Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1924, Qupperneq 48
48
ÍFornbæjarrúst í Dotni í Geirþjófsfirði.
7. VIII. 1913.
Páll bóndi Þorsteinsson í Botni gerði þar mikinn matjurtagarð
um 16 faðma frá Auðarbæ (Árb. 1883, bls. 43 o. s. frv., og Arb.
1888—1892, bls. 137 o. s. frv.). Gróf hann fyrir garðlaginu og fann
þá fyrir grjótrúst, hleðslur, veggi fjóra, er mynduðu reglulegan fer-
hyrning, 19 m. langan og U/2 m. breiðan. I miðri þessari stóru
tótt voru 2 veggir með um 60 cm. millibili og álíka (60 cm.) háir;
fyrir endum var og hlað, en lengdin 3alt m. innan veggja. Hefur
hjer verið langeldur. — Rjett við fundust á gólfinu leifar af lár
(úr trje) og í honum lítið brýni og skæri.
önnur tótt, lítil, er milli Auðarbæjar og garðsins, austantil við
hann, og hefur það hús verið áfast við hina stærri tótt.
Vatnssteinn á Álftamýri í Arnarfirði.
9. VIII. 1913
I kálgarðinum á Alftamýri stendur steinn með mikilli skál
höggvinni í. Hún er nær kringlótt og um 46—50 cm. að þverm. og
16—17 cm. að dýpt yfirleitt. Grafin meira niður í miðjum botni
og kann það að vera gjört síðar. Umhverfis er steinninn ferstrend-
ur og þó ekki rjetthyrndur, 90 cm. að br. á einn veginn, 70 að
þykt á annan. Hann kvað standa djúpt í jörðu, vera um 2 álnir að
hæð alls. Liklega er þetta gamall vígsluvatnssteinn frá kirkjunni hjer.
Bollasteinn mundlaug á Arnarnúpi í Keldudal
við Dýrafjörð.
10. VIII. 1913.
Steinn þessi er ferstrendur, um 95 cm; að hæð, en er nú að
sögn hálfur í jörðu. Hann er úr blágrýti. Lengdin á fletinum að of-
an er 63—68 cm. og br. 51—59 cm. Þvermál skálarinnar er nú um
28 cm., dýptin 7—8 cm. og er lögunin sem regluleg kúlusneið.
Áður hefur skálin verið dýpri og steinninn jafnari að ofan, en af
því að hann hefur nú all-lengi verið notaður til að berja á bein
hefur hann eyðst mjög og ójafnast umhverfis skálina. Var hún að
sögn um þriðjungi dýpri áður, svo menn muna. — Sú sögn er um
Btein þennan, að hann hafi sett hjer kona, er hjer bjó, Björg að
nafni, og hafi hún látið klappa í hann skálina handa mjaltakonunni
að þvo sjer úr. — Samanber sögnina um stein Árum-Kára í Selárdal.