Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1924, Síða 77

75
helzt má ætla að það hafi verið í upphafl, en ekki að eins prentað
upp með venjulegum rithætti í því formi, sem það hefur í Sæmund-
ar-Eddu. — Þegar það var skrifað þar var það, að áliti Finns Jóns-
sonar, orðið um 300—350 ára gamalt og þvi mjög eðlilegt að
það væri orðið nokkuð breytt.
Alvíssmál.
Alviss kvaö:
1. Bekki breiða!
— Nú skal brúðr með mér
heim 1 sinni snúaz.
— Hraðat of mægi
mon hverjnm þikkja,
— Heima skalat hvild nema.
Þórr kvað:
2. Hvat er það fira?!
— Hvi est svá fölr nm nasar;
vastn i nótt með ná?
Þnrsa liki
þikki mér á þér vesa:
estattn til brúðar borinn.
Alvis8 kvað:
3. A1vÍ88 ek heiti.
Býk fyr jörð neðan,
ák nnd steini stað.
Vágna verðs
emk á vit kominn.
— Bregði engi föstn heiti fira.
Þórr kvað:
4. Ek mnn bregða,
þvi at ek brúðar á
flest of ráð sem faðir.
— Vaskak heima
þás þér heitið vas. —
Ak, sá einn, es gjöf es, með goðnm.
Alviss kvað':
5. Hvat es þat rekka,
es i ráðnm telsk
fljóðs ens fagrglóa?
Fjarrafleinn,
þik monn fáir knnna.
— Hverr hefir þik bangnm borit?
Þórr kvað:
6. Ving-Þórr ek heiti.
Ek hef viða ratat.
Sonr emk Síðgrana
— At ósátt minni
skalt et nnga man hafa
ok þat gjaíorð geta.
Alviss kvað:
7. Sáttir þínar
vil ek snemma hafa
ok þat gjaforð geta.
Eiga viljak,
heldr en án vesa
þat et mjallhvita man.
Þórr kvað:
8. Meyjar ástum
mona þér verða,
visi gestr, of varit,
ef þú ór heimi kant
hverjnm at segja
alt þat es vil ek vita.
9. Seg mér þat, Alviss,
— öll of rök fira
vörnmk, dvergr, at vitir —,
hve sú jörð heitir,
es liggr fyr alda sonum,
heimi hverjnm i.
Alvíss kvað:
10, Jörð heitir með mönnnm,
en með ásnm fold;
kalla vega vanir,
igrœn jötnar,
alfar gróandi;
kalla i helju hanðr.