Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1963, Qupperneq 19

ALTA RISKLÆÐI FRÁ SVALBARÐI
23
enn ríkdómur gulls og gimsteina með heilu, svo að eigi umvendist
fyrir þeirra bæn í tré eður stein. Koma þeir svo fyrir postula
drottins, að þeim þykir mein að auðæfum, framfallnir með lítil-
læti, og segja svo: „---------Nú biðjum við yður, hinn virðulegi
herra og hinn ágæti postuli lifanda guðs, að svo sem þér predikuðuð
miskunn með orðum, svo sýnið þér hana nú með verkum, takandi
okkur aftur í sætt og þjónustu við guð og yður.“ Þessum bænar-
þrðum svarar hinn sæli Jóhannes með fagnaðarsælu viðbragði —
-----; hann segir svo: „---------Eg segi yður satt, að himinríkis
englum er mikill fagnaður yfir einum syndugum manni, er brott
snarast frá sínum syndum, og yfir honum er þeim meiri gleði en
yfir ix mönnum og ix tigum, er eigi misgjörðu. Fyrir því vil eg nú
kunnugt gera, synir mínir, að drottinn tók iðran þessara bræðra.“
Eftir svo talað snýr hann til Atticum og Eugenium og mælir svo:
„Farið nú og berið aftur í skóg þá vöndu, sem þið þaðan báruð,
og í sama stað, því að þeir eru nú aftur snúnir í sína náttúru;
svo skulu þið og bera þá steina til sjóvar, því að það er nú berg
sem fyrr.f' En er oftnefndir bræður höfðu þessa hluti fyllt eftir
boði hins blessaða Jóhannis, þágu þeir aftur fyllilega þá tniskunn,
sem þeir höfðu áður glatað.11
Myndin er ærið lík næstu mynd á undan. Frammi fyrir postul-
anum standa tveir menn. Annar ber eitthvað á baki í bandi, og
munu það vera „réttir vendir“, sem frá segir í sögunni. Hinn mað-
urinn ber eitthvað í fangi, sem frejmur líkist vöndum en steinum.
Á milli postulans og mannanna liggja greinar og hlutir, sem eflaust
eiga að tákna steina. Líklega á imyndin að sýna það, þegar bræðurnir
bera vendina til Jóhannesar, því þeir stefna báðir til hans. Hvorki
sést á myndinni gullið né gimsteinarnir, og því síður sést Stacteus
þar, en efst sést hönd guðs.
Nokkur munur er á sögunum um hina öfundsjúku bræður í gerð-
um sögunnar, en ekki skiptir sá munur máli fyrir túlkun myndar-
innar. Einnig kemur þessi saga næst á eftir sögunni af Kratoni
spekingi í öllum gerðunum. En einn meginmunur er á sambandi
fjögurra síðustu sagna í meðferð Tv. p. s. annars vegar og allra
gerða Jóns sögu hins vegar. í Jóns sögu stendur hver saga fyrir
sig, er sögð í einu lagi, en því er á annan hátt farið í Tv. p. s. Sög-
urnar af Drúsíönu og Kratoni spekingi gerast báðar á stuttum
tíma, eru raunverulega af einstökum atburðum og eru sagðar hvíld-
arlaust. Hins vegar gerast sögurnar af spellvirkjanum og af hinum
öfundsjúku bræðrum báðar á löngum tíma. Því grípur höfundur