Gangleri - 01.12.1870, Qupperneq 12
12
vega hverja sokka og enga viljaö taka minni en 16 lóð.
í*að virðist því í raun og veru vera sjálfum oss að
kenna, hvernig komið er, þar vjer höfum ei fyrr af
sjálfsdáðum vandað alla tóvöru vora; en tilþess hefði
þurft samtök, eins og til alls, er mikið gagn skal gjöra;
íyrst innbyrðis hjá bændum sjálfum, og síðan milli bænda
og kaupmanna; og sjálfsagt ætti þetta að vera eitt aí
ætlunarverkum verzlunarfjelaganna. Vjer viljum annars
sjer í lagi skora á kaupmannastjett vora, að hún leggi
allt kapp á að leiðbeina landsmönnum í þessu mikils-
varðandi máleíni, þar þeir ættu líka jafnvel að vera
manna færastir uin það, af reynslu og þekkingu þeirri
er þeir hafa aflað sjer í verzlun sinni og annari hag-
fræði, og líka eru opt og tíðum megnugir um að stofna
ný fyrirtæki, er leiða töluverðan kostnað af sjer, en
geta þó ineð tímanum orðið góður atvinnuvegur og þeiui
til hagnaðar; enda stendur það allnærri stöðu þeirra, að
gjöra alit hvað í þeirra valdi stendur, til að auka vöru-
magn í landinu, því eptir því blóingast verzlun þeirra
reeir, sem bændur vorir hafa meir að kaupa fyrir, og
þá mundi skuldaþras milli þeirra og bænda íyrst geta
minnkað, ef bændur vorir væru komnir svo langt á leið,
að þeir sjálfir gætu unnið alla ull sína, og selt síðan
með góðum veikalaunum, Vjer erum þó helzt á þeirri
skoðun, að eðlilegast sje að bændur sjálfir afli sjer þeirr-
ar þekkingar og verkfæra, er nauðsynleg eru til allrar
ullarvinnu, til framfara og hagsmuna fyrir sjálía þá
og niðja þeirra, þar þeir munu líka bera mestan arð og
sóma af því; vjer álítum líka að það sje vel hægt fyrir
þá. Þótt einhver kynni að vilja bera íjeskort fyrir, að
útvega vjelar þær sem vjer höfuin nefnt, þá álítum vjet