Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1889, Qupperneq 54

206
dýraflokkum er fóstrið ávallt mjög líkt fullorðna
dýrinu, t. d. hjá smokkfiskunum; landskeljar og
vatnaskeljar fæðast flestar í sinni eiginlegu mynd,
en sæskeldýr taka miklum myndbreytingum á unga
aldri; köngulærnar breytast nærri ekkert í uppvext-
inum, en skordýrin mjög mikið. Hvernig á nú að
skilja fósturlífið ? f>ess hefir verið getið snemma í
þessari ritgjörð, að breytingar, sem foreldrarnir
verða fyrir á einhverjum tíma lífsins, koma fram á
afkvæminu á sama aldursskeiði. Ef vér hugsum
oss fuglaætt, sem er komin af einhverri gamalli
tegund, en hinar einstöku tegundir í ættinni hafa
af úrvali náttúrunnar breytzt eptir ýmsum lifnaðar-
hætti; hinar smáu breytingar, sem stóðu í sambandi
við lifnaðarháttinn, hafa ekki komið fram hjá ein-
staklingunum á fyrsta æskuskeiði, heldur seinna, og
koma því líka seinna fram á afkvæminu; þess vegna
verða ungarnir innan ættarinnar að vera líkari hver
öðrum, heldur en fullorðnu fuglarnir; þetta hefir Dar-
win meðal annars sýnt með nákvæmum rannsókn-
um og mælingum á dúfum. A sama hátt hefir
þetta orðið í öllum flokkum dýraríkisins. Framlim-
irnir hjá einhverri frumtegund hafa t. d. verið not-
aðir til gangs, en hjá eptirkomendunum hafa þeir
breytzt ýmislega eptir lífsskilyrðunum; þá er eðli-
legt, að framlimirnir komi fram hjá fóstrinu með
líku sniði eins og hjá frumdýrinu, en eigi með því
sérstaka lagi, sem er hjá fullorðnu dýrunum af hin-
um afleiddu tegundum. þ>au áhrif, sem notkunin
hefir haft á útlimina, kemur eingöngu fram hjá
fullorðnu dýrunum. Aptur getur það hafa komið
fyrir, að breytingarnar hafa orðið snemma, og þá
erfast þær svo, að þær koma þegar fram í fyrstu
æsku eða í fósturlífinu; þá er unginn eða fóstrið
snemma alveg í sömu mynd eins og fullorðna dýrið;