samtakaskortinum.
Vjer höfum líka reynt það, að 'fá nokkurs
konar vísindalega fyrirlestra í ritum og ræð-
um menntaðra landa vorra; þcir liafa gefið oss
dálítinn forsmekk af þjóðmegunar- og búnað-
arfræði, verzlunar hyggindum og jarðyrkjuvís-
indum; en hver er nú orðinn liinn verklegi
árangur af öiiu þessu? íljá fæstum annar en
sá, að nokkrir menn urðu bókhnýsnir lopt-
kastalasmiðir. I’etta segjum vjer ekki til að
vanþakka slíkum mönnum, er vildu fræða oss,
því þeir eiga miklu fremur af oss þakkir skild-
ar, fyrir sínar vcl meintu tilraunir, sem að sann-
arlega mundu hafa komið oss að gagni, hefði
það ekki verið stjórnleysinu að kenna, sem að
hafði í för með sjer framkvæmdarskortinn og
samtakaleysið.
Vjer erum því miður hræddir um, að Iíkt
þessu mundi nú fara árangurinn af flestuin al-