Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1889, Síða 18

170
flokkanna ; menn hafa t. d. fundið steingjörvar
hestategundir með mörgum tám, og eru það for-
feður þeirra hesta, sem nú lifa’, og margt fleira
hefir fundizt, svo nú má nákvæmlega rekja ættar-
tölu flestra hófdýra og þykkskinnunga. Sækýrnar
eru sérstakur dýraflokkur, ólíkur flestum öðrum
spendýrum; á þeim vantar algjörlega apturlimi, en
að sumu leyti eru þær í byggingu líkar hófdýrum,
enda hefir fundizt milliliður milli þessara flokka: fom-
flýrið Halietlierium. Hvalirnir eru mjög ólíkir öðr-
um spendýrum; en þó hafa menn fundið milliliði
milli þeirra og rándýra, sem f vatni lifa, t.d. Zeug-
lodon og Squalodon frá tertiera-tímanum. Nú á
seinni árum hafa menn fundið fleiri og fleiri tengi-
liði milli fugla og skriðdýra, t. d. Archæopteryx, og
tannfuglana (odontornilhes), sem fundizt hafa í krít-
arlögum í Ameríku. A!lur þessi skyldleiki milli
dýra þeirra. sem nú lifa, og þeirra, sem áður voru
uppi á ýmsum tímabilum jarðsögunnar, væri alveg
óskiljanlegur, nema menn ímynduðu sér, að hver
tegundin væri fram komin af annari, og fullkomn-
unin og breytingin orðið við úrvalning náttúr-
unnar.
þ>ess hefir áður verið getið, að það er hagnað-
ur fyrir hverja tegund, að líffærin verði sem marg-
brotnust og sem hentugust eptir þeim náttúruhlut-
föllum, sem tegundin lifir undir ; úrvalning náttúr-
unnar stefnir allt af að því, að gjöra hverja skepnu
sem fullkomnasta í hinu einstaka. þ>ó kemur það
fyrir, að byggingin helzt sem einföldust undir sér-
stökum kringumstæðum, eða að liffærunum jafnvel
fer aptur, af þvi það stundum getur verið heppilegt
1) Bókmenntafélags-tímarit 1882, bls. 95 —96. Jarðfræði
1889, bls. 61—62.