Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1889, Qupperneq 43

195
haft langan tíma til ferðalags og til breytinga. Ölf
merki eru til þess, að dýr og jurtir af hinum lægri
flokkum breytist vanalegar hægar en dýr og jurtir
af æðri flokkum, þess vegna er það eðliiegt, a6
hinir lægri flokkar eru miklu almennari um jörð-
ina ; auk þess eru egg þeirra og fræ svo smá, að
þau eiga hægt með að komast langar leiðir. Al-
fons de Candolle hefir sýnt það og sannað, að því
lægri sem flokkurinn er, því algengari er hann á
jörðunni.
10. Skyldleiki hinna lifandi hluta, niðurröðun
og fræðikerfi. Hjá öllum lifandi verum á jörð vorri
sjáum vér fyr og síðar vissa sameiginlega eiginleg-
leika, sem tengja hvað við annað, svo þeim má
skipta í hópa og flokka, sem eru meira eða minna
skyldir hver öðrum. þ>essir flokkar eru ekki settir
af handahófi, heldur eru þeir byggðir á föstum lög-
um. £f dýr og jurtir eingöngu skiptust eptir lifn-
aðarhætti, væri þetta greitt aðgöngu; en því fer
fjarri, því dýr af sama hóp hafa opt mjög mismun-
andi lifnaðarháttu. Snemma í þessari ritgjörð hefir
þess verið getið, að hinar algengustu tegundir breyt-
ast mest, og afbrigðin verða smátt og smátt að
nýjum tegundum. Hver hópur reynir að aukast
sem mest, og hver tegund reynir að fylla svo mörg
auð rúm í búskap náttúrunnar, sem hægt er, svo-
við það myndast stöðug tilhneiging hjá afbrigðum
og tegundum, til þess að láta eiginlegleikana kvísl-
ast sem mest, svo þær verði sem færastar til þess
að nota sér hið minnsta atvik, sem getur orðið þeim
til hagnaðar í hinni eilífu samkeppni við aðrar teg-
undir. þær tegundir, sem í þessu eru yfirsterkari,
eyða smátt og smátt hinum, sem síður geta lagað
sig eptir kringumstæðunum; af þessu leiðir, að stofn
13*