Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1894, Síða 39

Kistuhlið frá Hlíðarenda.
Eptir
Pálma Pálsson.
Það er framhlið af kistu, 4 sundurlausar íjalir, sem nú eru
negldar á umgerð til að halda þeim saman í upphaflegri mynd.
Þrjár fjalirnar liggja á rönd hver uppi yfir annarri og eru mið-
hluti kistunnar, þær eru 1,30 m. á lengd og allar til samans
1,08 m. á breidd, þar sem neðsta fjölin er ósködduð; en hin
fjórða ris við enda þeirra og er 26 sm. á breidd og er nú lítið
eitt styttri en breidd binna; við hinn endann hefir verið samskon-
ar fjöl, en er nú glötuð. Allar eru fjalirnar úr eik. Á láréttu
fjalirnar eru skornir 5 húsgaflar með sperruþaki og jafnháum
turnum með hvassbogahvelfingum í miili; neðan undir hverju risi
eru 3 litlar hvassbogahvelfingar, er ná upp undir þakskegg, en
þar fyrir ofan, undir risinu, er afarstór hringur og rósagluggi
innan í; en rósirnar innan í gluggunum eru ekki allar með sömu
gerð, heldur eru höfuðdrættirnir í þeim: þríhyrningur, kross, víxl-
lagðir þríhyrningar og vantar þar efsta geiraun, sem ætti að
vera undir skránni, fimmblöðuð rós og ferhyrningur. Undir þess-
um hvelfingum er hár grunnmúr, sem skipt er sundur í 14 jafna
kafla ferhyrnda og 4 blöð í hverjum. Upp úr risunum standa 3
blöð hvoru megin og 1 upp af hverri bust eða mæni og sömu-
leiðis upp úr turnunum; þau eru þrí- og fjórskipt og sum með
blómknöppum (sbr. Worsaae, Nord. Oldsager. Kh. 1859 nr. 606) en í
milli bustanna og turnanna eru mynduð kynleg dýr, öll með
sama skapnaði, fuglshaus og löngu nefi flest og þó með eyrum,
hálsinn langur og digur, en búkurinn lítill, skottið langt og mjótt
í endann, en digurt upp; þau hafa 2 fætur með klóm og eru
vængjalaus. Á endafjölina eru skorin 3 kynjadýr; efsta og neðsta
myndin eru drekar með vængjum og stórum hrömmum; á efra