Gefn - 01.01.1874, Side 24

Gefn - 01.01.1874, Side 24
24 svæði, en líka drýgra og stæltara, en í samkyns jurtum, sem vaxa á láglendum. J>ví sunnar sem kemur, því gisnar standa jurtimar; þar þekkjast ekki en þéttvöxnu tún, þar sem gras hallast upp við gras og gerir jörðina eins og grænan, silkigljáandi flöjelsdúk. það eru því einkum gras- jurtimar, sem gefa landi voru þá prýði, sem mörgurn hefir geðjast að; þær skreyta hlíðar og dali, og eru aðalstofn til- veru vorrar. Plestir menn lifa svo, að þeir taka ekki eptir enum huldu störfum náttúrunnar; hún hvílir aldrei, og hún lætur öfl sín fremja margvíslega vinnu, ekki einúngis til eyðileggíngar, heldur og til lífgunar. Heila daga er lítill lækur að leika við grös og mosa, þángað til hann flytur þau eitthvað sem þau geta orðið föst og myndað grundvöll annara jurta. í lieilar árþúsundir eru regn og vindar, snjóar og bylir að mylja og mýkja hraun og urðir, svo þar verði hæfilegur jarðvegur fyrir jurtagróðann; þetta sjáum vér í hraungjótunum, þar sem jarðvegurinn er orðinn svo meyr og þroskasæll, að þar standa hávaxnar jurtir, vermdar og efldar af hinni blessandi og frjóvgandi sól. Ef þessi hraun liggja í friði, og truflast ekki ef jarðeldum, þá munu þau eptir margar þúsundir ára verða frjóvsamt og gróðasælt land. Á enum hörðustu klettum byrjar náttúrau líka sitt verk, þegar tími er til: vindarnir feykja þángað moldardupti, svo fínu, að enginn tekur eptir því, og frækornum, svo litlurn, að enginn sér þau; þar kvikna mosar og lýng, og þar vaxa ber og blóm. Yfir höfuð má telja það víst, að eptir því sem oss fer fram í andlegum skilníngi, eptir því sem vér tökum betur eptir náttúrunni, þá muni oss takast að efla jurtarækt og jarðargróða meir en verið hefir. þ>egar menn gleyma sjálfum sér, þá gleyma menn jörðinni, en jörðin er allra móðir. Véf ímyndum oss, að einhverntíma muni menn vinna eptir tignarlegri og fegri hvötum en verðlaunaloforðum í silfurpeníngum. — Robert flutti íslenzk jarðepli til París, og voru þau þar gróðursett og uxu svo, að menn höfðu aldrei séð þvílíkt af því tagi. J>au voru á ávaxtasýníngu í

x

Gefn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.