Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1924, Side 79

7t
tórr kvað:
23. Seg mér þat, Alvíss,
— öll of rök fira
vörnmk, dvergr, at vitir —,
hve sá marr heitir,
es menn róa,
heimi hverjnm i.
Alviss kvað:
24. Sær heitir með mönnum,
en silægja með goðnm;
kalla v&g vanir,
álheim jötnar,
alfar lagastaf;
kalla dvergar djúp.
Þórr kvað:
25. Seg mér þat, Alviss,
— öll of rök fira
vörnmk, dvergr, at vitir —,
hve sá eldr heitir,
es brennr fyr alda sonum,
heimi hverjum i.
Alviss kvað:
26. Eldr heitir með mönnnm,
en með ásnm fnni;
kalla vá vanir,
freka jötnar,
en forhrenni alfar;
kalla i heljn hröðnð.
Þórr kvað:
27. Seg mér þat, Alviss,
— öll of rök fira
vörnmk, dvergr, at vitir —,
hve sá viðr heitir,
es vex fyr alda sonnm,
heimi hverjnm i.
Alviss kvað:
28. Viðr heitir með mönnnm,
en vallarfax með goðum;
kalla vönd vanir,
eldi jötnar,
alfar fagrlima,
kalla i heljn hliðþang.
Þórr kvað:
29. Seg mér þat, Alviss,
— öll of rök fira
vörnmk, dvergr, at vitir —,
hve þat sáð heitir,
es sá alda synir,
heimi hverjum i.
Alviss kvað:
30. Bygg heitir með mönnum,
en harr með goðum;
kalla vöxt vanir,
æti jötnar,
alfar iága-staf;
kalla i heljn hnipinn.
Þórr kvað:
81. Seg mér þat, Alviss,
— öll of rök fira
vörnmk, dvergr, at vitir —,
hve þat öl heitir,
es drekka alda synir,
heimi hverjnm i.
Alviss kvað:
32. Ö1 heitir með mönnum,
en með ásnm hjórr;
kalla veig vanir,
mnngát jötnar,
en mjöð alfar;
kalla snmhl Snttungs vinir.
Þórr kvað:
33. Seg mér þat, Alviss,
— öll of rök fira
vörnmk, dvergr, at vitir —,
hve nótt heitir,
en Nörvi kenda,
heimi hverjnm i.
Alvlss kvað:
84. Nótt heitir með mönnum,
en njól með goðum;
kalla grimn ginnregin,
óljós jötnar,
alfar svefngaman;
kalla dvergar dranmnjörnn.