Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1941, Blaðsíða 96

90
nefnilega Breiðdalsheiði, og Hallormsstaðaháls, sem Flosi hefir hvort-
tveggja farið; heiðin er um 3 tíma hæg reið, enn hálsinn er styttri.1)
Hér era ekki nefndir náttstaðir Flosa; með enga móti gat hann þó
farið þetta á einum degi, enn það hefir ekki fylgt hinni upphaflegu
frásögn, eins og á fyrsta staðnum hér að framan (þ. e. frá Svínafelli
að Heydölum), og því hefir söguritarinn ekki getað sagt það. Þaðan
fór Flosi til Bersastaða, enn þeir eru fyrir norðan fljót (þ. e. Lagar-
fljót), eða eiginlega fyrir ofan Fljótsdals botninn (á að vera: Fljóts-
botninn) norðan megin í dalnum. Þaðan fór Flosi á Valþjófsstað;
hann stefndi (á að vera: stendr) norðanmegin í Fljótsdal fyrir framan
þar sem dalurinn skiftist. Nú stendr í sögunni, að þeir Flosi fóru
fyrir neðan Lagarfljót og yfir heiði til Njarðvíkr; þeir hafa þá farið
út með fljótinu að austan;2) heiðin, sem nefnd er, heitir nú Göngu-
skarð, og liggr ofan til Njarðvíkr. Þetta hafa þeir Flosi með engu
móti getað farið á einum degi, enn hér er eins og fyrri, að söguritar-
inn hefir eigi vitað um náttstaðinn eða náttstaðina, því að það hefir ekki
fylgt hinni upphaflegu frásögn, og bendir þetta enn á, að hann hefir
ekki búið neitt til sjálfr, því að hví skyldi hann ella láta ógert
að segja frá náttstöðunum sumstaðar? Það var þó fróðlegra og gerði
söguna fyllri
Þaðan fór Flosi til Vopnafjarðar; þá hefir hann farið upp Göngu-
skarð aftr og norðr yfir Lagarfljót og Jökulsá, og svo Smjörvatns-
heiði, sem sagt er að sé þingmannaleið brúna á milli. Þetta munu
hafa verið þrjár dagleiðir hans, enn náttstaðir ekki taldir, af sömu
1) Það er langur vegur frá Breiðdalsheiði eftir Skriðdalnum að Arnaldsstöðum.
Frá Arnalsstöðum yfir Skriðdalinn hjá Þingmúla, Hallormsstaðaháls og Buð-
lungavaliaheiði eru ca 20. km. og mjög erfiður og ógreiðfær vegur.
A.J.J.
2) í þessari frásögn, að þeir FIosi hafi farið fyrir »neðan Lagarfljót«, er greini-
Iegt merki ókunnugleika. í fyrsta lagi hefði það verið eðlilegast, að þeir Flosi hefðu
verið látnir fara út eftir Lagarfljóti um hávetur, því vitanlega er færi bezt eftir því
ísi lögðti. Bendir þetta til þess, að höf. hafi haldið, að Lagarfljót væri svo straum-
hart, að það frysi ekki, í stað þess, að það er alveg straumlaust út undir Lagarfoss.
í öðru lagi hefir verið mjög ógreitt að ferðast fyrir neðan Lagarfljót (þ. e.
suðaustan) vegna hinna miklu skóga þar, sem vitanlega hafa verið á þeirri tíð
miklu víðlendari og stórvaxnari en nú, þó að enn séu þarna einhverjir mestu
skógar landsins, þar á meðal Hallormsstaðaskógur. Auk þessa er það fremur úr
leið, að fara suðaustan við Fljótið, a. m. k. að innanverðu, þegar ferðinni er heitið
austur í Njarðvík.
í þriðja lagi: Úr því að FIosi var ekki látinn fara út eftir Lagarfljóti — sem
var eðlilegast, — hefði kunnugur maður látið hann fara hinu megin við það (að
norðaustan), út Fellin, og alla leið á móts við Eiða. Sú leið er bæði beinni og
hefir víst verið alla tíð greiðfærari. A. J. J.