Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1894, Síða 41

Dúkur frá Höfðabrekku.
Eptir
Pálma Pálsson.
Hann er alhvítur, úr smágjörvu hörlérepti, 1,82 m. á lengd
og 78 sm. á breidd eða því sem næst, þvi að hann er nú allur
misteygður, svo sem myndin sýnir. Úr léreptinu sýnast vera
dregnir þræðir á víxl, svo að ferhyrnd augu verða í milli, og
síðan saumað eða vafið stórgerðum þræði utan um þá þræðina, sem
eptir voru, en þar sem myndir eru eða rósir eða stafir eru aug-
un alveg fylt með stórgerðum þræði. Ræmurnar að ofan og
neðan eru saumaðar við síðar með sama þræði sem er í út-
saumnum. Miðræman hefir að líkindum hvorki verið breiðari né
lengri en hún er nú. Á hliðaræmunum að ofan og neðan stend-
ur með stóru og glöggu letri:
Sist I er | næsta | savmvrin f friidvr * sannlij
d * eg * þo | ei * at | siidvr * hvar * sem * þetta » er » f *
Þetta er upphaf á vísu; en síðasta orðið í fyrri línunni (sannli)
virðist eigi geta átt við fyrsta stafinn (d) í hinni síðari, og er
hér þvi um tvær skýringar að velja, annaðhvort er sannli-d
misritað fyrir saumad = saumada eða hér vantar orð í á milli
og hafi þau staðið á sérstökum ræmum, sem hafi verið saumað-
ar á endana. Hliðaræmurnar eru skeyttar saman og eru sam-
skeytin milli v og r i orðinu friidvr og milli þ og e í orðinu
þetta; en svo hefir þetta verið gert upphaflega. í miðræmuna
eru saumaðar dýramyndir innan í hringunum: örn eða gammur,
tveir drekar með vængjum og tveir fuglar (dúfur) fyrir ofan,
tveir vargar eða önnur óarga dýr og siðast dreki með vængjum
6