Gangleri - 01.12.1870, Síða 24

24
fhlaup mikil. Víða drápust hestar af slysom. en
SEmir áíu hina, er dauðir voru, torf og trje, og
hvað sem fyrir varð. Kvikfjárfellirinn byrjaði
sneraœa vetrar, svo að raargir, helzt norðanlands,
höfðu gjörfeilt hross og sauðpening að miðjum
vetri, en úr því fóru kýr að stráfalla, og þó mest
sakir óeðlis þess er í heyjum var. Hafís kom
fyrir miðjan vetur, og fór kring um alll land nema
syðra; vorið var kalt mjög, og dó enn nautpen-
ingur og sauðfje af ýmsum innanmeinum o. fl.;
urðu þá margir góðir bændur sauðlausir og hest-
fáir, því sumstaðar í þingeyjarþingi varð eigi
komið líkum til kirkju fyrir hestaleysi; 4 bændur
af 20 hjeldust við bú í Þistilfirði; 315 býli eydd-
ust þá á landi hjer, og kvikfjárfellirinn varð svo
tnikill að meir en f partar fjellu af sauðfje og
því nær svo rnikið af hestum, en fullur helming-
ur af nautpeningi. Bjargarskortur var þá svo
mikill, að allt var lagt sjer til munns er tönn festi
á, svo sem horkjöt af hrossum, horn og skóbæt-
ur, og jafnvel hundar; fjell þá fjöldi manns úr
hungri, megurð og annari vanheilsu, er leiddi af
hallærinu. í Norölendingafjórðungi er sagt að fall-
ið hafi og flosnað upp á fjórða þúsund, en á öllu
landinu hafi faliið 5000 menn. Aleyddust þá
því nær sumar sveitir, því að foreldrar dóu frá
börnunum í bæjunum, og fundust þau síðan kom-
in að bana, en sumstaðar dó alit sem inni var,
og lá þar, þar til það fannst. Margir dóu bæja
milli, og margir liðu þá sult hinir beldri menn
svo á sumum sá; þá var og íiskilítið og ógæfta-