Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1889, Síða 90

242
fyrir því, að íslandi komi vel að fá landþingisnefnd;
gerið nú svo ráð fyrir um stund að eg væri amtmaður
í norðuramtinu og einhvörr þriðji í suðuramtinu, og allir
ráðvöndustu menn; nú erum við spurðir af stjórnarráð-
inu, hvörnig best mundi að haga landþingisnefndinni
fyrir Island. f>ér segið : það er best að við fáum enga,
og allt verði við það sem var; eg segi að landþingis-
nefnd sé guðs og kóngsins besta gáfa, en hún þurfi þá
að vera hér í landi (o: í íslandi), ef hún eigi að verða
að gagni; og sunnlendingrinn segir, að það sé nógu vel
að Island öðlist hluttekning í landþinginu, en það verði
þá að vera suðr f Danmörku. Við skrifum allir með
málsnild, svo að þess meining þykir þá réttust sem les-
in er. Vel ! En hvað höfum við nú gjört ? við höfum
eginlega skoðað umtalsefni vort sinn frá hvörri hliðinni;
allra okkar tillögur eru hálfrefar, eru einstök stikki, ekk-
ert er heilt, ekkert alhliða. Nú, þettakemur til stjórn-
arráðsins, það les þá fyrstu og þykir hún ómótmælan-
leg, það les þá aðra og þriðju og allt fer á sömu leið.
Hvað á nú stjórnarráðið að gera ? Annaðhvort að taka
einhvörja tillöguna til eptirbreytni svo sem í blindni,
eða að bera sig að gera eitt úr þremur Að gera eitt
úr slíku þrennu, er álíka hægt eins og að koma þremur
skeljum, sinni af hverju tæi, til að verða að samlokum.
Og hvað verður nú endinn ? Hending ! Eg bað yðar há-
velborinheit að gera ráð fyrir hinu besta, að við skrif-
uðum allir vel. Nú bið eg yður gera svo við, að einn
af okkur sé málsnjall, en hinir stirðir í stílnum, hvað
mundi þá verða uppi á teningnum ?
Eg bað yðar hávelborinheit að gera ráð fyrir, að við
amtmennirnir værum allir ráðvandir menn, að við vild-
um hvörr um sig það besta, án tillits til hvört þaðværi
hans meining eða annara sem best reyndist; hvílíkur
ávöxtur mundi þá eigi spretta af því, ef við næðumallir
að tala saman, og að bera okkur saman ? Yið mund-
um lempa oss hvörr eptir öðrum, að svo miklu leiti sem
rök findist til þess, við mundum bera saman partana,